Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Τα μελοδραματικά παραμύθια γύρω από το «κατάντημα» της Ελλάδας

Απλές αλήθειες με τραγικές συνέπειες για την κοινωνία από τον Θύμιο Παπανικολάου

Πολλά λέγονται και γράφονται, με μελοδραματικό τόνο, για τη δεινή κατάσταση της χώρας μας, τη συμπεριφορά των «Ευρωπαίων» και τα παρόμοια: παραμυθάκια σύγχυσης και παραπληροφόρησης.

Όλη αυτή η νεροποντή των δραματικών φωνών και κραυγών έχει διπλό στόχο:

Πρώτος στόχος: Να συγκαλύψει την αλήθεια των πραγμάτων και τα βαθύτερα αίτια του οικονομικού και κοινωνικού δράματος. Να επικαλύψει το χαρακτήρα της Ε.Ε., το τι δηλαδή είναι η Ευρώπη, το τι σημαίνει νομισματική ένωση, το γιατί ενεργεί έτσι και το γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτή την ολέθρια κατάσταση.

Δεύτερος στόχος: Να κατασκευάσει ένα γενικό και ολοκληρωτικό κλίμα τρομοκρατίας, έτσι ώστε ο ελληνικός λαός να υποταχθεί πλήρως και να οδηγηθεί στη σφαγή σαν πρόβατο.

Ταυτόχρονα να υλοποιηθούν και όλα τα σχέδια των διεθνών ληστών και δυναστών.

Ακούμε, λοιπόν πολλά παραμύθια και πολλές «κοτσάνες» σε στιλ βαθυστόχαστης ανάλυσης τις οποίες με την ίδια σοβαροφάνεια τις αναπαράγουν στο πολλαπλάσιο οι σοβαρές δήθεν γραφίδες και τα παπαγαλάκια των καναλιών.

Όλα περιστρέφονται γύρω από τους «κακούς» κερδοσκόπους, τις φοροδιαφυγές, το σπάταλο κράτος, τις κακές κυβερνητικές διαχειρίσεις, στην έλλειψη αλληλεγγύης της Ε.Ε. στην «ταπεινωτική» συμπεριφορά των «Ευρωπαίων» για τις σπατάλες μας και τα ελλείμματα, και πολλά άλλα.

Πάντα μένει στο απυρόβλητο ο χαρακτήρας της Ευρώπης, ο «λάκκος αυτός των λεόντων» που κατασπαράζει τους αδύναμους, καθώς και οι πολιτικές αυτού του «λάκκου των λεόντων» που οδήγησαν την Ελλάδα στην αποβιομηχάνιση, στο τέλμα, στην ανάπτυξη του παρασιτισμού και βορά στα παράσιτα της κερδοσκοπίας.

Τα πλέον αστεία παραμύθια βεβαίως μας τα λέει ο «σοσιαλιστής». Πρωθυπουργός. Είναι τέτοια η πολιτική του ασημαντότητα που δεν μπορεί ούτε να τα πλασάρει και κομψά. Τα διαβάζει από χειρόγραφο, τόσο καλά γνωρίζει το τι γίνεται(!), αδυνατώντας, έτσι, να βρει μια φόρμα ρητορικής ευστροφίας.

Μας εμφάνισε, λοιπόν της Ελλάδα σαν διωκόμενη από τις «διεθνείς αγορές»(!) και του Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές (Γερμανούς και Γάλλους) σαν «καλούς ιππότες» που μας τράβηξαν τα αυτιά για τις οικονομικές ατασθαλίες και «αταξίες», αλλά θα μας στηρίξουν για να μας σώσουν!!!

Δεν μας είπε ο άμοιρος ο «σοσιαλιστής» Πρωθυπουργός (μάλλον το αγνοεί) το τι εκφράζουν οι «ιππότες» και ποίων τα συμφέροντα προωθούν: Της Ελλάδας ή των γερμανικών και γαλλικών πολυεθνικών.

Δεν μας είπε ακόμα το αν αυτές οι πολυεθνικές βρίσκονται έξω από τις «διεθνείς αγορές» που μας κυνηγάνε!!!

Τέτοιες «κοτσάνες» ξεστομίζει ο «σοσιαλιστής» Πρωθυπουργός μας. Και αν βάλετε σε μια τάξη τις «κοτσάνες» θα καταλήξετε σε τούτο τον παραλογισμό: Αυτοί που μας απειλούν (οι διεθνείς αγορές) θα μας σώσουν (τα ευρωπαϊκά ιμπεριαλιστικά μονοπώλια μέσω των πολιτικών εκφραστών τους: Σαρκοζί, Μέργκελ).

Αλλά πιο επικίνδυνες και αποπροσανατολιστικές είναι οι «κοτσάνες» κάποιων δήθεν σοβαρών αναλυτών. Αυτοί μέμφονται την έλλειψη αλληλεγγύης της Ε.Ε η οποία μας «τιμωρεί» για το κατάντημα μας!!!

