Ξαφνικά ανακάλυψαν ΤΩΡΑ κάποιοι τον εφιάλτη της Νέας Τάξης: Τη δολοφονία εθνών και λαών, το ρόλο της Ε.Ε. (ιδιαίτερα της κυρίαρχης δύναμής της Γερμανίας), της Αμερικής, του ΔΝΤ, των διεθνών τραπεζών και πολλά άλλα
Ανακάλυψαν τώρα πολλές «δημοσιογραφικές πόρνες» (Λαζόπουλοι και ΣΙΑ) τη διαβόητη δήλωση Κίσινγκερ και την ομιλία της Μπενάκη προς Παπούλια.
Αναδεικνύουν ΤΩΡΑ, πολλά από αυτά που κάποιοι εδώ και πολλά χρόνια (το ΡΕΣΑΛΤΟ από το πρώτο του τεύχος σταθερά και αδιάλειπτα) ανέλυαν σε όλο το βάθος και πλάτος, σε όλες τις πτυχές…
Φυσικά δεν είναι κακό να ανακαλύπτεις και να συνειδητοποιείς όψιμα κάποια πράγματα. Ούτε είναι κακό να ενημερώνεις τον κόσμο, έστω και την ύστατη στιγμή, τώρα που βρισκόμαστε στο χείλος της καταστροφής…
Το κακό είναι ότι αυτοί που «ξύπνησαν» τώρα (και μιλάμε για τους ποικίλους ξένους και εγχώριους πολιτικούς και δημοσιογράφους) ΟΛΑ αυτά δεν τα «ανακάλυψαν» τώρα, τα γνώριζαν εδώ και πολλά χρόνια και δεν μιλούσαν. Μάλιστα κάποιοι τα καυτηρίαζαν και τα θεωρούσαν και συνωμοσιολογίες…
Το ύποπτο είναι το ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ;
Γιατί ΤΩΡΑ ξαφνικά μας βομβαρδίζουν βιντεάκια με πολλές αλήθειες, αλήθειες που επί σειρά ετών έχουν ειπωθεί και αναλυθεί, αλλά τις είχε φάει το μαύρο σκοτάδι;
ΜΟΝΟ το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει γράψει όγκους κειμένων, πολύ πιο τεκμηριωμένων, πάνω σε όλα αυτά και πολλά άλλα τα οποία ακόμα δεν τα έχουν «ανακαλύψει» οι όψιμοι «προφήτες».
Λένε τίποτα καινούργιο όλες αυτές οι ξαφνικές «αποκαλύψεις»;
Το αντίθετο, αποκρύβουν πολλά και κυρίως τα γενεσιουργά αίτια αυτής της κατάστασης και τις εναλλακτικές προτάσεις. Το σύστημα μένει στο απυρόβλητο και πολιτική εναλλακτική πρόταση δεν υπάρχει: Οι καταγγελίες κινούνται εντός του κάδρου, αόριστες και γενικόλογες, δίχως ιδεολογική και πολιτική υπόσταση…
Επαναλαμβάνουμε: Καλό είναι που κυκλοφορούν, έστω και αν οι μισές αλήθειες είναι, συχνά, χειρότερες και από το ψέμα.
Το κακό είναι ότι αυτή η ξαφνική πλημμυρίδα των «μισών αληθειών» απορρέει από τον γενικευμένο, σήμερα, ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ. Συνακόλουθα αποσκοπεί όχι σε συνειδητή επαναστατική ενέργεια και πράξη, αλλά στον εγκλωβισμό και χειραγώγηση της οργής προς αλλότριες πολιτικές κατευθύνσεις, ξένες, δηλαδή, προς τα συμφέροντα των λαών και εθνών.
Θα γίνουμε πιο σαφείς:
Ζήτημα 1ον
Σήμερα, όπως έχουμε αναλύσει διεξοδικά, βρισκόμαστε στο μέσον μιας αδιέξοδης παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Βρισκόμαστε στο μέσον μιας πολεμικής θύελλας:
α) Πόλεμος των ισχυρών διεθνών κέντρων εξουσίας εναντίον των λαών και των αδύνατων καπιταλιστικών κρατών. Άγρια και βάρβαρη απομύζηση των λαών και των αδύνατων χωρών για να βγει το σύστημα από την κρίση του και για να κερδοσκοπήσουν οι ισχυροί του πλανήτη.
β) Πόλεμος ανάμεσα στα διεθνή υπερεθνικά κέντρα της οικονομικής εξουσίας, συνακόλουθα πόλεμος και ανάμεσα στα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη τα οποία επιχειρεί, το κάθε ένα για λογαριασμό του, να αξιοποιήσει την κρίση προς όφελός του για την προώθηση των συμφερόντων του και για την αλλαγή των παγκόσμιων συσχετισμών.
Εδώ είναι όλοι εναντίον όλων. Αμερική, Ευρώπη, Ρωσία, Κίνα βρίσκονται σε πόλεμο: Ο κάθε ένας από αυτούς τους πόλους (όπως σε μικρότερο περιφερειακό επίπεδο και η Τουρκία) επιχειρεί να αξιοποιήσει την κρίση προς όφελός του και να προωθήσει τους δικούς του στόχους και τα δικά του συμφέροντα.
γ) Πόλεμος υπάρχει και ανάμεσα στις ισχυρές δυνάμεις της ΕΕ, ιδιαίτερα ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία. Επιδιώκεται η αμφισβήτηση της ηγεμονίας των Γερμανών και η αλλαγή των εσωτερικών συσχετισμών στην Ευρώπη.
Η ληστρική εκμετάλλευση της Ευρώπης από την ηγεμονική δύναμη της Γερμανίας δημιουργεί μέτωπα αντίστασης εναντίον της και την ανάγκη για άλλους συσχετισμούς, διαφορετικά η Γερμανία θα «καταβροχθίσει» στο άμεσο μέλλον ολόκληρη την Ευρώπη.
Η κρίση οξύνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της Ευρώπης και απειλεί να τινάξει στον αέρα την καπιταλιστική της «ενότητα».
Ζήτημα 2ον
Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε ένα γενικευμένο παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο. Σε άλλες εποχές θα είχε εκδηλωθεί ανοικτά και σε στρατιωτικό πόλεμο.
Σε κάθε πόλεμο αφηνιάζουν οι μηχανισμοί προπαγάνδας. Κάθε πόλεμος συνοδεύεται από τον οργιώδη και ανηλεή πόλεμο της προπαγάνδας των «αντιπάλων».
Μέσα σε τέτοιες πολεμικές «επιχειρήσεις» βγαίνουν πολλές αλήθειες. Κάθε «αντίπαλο» στρατόπεδο βγάζει από τη φαρέτρα του τις «αλήθειες» που κτυπάνε τους άλλους. Και τέτοιες αλήθειες που δείχνουν το ρόλο της ΕΕ, των Αμερικανών, της Γερμανίας, των διεθνών νομισματικών «μαφιών» υπάρχουν πολλές.
Δεν είναι, συνεπώς, «παράξενο» που κάποιες προπαγανδιστικές δομές, εγχώριες και ξένες, οι οποίες σιωπούσαν σκανδαλωδώς μέχρι χθες, «θυμήθηκαν» ξαφνικά κάποιες «αλήθειες», τις κάνανε βιντεάκια και τις κυκλοφορούν…
Όλα αυτά είναι ενταγμένα μέσα στο λυσσώδη προπαγανδιστικό πόλεμο: Κάθε ένας δουλεύει για τον «νταβά» του. Αποτελεί «πιόνι» ενός μηχανισμού προπαγάνδας: Καταναλώνει καταγγελίες μισών αληθειών, μιλάει για Νέα Τάξη γενικά και αφηρημένα, «πονάει» για την Ελλάδα και το λαό της, αλλά οι πολιτικές προτάσεις ΟΧΙ μόνο δεν δίνουν εναλλακτική κοινωνική και πολιτική λύση, αλλά είναι και επιλεκτικές: Εναντίον συγκεκριμένων στρατοπέδων και όχι εναντίον ΟΛΩΝ των διεθνών μαφιόζων που μαλώνουν για τη λεία…
Η Ελλάδα ως ο αδύνατος κρίκος και ο άμεσος στόχος σε αυτή τη συγκυρία γίνεται και το επίκεντρο αυτού του προπαγανδιστικού διεθνούς πολέμου…
Ας μην παρασυρόμαστε, συνεπώς, τυφλά από αυτές τις «αποκαλύψεις» και ας μην χάνουμε το δάσος πίσω από το δέντρο.
Τα πάντα πρέπει να αξιοποιούνται αλλά όχι «ειδωλολατρικά», αλλά προς μια κατεύθυνση συλλογικής συγκρότησης οργάνων και «υποκειμένων» αντίστασης και αγώνα.
ΠΡΟΣ μια κατεύθυνση δημιουργίας λαϊκών κινημάτων: τα μόνα ικανά να χαράξουν και να προωθήσουν το δρόμο της απελευθέρωσης από τα ποικίλα, διεθνή και εγχώρια, δεσμά μας…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου