Σε όλες τις χώρες υπάρχει ανισότητα, γιατί όμως στην Αμερική το φαινόμενο είναι τόσο έντονο; Μερικές πλούσιες χώρες είναι πιο άνισες από άλλες – και οι Ηνωμένες Πολιτείες περισσότερο από ό, τι οι περισσότεροι. Η Αμερική έχει έναν μεγαλύτερο βαθμό εισοδηματικής ανισότητας σχεδόν από οποιαδήποτε άλλη ανεπτυγμένη χώρα. Μόνο τρία από τα 34 μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης κατατάσσονται σε υψηλότερη θέση -η Χιλή, το Μεξικό και η Τουρκία.
Γιατί, λοιπόν, είναι οι ΗΠΑ τόσο πιο άνιση από τα άλλα έθνη; Η αμερικανική Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου αναφέρεται αρκετές πιθανούς λόγους σε μια έκθεση που παρουσίασε πριν από λίγους μήνες.
Ο ένας είναι ότι οι περισσότερες άλλες πλούσιες χώρες δαπανούν μεγαλύτερο ποσοστό της εθνικής παραγωγής τους σε κοινωνικά προγράμματα, τα οποία έχουν την τάση να μειώνουν την εισοδηματική ανισότητα. Στη Γερμανία, οι δημόσιες κοινωνικές δαπάνες αντιπροσώπευαν το 27,8% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος το 2009, σε σύγκριση με το 19,2% στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ.
Ο ένας είναι ότι οι περισσότερες άλλες πλούσιες χώρες δαπανούν μεγαλύτερο ποσοστό της εθνικής παραγωγής τους σε κοινωνικά προγράμματα, τα οποία έχουν την τάση να μειώνουν την εισοδηματική ανισότητα. Στη Γερμανία, οι δημόσιες κοινωνικές δαπάνες αντιπροσώπευαν το 27,8% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος το 2009, σε σύγκριση με το 19,2% στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ.
Ένας δεύτερος παράγοντας είναι το φορολογικό σύστημα . Μια μελέτη του 2012 από τους οικονομολόγους του ΟΟΣΑ διαπίστωσε ότι, σε γενικές γραμμές, όσα περισσότερα μια χώρα δαπανά για κοινωνικά προγράμματα, και όσο πιο προοδευτικό είναι το φορολογικό της σύστημα, τόσο περισσότερο μπορεί να μειωθεί η ανισότητα του εισοδήματος. Οι ΗΠΑ είναι λιγότερο αποτελεσματικές στη μείωση των ανισοτήτων μέσω της φορολογίας και των παροχών, από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Οι γερμανικές πολιτικές έχουν μειώσει την ανισότητα περισσότερο από το μέσο όρο.
Η Αυστραλία ξοδεύει λιγότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ για τα κοινωνικά της προγράμματα – αλλά ήταν πιο αποτελεσματική από το μέσο όρο στη μείωση των ανισοτήτων. Οι οικονομολόγοι λένε ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή η Αυστραλία στοχεύει περισσότερο σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.
Η Αυστραλία ξοδεύει λιγότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ για τα κοινωνικά της προγράμματα – αλλά ήταν πιο αποτελεσματική από το μέσο όρο στη μείωση των ανισοτήτων. Οι οικονομολόγοι λένε ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή η Αυστραλία στοχεύει περισσότερο σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.
Ένας τρίτος πιθανός λόγος είναι ο τρόπος που χωρίζονται τα κέρδη. Ο Michael Forster του ΟΟΣΑ πιθανολογεί ότι η ανισότητα στις αγγλόφωνες χώρες μπορεί να είναι υψηλότερη επειδή τα αγγλόφωνα εταιρικά στελέχη έχουν περισσότερες επιλογές σε θέσεις εργασίας από ό, τι, ας πούμε, οι γερμανόφωνοι και έτσι μπορούν να απαιτούν υψηλότερες αμοιβές.
Οι συμπεριφορές ως προς τους φτωχούς μπορεί να κάνουν τη διαφορά, λένε κάποιοι ερευνητές. Μια μελέτη του 2008 του ΟΟΣΑ βρήκε ότι οι ερωτηθέντες στις ΗΠΑ και την Κορέα ήταν πολύ πιο πιθανό να πουν ότι οι φτωχοί άνθρωποι είναι φτωχοί επειδή είναι τεμπέληδες, από ό,τι οι ερωτηθέντες στις Σκανδιναβικές και Ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτό αναφέρεται σε μια κοινή πεποίθηση των Αμερικανών, ότι όποιος δουλεύει αρκετά σκληρά μπορεί να γίνει πλούσιος. Όπως ο John Steinbeck έγραψε κάποτε, στην Αμερική «οι φτωχοί δεν βλέπουν τους εαυτούς τους ως αντικείμενα εκμετάλλευσης του προλεταριάτου, αλλά ως προσωρινά αμήχανους εκατομμυριούχους». Πρόσφατες μελέτες, ωστόσο, έχουν δείξει ότι οι Αμερικανοί πλέον είναι λιγότερο πιθανό να ανέβουν μια κοινωνική τάξη πάνω από τους γονείς τους, από ό, τι οι άνθρωποι σε άλλες πλούσιες χώρες.
Οι συμπεριφορές ως προς τους φτωχούς μπορεί να κάνουν τη διαφορά, λένε κάποιοι ερευνητές. Μια μελέτη του 2008 του ΟΟΣΑ βρήκε ότι οι ερωτηθέντες στις ΗΠΑ και την Κορέα ήταν πολύ πιο πιθανό να πουν ότι οι φτωχοί άνθρωποι είναι φτωχοί επειδή είναι τεμπέληδες, από ό,τι οι ερωτηθέντες στις Σκανδιναβικές και Ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτό αναφέρεται σε μια κοινή πεποίθηση των Αμερικανών, ότι όποιος δουλεύει αρκετά σκληρά μπορεί να γίνει πλούσιος. Όπως ο John Steinbeck έγραψε κάποτε, στην Αμερική «οι φτωχοί δεν βλέπουν τους εαυτούς τους ως αντικείμενα εκμετάλλευσης του προλεταριάτου, αλλά ως προσωρινά αμήχανους εκατομμυριούχους». Πρόσφατες μελέτες, ωστόσο, έχουν δείξει ότι οι Αμερικανοί πλέον είναι λιγότερο πιθανό να ανέβουν μια κοινωνική τάξη πάνω από τους γονείς τους, από ό, τι οι άνθρωποι σε άλλες πλούσιες χώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου