Ενώ χθες το Μαξίμου και ο Βενιζέλος διέρρεαν ότι το PSΙ πάει καλά, νέα εμπλοκή προέκυψε σήμερα. Ως αιτία εμφανίζεται “η σκληρή στάση του ΔΝΤ καθώς ο Πολ Τόμσεν διατύπωσε την άποψη ότι παρά το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, το 2020 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα φτάνει το 150% του ΑΕΠ, δηλαδή 60 δισ. ευρώ περισσότερο από τον εκτιμώμενο στόχο με βάση το σημερινό ΑΕΠ».
Η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε κυρίως επειδή σε συνάντηση που είχαν την εβδομάδα που πέρασε οι κ. Ζαννιάς και Χριστοδούλου με το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ, στην Ουάσινγκτον, δεν είχαν διαφανεί οι απόψεις του κ. Τόμσεν σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Δεν θα αναφερθούμε στις… λεπτομέρειες περί επιτοκίων και ποσοστών κουρέματος επειδή αλλάζουν ώρα με την ώρα και άλλωστε ισχύουν βασικά όσα γράφαμε χθες (Σε “θρίλερ” για γερά νεύρα εξελίσσεται το “κούρεμα”)
Το θέμα είναι ότι όπως η ίδια η κυβέρνηση διαρρέει σήμερα στον φιλοκυβερνητικό Τύπο το ΔΝΤ μέσω του Τόμσεν επιμένει στην λήψη νέων σκληρών μέτρων (επικουρικές συντάξεις, τριετές πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων κλπ) τα οποία τίθενται ως όροι προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία για τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης, ύψους 130 δισ. ευρώ.
Προσέξτε κι αυτό: Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος (προφανώς καθ΄ υπόδειξη του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Καψή!) θέτει και θέμα «νέων δεσμεύσεων» που ζητά υποτίθεται η Τροϊκα (κατά το παράδειγμα των προηγούμενων... εγγυητικών επιστολών) από τα κόμματα “για επιτάχυνση των διαθρωτικών αλλαγών στα εργασιακά, στο συνταξιοδοτικό, για ουσιαστική απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων”.
Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα ασκούνται επίσης πιέσεις για κατάλληλη “αναθεώρηση” του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος προκειμένου να τα εγκρίνει το Eurogroup και μετά η Σύνοδος Κορυφής. Διαφορετικά απειλούν ότι δεν θα εγκριθούν τα 60 δις που απαιτούνται για την χρηματοδότηση του PSΙ και την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Προκύπτει όμως ένα τεράστιο ζήτημα που απαιτεί όμως ισχυρό πρωθυπουργό και κυβέρνηση για να το εκμεταλλευτεί. Οι τελευταίες εξελίξεις και η σκληρή στάση του Τόμσεν κατέδειξαν και τη διαφοροποίηση μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την αντιμετώπιση της κρίσης.
Όπως όμως γράψαμε χθες (Η Τρόικα διαπραγματεύεται ήδη με τον Σαμαρά) ο επικεφαλής της αντιπροσωπίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, Π. Καρβούνης, δήλωσε κατηγορηματικά ότι “ η τρόικα δεν έχει θέσει θέμα 13ου και 14ου μισθού”, ότι “η Ελληνική κυβέρνηση είναι αυτή η οποία αν θελήσει θα μειώσει μισθούς, όχι η τρόικα” και ότι ” η Τρόικα ποτέ δεν είπε να γίνουν οριζόντιες μειώσεις, δεν είπε ποτέ να γίνει μια εφεδρεία, δεν είπε πότε να μπει ο φόρος για την ακίνητη περιουσία” και ότι “υπάρχει δυνατότητα διαπραγμάτευσης και επαναδιαπραγμάτευσης” των μέτρων.
Δυο τινά συμβαίνουν λοιπόν: Είτε η κυβέρνηση μας λέει παραμύθια για τον Τόμσεν, είτε υπάρχουν σοβαρές και μεγάλες διαφορές μέσα στην Τρόϊκα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αν συμβαίνει όμως το δεύτερο, τότε ενισχύονται οι διαπραγματευτικές δυνατότητες της Ελλάδος. Πράγμα όμως το οποίο δεν μπορεί να γίνει με κυβέρνηση... Παπαδήμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου