"...Το σταλινικό ΚΚΕ στρέφεται στους μετανάστες, γιατί έχει την ψευδαίσθηση ότι αυτοί, λόγω της πολιτικής τους καθυστέρησης, μπορούν να δεχθούν το χρεοκοπημένο σταλινισμό του, που έχει απορρίψει ο ελληνικός λαός...""Αυτό το αίσχος πρέπει να σταματήσει", κραυγάζει πρωτοσέλιδα ο Ριζοσπάστης της 25/12, εννοώντας ως "αίσχος" το "...να μην αναγνωρίζονται σαν Έλληνες οι μετανάστες και ιδίως τα παιδιά τους που έχουν γεννηθεί εδώ..."
Πού είναι όμως το αίσχος;
Καμιά χώρα στον κόσμο δεν πολιτογραφηθεί μαζικά και χωρίς συγκεκριμένες προϋποθέσεις μετανάστες ή τα παιδιά αυτών, ενώ δε συζητείται καν η παραχώρηση υπηκοότητας σε λαθρομετανάστες, όπως είναι η μεγάλη πλειονότητα των ξένων στην Ελλάδα.
Έπειτα, είναι προφανές ότι "...τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα δεν είναι Ελληνόπουλα...", γιατί Έλληνας δεν είναι απλώς όποιος έτυχε να γεννηθεί στην Ελλάδα αλλά εκείνος που ανήκει στην ελληνική εθνότητα και μετέχει στις παραδόσεις και την ιστορική διαμόρφωση που αντιστοιχούν σε αυτή την εθνότητα.
Είναι εντελώς αυτονόητο, ότι αν παραχωρηθεί μαζικά η ελληνική υπηκοότητα στους μετανάστες και τα παιδιά τους, με τους σημερινούς ρυθμούς εισαγωγής ξένων εργατών και με την πολύ υψηλότερη γεννητικότητα αυτών σε σχέση με τους Έλληνες, σε ελάχιστα χρόνια ο ελληνικός λαός θα αποτελεί "...μειοψηφία στον τόπο του. Και πλειοψηφία θα είναι μια ετερογενής μάζα, που πολιτικά, πολιτιστικά, ταξικά θα ανήκει ουσιαστικά στον Ασιατικό σκοταδισμό..."
Γιατί όμως η Σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ "αρνείται" να δει το αυτονόητο;
Πρώτον, γιατί αυτό το αστικό σταλινογενές κόμμα επιθυμεί να κερδίσει την, εύνοια της αστικής τάξης, η οποία προωθεί ξεκάθαρα την αντικατάσταση της ανυπότακτης ελληνικής εργατικής τάξης από υποτακτικές εισαγόμενες μά-ζες.
Δεύτερον, γιατί προσβλέπει στις ψήφους των ελληνοποιημένων μεταναστών.
Και τρίτον, γιατί το ΚΚΕ, που σήμερα επιστρέφει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο στον Στάλιν, ξέρει πολύ καλά ότι δεν έχει να περιμένει τίποτα από την ελληνική εργατική τάξη, η οποία, όπως και όλες οι ευρωπαϊκές εργατικές τάξεις, έχει απορρίψει τελεσίδικα τον Σταλινισμό και ότι αυτός αντιπροσωπεύει.
Έτσι, το κόμμα αυτό δεν έχει άλλη επιλογή από το να αναζητήσει ένα νέο ακροατήριο, σε μάζες που ελπίζει να είναι πιο ευκολόπιστες, λόγω της πολιτικής τους καθυστέρησης.
Ένα πάντως είναι σίγουρο: Αυτή η σταλινική ηγεσία είναι ένα αίσχος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου