Πρόταση αμοιβαίας μείωσης των εξοπλισμών (ή αλλιώς, σε αναζήτηση λύσεων αυτοχειριασμού)

• "Για ποιες παραβιάσεις μου μιλάτε; Γίνονται τέτοια πράγματα στο Αιγαίο;" είχε ρωτήσει ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Vecdi Gonul τον Έλληνα ομόλογό του Γ. Παπαντωνίου το 2003.

Tην ανεδαφική, ανεφάρμοστη και στα όρια του λαϊκισμού πρόταση για αμοιβαία μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών με την Τουρκία επανέφερε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευ. Βενιζέλος, από το βήμα του συνεδρίου "Ελλάδα-Τουρκία στον 21ο αιώνα" που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Κέντρου Ερευνών Προοδευτικής Πολιτικής (ΚΕΠΠ) υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών. Δήλωσε συγκεκριμένα ο κ. Βενιζέλος: "Και οι δύο χώρες βιώνουμε την οικονομική κρίση.Οι αμυντικές δαπάνες είναι δυσβάσταχτο βάρος. Έχουμε κάθε λόγο να ξεφύγουμε από αυτό το φαύλο κύκλο με τις λιγότερες απώλειες".
Εύλογα προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:
1. Είναι δυνατόν ποτέ η Τουρκία να συμφωνήσει σε ακύρωση έστω ενός μείζονος εξοπλιστικού της προγράμματος όταν η Εθνική της Οικονομία ενισχύεται σημαντικά από τη παραγωγή αμυντικού υλικού; Έχει άραγε γνώση η ελληνική πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ των στρατηγικών στόχων που έχει θέσει η Άγκυρα για αυτάρκεια στο τομέα των αμυντικών της προμηθειών ή του αριθμού των εργαζομένων που απασχολούνται στην ακμάζουσα τουρκική αμυντική βιομηχανία ή του ύψους των επενδύσεων στην έρευνα & ανάπτυξη;
2. Εάν η Τουρκία αποδεχθεί και υπογράψει τελικά μια τέτοια διμερή συμφωνία αλλά δεν την εφαρμόσει, ποιες θα είναι οι κυρώσεις, εκτός από τη "στρατηγική μας ψυχραιμία"; Πόσο εθνικά επιζήμια θα είναι η ανατροπή της αμυντικής μας στρατηγικής από μία τέτοια εξέλιξη; Μήπως θα έπρεπε να βάζει σε σκέψη την κυβέρνηση η μη εφαρμογή του Μνημονίου Παπούλια-Γιλμάζ, η μη τήρηση της Συμφωνίας Επανεισδοχής λαθρομεταναστών, η μη εφαρμογή του πρόσθετου Πρωτοκολλου της Άγκυρας και οι εκατοντάδες άλλες διμερείς ή διεθνείς συμφωνίες τις οποίες έχει υπογράψει η Τουρκια αλλά απλούστατα δεν εφαρμόζει;
3. Ποια προγράμματα των ΕΕΔ είναι προτεινόμενα για ακύρωση; Διότι καμία υπεύθυνη και σοβαρή Ηγεσία δεν καταθέτει δημόσια τέτοια πρόταση υπό αυτές τις συγκυρίες, χωρίς να έχει κάνει προηγουμένως ένα στοιχειώδη σχεδιασμό.
Θα περικοπούν οι τορπίλες των υποβρυχίων, τα πυρομαχικά των αρμάτων μάχης ή τα συστήματα αυτοπροστασίας των μαχητικών αεροσκαφών;
Θα περικοπούν οι φρεγάτες και τα ΑΦΝΣ, όποτε θα ανατραπεί η ισορροπία ναυτικής ισχύος για πρώτη φορά από το 1912 ή το ΝΜΑ οπότε θα "παρατηρούμε ψύχραιμα" τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών στην... Πάτρα;
Για την ιστορία, παρόμοια πρόταση είχε καταθέσει στις αρχές της περασμένης δεκαετίας το δίδυμο Σημίτη-Παπαντώνιου, υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε στη Τουρκία το 2001 και της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Η Τουρκία απλώς ανέστειλλε για το μέλλον την υλοποίηση κάποιων εξοπλιστικών προγραμμάτων αλλά η Ελλάδα προχώρησε τότε σε μονομερή ακύρωση σημαντικών εξοπλιστικών προγραμμάτων: ακύρωση προμήθειας δύο αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού, ακύρωση προμήθειας 22 ταχύπλοων σκαφών για τις Ειδικές Δυνάμεις, περικοπή κατά 50% του υπό προμήθεια αριθμού επιθετικών ελικοπτέρων, μη ενεργοποίηση της option για την προμήθεια 5 μαχητικών αεροσκαφών Mirage 2000-5 Mk2, μείωση του αριθμού μεταφορικών ελικοπτέρων κ.ά.
Πηγή