- Ποιός ο λόγος της ικανοποίησης και της μεγάλης χαράς των ελλήνων τραπεζιτών, όταν ανακοινώθηκε πως το Δ.Ν.Τ. δεν θα μπορεί να "δει" και να "σκαλίσει" το ελληνικό τραπεζικό σύστημα;
- Τι συμβαίνει και δεν ανακοινώνεται; Πόσο κινδυνεύουν οι έλληνες καταθέτες από αυτή την παράξενη στάση των ελλήνων τραπεζιτών;
Πώς εξηγείται αυτό το παράδοξο; Η εξήγηση είναι απλή: ούτε η ΕΚΤ, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε οι ελληνικές εμπορικές τράπεζες θα επιθυμούσαν να φθάσει στην Αθήνα ένας τρίτος παρατηρητής των οικονομικών στοιχείων του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και να αρχίσει να… σκαλίζει, για να μάθει ποια είναι η αλήθεια, που «μακιγιάρεται» τεχνηέντως από τις διοικήσεις, με την ανοχή των εποπτικών αρχών.
«Τα εν οίκω μη εν… ΔΝΤ»: αυτή η βασική αρχή φαίνεται ότι ήθελαν οι τραπεζίτες, εμπορικοί και κεντρικοί, να γίνει σεβαστή, για να μην μπλέξουν σε άλλες περιπέτειες. Και η τελική απόφαση για το μηχανισμό στήριξης, όπου το ΔΝΤ περιορίζεται σε ρόλο χρηματοδότη χωρίς πολιτική συμμετοχή, τελικά τους δικαιώνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου