Η κατάσταση «υπερθερμαίνεται» κάθε ημέρα, και κάθε ώρα. Σε όλα αυτά προστέθηκε και το ότι τουρκικά μαχητικά εξανάγκασαν συριακό πολιτικό αεροσκάφος, που πετούσε από τη Μόσχα προς τη Δαμασκό, να προσγειωθεί στην Τουρκία. Κάτι που προκάλεσε τη μήνη της Ρωσίας.
Η έρευνα στο συριακό επιβατικό αεροσκάφος πραγματοποιήθηκε απ'τις ειδικές δυνάμεις του τουρκικού στρατού. Πηγή: ΑΡ
Ύστερα από την «αναχαίτιση» του αεροπλάνου των συριακών αερογραμμών που εκτελούσε το δρομολόγιο Μόσχα-Δαμασκός από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία, οι αιτίες που έχουν συσσωρευτεί για μια ένοπλη σύρραξη Τουρκίας - Συρίας είναι υπεραρκετές. Πόσο μάλλον, όταν έχει προηγηθεί η κατάρριψη ενός τουρκικού μαχητικού από τη συριακή αεράμυνα, ο βομβαρδισμός τουρκικού εδάφους από το συριακό πυροβολικό, οι βομβαρδισμοί συριακού εδάφους από την Τουρκία, καθώς και το αυξανόμενο κύμα προσφύγων από τη Συρία.
Πλέον, η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ερντογάν μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να κάνει έκκληση προς τον ΟΗΕ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους της ζητώντας την υποστήριξή τους για ανάληψη επιχείρησης αντιποίνων κατά της Συρίας, με σκοπό την αυτοάμυνα. Ο γ.γ. της Συμμαχίας, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν επιβεβαίωσε ήδη ότι ο Οργανισμός θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από το 5ο κεφάλαιο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και θα υποστηρίξει τους Τούρκους.
Αμερικανικό πράσινο φώς σε επέμβαση;
Οι New York Times ανέφεραν ότι στη γειτονική με τη Συρία, Ιορδανία, βρίσκεται ήδη ομάδα 150 αμερικανών στρατιωτικών. Επισήμως, η αποστολή τους είναι η παροχή βοήθειας στην κυβέρνηση του Βασιλείου για να χειριστεί τη ροή των Σύρων προσφύγων -μεταξύ των οποίων είναι πιθανό να βρίσκονται φανατικοί ισλαμιστές- καθώς, και η προετοιμασία ενός σχεδίου για να τεθεί υπό έλεγχο το χημικό οπλοστάσιο που διατηρεί το συριακό καθεστώς, σε περίπτωση κατάρρευσης του καθεστώτος. Αν ο αριθμός των Αμερικανών είναι όντως 150, αυτό σημαίνει ένα μόνο πράγμα. Ότι δηλαδή η διεθνής στρατιωτική επέμβαση στη Συρία έχει σε γενικές γραμμές προγραμματιστεί και έχει εγκριθεί από την Ουάσιγκτον, η οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα την υποστηρίξει.
Το Κρεμλίνο σε μια τέτοια περίπτωση θα βρεθεί στην πλευρά των χαμένων. Θα απολέσει τα έσοδα από την προμήθεια όπλων στη Δαμασκό, καθώς και τον σταθμό ανεφοδιασμού των Πολεμικού του Ναυτικού στο συριακό λιμάνι Ταρτούς. Με την πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ Άσαντ, η Μόσχα θα υποχρεωθεί να κτίσει εκ του μηδενός την πολιτική της στη Μέση Ανατολή. Θα αναγκαστεί να παραιτηθεί οριστικά από τις αξιώσεις της για τον ρόλο που κάποτε διαδραμάτιζε στην περιοχή αυτή η Σοβιετική Ένωση.
Θα εκφέρω μια ανατρεπτική άποψη. Δεν υπάρχει τίποτα το ιδιαίτερα κακό σε αυτό. Η Ρωσία, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, λίγα στρατηγικά συμφέροντα έχει στη Μέση Ανατολή. Δεν εξαρτόμαστε από το πετρέλαιο της Μ.Ανατολής, δεν διαθέτουμε εκεί μεγάλη διασπορά, με καμιά από τις χώρες της περιοχής δεν μας συνδέουν τόσο στενές σχέσεις και υποχρεώσεις, όσο εκείνες που συνδέουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με το Ισραήλ, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία.
Ας ασχοληθούν οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι και οι Ισραηλινοί με τους μουσουλμάνους φονταμενταλιστές και τις αιώνιες εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις. Αυτοί, έχουν πολύ περισσότερους λόγους και πόρους από τη Μόσχα για κάτι τέτοιο.
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Kommersant.ru.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου