"Το διασημότερο έργο της άλλης κατηγορίας απομνημονευμάτων, που παρουσιάζει τον Εβραϊσμό σαν θύμα της Εθνικοσοσιαλιστικής διαστροφής, είναι αναμφίβολα το ημερολόγιο της Αννας Φρανκ(“The Diary of Anne Frank”)το οποίο κρύβει την τρομερή αλήθεια της κατασκευής του μύθου της γενοκτονίας σαν προπαγανδιστικό υλικό.Τυπώθηκε για πρώτη φορά το 1952 και έγινε αμέσω best-seller. Από τότε έχει εμφανισθεί και σε εκδόσεις βιβλίων τσέπης,έχοντας υποστεί μέχρι στιγμής 40 ανατυπώσεις και μια διασκευή σε Χολλυγουντιανή ταινία, με τεράστια επιτυχία. Μόνο από τα δικαιώματα, ο Οττο Φρανκ, πατέρας της άτυχης μικρής, έχει γίνει εκατομμυριούχος. Το ημερολόγιο παρουσιάζει την πραγματική ιστορία της τραγικής ζωής της κόρης του. Απευθύνεται κατευθείαν στο ανθρώπινο συναίσθημα και έχει επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπων, περισσότερο από κάθε άλλη ιστορία του είδους.
Το κείμενο σαν το πραγματικό ημερολόγιο μιας Εβραιοπούλας από το Αμστερνταμ,η οποία το έγραψε σε ηλικία 12 ετών ενώ ζούσε κρυμμένη μαζί με τέσσερις άλλους Εβραίους και την οικογένεια της στο πίσω δωμάτιο ενός σπιτιού της πόλεως,κατα τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Τελικώς συνελήφθησαν και ενεκλείσθησαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου η Αννα υποτίθεται πώς πέθανε σε ηλικία 14 ετών. Όταν ο Οττο Φρανκ απελευθερώθει μετά της λήξη του πολέμου, επέστρεψε στο σπίτι του στο Αμστερνταμ, όπου εντελώς τυχαία “ανακάλυψε” το ημερολόγιο κρυμμένο μέσα στις δοκούς της στέγης.
Κατα τη διάρκεια των ετών 1956-1958 ο Οττο Φρανκ μηνύθηκε από τον Meyer Levin και η υπόθεση έφθασε στο δικαστήριο. Οι δικαστές αναγνώρισαν ως αληθείς τις μηνύσεις του Levin για “απάτη,υπεξαίρεση και χρήση ξένης πνευματικής ιδιοκτησίας άνευ αδείας” και του επεδίκασαν σαν αποζημίωση το ποσό των 50,000 δολλαρίων.Το αντικείμενο της διαμάχης Φρανκ-Levin ήταν το περιβόητο και η χρήση του σε κινηματογραφικές,ραδιοφωνικές,τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές χωρίς την άδεια του δεύτερου,πράγμα το οποίο ανεγνωρίσθη από το αστικό δικαστήριο της Νέας Υόρκης.(Τι παράξενα πράγματα συνέβησαν!!!τσ τσ τσ!!!)
Ο Meyer Levin είναι ένας πολύ γνωστός συγγραφέας και δημοσιογράφος που έζησε πολλά χρόνια στην Γαλλία όπου και συνάντησε τον Φρανκ το 1949.Εκεί στη Γαλλία έγινε και η πρώτη έκδοση του “ημερολογίου”
Η Αννα Φρανκ είχε αφήσει στην πραγματικότητα μόνον 150 σημειώσεις(Νew York Times 2 Νοεμβρίου 1955).Το ημερολόγιο που εξεδόθει είχε όμως το απίθανο μέγεθος των 293 σελίδων και παρουσίαζε εκτός της φιλολογικής του ποιότητος,αναλύσεις ιστορικών γεγονότων δυσανάλογες για ένα κοριτσάκι 12 ετών.Ο πραγματικός συγγραφέας όπως απέδειξε το δικαστήριο ήταν ο Meyer Levin.
Το χειρόγραφο της Αννας Φράνκ και το υποτιθέμενο χειρόγραφο του “ημερολογίου” δεν παρουσιάζουν καμία γραφολογική ομοιότητα.
Τον Απρίλιο του 1977 ένας Σουηδός ερευνητής έγραψε στον Οττο Φρανκ που ζούσε στην Ελβετία,ζητώντας του την άδεια να εξετάσει με ομάδα ειδικών γραφολόγων τα χειρόγραφα.Ο Οττο Φρανκ απέρριψε την πρόταση του και απάντησε στον M.Ditlied*,Markndadsvagen 289,183 34Tady Sweden ως εξής:
Αγαπητέ Κύριε,
Καθώς σας έχω δώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες όσον αφορά την αυθεντικότητα του ημερολογίου,στο γράμμα μου της 22ας Απριλίου,δεν επιθυμώ την περαιτέρω επικοινωνία μαζί σας
Ειλικρινώς υμέτερος
Οττο Φρανκ 4 ιουνίου 1977
Εδώ λοιπόν έχουμε ακόμη μια περίπτωση πλαστογραφήσεως μέσα σε μια ολόκληρη σειρά πλαστογραφήσεων της ιστορίας για να υποστηριχθεί ο μύθος του ολοκαυτώματος και ο θρύλος των 6,000,000.Φυσικά οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν είδαν το φως της δημοσιότητας.
*Οι έρευνες του Feldeler οδήγησαν στην δικαστική απόφαση του Ομοσπονδιακού ποινικού δικαστικού τμήματος της Δυτικής Γερμανίας[Bundeskriminalamt – Φάκελος υπ'αριθμόν ΑΖ:ΚΤ 41-2404/79] στο Wiesbaden στην οποία αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
“Μεγάλο μέρος των σημειώσεων οι οποίες αποδίδονται στην Αννα Φρανκ εγράφησαν με μαύρη,πράσινη και κόκκινη μελάνη στυλογράφου διαρκείας.Όμως η μελάνη αυτού του τύπου κυκλοφόρησε στην αγορά το 1951”
Επομένως η Αννα Φρανκ ή επέζησε του πολέμου ή οι αποδιδόμενες σ'αυτήν σημειώσεις είναι πλαστές.
[Σημείωση του μεταφραστή Liderty Bell,Οκτωβριος 1980]"
Από το βιβλίο "Μύθος ή Ολοκαύτωμα" του Richard Harwood, εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου