Αν με ρωτούσατε, θα σας έλεγα πως είμαι ένθερμος υποστηρικτής της αποκάλυψης όλων όσοι διαθέτουν ρευστή και ακίνητη περιουσία που προήλθε από «μαύρες» αδήλωτες πηγές. Πιστεύω ακράδαντα πως η κυβέρνηση για λόγους δικαιοσύνης και ισότητας θα πρέπει να συλλάβει αυτόν τον πλούτο και κατά το κοινώς λεγόμενο να του «βάλει χέρι» τουλάχιστον φορολογικά.
Αυτό φυσικά το λέω εγώ, που ούτε Υπουργός των Οικονομικών είμαι, ούτε και ειδήμων πάνω σε τέτοια θέματα. Μπορεί να μην είναι έτσι. Μπορεί να μην είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Μπορεί!…
Σε μια τέτοια περίπτωση, που η κυβέρνηση αδυνατεί να συλλάβει αυτόν τον αδήλωτο πλούτο των συνελλήνων που αποκτήθηκε παράνομα κατά την περίοδο των παχιών δανεικών αγελάδων, περιμένω τουλάχιστον να ακούσω την αλήθεια. Να βγει ευθαρσώς ο Υπουργός των Οικονομικών ή οποιοσδήποτε άλλος και να το δηλώσει. Να πει με ειλικρίνεια πως είναι αδύνατον λόγω νομικών προβλημάτων ή του ανίκανου φοροεισπρακτικού μηχανισμού, να συλληφθεί αναδρομικά αυτή η διαφεύγουσα και κρυπτόμενη φορολογική ύλη. Να παραδεχτεί πως γνωρίζει πως υπάρχει αυτός ο πλούτος, σε τράπεζες του εξωτερικού, σε off shore παραδεισένια νησιά, σε θυρίδες τραπεζών, σε σεντούκια, σε στρώματα, σε αυλές και κρύπτες, οπουδήποτε! Και πως του είναι, αδύνατον να τον βρει, να τον φορολογήσει ή ακόμη και να τον δημεύσει υπέρ των αδυνάτων της κοινωνίας και του Έθνους.
Αν πει κάτι τέτοιο, αντί να μας παραμυθιάζει με ευχολόγια και αντί να λιώνουμε κι εμείς στα πληκτρολόγια και στα καφενεία να το συζητάμε, τότε ευλόγως τίθεται ένα άλλο θέμα: η αξιοποίηση τουλάχιστον αυτού του πλούτου που λιμνάζει αδρανής και ανεκμετάλλευτος σε αυτές τις παντοίου τύπου ασφαλείς και ανέγγιχτες από τον νόμο κρυψώνες, προς όφελος του καινούριου ξεκινήματος της χώρας.
Εκεί που συμφωνούν όλοι, είναι στο γεγονός πως αυτός ο πλούτος είναι πολύς! Τόσο πολύς, που θεωρείται κρίσιμο μέγεθος για την ανακεφαλαιοποίηση της χώρας. Αν δεν μπορούμε να τον συλλάβουμε, τότε ας ψάξουμε κάποιον τρόπο να τον κάνουμε να «κινηθεί» εντός της χώρας. Αν βρίσκεται στο εξωτερικό, να επανακάμψει στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα και αν βρίσκεται στις κρυψώνες, να δει ξανά το «φως» της εγχώριας αγοράς. Την ώρα που κυνηγάμε κεφάλαια με το δίκαννο, είναι αμαρτία να αφήνουμε να λιμνάζουν ελληνικά χρήματα που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να βρούμε και να φορολογήσουμε.
Οι τρόποι που μπορεί (το ανίκανο φοροεισπρακτικά) κράτος μας να «προσελκύσει» αυτά τα κεφάλαια (με την εξαίρεση όσων προέρχονται από ποινικά αδικήματα) είναι λίγο – πολύ γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Δεν θα τους αναφέρω εδώ, γιατί και μόνο που θα τους γράψω, θα εκνευριστώ τόσο, που θα κάνω delete ολόκληρο το κείμενο.
Όμως αν ομολογήσουμε ως κυβέρνηση πως αδυνατούμε να φορολογήσουμε τον παράνομο πλούτο των πλουσίων Ελλήνων, τότε είναι τουλάχιστον ηλίθιο να διαπράξουμε και το έγκλημα της μη εκμετάλλευσής του, την στιγμή που έχουμε κυριολεκτικά «στεγνώσει» από μετρητά και η οικονομία κινδυνεύσει να πεθάνει από κεφαλαιακή «αναιμία». Είμαστε που είμαστε ανίκανοι δηλαδή, μην γινόμαστε και ηθικολόγοι ανίκανοι!
Τα κεφάλαια αυτά είτε τα συλλαμβάνεις, τα φορολογείς και τιμωρείς τους παράνομους κατόχους τους, είτε τα ευλογείς «νομιμοποιώντας» τα, τα προσελκύεις ξανά στην αγορά και τα βάζεις να «δουλέψουν» για την κοινωνία. Μένοντας «στην απ’ έξω» και απλώς παρατηρώντας τα πράγματα, όχι μονάχα τίποτε δεν κερδίζεις αλλά αργά ή γρήγορα θα σε πούνε και ανίκανο και «ιδιώτη» (με την αρχαία έννοια του όρου βεβαίως – βεβαίως)!
Και μια και μιλάμε για τη λίστα Λαγκάρντ και για τους 2.000 ή 2.600 Έλληνες που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Απ’ ότι μαθαίνουμε πολλοί από αυτούς είχαν λογαριασμούς που τους έκλεισαν στην πορεία, οπότε δεν τρέχει και τίποτε. Υπάρχουν όμως και πάρα πολλοί, κυρίως επιχειρηματίες που διατηρούν τους λογαριασμούς αυτούς. Μάλιστα, κάποιοι εκτιμούν ότι οι καταθέσεις στην Ελβετία ξεπερνούν τα 31 δισ. ευρώ.
Κάνουμε λοιπόν την εξής πρόταση: Γιατί δε μαζεύουμε όλα αυτά τα καλά παιδιά με τα πολλά λεφτά στις ελβετικές τράπεζες και να τους πούμε: «Κύριοι, σας παρέχουμε πλήρηαμνηστία, αρκεί να φέρετε τα λεφτά σας πίσω στην Ελλάδα και να πληρώσετεφόρο. Να εισπράξει το κράτος 2-3 δισ. ευρώ κι εσείς να τα νομιμοποιήσετε». Απλά πράγματα. Αφού είμαστε ανίκανοι να τους πιάσουμε τουλάχιστον ας το εκμεταλλευτούμε.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη λύση. Συμφωνία με την Ελβετία για κατάσχεση του 28% των καταθέσεων υπέρ της Ελλάδας, όπως έγινε σε ανάλογες συμφωνίες με τη Βρετανία και την Αυστρία. Έτσι η χώρα θα εισπράξει 8-9 δισ., όσα δηλαδή ήταν περίπου τα μέτρα που πήραμε με τον τρίτο Μνημόνιο.
Λέτε, λοιπόν, η Λίστα Λαγκάρντ να σώσει την ελληνική οικονομία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου