"Η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει σταματήσει», δήλωσε o David Whitehouse, πρώην επιστημονικός αρχισυντάκτης του BBC. "Δεν είναι μια άποψη ή ένας ανακριβής σκεπτικισμός . Είναι ένα γεγονός παρατήρησης. "Real Clear Politics
"Αυτός είναι ο πιο ήσυχος ήλιος που έχουμε δει τον τελευταίο αιώνα»
David Hathaway
Marshall Space Flight Center
******************
Συγκρίνετε μόνοι σας τις δηλώσεις, αλλά και τους δύο πρώτους πίνακες και απαντήστε στον εαυτό σας:
Έχει ή δεν έχει σχέση η ηλιακή δραστηριότητα με τη θερμοκρασία της Γης?
Υπάρχει πλέον ζήτημα "υπερθέρμανσης"?
αν όχι, ΓΙΑΤΙ καλούμαστε να στηρίξουμε τέτοιου είδους αβάσιμες πολιτικές, αλλά και να πληρώσουμε γι΄αυτές με φόρους σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο?
NASA ... ενημερωτικό Δελτίο από τις 1. Απριλίου 2009 ...
"Με χρηματιστήριο παρομοιάζει η NASA τους κύκλους των ηλιακών κηλίδων. Ακόμη κι όταν νομίζουμε ότι ήδη έχει φτάσει πολύ χαμηλά, συνεχίζει να πέφτει ακόμα χαμηλότερα...
Το 2008 ήταν ένα από τα έτη που ήδη χαρακτηρίστηκε από ιδιαίτερα λίγες ημέρες με παρουσία ηλιακής δραστηριότητας. Δεν υπήρχαν ηλιακές κηλίδες (sunspots) σε 266 ημέρες του έτους (73%). Για να βρει κανείς άλλο έτος με ανάλογη "ησυχία" στον ήλιο θα πρέπει να ανατρέξει στο 1913, όπου υπήρχαν 311 ημέρες δίχως ηλιακές κηλίδες. Με βάση αυτούς τους αριθμούς ορισμένοι παρατηρητές υποστήριξαν, ότι ο ηλιακός κύκλος είχε φτάσει στο κατώτερο σημείο του το 2008.
Ίσως όμως δεν ήταν έτσι, μιας και οι ηλιακές κηλίδες που μετρήθηκαν μέχρι στιγμής για το 2009 έχουν πέσει ακόμη χαμηλότερα. Μέχρι την 31η Μαρτίου δεν υπήρχαν sunspots στις 78 από τις 90 ημέρες (87%).
Τα στοιχεία παραπέμπουν λοιπόν σε ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα:
"Βιώνουμε ένα πολύ βαθύ ηλιακό ελάχιστο", λέει ο φυσικός Dean Pesnell του Goddard Space Flight Center.
"Αυτός είναι ο πιο ήσυχος ήλιος που έχουμε δει το τελευταίο αιώνα», συμφωνεί ο ειδικός στις ηλιακές κηλίδες David Hathaway του Marshall Space Flight Center.
'Ήσυχοι ήλιοι' βέβαια εμφανίζονται κάθε περίπου 11 χρόνια. Αποτελούν φυσικό μέρος του κύκλου των ηλιακών κηλίδων, που ανακαλύφθηκαν από το Γερμανό αστρονόμο Heinrich Schwabe στα μέσα του 18ου αιώνα. Οι ηλιακές κηλίδες είναι νησίδες μαγνητισμού στην επιφάνεια του ήλιου, που έχουν το μέγεθος ενός πλανήτη. Είναι πηγές ηλιακών αναλαμπών, εκτινάξεων όγκων από τη στεφάνη του στέμματος και έντονης ακτινοβολίας UV.
Με βάση τις μετρήσεις σε διαγράμματα ο Schwabe είδε, πως οι κορυφές της ηλιακής δραστηριότητας ακολουθούνται πάντα από κοιλάδες σχετικής ηρεμίας - ένας ρυθμός που ίσχυε για περισσότερα από 200 χρόνια: διάγραμμα κάτω.
Η σημερινή περίοδος ηλιακή ηρεμίας αποτελεί μέρος αυτού του προτύπου. Στην πραγματικότητα εμφανίστηκε στην ώρα του.
"Έπρεπε να εμφανιστεί λίγη ησυχία -και ορίστε εδώ είναι", λέει ο Pesnell.
Είναι όμως αυτές οι καταγραφές απλώς η αναμενόμενη ησυχία στον ήλιο;
Το 2008, οι μετρήσεις σχετικά με την ηλιακή δραστηριότητα καταγράφουν τα ακόλουθα:
Τη χαμηλότερη πίεση ηλιακών ανέμων της τελευταίας 50ετίας: Οι μετρήσεις από το διαστημόπλοιο Ulysses (Οδυσσέας) αποκαλύπτουν μια πτώση στην πίεση του ηλιακού ανέμου, κατά 20%, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 -το χαμηλότερο σημείο, με βάση τις μετρήσεις που ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1960. Οι ηλιακοί άνεμοι βοηθούν ώστε να διατηρούνται οι κοσμικές ακτινοβολίες έξω από το εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος. Με την ύφεση των ηλιακών ανέμων, μπορούν να εισέλθουν περισσότερες κοσμικές ακτίνες, με αποτέλεσμα την ενίσχυση των κινδύνων για την υγεία των αστροναυτών. Ασθενέστεροι ηλιακοί άνεμοι σημαίνουν επίσης λιγότερες γεωμαγνητικές καταιγίδες και φαινόμενα auroras (π.χ. βόρειο σέλας) στη Γη.
Τη χαμηλότερη ηλιακή ακτινοβολία της τελευταίας 12ετίας: Προσεκτικές μετρήσεις πολλών διαστημοπλοίων της NASA, δείχνουν ότι η ηλιακή φωτεινότητα μειώθηκε κατά 0,02% στο ορατό μήκος κύματος και κατά 6% σε ακραία μήκη κύματος UV, από το ηλιακό ελάχιστο του 1996.
Η ΝASA ισχυρίζεται βέβαια πως οι αλλαγές αυτές δεν είναι αρκετές για να αντιστραφεί η πορεία της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, αλλά μήπως ξεπερνά πολύ γρήγορα και... "επιπόλαια" το σημείο αυτό? για να εναρμονιστεί απλά δημοσίως με τις πολιτικο-οικονομικές διεργασίες που γίνονται σε διεθνές επίπεδο σχετικά με την "αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής" (που απ΄ότι φαίνεται "ξανα-άλλαξε πορεία" εν τω μεταξύ?... Ή μήπως αυτό είναι το... "μικρό" Πρωταπριλιάτικο ψεματάκι της?
Αντ' αυτού στο ενημερωτικό της Δελτίο χθες, 1η Απρίλη 2009, προχωρά σε δευτερεύουσας σημασίας "αξιοσημείωτες παρενέργειες" όπως τις ονομάζει:
τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης θερμαίνονται πλέον λιγότερο από τον ήλιο και είναι επομένως λιγότερο "διογκωμένα προς τα επάνω."
Οι δορυφόροι που βρίσκονται σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη θα δέχονται λιγότερη ατμοσφαιρική τριβή και έτσι θα επεκτείνεται ο επιχειρησιακός κύκλος ζωής τους. Αυτό είναι το καλό νέο.
Δυστυχώς, τα διάστημικά σκουπίδια θα παραμένουν επίσης επιπλέον χρόνο στην τροχιά της Γης, αυξάνοντας τους κινδύνους για τα διαστημόπλοια και τους δορυφόρους.
Τις χαμηλότερες τιμές σε εκπομπές ηλιακών ραδιοκυμάτων της τελευταίας 55ετίας: Μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αστρονόμοι άρχισαν να τηρούν αρχεία της ηλιακής φωτεινότητας σε ραδιοφωνικές συχνότητες. Τα αρχεία με τιμές ροής 10,7 cm περιλαμβάνουν όλη τη χρονική περίοδο από το 1950. Ραδιοτηλεσκόπια τώρα καταγράφουν τις αμυδρότερες ραδιοσυχνότητες του ήλιου από το 1955: διάγραμμα.
Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η μείωση των ραδιοφωνικών εκπομπών αποτελεί ένδειξη αδύναμου ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Κανείς δεν είναι βέβαιος όμως, επειδή η πηγή αυτών των "ραδιοφωνικών" εκπομπών δεν είναι πλήρως κατανοητή.
Αναρωτιέμαι ποιές προεκτάσεις μπορεί να έχει για τη Γη και το ηλιακό μας σύστημα ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο στον ήλιο... και τι μπορεί αυτό να σημαίνει...
Όλα αυτά τα χαμηλά επίπεδα έχουν πυροδοτήσει μια συζήτηση σχετικά με το εάν οι συνεχιζόμενες ελάχιστες τιμές είναι "περίεργες", "ακραίες" ή αποτελούν μόνο μια καθυστερημένη "διόρθωση", μετά από μια σειρά από ασυνήθιστα έντονη ηλιακή δραστηριότητα.
(Η οποία, ασυνήθιστα έντονη ηλιακή δραστηριότητα, κατά την ηλιογενή κλιματική αλλαγή όπως είδαμε σε παλαιότερες αναρτήσεις, ήταν υπεύθυνη για τις θερμότερες τιμές που είχαν καταγραφεί στις θερμοκρασίες πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της Γης μας -και που σύμφωνα με τις παρουσιαζόμενες τιμές παρουσιάζει ήδη μία συνεχιζόμενη ύφεση...)
"Από τη δεκαετία του 1950 που άρχισε η 'διαστημική εποχή', η ηλιακή δραστηριότητα ήταν γενικά υψηλή," σημειώνει ο Hathaway. "Πέντε από τους δέκα πιο έντονους ηλιακούς κύκλους σημειώθηκαν κατά τα τελευταία 50 χρόνια. Απλώς δεν είμαστε συνηθισμένοι σε αυτού του είδους τη βαθιά ηρεμία "
Η βαθιά ηρεμία ήταν αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο πριν από εκατό χρόνια. Η ηλιακή ελάχιστη δραστηριότητα του 1901 και 1913, για παράδειγμα, διατηρήθηκε για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτή που τώρα βιώνουμε. Για να ταιριάζουν με εκείνα τα ελάχιστα από άποψη βάθους και χρονικής διάρκειας, το τρέχον ελάχιστο θα πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμη.
Κατά κάποιον τρόπο, η παρατηρούμενη ηρεμία είναι συναρπαστική, λέει ο Pesnell. "Για πρώτη φορά στην ιστορία της, είμαστε σε θέση να δούμε ένα βαθύ ηλιακό ελάχιστο όπως πραγματικά είναι." Ένας στόλος διαστημικών οχημάτων, συμπεριλαμβανομένου του Solar and Heliospheric Observatory (SOHO), το δίδυμο ανιχνευτών-STEREO , οι πέντε ανιχνευτές THEMIS , τα: ACE, Wind, TRACE, AIM, TIMED, Geotail και άλλα, μελετούν τον ήλιο και τις επιπτώσεις του στη Γη με τη χρήση τεχνολογίας που δεν υπήρχε πριν από 100 χρόνια. Οι μετρήσεις του ηλιακού ανέμου, οι κοσμικές ακτίνες, οι ακτινοβολίες και τα ηλιακά μαγνητικά πεδία δείχνουν ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα και σημαντικά από ότι ήταν αναμενόμενο.
Η σύγχρονη τεχνολογία δεν μπορεί, ωστόσο, να προβλέψει τι θα ακολουθήσει. Ανταγωνιστικά μοντέλα δεκάδων κορυφαίων φυσικών διαφωνούν μεταξύ τους, μερικές φορές μάλιστα δραματικά, σχετικά με το πότε θα λήξει αυτή η ηλιακή ελάχιστη και το πόσο μεγάλη θα είναι η επόμενη ηλιακή μέγιστη δραστηριότητα. Ο Pesnell ανατρέχοντας στην επιστημονική βιβλιογραφία ετοίμασε ένα "διάγραμμα" που δείχνει το εύρος των προβλέψεων. Η μεγάλη αβεβαιότητα που πηγάζει από μία απλή αλήθεια: Κανείς δεν κατανοεί πλήρως την φυσική στις οποία υπόκειται ο κύκλος των ηλιακών κηλίδων.
(Και αφού δεν την κατανοούν, πως γίνονται πολιτικά παιχνίδια πάνω ακριβώς σε τέτοιες επιστημονικές θεωρίες? με στόμφο μάλιστα απόλυτου κατόχου του αλάθητου περί του θέματος της κλιματικής αλλαγής?)
Ο Pesnell πιστεύει πως οι ηλιακές κηλίδες θα αυξηθούν σύντομα και πάλι, "πιθανώς από το τέλος του έτους," και μάλλον θα ακολουθήσει ένα ηλιακό μέγιστο κάτω του μέσου όρου της έντασης του γύρω στα έτη 2012 ή το 2013.
(Να θεωρήσουμε πως αυτό θα σημαίνει πως οι θερμοκρασίες θα είναι επίσης "κάτω του μέσου όρου" του μάξιμουμ που είχε προκαλέσει την "υστερία περί υπερθέρμανσης" και φυσικά πως... κακώς σπεύδει σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος να επιβάλλει ποινές, φορολογίες και μέτρα "ενάντια στην κλιματική αλλαγή"?)
Όμως, όπως και άλλες προβλέψεις, ξέρουμε ότι μπορεί να είναι λάθος. (Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα μοντέλα στα οποία στηρίζονται οι πολιτικές αποφάσεις... αλλά αυτές επιλέγουν να στοχεύουν σε οικονομικά συμφέροντα άσχετα από την "αβεβαιότητα" που παραδέχονται οι επιστήμονες)...
Μείνετε συντονισμένοι για ενημερώσεις.
Πηγή: Nasa Science News Letter, Dr. Tony Phillips , 01 Aπριλίου 2009
Για περισσότερα στοιχεία,αναλυτικούς πίνακες με σημαντικές πληροφορίες,στο http://vickytoxotis.blogspot.com/2009/04/blog-post_02.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου