Η Ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει μέχρι τώρα την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας με ψυχραιμία και νηφαλιότητα που αγγίζουν ανησυχητικά επίπεδα (ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται πως τα ανησυχητικά επίπεδα έχουν ξεπεραστεί και έχουμε περάσει σε επίπεδα «υπνηλίας»).
Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, αλλά και οι συναρμόδιοι υπουργοί Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη και Εθνικής Άμυνας Β. Μεϊμαράκης, υποστηρίζουν ότι οι παραβιάσεις του εθνικού μας εναέριου χώρου και οι υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά οπλισμένων τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών δεν μπορούν να αλλάξουν το κυριαρχικό καθεστώς του Αιγαίου.
Είναι όμως έτσι;
Οι πτήσεις των τουρκικών αεροσκαφών εντός του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδας, καθώς επίσης και οι υπερπτήσεις πάνω από τις στέγες των Ελληνικών κατοικιών των ακριτικών νησιών του Αιγαίου, συνιστούν έμπρακτη αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και είναι παράνομες, αφού παραβιάζουν κάθε διεθνή συνθήκη και κάθε έννοια δικαίου.
Βέβαια, η κρίση στα Ίμια (1996), αλλά και η Συμφωνία της Μαδρίτης (1997), τεράστιες διπλωματικές επιτυχίες της Τουρκίας (Τ. Τσιλέρ και Σ. Ντεμιρέλ) σε βέρος της Ελλάδας (Κ. Σημίτης και Θ. Πάγκαλος), «γέννησαν» τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και την Ελληνική παραδοχή ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Αυτές οι «εξελίξεις» αποτέλεσαν κλασσικό παράδειγμα υπεροχής της στρατιωτικής ισχύος και της πολιτικής αδιαλλαξίας σε βάρος της νομιμότητας και της σύνεσης (υποχωρητικότητα).
Ωστόσο, αν η Ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει τη σημερινή πολιτική της ανοχής στην αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας στο Αιγαίο, τότε, αργά ή γρήγορα, θα υποχρεωθεί σε διάλογο ή σε επιδιαιτησία για το καθεστώς του Αιγαίου, με κίνδυνο να εκχωρήσει κυριαρχικά της δικαιώματα (σε θάλασσα, αέρα αλλά και σε κατοικημένα ή ακατοίκητα νησιά).
Ήδη, Αμερικανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι «συμβουλεύουν» την Αθήνα να κάνει διάλογο με την Τουρκία για το Αιγαίο. Επίσης, στο τέλος του Αυγούστου, ο νέος γ.γ. του ΝΑΤΟ Φογκ Ράσμουσεν, θα είναι στην Αθήνα για συνομιλίες με τον πρωθυπουργό, τη Ντόρα Μπακογιάννη, τον Β. Μεϊμαράκη και τη νέα στρατιωτική ηγεσία. Σύμφωνα με ΝΑΤΟϊκές πηγές, ο κ. Ράσμουσεν θα υποδείξει στην Ελληνική κυβέρνηση να συνεργαστεί με την Τουρκία, ώστε να καταστεί δυνατό να λυθούν οι διμερείς διαφορές προκειμένου να μην έχει η Ατλαντική Συμμαχία προβλήματα εσωτερικής συνοχής.
Εκτιμάται ότι, αν οι φιλικές υποδείξεις από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προς την Αθήνα για «συνεργασία» με την Άγκυρα δεν είναι αποδοτικές, τότε είναι πιθανόν οι επόμενες υποδείξεις να μην είναι και τόσο φιλικές…
Είναι όμως ευθύνη της Ελληνικής κυβέρνησης να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι η παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας δεν είναι μόνο διμερές Ελληνοτουρκικό πρόβλημα. Είναι κυρίως πρόβλημα διεθνούς νομιμότητας. Η Τουρκία συμπεριφέρεται ως κράτος ταραξίας (άλλωστε ιστορικά είναι αποδεδειγμένο πως δεν γνωρίζει να κάνει οτιδήποτε άλλο) και απειλεί με την αναθεωρητική της πολιτική την σταθερότητα και την ασφάλεια στην εύφλεκτη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Επίσης, δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να είναι σε τροχιά ένταξης στην Ε.Ε. και να συνεχίζει να απειλεί με casus beli την Ελλάδα και να αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία είναι ισότιμο κράτος-μέλος της Ε.Ε. (στην ουσία δηλαδή, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει όχι μόνο τις υποχρεώσεις ένταξής της στην Ε.Ε. αλλά δεν αναγνωρίζει ούτε την ίδια την ύπαρξη της Ε.Ε.)
Ίσως οι συνθήκες να έχουν ωριμάσει ώστε η Ελλάδα να επανεξετάσει την πολιτική υποστήριξης στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, πριν η πολιτική αυτή εξελιχθεί σε σουρεαλιστικό θέαμα, με αυτονόητες επιπτώσεις στο διεθνές κύρος και την αξιοπιστία της Ελλάδας.
Kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου