Γράφει η ΑνακόνταΤί εννοεί άραγε ο ποιητής;
[...] Στην Ιδιωτική περιουσία άρα, περιλαμβάνονται όλες ανεξαιρέτου οι απαιτήσεις, άσχετα από την αιτία γεννήσεως τους (ιδιωτικό ή δημόσιο δίκαιο) άρα και ΟΙ ΦΟΡΟΙ οι οποίοι καλύπτουν τις ανάγκες του Δημοσίου όχι με τη χρήση τους αλλά με την αξία τους, δηλαδή με την ανάλωση τους. Και αυτό γιατί οι διατάξεις που επιβάλλουν φόρους δεν είναι διατάξεις δημοσίας τάξεως δεδομένου ότι έχουν τεθεί για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου (είσπραξη προς κάλυψη γενικώς των κρατικών δαπανών) και δεν έχουν τεθεί χάριν ενός ανώτερου κοινωνικού σκοπού (ΑΠ1310/1990, 1176/1984. 669/1982). ΟΛΑ ΤΑ ΕΣΟΔΑ δηλαδή ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΕΑΝ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ διατίθενται για τη διενέργεια οποιασδήποτε δαπάνης που προβλέπεται από τον προϋπολογισμό (άρθρο 8 ΣΙΒ/1852 Περί Διοικήσεως των δημοσίων εσόδων και εξόδων και περί δημόσιου λογιστικού του Κράτους, Κόρσος, Δημοσιονομικό δίκαιο, σελ. 76, Δερτιλής, Δημόσια Οικονομική, σελ. 164). Εξ ου και η απεριόριστη δυνατότητα του Δημοσίου κατά βούληση να αυξομειώνει τους φόρους. ΕΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΤΑΣΧΕΘΟΥΝ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, τούτο έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει νέους φόρους προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες. ΤΟΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 218 ΔΚΚ ορίζοντας ότι ΟΙ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΩΝ ΟΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ οι οποίες ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΟΥΝ ΚΑΤΑ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. Το ζήτημα έχει απασχολήσει και το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο το οποίο έκρινε σε περίπτωση κατασχέσεως απαιτήσεων του Ιρανικού Κράτους (προερχομένων από δασμούς και φόρους) στα χέρια τρίτου ότι «Κατά το γερμανικό δίκαιο θα εθεωρούντο οι απαιτήσεις για το χαρακτηρισμό των οποίων πρόκειται ….ως μέρος της κρατικής ιδιωτικής περιουσίας, τονίζοντας ότι ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ τόσο ο σκοπός των απαιτήσεων όσο και Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΣ».
Για να δούμε τι λέει ο αρμόδιος Υπουργός:
http://www.minfin.gr/content-api/f/binaryChannel/minfin/datastore/6b/3b/e1/6b3be10b9c7214dd8469efcf8be38d3cc2c6f688/application/pdf/%CE%A3%CE%A7%CE%95%CE%94%CE%99%CE%9F+%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A5+2012.pdf, σελ. 27
8. γ. Στο τέλος της περίπτωσης β’ της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του ν. 3986/2011 προστίθενται οι λέξεις “, ή ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, σε Ν.Π.Δ.Δ., ή σε δημόσιες επιχειρήσεις των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ.”.
δ. Στο τέλος της περίπτωσης γ’ της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του ν. 3689/2011 προστίθενται οι λέξεις “, ή ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, σε Ν.Π.Δ.Δ., ή σε δημόσιες επιχειρήσεις των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ.”.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ;
4. Στο Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα:
β) Περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών, που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.
γ) Κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.
Και παράνομη να είναι η δημιουργία της απαίτησης, πρέπει το Ελληνικό κράτος να πουλήσει τα πάντα για να ξεχρεώσει;
Και αν δεν υπάρχει ζήτηση και τα πουλήσει όλα τζάμπα, πρέπει να επιβληθούν πρόσθετοι φόροι επί των πάντων για να ξεχρεώσει;
Και αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε τους φόρους, τότε πρέπει να πουλήσουμε ό,τι ιδιωτική περιουσία έχουμε σε εξευτελιστικές τιμές για να πληρώσουμε;
Υπάρχει κανένας αρμόδιος να μας ενημερώσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου