Ασήμαντες μαριονέτες ή... "μεγάλοι ηγέτες"

• Όταν οι "μεγάλοι ηγέτες" της Ευρώπης δέχονται να κρίνονται από τρεις αμερικανικές εταιρείες αξιολόγησης οι οποίες δίνουν το σύνθημα για την επίθεση σε ευρωπαϊκά ομόλογα και στο ευρωπαϊκό νόμισμα, τότε ό,τι και να πάθει η Ελλάδα και ολόκληρη η Ευρώπη είναι λίγο

Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Ο Πρωθυπουργός έκανε έκκληση στους ηγέτες των 20 πιο ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών του κόσμου να ξεκινήσουν πόλεμο απέναντι στα κερδοσκοπικά κεφάλαια. Αυτά βεβαίως είναι ουτοπικά.
Τα κερδοσκοπικά κεφάλαια υπάρχουν, υποστηριζόμενα και υποστηρίζοντας τις 20 πλουσιότερες χώρες του κόσμου.
Οταν πριν από δύο χρόνια κόντεψαν να τινάξουν την παγκόσμια οικονομία στον αέρα, στηρίχθηκαν από τις 20 χώρες και από κάθε κυβέρνηση χωριστά.
Τα χρήματα που πήραν από τους προϋπολογισμούς των χωρών, οι... τράπεζες τα έριξαν στην αγορά για να διαλύσουν τις ίδιες τις χώρες που τις στήριξαν. Αυτά τα ίδια κεφάλαια είναι που επιτίθενται κατά των ελληνικών ομολόγων, κατά της στερλίνας, κατά του ισπανικού χρέους. Αυτά τα ίδια κεφάλαια είναι που με την ανοχή των κυβερνήσεων και των Εποπτικών Αρχών κεφαλαιαγορών κρίνουν και τιμωρούν εταιρείες, τράπεζες, χώρες ολόκληρες. Σε απόλυτη συνεργασία με τους αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης που παρέχουν το άλλοθι για την κερδοσκοπική επίθεση, αυτές οι επενδυτικές εταιρείες, προστατευμένες απολύτως από τη διεθνή νομοθεσία, αποφασίζουν για το μέλλον επιχειρήσεων, αγορών και τελικά χωρών.
Το ότι ο κ. Παπανδρέου έκανε τις σχετικές εκκλήσεις καλό κάνει, κακό δεν κάνει. Αλλά ελπίζω και ο ίδιος να γνωρίζει ότι όλα αυτά είναι για το θεαθήναι. Οταν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί κάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει η κερδοσκοπική επίθεση με αφορμή την Ελλάδα, όταν αμήχανοι και μουδιασμένοι μουρμουρίζουν ότι «θα στηρίξουμε την Ελλάδα» (αν χρειαστεί), ότι «μαζί θα παλέψουμε κατά των κερδοσκοπικών κεφαλαίων» και άλλα τέτοια ασαφή και αστεία, όλοι καταλαβαίνουμε ότι το παιχνίδι είναι στημένο. Και επειδή μπορεί κάποιος να πει ότι αυτά αγγίζουν τα όρια της θεωρίας συνωμοσίας, ας το δούμε αλλιώς.
Αν το παιχνίδι δεν είναι στημένο με τη βουβή και παθητική συμμετοχή των «ηγετών» του G20, τότε το πράγμα είναι χειρότερο. Αν ο Σαρκοζί και η Μέρκελ δεν ξέρουν πώς θα ξεμπερδεύουν με τα κερδοσκοπικά κεφάλαια τότε είναι καρικατούρες,μαριονέτες. Ας ρωτήσουν τον τελευταίο ντίλερ (χρηματιστή εννοώ) να τους πει πόσο κοστίζει το «κάψιμο» των κερδοσκόπων.
Οταν οι ηγέτες της Ευρώπης δέχονται να κρίνονται από τρεις αμερικανικές εταιρείες αξιολόγησης οι οποίες δίνουν το σύνθημα για την επίθεση σε ευρωπαϊκά ομόλογα και στο ευρωπαϊκό νόμισμα, τότε ό,τι και να πάθει η Ελλάδα και η Ευρώπη ολόκληρη είναι λίγο. Δεν αντιλαμβάνονται δηλαδή οι πρωθυπουργοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης ότι υποθάλπουν ένα παιχνίδι εις βάρος του συνόλου των ευρωπαϊκών οικονομιών; Φυσικά και το αντιλαμβάνονται. Οπως αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν καμία εξουσία έναντι του Μπαρόζο, του Τρισέ και των άλλων χαρτογιακάδων της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Δεν μπορούν όμως να αντιδράσουν διότι είναι ασήμαντες προσωπικότητες. Με αυτούς στο τιμόνι, και πάλι καλά να λέμε.

http://kostasxan.blogspot.com/2010/03/blog-post_6404.html