Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929, τέλειωσε ουσιαστικά με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η τωρινή κρίση θα λήξει με έναν ακόμη πόλεμο. Αυτόν που θα γίνει στο Ιράν, σε λίγο, αφού περάσει από την Υεμένη.
Εικονογράφηση: Sergey Tyukanov-"Purgatory"
Εικονογράφηση: Sergey Tyukanov-"Purgatory"
Ο καστανόξανθος νέος άνδρας που καθόταν στο κάθισμα του διαδρόμου στην 21η σειρά της οικονομικής θέσης της πτήσης της Νόρθγουέστ από το Άμστερνταμ για το Ντητρόιτ, δεν είχε σκεφτεί ποτέ τον εαυτό του σαν ήρωα. Στα 32 του χρόνια ο Ολλανδός σκηνοθέτης Γιάσπερ Σουρίνχα καθώς το αεροπλάνο είχε αρχίσει την κάθοδό του για το αεροδρόμιο του Ντητρόιτ, εκείνη την Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου, την ημέρα των Χριστουγέννων δηλαδή, το μόνο που σκεφτόταν ήταν οι Χριστουγεννιάτικες διακοπές του. Δυο καθίσματα μπροστά του στη σειρά 19, ένας νεαρός Αφρικανός, ο Ουμάρ Φαρούκ Μουταλάμπ από τη Νιγηρία, 23 ετών και γιός ενός από τους πλουσιότερους τραπεζίτες της χώρας του, ψαχούλευε νευρικά το παντελόνι του στη εσωτερική μεριά του μοιρού του. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα και ενώ από το παντελόνι του άρχισαν να βγαίνουν φλόγες και καπνοί, η γυναίκα που καθόταν δίπλα του τρομοκρατημένη από το θέαμα και καταλαβαίνοντας τι θα μπορούσε να σημαίνει φώναξε: «Τι προσπαθείς να κάνεις, να μας σκοτώσεις;». Ο Σουρίνχα χωρίς και ο ίδιος να καταλάβει καλά καλά τι έκανε, βλέποντας τους καπνούς και ακούγοντας τις φωνές της τρομοκρατημένης γυναίκας, πήδηξε κυριολεκτικά τα δυο καθίσματα που βρίσκονταν μπροστά του και έπεσε επάνω στον Νιγηριανό σκεπάζοντας με τα χέρια του το παντελόνι που φλεγόταν. Παρά τον πανικό που ακολούθησε οι άνθρωποι του πληρώματος και οι άλλοι επιβάτες που έτρεξαν είχαν την ψυχραιμία να καλύψουν τις φλόγες με μια κουβέρτα και να τις σβήσουν με τους πυροσβεστήρες και με νερό. Με τα χέρια γεμάτα από εγκαύματα από τις φλόγες που είχε σβήσει ο Σουρίνχα βρέθηκε να κρατάει τον ανενεργό πια εκρηκτικό μηχανισμό, που ο Μουταλάμπ είχε δεμένο στο πόδι του καταφέρνοντας να περάσει τους ελέγχους και παρά το ότι ήταν σεσημασμένος από τις βρετανικές αρχές ασφαλείας. Για τους τριακόσιους σχεδόν επιβάτες της πτήσης που γλύτωσαν για μερικά δευτερόλεπτα το να γίνουν η πιο εντυπωσιακή είδηση του τέλους της χρονιάς, αυτά είναι σίγουρα τα Χριστούγεννα που δεν θα ξεχάσουν ποτέ. Έστω και έτσι όμως έστω κι αν η έκρηξη δεν έγινε, ένας πολύ μεγαλύτερος ωρολογιακός μηχανισμός άρχισε να μετράει τα δευτερόλεπτα , τις ώρες και τις μέρες ανάποδα. Είναι ο μηχανισμός για τον επόμενο μεγάλο Πόλεμο. Αυτόν που θα χρωματίσει την δεκαετία που μόλις αρχίζει.
Αρκετά χιλιόμετρα νοτιοανατολικά, στην περιοχή που διαγράφεται από τα σύνορα ανάμεσα στην Σαουδική Αραβία και την Υεμένη, εδώ και κάποιον καιρό παρ’ όλο που η περιοχή είναι γενικά μια μεγάλη έρημος, οι δυνάμεις του στρατού της Σαουδικής Αραβίας έχουν αρχίσει εδώ και λίγο καιρό να εκκενώνουν όσα χωριά και οικισμούς βρίσκονται στην περιοχή. Και όχι χωρίς λόγο. Εδώ και κάποιον καιρό αν και σχετικά αθόρυβα, ένας μικρός πόλεμος έχει αρχίσει να απλώνει τις φλόγες του, στο νοτιοανατολικό άκρο της αραβικής χερσονήσου. Αντάρτικες ομάδες στη Υεμένη έχουν αρχίσει εδώ και κάποιο καιρό επιθέσεις κατά των κυβερνητικών δυνάμεων της Υεμένης και κάθε λίγο δεν διστάζουν να πραγματοποιήσουν και επιδρομές στο έδαφος της Σαουδικής Αραβίας, η οποία έχει αρχίσει να κινητοποιεί την πολεμική της μηχανή, ενώ συχνά αμερικανικά αεροπλάνα επιχειρούν ενάντιο των θέσεων των ανταρτών της Υεμένης. Εκεί στο πολεμικό τεραίν της Υεμένης, αρκετά χιλιόμετρα πιο νότια από τα σύνορα με τη Σαουδική Αραβία, το τοπίο δεν είναι πια ερημικό, αλλά θυμίζει κυρίως τις δύσβατες περιοχές του Αφγανιστάν, όπου εδώ και χρόνια επιχειρούν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ σ’ έναν πόλεμο που δεν μοιάζει να τελειώνει σύντομα.
Αρκετά χιλιόμετρα πιο βόρεια και ανατολικά από τα σύνορα της Υεμένης και της Σαουδικής Αραβίας και συγκεκριμένα στο Ιράν και ειδικά στην Ταυρίδα και σε έξη ακόμη πόλεις, οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν τον θάνατο του αγιατολάχ Αλί Μονταζερί , συνεχίστηκαν με αυξανόμενη ένταση και οι πρωτοφανείς για το Ιράν διαδηλώσεις, που δονούνταν από το καθιερωμένο πια σύνθημα «θάνατος στον δικτάτορα» και που φυσικά απευθύνονται στον ηγέτη της χώρας Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ, δεν στρέφονταν πια μόνο κατά του Προέδρου της χώρας, αλλά αμφισβητούσαν συνολικά το καθεστώς. Το αποτέλεσμα των συγκρούσεων εκείνων των ημερών ήταν τουλάχιστον δέκα νεκροί και ανάμεσα σ’ αυτούς ένας από του ανιψιούς του ηγέτη της αντιπολίτευσης Μιρ Χουσεϊν Μουσαβί που ηγείται του λεγόμενου «πράσινου κινήματος» και που δεν έχει καμία σχέση με την οικολογία, αλλά αποτελεί το φόβητρο για τον Αχμαντινεζάντ που βλέπει τις πράσινες σημαίες των οπαδών του κινήματος να αυξάνονται καθημερινά.
Κανείς θα μπορούσε να θεωρήσει όλα τα πάρα πάνω γεγονότα ασύνδετα μεταξύ τους. Έτσι όμως θα έχανε μια καλή ευκαιρία να κατανοήσει τις δυνάμεις εκείνες που θα οδηγήσουν στην μεγάλη σύρραξη της δεκαετίας που έρχεται και που θα έχει σαν πεδίο τα πλούσια σε πετρέλαιο εδάφη του Ιράν. Εδώ και κάποιον καιρό πολλοί από τους δορυφόρους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών έχουν στρέψει τα κάτοπτρά τους στα άγονα και όχι πια τόσο πλούσια σε πετρέλαιο εδάφη της Υεμένης. Γιατί η Υεμένη θα αποτελέσει το πρώτο στάδιο για τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν στο Ιράν. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες δεν χρειαζόντουσαν την κατάθεση του επίδοξου Νιγηριανού βομβιστή, ότι τις γνώσεις του για την κατασκευή των εκρηκτικών με τα οποία σκόπευε να ανατινάξει το αεροπλάνο της Νόρθγουεστ, τις απέκτησε σε κάποιο από τα κρυφά στρατόπεδα της Αλ Κάιντα στην Υεμένη. Γιατί εδώ και δυο περίπου χρόνια η Υεμένη έχει γίνει ο αγαπημένος τόπος συγκέντρωσης των μελών της Αλ Κάιντα, αλλά και άλλων εξτρεμιστών από την Σομαλία και γενικότερα την ανατολική Αφρική. Η χαώδης γενικά κατάσταση που επικρατούσε από καιρό στην Υεμένη, έκανε πολλά από τα μέλη της Αλ Κάιντα να στρέφονται εκεί για την «βασική» τους εκπαίδευση, κάτι που δεν μπορούν να κάνουν τόσο εύκολα πια ούτε στο Αφγανιστάν, ούτε στο Πακιστάν. Η αρχική εκπαίδευση απαιτεί, μια κάποια ησυχία και αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα στο πάλαι ποτέ αγαπημένο καταφύγιο της Αλ Κάιντα, το Αφγανιστάν, όπου οι βόμβες πια είναι συνήθως περισσότερες από τα πουλιά στον ουρανό.
Τα τελευταία χρόνια εξ άλλου τα πετρέλαια της Υεμένης έχουν αρχίσει να εξαντλούνται και αυτό έχει κάνει ακόμη πιο δύσκολο για τον Πρόεδρο της Υεμένης Αλί Αμπντάλα Σαλέχ, να διατηρήσει το έλεγχο του καθεστώτος , του οποίου οι δυνάμεις πλήττονται συχνά από τις επιθέσεις των μελών της Αλ Κάιντα. Γι αυτό εξ άλλου και καλοδέχτηκε την πρόταση των Αμερικανών να εξοπλίσουν το στρατό του και να τον εκπαιδεύσουν οι εκπαιδευτές των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ. Η επίσκεψη του Αμερικανού γερουσιαστή Τζόζεφ Λίμπερμαν τον περασμένο Αύγουστο στη Υεμένη επιβεβαίωσε την πρόθεση των Αμερικανών να χρηματοδοτήσουν με 70 εκατομμύρια δολάρια για τους επόμενους 18 μήνες, την αναγκαία εκπαίδευση του στρατού της Υεμένης από άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων, των Πράσινων Μπερέ και των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την Υεμένη επιβεβαίωσε επίσης η μυστική επίσκεψη, του γνωστού από τον πόλεμο στο Ιράκ, στρατηγού Νταίηβιντ Πετρέους, όπως και του Τζων Μπρέναν, ειδικού συμβούλου του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, για θέματα τρομοκρατίας. Τα ανησυχητικά νέα για την Υεμένη είχαν αρχίσει να έρχονται πριν από ένα χρόνο, όταν ο πρώην κρατούμενος στο Γκουαντανάμο Σαουδάραβας Σαΐντ Αλί αλ- Σίρι, εμφανίστηκε βιντεοσκοπημένος σε ιντερνετικό τόπο της Αλ Κάιντα να δηλώνει ότι θα συμμετάσχει στην ανάπτυξη της οργάνωσης στην περιοχή, για να ακολουθήσουν και πολλά ακόμη βίντεο από πρώην κρατούμενους στο Γκουαντανάμο. Όταν πριν από μερικούς μήνες ένας από τους εκπαιδευτές των αμερικανικών δυνάμεων στις ΗΠΑ, ο Νιντάλ Μαλίκ Χασάν, έστρεψε το όπλο του εναντίον των συναδέλφων του σκοτώνοντας 13 από αυτούς στο Φορτ Χουντ του Τέξας και μαθεύτηκαν οι σχέσεις του με έναν από τους εξτρεμιστές κληρικούς της Υεμένης, τον Ανουάρ αλ- Αουλάκι, το ενδιαφέρον των Αμερικανών για την κατάσταση στην Υεμένη κορυφώθηκε.
Στο τελευταίο τεύχος του ιντερνετικού περιοδικού της Αλ Κάιντα στην Υεμένη, με το όνομα Σαντα αλ-Μαλαχιμ, εμφανίστηκε ένας από τους ηγέτες της οργάνωσης στην περιοχή, ο Νασερ αλ-Γουχαΐσι προτρέποντας τους οπαδούς τους να ρίξουν με όποιο τρόπο μπορούν βόμβες σε δυτικά αεροδρόμια, αεροπλάνα, σταθμούς του μετρό και συγκροτήματα κατοικιών. Η απόπειρα του Νιγηριανού Ουμάρ Φαρούκ Μουταλάμπ, ήταν η πρώτη από αυτές τις ενέργειες , που ευτυχώς δεν ήταν πετυχημένη, ενώ λίγες μέρες μετά την απόπειρα ακολούθησε ανακοίνωση κάποιου κλάδου της Αλ Κάιντα στην Υεμένη που ανέλαβε την ευθύνη για την ενέργεια , αλλά και για την εκπαίδευση του Νιγηριανού, που καθώς ήταν από καλή και πλούσια οικογένεια δείχνει τις δυσκολίες που θα υπάρξουν στη Δύση για την αντιμετώπιση αυτών των καινούργιων εξτρεμιστών της Υεμένης. Η Σαουδική Αραβία πάλι που εδώ και καιρό πλήττεται από ενέργειες των μελών της Αλ Κάιντα από την Υεμένη και βλέπει για πρώτη φορά τον κίνδυνο να βρίσκεται τόσο κοντά της, έχει αρχίζει να προετοιμάζεται για μια ενδεχόμενη κλιμάκωση της έντασης.
Στους μήνες που θα ακολουθήσουν τα νέα που θα έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σαν αφετηρία την Υεμένη, όσο πάει και θα πληθαίνουν μέχρις ότου η κλιμάκωση φτάσει με κάποιο τρόπο και στο Ιράν. Εκτός κι αν, εν τω μεταξύ οι αντικαθεστωτικές εξελίξεις μέσα στο ίδιο το Ιράν αποσταθεροποιήσουν τον Αχμαντινεζάντ, πράγμα που δεν θα είναι εύκολο μια και όλα δείχνουν ότι ο Πρόεδρος του Ιράν έχει ακόμη την ευχέρεια να απαντήσει σκληρά. Το ζήτημα είναι αν θα εξακολουθήσει να έχει την ευχέρεια για πολύ ή αν οι εξελίξεις του την στερήσουν. Για την ώρα πάντως και σε σχέση με την Υεμένη είναι καλό να θυμόμαστε πως μία από τις πρώτες εντυπωσιακές ενέργειες της οργάνωσης, ήταν στο λιμάνι του Άντεν, όταν ένα φουσκωτό γεμάτο με μέλη της Αλ Κάιντα και εκρηκτικά έπεσε πάνω στο αντιτορπιλικό Κόουλ των ΗΠΑ, τον Οκτώβριο του 2000, σκοτώνοντας 17 Αμερικανούς ναύτες.
Ivan Gorsky
Ivan Gorsky
Klik Magazine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου