Διαβάστε το παρακάτω άρθρο, που δημοσιεύτηκε στα Νέα, την Τρίτη 9 Ιουνίου 2009 και στην συνέχεια θα ακολουθήσει και η «αποκωδικοποίηση»:..............
«Απίστευτο κι όμως αληθινό! Την Τρίτη 16 Ιουνίου 2009 στο Α΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών δικάζεται μια φωτεινή δασκάλα, η Στέλλα Πρωτονοταρίου, πρώην διευθύντρια του 132ου Δημ. Σχολείου, για δράσεις του σχολείου που είχε συναποφασίσει με τον σύλλογο διδασκόντων και που σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη είχαν ως αποτέλεσμα «την πραγμάτωση σε σημαντικό βαθμό μιας ατμόσφαιρας αλληλοσεβασμού και συνεργασίας ανάμεσα στα μέλη της σχολικής κοινότητας, το οποίο αποτελεί ζητούμενο στο πλαίσιο λειτουργίας των σχολικών μονάδων και της επιδίωξης του παιδαγωγικού ιδεώδους.
Το 132ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στεγάζεται στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας. Περισσότερο από το 75% των μαθητών του είναι αλλόγλωσσοι, προερχόμενοι από διαφορετικές εθνότητες. Λίγα χρόνια πριν, η μαθητική διαρροή κινούνταν σε υψηλά επίπεδα, ενώ φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας ήταν συχνά. Η διευθύντρια του σχολείου, Στέλλα Πρωτονοταρίου και ο σύλλογος διδασκόντων αντιμετώπισαν συλλογικά το πρόβλημα, προχωρώντας σε μια σειρά παιδαγωγικών παρεμβάσεων, με στόχο την αντιστροφή της κατάστασης. Στα πλαίσια αυτά διοργάνωσαν μαθήματα ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες γονείς και μαθήματα μητρικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές (αλβανικής και αραβικής καταγωγής), εξέδιδαν τις ανακοινώσεις του σχολείου σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αλβανικά και αγγλικά) και ανέλαβαν πλήθος άλλων πρωτοβουλιών με σκοπό πάντα την εξυπηρέτηση των μορφωτικών αναγκών των μαθητών τους. Πολύ σύντομα εξαιτίας των παρεμβάσεων αυτών, η μαθητική διαρροή σχεδόν μηδενίστηκε, τα κρούσματα βίας εξαφανίστηκαν, οι μαθητές βελτίωσαν τις επιδόσεις τους και οι Έλληνες και οι μετανάστες γονείς ξεπέρασαν τις αναστολές και τις φοβίες τους και συμμετείχαν ενεργά στη ζωή του σχολείου.
Σύμφωνα όμως με το ΥΠΕΠΘ, η ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των μαθητών δεν αποτελεί πρωταρχικό κριτήριο για τη στάση του απέναντι στις πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών, γι΄ αυτό την προηγούμενη σχολική χρονιά η Στέλλα Πρωτονοταρίου απομακρύνθηκε από το 132ο Δημοτικό Σχολείο. Η νέα διοίκηση επέβαλε τη διακοπή όλων των προαναφερθεισών παιδαγωγικών παρεμβάσεων, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από τους δασκάλους και τους γονείς, καθώς και από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, συνδικαλιστικούς, πολιτικούς φορείς και πανεπιστημιακούς.
Η δίωξη
Σήμερα, έναν και πλέον χρόνο μετά την απομάκρυνσή της από το 132ο Δημοτικό Σχολείο, η Στέλλα Πρωτονοταρίου διώκεται ποινικά, με μοναδικό μάρτυρα κατηγορίας τον τωρινό διευθυντή του σχολείου κ. Γιουτλάκη, επειδή παραχώρησε σχολικές αίθουσες για την πραγματοποίηση μαθημάτων μητρικής γλώσσας σε αλλόγλωσσους μαθητές το διάστημα 2005- 2007, εκτός διδακτικού ωραρίου. Την ίδια στιγμή που οι σχολικοί χώροι παραχωρούνται από τον Δήμο Αθηναίων για κάθε λογής δραστηριότητες (κοπή πίτας, ενοριακές ανάγκες εκκλησιών, αθλητικούς συλλόγους κ.ά.). Για συνδρομή στο ίδιο «έγκλημα» διώκεται και η δασκάλα που δίδασκε στα προγράμματα αυτά.
Στο πλευρό της οι εκπαιδευτικοί
Η ΣΤΕΛΛΑ Πρωτονοταρίου δεν είναι μόνη της. Τη στηρίζουν οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες και δεκάδες διδασκαλικοί Σύλλογοι και Ενώσεις Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης που απαιτούν την παύση κάθε δίωξης εναντίον της, καθώς πιστεύουν ότι “η επίθεση που γίνεται στη συγκεκριμένη δασκάλα είναι επίθεση απέναντι σε κάθε σύλλογο διδασκόντων και κάθε εκπαιδευτικό που με τις παιδαγωγικές του πρωτοβουλίες ξεπερνάει την κρατική παιδαγωγική και παλεύει για την ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών όλων των μαθητών, ανεξάρτητα από την κοινωνική ή εθνική τους προέλευση”.»
Τα Νέα (Χρήστος Κάτσικας)
ΣΧΟΛΙΑ:
1. Το 75% των αλλοδαπών μαθητών, μάλλον θα πρέπει να κρίνεται απολύτως φυσιολογικό για να περνάει «αβρόχοις ποσίν» στο άρθρο.
2. Η αναφορά στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων απουσιάζει παντελώς από το κείμενο και προκαλεί ερωτηματικά -για τους μη γνωρίζοντες- η απουσία του απ’ αυτούς που στηρίζουν τη δασκάλα (έχει σημασία αυτό).
3. Η έκδοση ανακοινώσεων ενός ελληνικού(;) σχολείου σε 3 γλώσσες, είναι ομολογουμένως κάτι «πρωτοποριακό». Αναρωτιέμαι μόνο, σε ποια άλλη χώρα γίνεται αυτό.
4. Η «δυσκοιλιότητα» στους ρυθμούς εκπαίδευσης που παρατηρείται σε σχολεία όπου συνυπάρχουν Έλληνες και αλλοδαποί μαθητές (και ειδικά ένα τόσο μεγάλο ποσοστό, με το πρόβλημα της γλώσσας να είναι το μεγαλύτερο αγκάθι), μένει επίσης ασχολίαστη. Αντί λοιπόν να γίνει εστίαση στο πρόβλημα των Ελλήνων μαθητών (ελληνικό δεν υποτίθεται πως είναι το σχολείο;), το βάρος δίνεται στην δυσκολία προσαρμογής των ξένων μαθητών.
5. Τελευταίο και καλύτερο: Η εφημερίδα αποσιωπά, παριστάνοντας την «έκπληκτη» για τον «σκοταδισμό» του ελληνικού κράτους, τον πραγματικό λόγο της απομάκρυνσής της, η οποία οφείλεται σε καταγγελία που έγινε αρχικά από τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του συγκεκριμένου σχολικού συγκροτήματος (που έφτασε μέχρι τη Βουλή). Και ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος; Όπως δημοσιεύθηκε στις 20 Απριλίου 2008, στην εφημερίδα «Το Παρόν»
(και αναδημοσιεύτηκε κι εδώ), η κυρία Πρωτονοταρίου παραήταν «προοδευτική» και «φωτεινή δασκάλα», αφού δίδασκε παρατύπως σε Αλβανούς μετανάστες μαθητές, το επίσημο αλβανικό βιβλίο της ιστορίας, το οποίο εμφανίζει τους Έλληνες ως αδίστακτους φονιάδες των κατατρεγμένων Αλβανών! Και ποιων Αλβανών; Των Τσάμηδων!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου