Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Στη Γαλλία, οι θρησκείες διώκονται και μαζί τους και ο χριστιανισμός

islam-franceΜάλλον δεν έχουν πάρει χαμπάρι με τι έχουν να κάνουν και τι έρχεται...
Στη Γαλλία, όπου ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους (η λεγόμενη laïcité), ούτως ή άλλως είναι σχεδόν απόλυτος, η κυβέρνηση, αντί να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, την υψηλή ανεργία και γενικότερα τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα, το έχει ρίξει στην κοινωνική μηχανική. Μετά λοιπόν τους γάμους των ομοφυλοφίλων, υπόθεση που έβγαλε στο δρόμο εκατομμύρια κόσμο, ήρθε και η προσπάθεια για τον περαιτέρω θρησκευτικό αποχρωματισμό της χώρας, στο πλαίσιο μιας δογματικής αντίληψης για την εκκοσμίκευση, την ώρα μάλιστα που το ριζοσπαστικό Ισλάμ γιγαντώνεται στα προάστια των γαλλικών πόλεων. Παρά τον νόμο που ψηφίστηκε το 2004 και απαγόρευε στους μαθητές να φορούν σε εμφανή σημεία σταυρούς ή στις μουσουλμάνες μαθήτριες να φορούν μαντίλες, ο υπουργός Παιδείας Vincent Peillon, έστειλε στα σχολεία έναν «χάρτη» 15 σημείων, προς ανάρτηση παντού, με τον οποίο δίδονται αυστηρές οδηγίες, με την επισήμανση ότι οι μαθητές «πρέπει να προστατεύονται από όλες τις μορφές θρησκευτικού προσηλυτισμού», που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την ελεύθερη διαμόρφωση της θρησκευτικής τους συνείδησης. Επίσης, οι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να αποκαλύπτουν τις δικές τους θρησκευτικές ή πολιτικές τους απόψεις, στη διάρκεια της εργασίας τους, ενώ διδάσκοντες και μαθητές είναι υποχρεωμένοι όχι μόνο να σέβονται τις αρχές της εκκοσμίκευσης, αλλά και να τις προωθούν ενεργητικά!
Αντιδρούν φυσικά όλοι, και χριστιανοί αλλά και οι μουσουλμάνοι. Οι πρώτοι γιατί σε μια χώρα χριστιανική τους απαγορεύεται να φορούν το σταυρό τους και αισθάνονται ότι διώκονται, ενώ οι δεύτεροι, γιατί θεωρούν πως η συγκεκριμένη μεθόδευση εστιάζει στους μουσουλμάνους. Όπως και να έχει, πρόκειται για μια δογματική αριστερή αντίληψη, που διώκει τους θρησκευόμενους, τους στερεί το δικαίωμα στην ομολογία πίστεως και ουσιαστικά προσπαθεί να επιβάλει την αθεΐα ως δόγμα. Ένα είναι σίγουρο: ο Φρανσουά Ολάντ, εξελίσσεται στον πιο αντιδημοφιλή μεταπολεμικά Πρόεδρο της Γαλλίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου