Νέα κρίση προ των πυλών

Αν προκληθεί θερμό επεισόδιο, τότε θα ανατραπούν
όλοι οι συσχετισμοί, εντός και εκτός των συνόρων

Η νέα ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων θα κριθεί, όπως όλες, ιδιαίτερα αν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις περί πρόκλησης θερμού επεισοδίου, μέσα στο κρίσιμο χρονικό διάστημα μεταξύ 20 Αυγούστου και 20 Σεπτεμβρίου.
Εξάλλου η Τουρκία θα ασκήσει κάθε λογής πιέσεις, εν όψει των διαπραγματεύσεων για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον ερχόμενο Δεκέμβρη, αλλά και στο πλαίσιο των αντιδράσεών της για τον τρόπο με τον οποίο Ελλάδα και Κύπρος κινούνται προς την κατεύθυνση των ενεργειακών κοιτασμάτων, δηλαδή των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στις οικονομικές ζώνες τους.
Οι προκλήσεις της Τουρκίας με επίκεντρο το Καστελόριζο συνδέονται με την προσπάθειά της να προκαλέσει ρήγμα στους αμυντικούς δεσμούς Αθήνας – Λευκωσίας και κυρίως με την προσπάθεια της Κύπρου να επιτύχει την «ενεργειακή της ανεξαρτησία», μέσω των ενεργειακών κοιτασμάτων που βρίσκονται στις θάλασσές της, όπως όλα δείχνουν, θα ξεκινήσει πολύ σύντομα της δικές της έρευνες.
Ανησυχίες και φόβοι
Οι φόβοι που εκφράζονται όμως εδώ και αρκετό καιρό στις Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν να κάνουν, κυρίως, με θερμό επεισόδιο που μπορεί να προκληθεί εξαιτίας της αρνητικής έκβασης μίας εικονικής αερομαχίας. Η πτώση ενός αεροσκάφους, μέσα στις τόσες εικονικές αερομαχίες που πραγματοποιούνται καθημερινά στο Αιγαίο, αποτελεί ένα ενδεχόμενο με άγνωστες συνέπειες για τις σχέσεις των δύο χωρών. Η Άγκυρα «παίζει με τη φωτιά» και οι στρατηγοί φαίνεται να επιδιώκουν μία «στρατιωτική νίκη». Η επιλογή ενός πτεράρχου, δηλαδή του πρώην αρχηγού της Πολεμικής μας Αεροπορίας, κ. Ιωάννη Γιάγκου, είναι ενδεικτική των προθέσεων της Αθήνας.
Το αμείλικτο ερώτημα που προκύπτει είναι ένα: Ποιοι είναι ακριβώς οι προσανατολισμοί της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε ό,τι έχει να κάνει με την Τουρκία, σε μία περίοδο που εντείνονται οι προκλήσεις;
Η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους σταθερούς σημαιοφόρους της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με υπουργό Εξωτερικών την κ. Ντόρα Μπακογιάννη και το παρόν καθεστώς στο υπουργείο Εξωτερικών, ό,τι και αν συμβεί, όσο και αν αλλάξουν οι αντικειμενικές συνθήκες, δεν πρόκειται να διαπιστωθεί τροποποίηση σε ό,τι έχει να κάνει με τους κεντρικούς και βασικούς προσανατολισμούς της Αθήνας.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι και η νέα φυσική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων θα δεχθεί αφόρητες πιέσεις που ασκούνται όχι από την πολιτική ηγεσία του Πενταγώνου ή από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά από το νεοκλασσικό της Βασιλίσσης Σοφίας, παρά τις αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις παρά τις ισορροπίες που μπορεί να εγγυηθεί ο δραστικός ρόλος της αμερικανικής επιδιαιτησίας και παρά το διαδικαστικό πλαίσιο της «εναρμόνισης». Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων θα δεχτεί, για άλλη μία φορά, να συρθεί πίσω από την πολιτική των δημοσίων σχέσεων που χαράσσουν οι «προφέσορες» της Ελληνικής διπλωματίας και η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ.
Αν όντως προκληθεί θερμό επεισόδιο, τότε θα ανατραπούν όλοι οι συσχετισμοί, εντός και εκτός συνόρων. Αν, επίσης, η Ελλάδα εξακολουθήσει να εφαρμόζει την ήπια πολιτική έναντι της Τουρκίας, όπου οι «πασάδες της Άγκυρας» εν μέσω προκλήσεων εις βάρος της Ελλάδας και με κάθε τρόπο απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη διαπραγματευτική διαδικασία περί ένταξης της γειτονικής χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε θα πέσουν οι μάσκες.
Τι θα συμβεί άραγε τότε; Μήπως θα υπάρξουν εκ νέου και πολύ σύντομα αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις; Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ελλοχεύει ο κίνδυνος οι αντιδράσεις και μέσα στον στρατό να είναι πολύ πιο έντονες από ό,τι κάποιοι στο υπουργείο Εξωτερικών νομίζουν. Ήδη, η βάση στις Ένοπλες Δυνάμεις πιέζει τους ανωτέρους. Όταν η αντίδραση αυτή γενικευτεί, τότε είναι βέβαιο ότι η κοινή κυβερνητική γραμμή θα «σπάσει» και κάποιοι θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα. Και αυτοί οι κάποιοι δεν θα είναι ούτε διπλωματικοί υπάλληλοι, αλλά ούτε και γραφιάδες του ΥΠΕΞ…

Kostasxan