Δηλαδή φταίει ο αδύνατος κρίκος της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης (Ελλάδα, ο καπιταλιστικός δορυφόρος) και η έλλειψη αλληλεγγύης των ισχυρών ιμπεριαλιστών.

Σοφιστείες σοβαροφάνειας. Οι ιμπεριαλιστές να δείξουν αλληλεγγύη (!) και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, σε συνθήκες που ο ανταγωνισμός και η ιμπεριαλιστική αρπακτικότητα παίρνουν μοχθηρές διαστάσεις…

Με αυτά τα τεχνάσματα αυτοί οι «σοβαροί» παρακάμπτουν το ουσιώδες: ότι η Ε.Ε. είναι μια ιμπεριαλιστική δομή που οι ισχυροί κυριαρχούν, απομυζούν και κερδοσκοπούν σε βάρος των άλλων και οδηγούν τις οικονομίες των δορυφόρων σε παρασιτισμό, σε μαρασμό και κηδεμονία.

Είναι οι πολυεθνικές με τα ευρωπαϊκά τους όργανα και τρους μηχανισμούς που χαράσσουν και ασκούν ΠΟΛΙΤΙΚΗ σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και επιδιώξεις και όχι σύμφωνα με τα συμφέροντα των καπιταλιστικών δορυφόρων.

Είναι οι πολυεθνικές και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη της Ευρώπης που λεηλατούν τις αδύναμες και δορυφορικές καπιταλιστικές χώρες και τις οδηγούν στην αποβιομηχάνιση, στη άλωση των οικονομικών της «εθνικών» δομών και στην καταστροφή της αγροτικής τους οικονομίας.

Και η νομισματική ένωση, δηλαδή το ευρώ, ήταν το εργαλείο καταλήστευσης των «δορυφόρων» και ισχυροποίησης των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών και πολυεθνικών στο διεθνή ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.

Αυτά είναι αλφαβητικά ζητήματα για έναν, όχι μόνο σοσιαλιστή, αλλά γνώστη, στοιχειωδώς, της καπιταλιστικής οικονομίας.

Όπως επίσης αποτελεί αλφάβητο της Πολιτικής Οικονομίας ότι οι καπιταλιστικές κρίσεις «κλαδεύουν» τις λιγότερο αποδοτικές επιχειρήσεις (μεγάλες ή μικρές) καθώς και τα αδύνατα και δορυφορικά καπιταλιστικά κράτη.

Οι πολυεθνικές και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη της Ευρώπης αφού οδήγησαν την Ελλάδα στο σημερινό κατάντημα τώρα, μέσα στην κρίση, την τσαλαπατούν ακόμα πιο εντατικά.

Αυτός είναι ο δαρβινικός νόμος της καπιταλιστικής ζούγκλας: Οι ισχυροί να ρίχνουν τα βάρη στους αδύνατους και να βγάζουν και από την κρίση κέρδη σε βάρος των αδύνατων.

Το ίδιο ακριβώς που γίνεται με τους εργαζόμενους. Στις κρίσεις υπάρχει μια μαζική επίθεση του κεφαλαίου και των μηχανισμών του εναντίον της μισθωτής εργασία: Σάρωμα των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων και παραπέρα επιδείνωση και εξαθλίωση των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.

Ο τελικός στόχος, συνεπώς, όλου αυτού του κύκλου είναι ο εργαζόμενος λαός.

Από εδώ απορρέει και αυτή η υστερική, συναινετική μανία της κυβέρνησης και των κομμάτων εναντίον των λαϊκών εισοδημάτων και λαϊκών κατακτήσεων

Οι υπηρέτες των πολυεθνικών και της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης αποκρύβουν την αλήθεια, συγχύζουν τα πράγματα και ρίχνονται με μανία για το ολοκληρωτικό ξεζούμισμα των λαών.

Διαβάστε αναλυτικότερα για τις κρίσεις:

Η παγκόσμια κρίση
(Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας)

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=20389#20389

Και εδώ:

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2736

1 σχόλιο:

  1. Όταν παίρναμε τις επιδοτήσεις και τις κάναμε "γκλαμουριά" όμως, δεν τα ξέραμε αυτά!
    Μας χρειάζεται "βρεγμένη σανίδα" όλων μας.
    Τα σοβαρά κράτη ( σοβαρών και δημιουργικών λαών), χαράσουν στρατηγική αμέσως μετά τις κεντρικές επιλογές τους ( όπως είναι η ένταξη ή μη στην Ε.Ε.).
    Δεν κάνουν πλιάτσικο με τις επιδοτήσεις, αδιαφορώντας για το μέλλον των παιδιών τους ( γιατί το πλιάτσικο αυτό ήταν: ο πατέρας πλιατσικολογούσε αυτά που ανήκαν στα παιδιά του).
    Τέλος πάντων!
    Αυτό είμασταν, αυτό είμαστε , και αυτό θα είμαστε και στο μέλλον.
    Μονίμως, κάποιοι "άλλοι" φταίνε για τα ελαττώματα και τις γκάφες μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή