Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες οργανώνονται και η Ελληνική πολιτεία...

Δειλά και ανίκανα ανθρωπάκια...
του Κ. Κυριακόπουλου
Oι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα οργανώνονται. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία της οργάνωσής τους, «νομιμοποιούν» την παράνομη ύπαρξή τους στη χώρα και παράλληλα κάποιοι από αυτούς αποθρασύνονται κιόλας.
Ταυτόχρονα συνεπικουρούμενοι από διάφορους αμπλαούμπλες της πολιτικής…
- συγκεκριμενοποιούν μια «χάρτα» δικαιωμάτων τους,
- αποκτούν μια υπόσταση με στοιχεία «δυναμισμού»,
- περιφρονούν προκλητικά τη χώρα που τους ανέχεται, τους ανθρώπους της και την καθημερινότητά τους και…
- επιχειρούν να επιβάλλουν λύσεις και απαιτήσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους, μη διστάζοντας ακόμα και να… απειλούν.
Ο καθένας λοιπόν μπορεί να φανταστεί τι πρόκειται να γίνει αν αυτοί οι άνθρωποι απειλούν τώρα που ζητούν πράγματα από την ελληνική πολιτεία, τι πρόκειται να κάνουν αύριο όταν θα οικειοποιηθούν με θράσος και προκλητικότητα τις παραχωρήσεις της.
Οι "δυστυχισμένοι" ίσως δεν είναι και τόσο δυστυχισμένοι...
Η «Al Jabbar», είναι μια μουσουλμανική οργάνωση που έχει συσταθεί στη χώρα μας και δραστηριοποιείται με στόχο την προβολή των θρησκευτικών δικαιωμάτων των εδώ μουσουλμάνων μεταναστών.
Ο αριθμός των μελών της υπολογίζεται στους 45.000.
Πρώτος στόχος τους η κατασκευή Τζαμιού και μουσουλμανικού νεκροταφείου στην Αθήνα. Κι αυτό θα είναι μόνο η αρχή, στη γενικότερη και καλά οργανωμένη προσπάθεια πολιτισμικής, πληθυσμιακής, ολοκληρωτικής άλωσης της πόλης και της Ελλάδας γενικότερα.
Η φιλολογία των απερίσκεπτων, αλλά και των συνειδητά προσκυνημένων περί νομιμοποίησης και απόδοσης ελληνικής ιθαγένειας, τροφοδοτεί τα πλέον ύπουλα ανθελληνικά σχέδια, και ταυτόχρονα μετατρέπει την ελπίδα των μουσουλμάνων πιστών που κάποιοι τους χρησιμοποιούν με δόλιο τρόπο για να προωθήσουν τα ανθελληνικά σχέδια τους, σε βάσιμη προοπτική.
Αυτή η προοπτική τους φανατίζει…
Ενδυναμώνει τον αγώνα τους…
Κάνει να φαίνονται (και όχι αβάσιμα) ρεαλιστικές οι γενικότερες επιδιώξεις τους.
Πρόσφατα αγόρασαν ένα κτίριο στο κέντρο της Αθήνας, οδός Αισχύλου 37.
Το συνολικό κόστος της αγοράς αλλά και της ανοικοδόμησης του συγκεκριμένου κτιρίου είναι 550.000 ευρώ...
Ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας, Ναίμ Ελ Γαντούρ, δήλωσε πως «τα μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας, είναι οι βασικοί αρωγοί της συγκεκριμένης προσπάθειας.
Τα μέλη αυτά εργάζονται στη χώρα μας σαν εργάτες, μικροί έμποροι, αλλά και πολλοί από αυτούς ζούνε καθαρίζοντας τα τζάμια των αυτοκινήτων στα φανάρια».
Είναι αλήθεια πως αρκετοί μουσουλμάνοι δουλεύουν και μάλιστα κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Τους βλέπουμε, το ζούμε καθημερινά.
Ζούμε όμως καθημερινά και την ίδια την πραγματικότητα στη χώρα μας.
Ξέρουμε καλά πως δεν είναι καθόλου εύκολο να συγκεντρώσεις τέτοια ποσά σ αυτές τις συνθήκες…
Αναπάντητα ερωτήματα:
1. Κατά πόσο η συγκεκριμένη οργάνωση είναι νόμιμη και πληροί όλες τις απαιτούμενες προϋποθέσεις νομότυπης σύστασης σύμφωνα με τους νόμους του κράτους;
2. Κατά πόσο τα 45.000 μέλη της – και πόσα άλλα αύριο – βρίσκονται νόμιμα στη χώρα μας;
3. Πως αποταμιεύθηκε το ποσόν των 400.000 ευρώ μέχρι τώρα, την ώρα που ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας Ναίμ Ελ Γαντούρ, ξεκαθαρίζει πως οι βασικοί αρωγοί της συγκεκριμένης προσπάθειας είναι άνθρωποι χαμηλόμισθοι, μικροί έμποροι (ας μας ξεκαθαρίσει τι εννοεί μικροί έμποροι - πιθανόν τους παράνομους με τα καρότσια), αλλά και οι επαίτες των φαναριών;
4. Ποιοι από αυτούς φορολογούνται;
5. Σε ποιο σοβαρό κράτος του πλανήτη θα υπήρχαν τα συγκεκριμένα διλήμματα;
6. Σε ποιο σοβαρό κράτος του πλανήτη δεν θα είχε γίνει ήδη ο απαιτούμενος έλεγχος;
Και όμως ακόμα κάποιοι κατηγορούνε το Ελληνικό κράτος για ρατσισμό και τον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη για ξενόφοβο.
Το φόβο όμως τον γεννούν οι εμπειρίες. Κανείς δε γεννιέται φοβισμένος. Κανείς δεν ξέρει τι θα πει φόβος αν πρώτα δεν πάθει για να μπορεί να αντιλαμβάνεται τι πρέπει να φοβηθεί.
Ο Ελληνικός λαός επίσης αντιλαμβάνεται το χάσμα που χωρίζει τις πολιτιστικές μας καταβολές. Άλλοι λαοί… άλλες συνήθειες… Άλλα ήθη και έθιμα…
Που κατάφεραν να συνυπάρξουν;
Που κατάφεραν να συμβιώσουν;
Ποια χώρα… ποιος λαός… ποια εμπειρία πείθει πως θα είναι ομαλή αυτή η διεργασία, όταν με τρόπο βίαιο μεθόδευσαν - σε ποσοστό τρομακτικό – την αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού σ έναν τόπο;
Όσο για την αριστερά, καλά θα κάνει να σταματήσει την …μπουρδολογία περί θυμάτων του ιμπεριαλισμού.
Τα θύματα του ιμπεριαλισμού είναι εκατομμύρια. Όλοι θα βρουν καταφύγιο και δικαιώματα στην Ελλάδα;
Θύματα του ελληνικού ιμπεριαλισμού είναι όλα αυτά και δεν το ξέρουμε;
Οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού είχαν ανοίξει τα σύνορα τους και υποδέχονταν τα θύματα του ιμπεριαλισμού ανά τον κόσμο;
Όλοι, μα όλοι, θα έχετε ιστορικές ευθύνες για τις μαύρες μέρες που θα φέρετε στον τόπο.
Αυτό το έγκλημα ο λαός δεν θα σας το συγχωρήσει.
Γιατί περιφρονείτε προκλητικά την άποψη όλων όσων αντιδρούν και καπηλεύεστε ανεπίτρεπτα την σιωπή όσων ακόμη δεν έχουν μιλήσει!
Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου