Όλη την εβδομάδα ετοίμαζα με κέφι ένα κείμενο για τον φιλέλληνα Φράνκ Αστιγξ, το οποίο ήταν να δημοσιεύσω τώρα. Όμως βρίσκομαι υπό το κράτος μιας μεγάλης οργής που θέλω να την εκτονώσω για αυτό θα το δημοσιεύσω αύριο. Η οργή μου προέρχεται από το εξής:
Πριν λίγο ρώτησαν τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Γεώργιο Παπανδρέου μετά την συνάντηση με την καγκελάριο Μέρκελ γιατί δεν πουλάει Ελληνικά νησιά για να αποπληρώσει το χρέος.
Αυτός κατ΄ αρχάς καταδέχτηκε να απαντήσει, σαν η ερώτηση να είχε νόημα, ειρμό και περιεχόμενο. Δηλαδή σαν να ερωτάται για κάτι που όντως συγκεντρώνει πιθανότητες!!!
Αφού λοιπόν δέχεται να απαντήσει στην “ερώτηση” αυτή, απαντά με έναν εντελώς φιλικό και χλιαρό τρόπο. “Ξέρετε εμείς τα αγαπάμε (cherish) τα νησιά αυτά…χώρια ότι σκοπεύουμε να τα χρησιμοποιήσουμε στην πράσινη ανάπτυξη!!!”
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ σε όλους μας γιατί εμείς φταίμε ας μην γελιέται κανείς. Δεν φταίνε ούτε οι ελληνόφωνοι κυβερνήτες, ούτε τα διεφθαρμένα ΜΜΕ ούτε κανείς άλλος. Φταίμε εμείς που επί 30 χρόνια βλέπουμε την κατρακύλα και την ανεχόμαστε γιατί ως τώρα μας βόλευε. Εμείς παρακαλάγαμε για διορισμούς, εμείς εγκαταστήσαμε την διαφθορά στις συναλλαγές μας, εμείς καταφέραμε 1.500.000 (δημόσιοι υπάλληλοι, παπάδες, στρατιωτικοί ΕΠΟΠ για να μειωθεί η στρατιωτική θητεία που ήταν “χάσιμο χρόνου”, επιδοτούμενοι αγρότες, όργια προσλήψεων στους ΟΤΑ χωρίς αντικείμενο εργασίας) άνθρωποι να μισθοδοτούνται απευθείας από το Δημόσιο.
Είμαι ιδιαιτέρως οργισμένος και απογοητευμένος που πάντοτε θα ζω σε ένα χρεοκοπημένο κράτος, που ντρέπεται για την εθνική του υπόσταση, ντρέπεται για την Ιστορία του, καταστρέφει την Παιδεία του. Όλη η κοινωνία έχει καταντήσει όμηρος ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων (ντόπιων και ξένων), επιρροών άλλων κρατών, βίαιων ομάδων της Άκρας Αριστεράς που επικρατούν στο πεζοδρόμιο, οργανωμένων ομάδων εργαζόμενων του δημόσιου τομέα που στην κυριολεξία έχουν τιμαριοποιήσει δημόσιες υπηρεσίες προς όφελος τους (ΔΕΗ, ΕΡΤ!, εφορίες, πολεοδομίες).
Αισχός και ντροπή σας κ. Παπανδρέου!!! Δεν είναι δυνατόν να συζητάτε για απώλεια εθνικών εδαφών χωρίς να έχει χαθεί πόλεμος!!! είναι δυνατόν; Γνωρίζεται το βάρος του ονόματος που φέρετε; Γνωρίζετε με τι αγώνες, αίμα και μόχθο τα νησια μας εντάχθηκαν στον Εθνικό κορμό;
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΙΣΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου