Όποιος συμφωνεί ας τον ψηφίσει…
Παλιό, αλλά σημαντικότατο περί της ανάδειξης των (όχι κρυφών) πεποιθήσεων του κυρίου Τρεμόπουλου (που θέλει να μας πείσει πως είναι οικολόγος… τι τραβάει κι αυτή η οικολογία...) είναι άρθρο του ιδίου, που δημοσιεύτηκε στην «Οικοτοπία» και που διαφήμισε τις απόψεις του «πολιτικού άνδρα» για την Ελληνικότητα της Θράκης και του πληθυσμού της.Το ιστολόγιο αυτό, θεωρώντας υποχρέωση απέναντι στους αναγνώστες του, παραθέτει το ανθελληνικό κείμενο του κυρίου Τρεμόπουλου, ο οποίος ερωτηθείς πολλάκις δεν έδωσε ποτέ καμία απάντηση για τα όσα ο ίδιος συνέγραψε εν πλήρη εγκεφαλική τρικυμία… Η αγωνιστική του διάθεση για προώθηση των θέσεων του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής (βλ. Άγκυρα) είναι μοναδική. Εάν λάβει κανείς υπόψη του πως τα παρακάτω γραφόμενα είναι Έλληνα πολίτη, θα νιώσει ή υπερβολικά ηλίθιος ή υπερβολικά μη-Έλληνας… Και όμως, το κείμενο που ακολουθεί είναι το ιδεολογικό πρελούδιο αυτού που ζητά αυτές τις ημέρες να ψηφιστεί από τον Ελληνικό λαό προκειμένου να τον αντιπροσωπεύσει στο Ευρωκοινοβούλιο.
Και η ερώτηση είναι απλή: Συμφωνείτε με την απελληνοποίηση της Θράκης; Αν ναι, ψηφίστε τον κύριο Τρεμόπουλο, ο οποίος δεν διστάζει να βγάλει πλήρως τον ανθελληνισμό του για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των σχεδιασμών αυτών που τον προωθούν.
Όταν η ντροπή δεν έχει όρια, τότε συναντάμε τον κύριο Τρεμόπουλο.
Όχι στην Θράκη οι Πόντιοι...
του Μιχάλη Τρεμόπουλου
"Αυτό που από το 1982 άρχισε να προγραμματίζεται και είχε προβλέψει μάλιστα και η δίδυμη πόλη της ΕΚΤΕΝΕΠΟΛ της Κομοτηνής, η εγκατάσταση στη Θράκη Ποντίων, πολιτικών προσφύγων κ.ά., μέσα στο 1990 φαίνεται να παίρνει όρους μαζικού φαινομένου.
Ενώ μέχρι το 1989 λίγοι μόνον Πόντιοι είχαν εγκατασταθεί εκεί, αντιμετωπίζοντας μάλιστα ένα καθόλου φιλικό περιβάλλον από χριστιανούς και μουσουλμάνους, μέσα στην περασμένη χρονιά αρχίζει να συζητιέται και δημόσια το θέμα.
Η εκλογή όμως του ανεξάρτητου βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ της μειονότητας στις εκλογές της 18ης Ιούνη '89 και η -παρ' όλη την έντονη κρατική και κομματική κινητοποίηση για το αντίθετο- επανάληψη του "φαινομένου" και στις 5 Νοέμβρη, με την εκλογή του Ισμαήλ Μόλα Ροδοπλού, έβαλαν το θέμα επί τάπητος.
Μια σειρά φορείς ζητούν την εγκατάσταση των Ποντίων κυρίως στο νομό Ροδόπης, με τον ίδιο προφανή στόχο, που είχαν οι προτάσεις προσάρτησης της επαρχίας Λήμνου στο νομό Ροδόπης και η απόσπαση τμήματος του νομού στο νομό Έβρου, όπου δεν υπάρχει πιθανότητα εκλογής μειονοτικού βουλευτή. Είχαν τον ίδια στόχο που έχουν οι "απεργίες" των τελωνειακών των συνόρων του Έβρου μια βδομάδα πριν τις εκλογές, ώστε να μη μπορέσουν να έλθουν να ψηφίσουν μειονοτικοί απ' την Τουρκία που έχουν εδώ τα εκλογικά τους δικαιώματα, τον ίδιο στόχο που έχουν οι αθρόες μεταφορές στρατιωτών -12.000 τουλάχιστον- για να ψηφίσουν στη Ροδόπη.
Παρόλο που ο τύπος της Κομοτηνής αρχίζει να μιλάει απ' το Νοέμβρη για δύο οικισμούς Ποντίων, με όνομα για τον παραλιακό "Ρωμανία", η πρώτη επίσημη αναφορά γίνεται τέλος Δεκέμβρη απ' το γ.γ. απόδημου ελληνισμού Δ. Φίλη, μιλώντας και πάλι για "δημόσιες εκτάσεις" που είναι έτοιμες να δεχτούν τους Πόντιους της ΕΣΣΔ.
Όμως, εδώ στα Βαλκάνια, όλα είναι αλληλένδετα. Όπως πέρυσι, όταν στην περίοδο της "μεγάλης φυγής" των Βούλγαρων τουρκομουσουλμάνων, η Άγκυρα προσπάθησε να πιέσει τον ελληνοβουλ-γαρικό άξονα λέγοντας ότι οι πρόσφυγες θα μεταφερθούν στη Β. Κύπρο, το "τρυκ" επαναλαμβάνεται (βλ. αναλυτικά στο τεύχος Φεβρουαρίου 1990 του "Σχολιαοτή"). Η απάντηση της Αγκυρας είναι η "διαρροή" στη "Χουριέτ" σχεδίου "εγκατάστασης στη Β. Κύπρο των 500 χιλιάδων Τούρκων της Δ. Θράκης" που "αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στην Τουρκία λόγω της καταπιεστικής πολιτικής των ελληνικών αρχών" καθώς και αυτούς που θα φύγουν "ως αποτέλεσμα της εγκατάστασης των Ποντίων Ελλήνων στη Δ. Θράκη".
Πόσο μπλοφάρει η Τουρκία; Ποιος αναλαμβάνει το κόστος της έναρξης μιας διαδικασίας, που θυμίζει σενάριο "αλά Βουλγαρία";
Όμως αυτό είναι το ένα σκέλος του προβλήματος,
Είναι πράγματι "δημόσιες" οι εκτάσεις";
Πόσο "δημόσιες" είναι αυτές οι εκτάσεις και πού μπορούν μάλιστα να καλλιεργηθούν εντατικά; Πρόκειται για την ανακάλυψη ενός νέου Ελντοράντο; Ποιος καλόπιστος μπορεί να κλείνει έτσι τα μάτια;
Μετά το 1925, που ολοκληρώθηκε η ανταλλαγή των πληθυσμών, άρχισε η διαδικασία αλλαγής των τουρκικών τίτλων ιδιοκτησίας με ελληνικούς. Απ' αυτήν όμως εξαιρέθηκαν οι μειονοτικοί. Σήμερα, πολλοί τίτλοι έχουν χαθεί ή έχουν φθαρεί, έτσι που οι ιδιοκτήτες τους, που τα καλλιεργούσαν χρόνια, όπως και οι προγονοί τους, να μην έχουν στα χέρια τους αποδεικτικά έγγραφα, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζονται οι ιδιοκτησίες συνήθως, σε περιπτώσεις αντιδικίας με το κράτος. Ακόμη, οι ιδιόκτητοι χώροι των τούρκικων χωριών (βοσκότοποι, αλώνια κ.λπ.) μετά το 1950 θεωρήθηκαν δημόσιοι απ' το ελληνικό κράτος, είτε μοιράστηκαν στη μειονότητα. Μετά το 1964, που απαγορεύτηκε στους μειονοτικούς ν' αγοράζουν γη και ακίνητα, άρχισαν να μοιράζονται μόνο στους χριστιανούς, ακόμη και διπλανών χωριών! Δημόσιες εκτάσεις θεωρήθηκαν και εκείνα τα χωράφια, που στις αεροφωτογραφίες, που πάρθηκαν μετά την κατοχή για λόγους χαρτογράφησης των ιδιοκτησιών, φαινόντουσαν ακαλλιέργητα, άσχετα αν αυτό οφειλόταν σε αγρανάπαυση -μέθοδο που προϋπήρχε των λιπασμάτων.
Σήμερα το κράτος θεωρεί ότι το 35% περίπου των εκτάσεων της μειονότητας έχουν καταπατηθεί αυθαίρετα. Στις περιπτώσεις αναδασμού, πολλοί έχουν χάσει ακόμη και τις μισές ιδιοκτησίες τους, γι' αυτό και σταμάτησε μετά από αντιδράσεις των μειονοτικών, όπως π.χ. στο Λοφάριο, 9 χλμ. ανατολικά της Κομοτηνής. Βέβαια, στην ανταλλαγή τα χωράφια της μειονότητας υποτιμούνταν, σε αντίθεση με αυτά των χριστιανών.
Υπάρχουν ακόμη και κάποιες εκτάσεις που άρχισαν να απαλλοτριώνονται επί χούντας για διάφορες χρήσεις: 3.500 στρέμματα για αεροδρόμιο, 4.000 στρέμματα για Πανεπιστήμιο, 3.000 στρέμματα για βιομηχανική περιοχή κ,ά., απ' τα οποία ελάχιστα έχουν αξιοποιηθεί. Π.χ. για τη βιομηχανική περιοχή χρησιμοποιήθηκαν μόνο 250 στρέμματα και τα υπόλοιπα μοιράστηκαν σε χριστιανούς, κατά παράβαση του νόμου περί απαλλοτριώσεων, που απαγορεύει την αλλαγή χρήσης. Και στους δύο νομούς, Ξάνθης και Ροδόπης, πρέπει να φτάνουν συνολικά τα 20.000 στρέμματα, μαζί με τα 6.500 στρέμματα που άρχισαν να απαλλοτριώνουν για αγροτικές φυλακές και σταμάτησαν μετά από αντιδράσεις και συγκέντρωση της μειονότητας στον Άρατο πέρσι στις 3 Μάρτη, που μεταδόθηκε απ' τα ξένα πρακτορεία ειδήσεων.
Η ΒΔ ημιορεινή περιοχή της επαρχίας Σαππών, όπου έχει αρχίσει η απαλλοτρίωση για τις αγροτικές φυλακές, είναι υποψήφια μάλλον για να κτισθεί εκεί ο ένας οικισμός των Ποντίων, αφού ο άλλος λένε ότι μπορεί να γίνει παραλιακά. Η σκοπιμότητα είναι φανερή, μια και μ ε τους ψήφους αυτής της αμιγούς μειονοτικής περιοχής βγαίνει ο βουλευτής-όνει-δος. ΓΓ αυτήν την περιοχή υπήρχαν άλλωστε σχέδια για να προσαρτηθεί στο νομό Έβρου, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Προς ένα «Καυτό" μέλλον;
Σε ποιο περιβάλλον σχεδιάζουν να στείλουν αυτούς τους ανυποψίαστους ανθρώπους, που αξίζουν την βοήθεια μας, αλλά είναι έτοιμοι να δεχτούν οποιαδήποτε προσφορά;
Η "βουλγαροποίηση" της Δ. Θράκης θα είναι μήπως η συνέχεια μιας λογικής που γίνεται ολοένα και πιο σωβινιστική και ρατσιστική; Ποιο τέλος θα έχει μια πολιτική που ευνοεί την καταπίεση και τη γκετοποίηση της τούρκο-μουσουλμανική ς μειονότητας, ώστε "μια μέρα να μας αδειάσουν τη γωνιά"; Πού θα οδηγήσει η προσέλκυση στην περιοχή ανθρώπων που έχουν υποφέρει απ' τους διωγμούς της Τουρκίας; Ποιος εχέφρων μπορεί να διανοηθεί, στην ευθεία για το 2000, να οργανώνονται στην Κομοτηνή συγκεντρώσεις στην επέτειο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1453;
Ήδη, μετά το πογκρόμ ενάντια στη μειονότητα τη σκυτάλη της "τουρκοφαγίας" την έχει πάρει όλος σχεδόν ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής, με πρωτοστάτη τον μητροπολίτη Μαρώνειας Δαμασκηνό: "Τέρμα πια η επιείκεια, και τέλος, αν δεν υπάρξει συμμόρφωση, να τους αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα", δηλώνει στην "Κ. Ελευθεροτυπία" στις 26.6.88. "Δεν ξεχνώ την παροιμία «Τούρκος, φίλος δεν γίνεται»".
Σε λίγο θα είναι πολύ αργά".
Μετά από όλα αυτά μπορείτε τον ψηφίσετε ελεύθερα ή να τον φτύσετε ελεύθερα... Η επιλογή είναι δική σας, επειδή, όπως και ο ίδιος έγραψε, σε λίγο θα είναι πολύ αργά. Αυτοί που τον προωθούν έχουν τον λόγο τους και αυτός ο λόγος περνάει μέσα από τις γραμμές κειμένου που μόλις διαβάσατε...
Απο το μπλογκ Kostasxan-Ας μιλήσουμε επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου