Ιωάννης Σιώκας: Ο άξιος συνεχιστής των μεγάλων ευεργετών της Αλεξάνδρειας. Μην περιμένετε να ακούσετε τέτοια ονόματα από τα καθεστωτικά ΜΜ”Ε”…
Η ονοματολογία των τελευταίων ημερών μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει. Ποιοί είναι οι “υποψήφιοι σωτήρες της πατρίδας”; Μα ως συνήθως πρόσωπα που έχουν απολάβει από αυτή. Έχουν πλουτίσει, έχουν ευεργετηθεί υλικά και ηθικά. Αυτοί που με εφαλτήριο την θέση εξουσίας και την σιγουριά που τους προσέφερε η πατρίδα, βγήκαν στο εξωτερικό και “μεγαλούργησαν”… πάντα στα σίγουρα, πάντα ευνοημένοι, πάντα κερδισμένοι. Αυτοί πάλι θα μας σώσουν;
Σαν όνειρο πλέον μοιάζει η άλλη, η ξεχασμένη Ελλάδα που όμως είναι καθημερινά στην ζωή μας. “Μπενάκης”, “Αβέρωφ”, “Τοσίτσας”, “Σιβιτανίδης”, “Στουρνάρας”. Όλοι Έλληνες της Αλεξανδρείας. Ονόματα συνυφασμένα με ιδρύματα και οδούς που όμως κρύβουν την ύπατη μορφή πραγματικού και άδολου πατριωτισμού: Την εθνική ευεργεσία.
Άνθρωποι που προσέφεραν την περιουσία τους, την ίδια τους την ζωή στην υπηρεσία της πατρίδας, χωρίς να ζητήσουν, χωρίς να καρπωθούν το παραμικρό. Σε κάθε εθνικό κάλεσμα ήταν εκεί. Χωρίς να έχουν χρυσοφόρες θέσεις εξουσίας, χωρίς πολιτικές βλέψεις. Τιτάνες της ψυχής και του πνεύματος. Κολοσσοί της προσωπικής υπέρβασης και προσφοράς. Από το θωρηκτό Αβέρωφ μέχρι το αίμα των αγνώστων ηρώων που έτρεχαν ως εθελοντές σε τέτοιον βαθμό ώστε το επίσημο Ελληνικό κράτος το 1912 να ομολογήσει ότι “Δεν μπορεί να δεχτεί άλλους εθελοντές!”Υπάρχει αυτή η αιώνια πάστα. Υπάρχει και ζει στην κοιτίδα της, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου συνεχίζει να βαστά Θερμοπύλες. Με την ισχύ του Αβέρωφ και την σοφία του Καβάφη μέσα στους ταραγμένους καιρούς.
Αυτοί η άριστοι συνεχίζουν να ζουν στο πρόσωπο του Ιωάννη Σιώκα, του διαδόχου τους στην προεδρία της Ελληνικής κοινότητας της Αλεξάνδρειας. Του άξιου Έλληνα που κράτησε Θερμοπύλες στην ταραγμένη Αίγυπτο που συγκλονίστηκε από τον αυταρχισμό, την εξέγερση και τα μισαλλόδοξα Πογκρόμ.
Ο άνθρωπος που συνεχίζει να κρατά την φλόγα του Ελληνισμού ζωντανή σε μια πανάρχαια κοιτίδα, χωρίς να επιδιώκει την αυτοπροβολή ή τα οφέλη. Εμείς τον μάθαμε όταν αυτοοργάνωσε την Ελληνική κοινότητα για να μπορέσει να προασπίσει τους βωμούς της Ελευθερίας ενάντια στα στίφη της βίας. Και κράτησε. Κράτησε τους Έλληνες για να μην εγκαταλείψουν. Χωρίς βοήθεια από κανένα “κράτος”. Έστειλε τα γυναικόπαιδα σε ασφαλές μέρος και οργάνωσε πολιτοφυλακή “για πάλεμα, για μάτωμα για την καινούρια γέννα”, όπως θα έλεγε και ο Παλαμάς.
Ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να εγκαταλείψει, να παει οπουδήποτε μέχρι να καταλαγιάσει η μπόρα και γυρνώντας να βρει συντρίμμια. Όταν όμως την περιουσία σου την φτιάχνεις με αίμα, ιδρώτα και ήθος, δεν την εγκαταλείπεις, όπως δεν εγκαταλείπεις και τις αξίες σου. Ειδικά όταν είσαι από την πάστα των Ευεργετών.
Σε αντίθεση με την πάστα των κρατικοδίαιτων “σωτήρων”, που έπαιρναν, παίρνουν και θα παίρνουν από τον λαό και την πατρίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου