Η Τουρκία κρατά μια στάση απέναντι στα γεγονότα της Λιβύης, ανάλογη με την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει με το συγκεκριμένο καθεστώς. Και όσον αφορά στη συσπείρωση της διεθνούς κοινότητας απέναντι στον Καντάφι, η Τουρκία αποστασιοποιείται από τη κοινή πολιτική της Δύσης.
Με την απόσυρση των διεθνών μέτρων και κυρώσεων εναντίον της Λιβύης το 2000, οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρίες εισέβαλλαν κυριολεκτικά στη χώρα. Τα τελευταία χρόνια, οι τουρκικές εταιρίες ανέλαβαν έργα αξίας $15 δισεκατομμυρίων, ενώ πάνω από 20.000 Τούρκοι ζουν και εργάζονται στον κατασκευαστικό τομέα της Λιβύης. Επιπλέον, οι τουρκικές εξαγωγές προς τη Λιβύη αυξήθηκαν σημαντικά, αγγίζοντας τα $2 δισ. το 2010.
Όταν ξεκίνησαν οι ταραχές, η μοναδική ανησυχία των Τούρκων ήταν η ασφάλεια των συμπατριωτών τους στη Λιβύη. Σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Εμπορίου, οι επενδύσεις στη Λιβύη ήταν εγγυημένες από τη κυβέρνηση Καντάφι, και συνεπώς η μόνη προτεραιότητα ήταν η μεταφορά των Τούρκων υπηκόων, κάτι που έγινε με επιτυχία μετά από μεγάλη κινητοποίηση των τουρκικών αρχών.
Στη συνέχεια, και όσο η βίαιη καταστολή των διαδηλωτών συγκέντρωνε τα φώτα της δημοσιότητας, και συσπείρωνε τη διεθνή κοινότητα, η Τουρκία άρχισε να απομακρύνεται από τη κοινή γραμμή της Δύσης.
Τη περασμένη εβδομάδα ο Αμερικανός πρόεδρος επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό Erdogan για να συζητήσουν τις εξελίξεις. Αν και ο Λευκός Οίκος επισήμως ανακοίνωσε σύγκλιση απόψεων, στη πραγματικότητα η Τουρκία αρνήθηκε να υποστηρίξει οποιοδήποτε μέτρο εναντίον της Λιβύης, με βάση την αρχή «της μη παρέμβασης στα εσωτερικά ζητήματα κρατών», εκτός αυτών της ανθρωπιστικής βοήθειας. Μάλιστα, οι Τούρκοι δημοσιογράφοι που μεταδίδουν από τη Ουάσιγκτον, άρχισαν να μιλάνε για τεράστιο χάσμα απόψεων μεταξύ Άγκυρας και Αμερικής.
Όπως ανέφερε ο Erdogan, η χώρα του αντιτίθεται στην επιβολή κυρώσεων διότι δεν φέρνουν αποτέλεσμα, και διότι ο μόνος που τελικά υποφέρει είναι ο απλός λαός. Παράλληλα, ζήτησε από τη διεθνή κοινότητα να προσεγγίσει το λιβυκό ζήτημα από ανθρωπιστικής πλευράς, και όχι με βάση το πετρέλαιο.
Όσον αφορά στο ενδεχόμενο μιας Νατοϊκής επέμβασης, η Τουρκία και πάλι είναι αντίθετη. Όπως δήλωσε από τη Γερμανία όπου βρίσκονταν ο Τούρκος πρωθυπουργός, «Τι δουλειά έχει το ΝΑΤΟ με τη Λιβύη; Είμαστε κατά...». Αυτές οι απόψεις βρίσκουν σύμφωνη και τη πλειοψηφία του τουρκικού λαού.
Ο Erdogan αφήνει να εννοηθεί πως η Δύση λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον και όχι την ανθρωπιστική βοήθεια προς τον λαό της Λιβύης. Αυτή η άποψη ταιριάζει με εκείνες της Βενεζουέλας και του Ιράν, που επιμένουν πως η Δύση απλά προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη κατάσταση για να κυριαρχήσει για μια ακόμη φορά στους φυσικούς πόρους της Λιβύης.
Σε γενικές γραμμές, η κατάσταση όπως εξελίχθηκε αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως η Τουρκία του Erdogan κρατά αποστάσεις από τη Δύση όχι μόνο σε ζητήματα πολιτικής, αλλά και σε αυτά της γενικότερης ιδεολογίας.
S.A.-The Jamestown Foundation
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου