Τους μετανάστες σκέφτεται ο Ιερώνυμος ενώ παραδέχεται πνευματική κρίση
Ιερώνυμος: Ρόλος μας είναι να βοηθάμε και όχι να διώχνουμε τους μετανάστες. Αυτή ήταν η πρόταση του αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδας κ.κ. Ιερώνυμου, για το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και της ελληνοποίησής τους.
Συνεχίζοντας, ο προκαθήμενος της Ελληνικής Εκκλησίας είπε: «Εμείς δεν φέραμε τους ξένους, αλλά δεν είναι και ο ρόλος μας να τους διώξουμε. Όταν όμως μάς χτυπήσουν την πόρτα μας πρέπει να τους δώσουμε ένα πιάτο φαγητό γιατί αυτό είπε ο Χριστός».
Αυτό δήλωσε χθες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυμος, από το βήμα ημερίδας με θέμα «Για μια οικονομία με ανθρώπινο πρόσωπο».
Και στο σημείο αυτό δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για το «σκεπτικό» του έλληνα ιεράρχη, ο οποίος προφανέστατα επηρεασμένος από την ασθένειά του ξεχνά το πλέον βασικό: το ποίμνιό του και τις ανάγκες των ελλήνων ορθοδόξων χριστιανών… Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός (πλέον) πως ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δεν ενδιαφέρεται τόσο για τους έλληνες χριστιανούς, όσο για τους ισλαμιστές λαθρομετανάστες; Πώς μπορεί άραγε ο προκαθήμενος της ελλαδικής εκκλησίας να ξεχνά την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται οι έλληνες πολίτες (που αποτελούν κατά κόρο και το ποίμνιό του αλλά και την ουσιαστική του ευθύνη ενώπιον του Θεού), οι οποίοι χάνουν τις εργασίες τους λόγω της αύξησης των λαθρομεταναστών, οι οποίοι «χτυπάνε» δουλειές με μικρότερα ημερομίσθια…; Πώς μπορεί, άραγε, ο σεβαστός κ.κ. Ιερώνυμος να ξεχνά τις ελληνικές οικογένειες που υποφέρουν, λόγω της οικονομικής κρίσης, και τρέχει να βοηθήσει οικονομικά αυτούς που συντελούν στην αύξηση της κρίσης αυτής μέσα στην ελληνική επικράτεια; Με ποια λόγια μπορεί άραγε να δικαιολογηθεί ο υπεύθυνος πνευματικός-θρησκευτικός ηγέτης της ορθοδοξίας στην Ελλάδα, όταν δείχνει πως ενσυνείδητα απομακρύνεται από τις ανάγκες (πνευματικές και υλικές) εκείνων που αποτελούν την Εκκλησία της Ελλάδας;
Ο ρόλος του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, στις ημέρες που διανύουμε, είναι πολύ σημαντικός, κυρίως προς την κατεύθυνση της συνοχής της Ελληνικής Εκκλησίας, η οποία χρειάζεται έναν ηγέτη και όχι κάποιον ο οποίος τρέχει να απομακρυνθεί από τις ευθύνες που έχει αναλάβει. Μήπως κάποιος εκεί στην Αρχιεπισκοπή, θα πρέπει να θυμίσει στον κύριο Ιερώνυμο πως είναι από τους πρώτους που περνά από πνευματική κρίση και κατάπτωση και πως ταυτόχρονα είναι υπεύθυνος απέναντι στην ιστορία της χώρας; Μήπως κάποιος θα πρέπει να πει στον κύριο Ιερώνυμο πως, τελικά, «αν δεν φροντίσει το ίδιο του το σπίτι, αυτό θα πέσει να τον πλακώσει»; Μήπως κάποιος, τελικά, θα πρέπει να θυμίσει στον σεβαστό αρχιεπίσκοπο της Ελλάδας, πως αυτός και σύσσωμη η ηγεσία της Ελλαδικής Εκκλησίας οφείλουν να βγούνε και να ψάξουν για όλους όσους σήμερα υποφέρουν και να συνδράμουν τα μέγιστα ώστε όχι μόνο να απαλύνουν τον πόνο των χριστιανών πιστών, αλλά να εξαφανίσουν τα προβλήματα που τους απασχολούν; Μήπως κάποιος πρέπει να θυμίσει στον κύριο Ιερώνυμο πως δεν είναι αυτός το «βουνό», αλλά είναι εκείνος ο οποίος έχει χρέος να πάει στο «βουνό»; Μήπως ο κύριος Ιερώνυμος θα πρέπει να αναλογιστεί τον τρόπο δράσης των αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι οποίοι έτρεχαν να βρούνε εκείνους που υπέφεραν και τους βοηθούσαν πνευματικά αλλά και υλικά, με αποτέλεσμα να χάνουν οι ίδιοι (προς όφελος των αναξιοπαθούντων χριστιανών) τις περιουσίες τους και να πεθαίνουν φτωχοί;
Ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας στη συνέχεια των δηλώσεών του τόνισε ότι πίσω από την οικονομική κρίση κρύβεται μια εξίσου βαθιά πνευματική κρίση.
"Όλοι μιλάμε για την κρίση, αλλά αν σηκώσουμε την κουρτίνα θα δούμε τα ίδια πρόσωπα. Ντρεπόμαστε να πούμε ότι έχουμε κρίση της εποχής μας και μιλάμε για οικονομική, είπε, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν πολλές κρίσεις, αλλά όλες ξεκινάνε από την πνευματική", επισήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Ιερώνυμος..
Και φυσικά δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τον προκαθήμενο της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας πως υπάρχει πνευματική κρίση. Και δυστυχώς, για τον ίδιο, ένα από τα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από την κουρτίνα είναι και ο ίδιος… Και δυστυχώς, αποτελεί ακόμη μία τραγική φιγούρα, που άγεται και φέρεται από το πνεύμα των καιρών, από το πνεύμα του οικουμενισμού, από το πνεύμα της ισοπέδωσης λαών και εθνών, από το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης…
Κύριε Ιερώνυμε, θέλουμε να πιστεύουμε πως οι προσωπικοί σας σοβαρότατοι λόγοι υγείας σας έχουν οδηγήσει σε αυτές τις δηλώσεις, τις οποίες κάνετε κάτω από την επήρεια φαρμάκων. Φρόνιμο θα ήταν να θυμάστε συνεχώς ποιος είστε και σε ποια θέση βρίσκεστε. Και ίσως φρονιμότερο για εσάς και επωφελέστερο για την ίδια την Εκκλησία και την Ορθοδοξία, θα ήταν η ευπρεπής αναχώρησή σας από την έδρα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος… Κι αυτό, επειδή δεν είστε σε θέση να αντιληφθείτε τις πραγματικές ανάγκες του ποιμνίου σας, το οποίο το μπερδεύεται με αλλόθρησκους εισαγόμενους που εποφθαλμιούν (με την βοήθεια των πολιτικών αρχόντων της χώρας) να καταλάβουν ως άτυποι εισβολείς όσα δεν μπόρεσε κανένας εχθρός του έθνους να καταφέρει ποτέ ιστορικά… Μην μετατρέπεστε σε σύγχρονο Ιούδα, κύριε Ιερώνυμε, και για μερικά αργύρια (οικονομικές συμφωνίες με την κυβέρνηση Παπανδρέου περί φοροαπαλλαγών της Εκκλησίας) μην παραδίδετε στην ισοπέδωση και στην εξαθλίωση (πνευματικά και υλικά) τον ελληνικό λαό.
Οι ευθύνες σας είναι τεράστιες, ενώπιον Θεού αλλά και ανθρώπων...
Κωνσταντίνος
Ιερώνυμος: Ρόλος μας είναι να βοηθάμε και όχι να διώχνουμε τους μετανάστες. Αυτή ήταν η πρόταση του αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδας κ.κ. Ιερώνυμου, για το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και της ελληνοποίησής τους.Συνεχίζοντας, ο προκαθήμενος της Ελληνικής Εκκλησίας είπε: «Εμείς δεν φέραμε τους ξένους, αλλά δεν είναι και ο ρόλος μας να τους διώξουμε. Όταν όμως μάς χτυπήσουν την πόρτα μας πρέπει να τους δώσουμε ένα πιάτο φαγητό γιατί αυτό είπε ο Χριστός».
Αυτό δήλωσε χθες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυμος, από το βήμα ημερίδας με θέμα «Για μια οικονομία με ανθρώπινο πρόσωπο».
Και στο σημείο αυτό δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για το «σκεπτικό» του έλληνα ιεράρχη, ο οποίος προφανέστατα επηρεασμένος από την ασθένειά του ξεχνά το πλέον βασικό: το ποίμνιό του και τις ανάγκες των ελλήνων ορθοδόξων χριστιανών… Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός (πλέον) πως ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δεν ενδιαφέρεται τόσο για τους έλληνες χριστιανούς, όσο για τους ισλαμιστές λαθρομετανάστες; Πώς μπορεί άραγε ο προκαθήμενος της ελλαδικής εκκλησίας να ξεχνά την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται οι έλληνες πολίτες (που αποτελούν κατά κόρο και το ποίμνιό του αλλά και την ουσιαστική του ευθύνη ενώπιον του Θεού), οι οποίοι χάνουν τις εργασίες τους λόγω της αύξησης των λαθρομεταναστών, οι οποίοι «χτυπάνε» δουλειές με μικρότερα ημερομίσθια…; Πώς μπορεί, άραγε, ο σεβαστός κ.κ. Ιερώνυμος να ξεχνά τις ελληνικές οικογένειες που υποφέρουν, λόγω της οικονομικής κρίσης, και τρέχει να βοηθήσει οικονομικά αυτούς που συντελούν στην αύξηση της κρίσης αυτής μέσα στην ελληνική επικράτεια; Με ποια λόγια μπορεί άραγε να δικαιολογηθεί ο υπεύθυνος πνευματικός-θρησκευτικός ηγέτης της ορθοδοξίας στην Ελλάδα, όταν δείχνει πως ενσυνείδητα απομακρύνεται από τις ανάγκες (πνευματικές και υλικές) εκείνων που αποτελούν την Εκκλησία της Ελλάδας;
Ο ρόλος του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, στις ημέρες που διανύουμε, είναι πολύ σημαντικός, κυρίως προς την κατεύθυνση της συνοχής της Ελληνικής Εκκλησίας, η οποία χρειάζεται έναν ηγέτη και όχι κάποιον ο οποίος τρέχει να απομακρυνθεί από τις ευθύνες που έχει αναλάβει. Μήπως κάποιος εκεί στην Αρχιεπισκοπή, θα πρέπει να θυμίσει στον κύριο Ιερώνυμο πως είναι από τους πρώτους που περνά από πνευματική κρίση και κατάπτωση και πως ταυτόχρονα είναι υπεύθυνος απέναντι στην ιστορία της χώρας; Μήπως κάποιος θα πρέπει να πει στον κύριο Ιερώνυμο πως, τελικά, «αν δεν φροντίσει το ίδιο του το σπίτι, αυτό θα πέσει να τον πλακώσει»; Μήπως κάποιος, τελικά, θα πρέπει να θυμίσει στον σεβαστό αρχιεπίσκοπο της Ελλάδας, πως αυτός και σύσσωμη η ηγεσία της Ελλαδικής Εκκλησίας οφείλουν να βγούνε και να ψάξουν για όλους όσους σήμερα υποφέρουν και να συνδράμουν τα μέγιστα ώστε όχι μόνο να απαλύνουν τον πόνο των χριστιανών πιστών, αλλά να εξαφανίσουν τα προβλήματα που τους απασχολούν; Μήπως κάποιος πρέπει να θυμίσει στον κύριο Ιερώνυμο πως δεν είναι αυτός το «βουνό», αλλά είναι εκείνος ο οποίος έχει χρέος να πάει στο «βουνό»; Μήπως ο κύριος Ιερώνυμος θα πρέπει να αναλογιστεί τον τρόπο δράσης των αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι οποίοι έτρεχαν να βρούνε εκείνους που υπέφεραν και τους βοηθούσαν πνευματικά αλλά και υλικά, με αποτέλεσμα να χάνουν οι ίδιοι (προς όφελος των αναξιοπαθούντων χριστιανών) τις περιουσίες τους και να πεθαίνουν φτωχοί;
Ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας στη συνέχεια των δηλώσεών του τόνισε ότι πίσω από την οικονομική κρίση κρύβεται μια εξίσου βαθιά πνευματική κρίση.
"Όλοι μιλάμε για την κρίση, αλλά αν σηκώσουμε την κουρτίνα θα δούμε τα ίδια πρόσωπα. Ντρεπόμαστε να πούμε ότι έχουμε κρίση της εποχής μας και μιλάμε για οικονομική, είπε, επισημαίνοντας ότι υπάρχουν πολλές κρίσεις, αλλά όλες ξεκινάνε από την πνευματική", επισήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Ιερώνυμος..
Και φυσικά δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τον προκαθήμενο της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας πως υπάρχει πνευματική κρίση. Και δυστυχώς, για τον ίδιο, ένα από τα πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από την κουρτίνα είναι και ο ίδιος… Και δυστυχώς, αποτελεί ακόμη μία τραγική φιγούρα, που άγεται και φέρεται από το πνεύμα των καιρών, από το πνεύμα του οικουμενισμού, από το πνεύμα της ισοπέδωσης λαών και εθνών, από το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης…
Κύριε Ιερώνυμε, θέλουμε να πιστεύουμε πως οι προσωπικοί σας σοβαρότατοι λόγοι υγείας σας έχουν οδηγήσει σε αυτές τις δηλώσεις, τις οποίες κάνετε κάτω από την επήρεια φαρμάκων. Φρόνιμο θα ήταν να θυμάστε συνεχώς ποιος είστε και σε ποια θέση βρίσκεστε. Και ίσως φρονιμότερο για εσάς και επωφελέστερο για την ίδια την Εκκλησία και την Ορθοδοξία, θα ήταν η ευπρεπής αναχώρησή σας από την έδρα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος… Κι αυτό, επειδή δεν είστε σε θέση να αντιληφθείτε τις πραγματικές ανάγκες του ποιμνίου σας, το οποίο το μπερδεύεται με αλλόθρησκους εισαγόμενους που εποφθαλμιούν (με την βοήθεια των πολιτικών αρχόντων της χώρας) να καταλάβουν ως άτυποι εισβολείς όσα δεν μπόρεσε κανένας εχθρός του έθνους να καταφέρει ποτέ ιστορικά… Μην μετατρέπεστε σε σύγχρονο Ιούδα, κύριε Ιερώνυμε, και για μερικά αργύρια (οικονομικές συμφωνίες με την κυβέρνηση Παπανδρέου περί φοροαπαλλαγών της Εκκλησίας) μην παραδίδετε στην ισοπέδωση και στην εξαθλίωση (πνευματικά και υλικά) τον ελληνικό λαό.
Οι ευθύνες σας είναι τεράστιες, ενώπιον Θεού αλλά και ανθρώπων...
Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου