Ενώ σε επίπεδα-ρεκόρ κινείται σήμερα τόσο το spread του δεκαετούς όσο και το κόστος ασφάλισης έναντι κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας , συνεχίζονται τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
WALL STREET JOURNAL: ΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
WALL STREET JOURNAL: ΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Η πλειοψηφία των χωρών της Ευρωζώνης πιστεύει ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη και ενδέχεται να γίνει μέσα στο 2012, δήλωσαν στη Wall Street Journal δύο ανώτεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Ευρωζώνης, που έχουν γνώση του θέματος. Το ίδιο πιστεύουν η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, αναφέρει ο ένας αξιωματούχος, ο οποίος, μάλιστα, εμπλέκεται άμεσα σε συζητήσεις με τους δύο οργανισμούς. Οι αξιωματούχοι που μίλησαν στη WSJ ανέφεραν ότι ως πρώτο βήμα θα επιχειρηθεί η επιμήκυνση του χρέους, κάτι που είναι λιγότερο δραματικό από την αναδιάρθρωση. «Το σενάριο που θα εξεταστεί πρώτα θα περιλαμβάνει την επιμήκυνση της αποπληρωμής έως και κατά 30 χρόνια. Θα είναι λιγότερο επώδυνο με δεδομένες τις συνθήκες», είπε ο ένας. Ένα άλλο σενάριο θέλει την Ελλάδα να επιδιώκει τη μείωση των κουπονιών σε συνδυασμό με την επιμήκυνση της περιόδου ωρίμανσης, κάτι που ωστόσο θα περιλαμβάνει ένα ξεκάθαρο haircut. Ωστόσο, συνήθως, όταν μια κυβέρνηση θέλει να αναδιαρθρώσει το χρέος της, προσφέρει στους πιστωτές δύο επιλογές ως βάση για την έναρξη συζητήσεων.
Στο πλαίσιο ενός τέτοιου προγράμματος, θα μπορούσαν να προσφερθούν στους ιδιώτες ομολογιούχους νέα ομόλογα, ως αντάλλαγμα για τα παλαιά που έχουν στα χέρια τους. Αυτά θα έχουν το ίδιο κουπόνι, αλλά μεγαλύτερη διάρκεια.
ROUBINI: ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Θέμα χρόνου είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σύμφωνα με τον Nouriel Roubini.
«Το θέμα της Ελλάδας δεν είναι το εάν θα υπάρξει αναδιάρθρωση, αλλά το πότε θα γίνει», είπε ο οικονομολόγος που έγινε διάσημος όταν προέβλεψε την τραπεζική κρίση του 2008. «Κανείς μπορεί να παρουσιάσει το ίδιο επιχείρημα για το πορτογαλικό κράτος και τις ιρλανδικές τράπεζες», δήλωσε σε συνέδριο στο Καζακστάν.
Πάντως, εκτίμησε ότι παρότι κάποιες ευρωπαϊκές χώρες είναι χρεοκοπημένες, εντούτοις, η κατάρρευση του ευρώ μπορεί να αποφευχθεί.
ECONOMIST: Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ ΧΩΡΕΣ ΑΛΛΑ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Στην πραγματικότητα, η Γερμανία δεν διασώζει τους δημοσιονομικά απείθαρχους της Ευρωζώνης, αλλά τις ίδιες τις τράπεζές της, γράφει o Economist.
Στην πλειοψηφία τους, τα επισφαλή κρατικά ομόλογα της περιφέρειας είναι «θαμμένα» σε μικρές γερμανικές και τράπεζες και μάλιστα σε εκείνες που δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κρίση. Γιατί ενώ οι δύο μεγάλες γερμανικές τράπεζες, Deutsche Bank και Commerzbank έχουν παράδοξα χαμηλή έκθεση στα ομόλογα της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας (χαμηλότερη των 6 δισ. ευρώ), η συνολική έκθεση του γερμανικού τραπεζικού συστήματος διαμορφώνεται στα 27 δισ. ευρώ.
Τα ομόλογα είναι συγκεντρωμένα στα χαρτοφυλάκια των κρατικών περιφερειακών τραπεζών Landesbanken. Αυτές εμφανίζουν χαμηλή κερδοφορία και έχουν περιορισμένα κεφάλαια, επομένως, δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν τις τυχόν ζημιές από τα ομόλογα.
Όπως επίσης, βαρύ πλήγμα θα επέφερε μία κρατική χρεοκοπία και στην Hypo Real Estate, μία γερμανική τράπεζα που διασώθηκε από το δημόσιο. Αυτή κατέχει ελληνικά ομόλογα 8 δισ. ευρώ και ιρλανδικά 10 δισ. ευρώ.
Βέβαια, οι μεγαλύτερες ζημιές σε μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση θα καταγραφούν στο τραπεζικό σύστημα της χώρας που θα την κάνει. Η Τράπεζα της Αγγλίας υπολογίζει ότι ένα haircut 50% στα ελληνικά, ιρλανδικά, πορτογαλικά και ισπανικά ομόλογα θα εξανέμιζε το 70% των κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών, σχεδόν το 50% των πορτογαλικών και των ισπανικών και το 10% των γαλλικών και γερμανικών.
Συνεπώς, μία αναδιάρθρωση θα μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε ένα νέο κύκλο τραπεζικών αλλά και εταιρικών χρεοκοπιών.
Με δεδομένο ότι οι γερμανικές τράπεζες έχουν συνολικές απαιτήσεις ύψους 230 δισ. ευρώ, γίνεται σαφές ότι τα ποσά που δαπανά η Γερμανία για να σώσει την περιφέρεια της Ευρωζώνης, είναι σαφώς μικρότερα. «Οι ‘σωτήρες’ δεν θα πρέπει να είναι τόσο υποκριτές», καταλήγει ο Economist.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου