Του Ευστράτιου Χαραλάμπους
Το τελευταίο διάστημα στη γειτονική χώρα, μέσα στον απόηχο του αγώνα μεταξύ κυβέρνησης και Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιεύονται πληθώρα κειμένων στον ηλεκτρονικό και γραπτό τύπο, αναφορικά με την προσπάθεια του Στρατού στο παρελθόν (2003) να σχεδιάσει την ανατροπή της ισλαμικής κυβέρνησης, τα οποία εντέχνως γίνονται πρωτοσέλιδα και αναπαράγονται από το ξένο τύπο και ιδιαίτερα από τον ελληνικό χωρίς εμβάθυνση και σωστή αξιολόγηση.
Βρισκόμαστε στον Ιούλιο του 1997 έχει σχηματιστεί κυβέρνηση Τσιλέρ-Ερμπακάν, οι κινήσεις του Πατριάρχη των ισλαμιστών στην Τουρκία Ερμπακάν έχουν ανησυχήσει το κατεστημένο (ισλαμική εκπαίδευση, άνοιγμα σε ισλαμικές χώρες, προσπάθεια άλωσης του κρατικού μηχανισμού).
Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο συντάσσει και υπογράφει με το ΥΠΕΣ το περίφημο πρωτόκολλο EMASYA 7 (Πρωτόκολλο Βοηθείας Ασφάλειας και Τάξης/Emniyet Asayiş Yardımlaşma). Από πλευράς Επιτελείου το υπογράφει ο επικεφαλής των επιχειρήσεων Αντγος Çetin Doğan και από το νούμερο 7 προκύπτει ότι και στο παρελθόν με άλλες κυβερνήσεις είχαν υπογραφεί παρόμοια πρωτόκολλα. Κεντρική ιδέα του πρωτοκόλλου ήταν η εμπλοκή στρατιωτικών δυνάμεων για αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, κατόπιν αιτήματος του Νομάρχη. Στη συνέχεια το επιτελείο προετοίμασε δυνάμεις με ετοιμότητα 24 ωρών για εφαρμογή του σχεδίου.
Μεταφερόμαστε στον Αύγουστο του 2002, στην αρχηγία των Ενόπλων Δυνάμεων τον σκληροπυρηνικό Κιβρίκογλου διαδέχεται ο μετριοπαθής Οζκιόκ, στις 3 Νοεμβρίου του ίδιου έτους το κόμμα του Ερντογάν Δικαιοσύνη και Αναπτύξη (ΑΚP) με μεγάλη πλειοψηφία έρχεται στη εξουσία. Με τις κρίσεις του Αυγούστου 2002 Δκτής 1ης Στρατιάς αναλαμβάνει ο συντάκτης του πρωτοκόλλου EMASYA Στγος Τσετίν Ντογάν. Ο σχεδιασμός των στρατιωτικών ασκήσεων γίνεται από τα μέσα του προηγούμενου έτους για το επόμενο, είναι συνήθης πρακτική σε όλους τους στρατούς του ΝΑΤΟ να σχεδιάζονται και να εκτελούνται ασκήσεις επί χάρτου για εφαρμογή σχεδίων (με ή χωρίς υπολογιστές) αλλά και σχεδίασης αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων στα μετόπισθεν, που προκύπτουν από εχθρικές ενέργειες.
Τα σεμινάρια σχεδίων στον τουρκικό στρατό διεξάγονται σε επίπεδο Στρατιάς, όπου ο Δκτής με βάση τις επιχειρησιακές οδηγίες του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων σχεδιάζει και εκτελεί επιχειρήσεις στη Ζώνη Ευθύνης του.
Η πλειοψηφία της κυβέρνησης του Ερντογάν είχε τρομάξει τους Στρατηγούς και στην άσκηση σχεδίων 5-7 Μαρ 2003 στη 1η Στρατιά, με τις οδηγίες του Δκτού Στγου Τσετίν Ντογάν και φυσικά με την έγκριση του Επιτελείου (μέσα από την έγκριση της άσκησης, που είναι μια χρονοβόρα διαδικασία) συντάσσεται ή τίθεται προς συζήτηση το περίφημο σχέδιο Balyoz ("Βαριοπούλα") για αντιμετώπιση έκτακτης κατάστασης στα μετόπισθεν της Στρατιάς (ευρεία περιοχή Κων/πολης) αλλά με τελικό στόχο την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης, που ακόμη βρίσκεται στην εξουσία.
Το ενδιαφέρον από ελληνικής πλευράς είναι ότι προς αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (κυβέρνηση Ερντογάν) προτείνεται από το Δκτή της Στρατιάς να εξετασθεί η περίπτωση δημιουργίας με τη χώρα μας κρίσης χαμηλής έντασης, η οποία με τη βοήθεια των ΜΜΕ θα σφυρηλατήσει την εθνική ενότητα και θα διευκολύνει την εφαρμογή του σχεδίου. Σύμφωνα με τις διαρροές στα ΜΜΕ προτάθηκαν:
Α. Με τη χρήση αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων δημιουργία μεθοριακών επεισοδίων.
Β. Από τον Δκτη Στρατιάς προτάθηκε να εξετασθεί η δυνατότητα κατάληψης του Βορείου Έβρου (βορείως Ερυθροποτάμου).
Η διαρροή του παραπάνω σχεδίου έγινε σε μια ιδιαίτερη δύσκολη στιγμή για τον Πρωθ/γο της Τουρκίας. Το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ως αντισυνταγματικό το νόμο με τον οποίο οι Στρατιωτικοί, για αδικήματα εκτός εσωτερικού κανονισμού θα δικάζονταν στα πολιτικά δικαστήρια, επισημαίνεται ότι αριθμός εν ενεργεία στελεχών βρίσκονται υπόδικοι στο πλαίσιο της δίκης Εργένεκον.
Το ίδιο δικαστήριο απαγόρευσε τη λειτουργία του Κουρδικού κόμματος (DTP) και παράλληλα με συνεχείς εφόδους και τη σύλληψη στελεχών του νέου κουρδικού κόμματος (BDP) απομακρύνθηκε η περίπτωση ειρηνικής επίλυσης του Κουρδικού προβλήματος, που θα έδινε ψήφους στο κυβερνών κόμμα. Τούτο εξηγεί και την έμφαση που δίνουν τα ΜΜΕ, που πρόσκεινται στη κυβέρνηση με συνεχή δημοσιεύματα για τη εμπλοκή του Στρατού στην πολιτική.
Μόνη διέξοδος για το Τούρκο πρωθυπουργό αποτελεί μέσω δημοψηφίσματος η τροποποίηση του αναχρονιστικού τουρκικού συντάγματος , η οποία θα θέσει τέρμα στις υπερεξουσίες των δικαστικών, θα δυσκολέψει το κλείσιμο των πολιτικών κομμάτων και θα απαλείψει το περιβόητο Άρθρο 35 του εσωτερικού κανονισμού των ενόπλων δυνάμεων, που δίνει τη δυνατότητα επέμβασης στην πολιτική, όταν κινδυνεύει η Δημοκρατία.
Aπό ελληνικής πλευράς απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, η ευκολία με την οποία οι Τούρκοι στρατηγοί χρησιμοποιούν τις σχέσεις με τη χώρα μας ως αντίβαρο στα εσωτερικά τους σχέδια για τη διατήρηση της ηγεμονίας των. Στη προσπάθεια αυτή έχουν συνοδοιπόρους, το δικαστικό και διπλωματικό κατεστημένο και μέρος των πολιτικών κομμάτων, τα οποία αδυνατούν να προβάλουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση και να νικήσουν στις εκλογές.
Η κατάσταση αυτή θα πρέπει να αξιολογηθεί από μέρους μας σε συνδυασμό με το πραγματικό γεγονός ότι παρά το Δόγμα, του νοσταλγού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ΥΠΕΞ Νταβούτογλου για "μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες", η Τουρκία προχώρησε σε εξομάλυνση των σχέσεών της με όλους τους γείτονες πλην της Χώρας μας. Τούτο δε φαίνεται και από τις θέσεις της Τουρκίας σε Κυπριακό, Ε/Τ σχέσεις, Χάλκη κλπ. Ευλόγως προκύπτει το ερώτημα, ποια πολιτική θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας;
Η απάντηση δεν είναι δυνατόν να δοθεί στο παρόν άρθρο, διότι αποτελεί συνδυασμό πολλών παραγόντων και απαιτεί συνεισφορά πολλών αρμοδίων Υπηρεσιών. Ένα είναι σίγουρο ότι η όποια επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία περνάει μέσα από την εγκαθίδρυση πραγματικής Δημοκρατίας.
Πηγή
Το τελευταίο διάστημα στη γειτονική χώρα, μέσα στον απόηχο του αγώνα μεταξύ κυβέρνησης και Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιεύονται πληθώρα κειμένων στον ηλεκτρονικό και γραπτό τύπο, αναφορικά με την προσπάθεια του Στρατού στο παρελθόν (2003) να σχεδιάσει την ανατροπή της ισλαμικής κυβέρνησης, τα οποία εντέχνως γίνονται πρωτοσέλιδα και αναπαράγονται από το ξένο τύπο και ιδιαίτερα από τον ελληνικό χωρίς εμβάθυνση και σωστή αξιολόγηση.Βρισκόμαστε στον Ιούλιο του 1997 έχει σχηματιστεί κυβέρνηση Τσιλέρ-Ερμπακάν, οι κινήσεις του Πατριάρχη των ισλαμιστών στην Τουρκία Ερμπακάν έχουν ανησυχήσει το κατεστημένο (ισλαμική εκπαίδευση, άνοιγμα σε ισλαμικές χώρες, προσπάθεια άλωσης του κρατικού μηχανισμού).
Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο συντάσσει και υπογράφει με το ΥΠΕΣ το περίφημο πρωτόκολλο EMASYA 7 (Πρωτόκολλο Βοηθείας Ασφάλειας και Τάξης/Emniyet Asayiş Yardımlaşma). Από πλευράς Επιτελείου το υπογράφει ο επικεφαλής των επιχειρήσεων Αντγος Çetin Doğan και από το νούμερο 7 προκύπτει ότι και στο παρελθόν με άλλες κυβερνήσεις είχαν υπογραφεί παρόμοια πρωτόκολλα. Κεντρική ιδέα του πρωτοκόλλου ήταν η εμπλοκή στρατιωτικών δυνάμεων για αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, κατόπιν αιτήματος του Νομάρχη. Στη συνέχεια το επιτελείο προετοίμασε δυνάμεις με ετοιμότητα 24 ωρών για εφαρμογή του σχεδίου.
Μεταφερόμαστε στον Αύγουστο του 2002, στην αρχηγία των Ενόπλων Δυνάμεων τον σκληροπυρηνικό Κιβρίκογλου διαδέχεται ο μετριοπαθής Οζκιόκ, στις 3 Νοεμβρίου του ίδιου έτους το κόμμα του Ερντογάν Δικαιοσύνη και Αναπτύξη (ΑΚP) με μεγάλη πλειοψηφία έρχεται στη εξουσία. Με τις κρίσεις του Αυγούστου 2002 Δκτής 1ης Στρατιάς αναλαμβάνει ο συντάκτης του πρωτοκόλλου EMASYA Στγος Τσετίν Ντογάν. Ο σχεδιασμός των στρατιωτικών ασκήσεων γίνεται από τα μέσα του προηγούμενου έτους για το επόμενο, είναι συνήθης πρακτική σε όλους τους στρατούς του ΝΑΤΟ να σχεδιάζονται και να εκτελούνται ασκήσεις επί χάρτου για εφαρμογή σχεδίων (με ή χωρίς υπολογιστές) αλλά και σχεδίασης αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων στα μετόπισθεν, που προκύπτουν από εχθρικές ενέργειες.
Τα σεμινάρια σχεδίων στον τουρκικό στρατό διεξάγονται σε επίπεδο Στρατιάς, όπου ο Δκτής με βάση τις επιχειρησιακές οδηγίες του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων σχεδιάζει και εκτελεί επιχειρήσεις στη Ζώνη Ευθύνης του.
Η πλειοψηφία της κυβέρνησης του Ερντογάν είχε τρομάξει τους Στρατηγούς και στην άσκηση σχεδίων 5-7 Μαρ 2003 στη 1η Στρατιά, με τις οδηγίες του Δκτού Στγου Τσετίν Ντογάν και φυσικά με την έγκριση του Επιτελείου (μέσα από την έγκριση της άσκησης, που είναι μια χρονοβόρα διαδικασία) συντάσσεται ή τίθεται προς συζήτηση το περίφημο σχέδιο Balyoz ("Βαριοπούλα") για αντιμετώπιση έκτακτης κατάστασης στα μετόπισθεν της Στρατιάς (ευρεία περιοχή Κων/πολης) αλλά με τελικό στόχο την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης, που ακόμη βρίσκεται στην εξουσία.
Το ενδιαφέρον από ελληνικής πλευράς είναι ότι προς αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (κυβέρνηση Ερντογάν) προτείνεται από το Δκτή της Στρατιάς να εξετασθεί η περίπτωση δημιουργίας με τη χώρα μας κρίσης χαμηλής έντασης, η οποία με τη βοήθεια των ΜΜΕ θα σφυρηλατήσει την εθνική ενότητα και θα διευκολύνει την εφαρμογή του σχεδίου. Σύμφωνα με τις διαρροές στα ΜΜΕ προτάθηκαν:
Α. Με τη χρήση αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων δημιουργία μεθοριακών επεισοδίων.
Β. Από τον Δκτη Στρατιάς προτάθηκε να εξετασθεί η δυνατότητα κατάληψης του Βορείου Έβρου (βορείως Ερυθροποτάμου).
Η διαρροή του παραπάνω σχεδίου έγινε σε μια ιδιαίτερη δύσκολη στιγμή για τον Πρωθ/γο της Τουρκίας. Το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ως αντισυνταγματικό το νόμο με τον οποίο οι Στρατιωτικοί, για αδικήματα εκτός εσωτερικού κανονισμού θα δικάζονταν στα πολιτικά δικαστήρια, επισημαίνεται ότι αριθμός εν ενεργεία στελεχών βρίσκονται υπόδικοι στο πλαίσιο της δίκης Εργένεκον.
Το ίδιο δικαστήριο απαγόρευσε τη λειτουργία του Κουρδικού κόμματος (DTP) και παράλληλα με συνεχείς εφόδους και τη σύλληψη στελεχών του νέου κουρδικού κόμματος (BDP) απομακρύνθηκε η περίπτωση ειρηνικής επίλυσης του Κουρδικού προβλήματος, που θα έδινε ψήφους στο κυβερνών κόμμα. Τούτο εξηγεί και την έμφαση που δίνουν τα ΜΜΕ, που πρόσκεινται στη κυβέρνηση με συνεχή δημοσιεύματα για τη εμπλοκή του Στρατού στην πολιτική.
Μόνη διέξοδος για το Τούρκο πρωθυπουργό αποτελεί μέσω δημοψηφίσματος η τροποποίηση του αναχρονιστικού τουρκικού συντάγματος , η οποία θα θέσει τέρμα στις υπερεξουσίες των δικαστικών, θα δυσκολέψει το κλείσιμο των πολιτικών κομμάτων και θα απαλείψει το περιβόητο Άρθρο 35 του εσωτερικού κανονισμού των ενόπλων δυνάμεων, που δίνει τη δυνατότητα επέμβασης στην πολιτική, όταν κινδυνεύει η Δημοκρατία.
Aπό ελληνικής πλευράς απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, η ευκολία με την οποία οι Τούρκοι στρατηγοί χρησιμοποιούν τις σχέσεις με τη χώρα μας ως αντίβαρο στα εσωτερικά τους σχέδια για τη διατήρηση της ηγεμονίας των. Στη προσπάθεια αυτή έχουν συνοδοιπόρους, το δικαστικό και διπλωματικό κατεστημένο και μέρος των πολιτικών κομμάτων, τα οποία αδυνατούν να προβάλουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση και να νικήσουν στις εκλογές.
Η κατάσταση αυτή θα πρέπει να αξιολογηθεί από μέρους μας σε συνδυασμό με το πραγματικό γεγονός ότι παρά το Δόγμα, του νοσταλγού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ΥΠΕΞ Νταβούτογλου για "μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες", η Τουρκία προχώρησε σε εξομάλυνση των σχέσεών της με όλους τους γείτονες πλην της Χώρας μας. Τούτο δε φαίνεται και από τις θέσεις της Τουρκίας σε Κυπριακό, Ε/Τ σχέσεις, Χάλκη κλπ. Ευλόγως προκύπτει το ερώτημα, ποια πολιτική θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας;
Η απάντηση δεν είναι δυνατόν να δοθεί στο παρόν άρθρο, διότι αποτελεί συνδυασμό πολλών παραγόντων και απαιτεί συνεισφορά πολλών αρμοδίων Υπηρεσιών. Ένα είναι σίγουρο ότι η όποια επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία περνάει μέσα από την εγκαθίδρυση πραγματικής Δημοκρατίας.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου