
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος, με δείκτη νοημοσύνης έστω μετρίου πιθήκου, που να μην αντιλαμβάνεται ότι ο Παπανδαίμονας με την προσχεδιασμένη εξαγγελία δημοψηφίσματος, προσπάθησε και εν μέρει πέτυχε να δυναμιτίσει τα ευρωπαϊκά θεμέλια. Ενώ η Ελλάδα βρισκόταν κρεμασμένη με τα ακροδάχτυλά της στην άκρη του γκρεμού, πήγε ο Παπανδρέου από πάνω της και την περιέλουσε με φαγουρόσκονη.
Η Γερμανία από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε την σκέψη, εκτιμώντας τις διαφαινόμενες προοπτικές εξελίξεως της Ευρώπης, για την δημιουργία μίας Ευρώπης δύο ταχυτήτων (ἤ μάλλον: δυο ταχυτήτων πρόσω, και μιας όπισθεν, στην τροχιά της οποίας ήδη μας έχει θέσει ο Παπανδαίμων). Σήμερα γίνεται σαφές ότι οδεύουμε σε μια τέτοια μεθόδευση. Η παρουσία του Παπανδαίμονα στην Ελλάδα, ο ρόλος του ως Δουρείου Ίππου εξωευρωπαϊκών συμφερόντων, και οι συνειδητές καταστροφικές επιλογές του, έδωσαν την αφορμή για την δημιουργία αλυσιδωτών εξελίξεων, προς αυτή την κατεύθυνση.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η Ελλάς θα παραμείνει στην ευρωζώνη, ακόμα και μετά την συναίνεση που μας προέκυψε απόψε.
Είμαι όμως απολύτως βέβαιος πως δεν θα παραμείνει στην σφαίρα της αυτάρεσκης μακαριότητάς της η ετερόκλητη «πλειοψηφία» των 153, που περιέβαλαν με την «εμπιστοσύνη» τους τα παπατζηλίκια του Αρχηγού τους. Με την βαρύγδουπη κατάρρευσή της παγκοσμίως αυτοεξευτελισθείσας «Κυβέρνησης» του pediou, οι 153 ανησυχούν, – ἤ μάλλον αγωνιούν, – ἤ μάλλον τρέμουν… Και δικαίως. Επειδή ξέρουν τι τους περιμένει…
οπωπητήρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου