Χρίστος Γούδης: Υπάρχουν κέντρα που επιδιώκουν την παγκόσμια διακυβέρνηση

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία

Ο Χρίστος Γούδης, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ίων Δραγούμης», είναι ένα πρόσωπο με ευρύτατη αποδοχή στο δεξιό και στον πατριωτικό χώρο.
Ουσιαστικά, είναι ένας από τους ελάχιστους εκ δεξιών, που παράγει ιδέες, που δεν φοβήθηκε ούτε στιγμή να αντιταχθεί στην πνευματική παντοκρατορία της αριστεράς (που πλέον ταυτίζεται με το κεφάλαιο και την εμποροκρατία), υμνώντας τις εθνικές μας αρχές και αξίες.
Λίγο πριν τη συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ στην Αθήνα, ρωτήσαμε τον καθηγητή για το τι σηματοδοτεί αυτή η «συγκεντρωσούλα» στην ελληνική πρωτεύουσα. Και ο Χρίστος Γούδης, υπενθυμίζοντάς μας τι έγινε το 1993, δεν μάσησε τα λόγια του: «ίσως αυτή τη φορά να προαναγγελθεί η έλευση μιας κυβέρνησης Μητσοτάκη υπό κάποια άλλη μορφή ή γένος».
Γιατί στο άκουσμα της φράσης Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, κόβονται τα πόδια σε πολύ κόσμο; Μήπως απλή συνομωσιολογία που πέρασε στον κόσμο; Τι είναι τελικά αυτή η υπόθεση; Μια απλή συνδιάσκεψη ή ένα διευθυντήριο;
Αναφορικά με την συνωμοσιολογία που ρωτάτε, θα μπορούσα να αναστρέψω την ερώτηση «μήπως υπάρχει μια συνωμοσία για την απόκρυψη των συνωμοσιολογιών;» Τώρα, όσο για το τι είναι η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, δεν είναι παρά η κορυφή ενός παγόβουνου, του παγόβουνου του διεθνούς οικονομισμού, ο οποίος μετά την πτώση της σοβιετικής αυτοκρατορίας έχει απλώσει τα δίκτυά του σε ολόκληρο τον πλανήτη, μέσα από συμμορίες τραπεζιτών, χρηματομεσιτών και λοιπών περιπλανώμενων διεθνών κυριλέ αεριτζήδων, που παρασιτούν και απομυζούν την ενέργεια του ανθρώπινου δυναμικού του πλανήτη. Το πρόβλημα είναι αν ο Τιτανικός της ανθρώπινης κοινωνίας πορεύεται προς το παγόβουνο ή το παγόβουνο προς τον Τιτανικό και στην σύγχρονη αυτή ναυμαχία, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να δούμε το ποιος θα βυθίσει ποιόν. Στο τελευταίο μέρος της ερώτησης σας δεν είναι μια απλή συνδιάσκεψη ή ένα διευθυντήριο αλλά «απλά μια συνδιάσκεψη ενός διευθυντηρίου».
Τι μπορεί να σηματοδοτεί μια συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και δη στην Αθήνα; Και γιατί χωρίς δημοσιογράφους; Τι δεν πρέπει να καταγραφεί;
Την τελευταία φορά που συνεδρίασε η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ στην Αθήνα, το 1993, προαναγγέλθηκε από τον συμμετέχοντα σε αυτήν υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Κρίστοφερ - εκείνον τον απίθανο δύσχημο τύπο που έμοιαζε με εξωγήινο διασωθέντα από την πτώση του UFO στο Ρόζγουελ - η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και η αντικατάστασή της από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Ίσως αυτή τη φορά να προαναγγελθεί η έλευση μιας κυβέρνησης Μητσοτάκη υπό κάποια άλλη μορφή ή γένος. Ως προς την παρουσία δημοσιογράφων, κάποιοι πάντα προσκαλούνται, ενδεχομένως από «τον περιούσιο λαό» της δημοσιογραφίας. Για το τι δεν πρέπει να καταγραφεί δεν είμαι σίγουρος, ίσως οι άνθρωποι που μετέχουν κάνουν πολλά «σαρδάμ», ή ίσως να είναι πολύ «σεμνοί και ταπεινοί» και να ντρέπονται να τους παρακολουθούν οι δημοσιογράφοι.
Να φοβόμαστε αυτά που θα γίνουν για εμάς χωρίς εμάς; Υπάρχει παγκόσμια διακυβέρνηση από ένα ή περισσότερα κέντρα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση;
Να μη φοβόμαστε τίποτε. Υπάρχουν κέντρα που επιδιώκουν την παγκόσμια διακυβέρνηση και φυσικά κάτι τέτοιο δεν απαιτεί καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Όμως, τα σχέδια τους δεν δουλεύουν πάντα. Να σας θυμίσω για παράδειγμα την ανατροπή του Σάχη από τους Αμερικάνους, με πρόθεση να τον αντικαταστήσουν με τον «φιλελεύθερο» Μπακτιάρ και να «εκδημοκρατικοποιήσουν» το Ιράν. Το αποτέλεσμα το γνωρίζετε, την εξουσία κατέλαβε ο αντίστοιχος Αυγουστίνος Καντιώτης, ο Αγιατολάχ Χομεϊνί και σήμερα έχουν το Ιράν που έχουν.
Αλήθεια, τι πραγματικά ελέγχουν οι εθνικοί οργανισμοί σε σχέση με τα διεθνή λόμπι και κλαμπ των ισχυρών; Αν λαμβάνονται αποφάσεις ερήμην των λαών, πως μπορούν εκείνοι να αντιδράσουν;
Οι εθνικοί οργανισμοί είναι εν πολλοίς διαβρωμένοι από τα διεθνή λόμπι και κλαμπ των ισχυρών. Συνειρμικά, θυμήθηκα ότι «Ισραήλ» σημαίνει «ισχυρός» εις την εβραϊκή. Το πώς οι λαοί μπορούν να αντιδράσουν, είναι συνυφασμένο με τον βαθμό βυθιότητας στον οποίο έχουν περιέλθει ή τους έχουν οδηγήσει.
Στις συνεδριάσεις της Λέσχης, υπάρχει εκπροσώπηση από την Ελλάδα, από τα δύο εξουσιαστικά κόμματα. Τι σημαίνει αυτό με πρακτικούς όρους;
Δεν υπάρχει εκπροσώπηση με την έννοια που το θέτετε. Υπάρχουν συγκεκριμένα άτομα που προσκαλούνται. Πρακτικά σημαίνει ότι είναι τα άτομα που ασκούν την εξουσία και όχι τα κόμματα.
Τελικά, έχουμε απολέσει την ελευθερία μας; Και αν ναι, ποια είναι κατά την άποψή σας η ενδεδειγμένη αντίδραση;
Την απάντηση την έχει προ πολλού δώσει ο Ανδρέας Κάλβος Ιωαννίδης: «όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία».
Πηγή