Γράφει ο επικός JZΗ απάντηση στην απορία του μεγάφρυδου ηγέτη περί του “ποιός κυβερνά αυτόντον τόπο”
Το ερώτημα του μακαρίτη φυσικά ήταν ρητορικό. Σαφώς και ήξερε πως η εξουσία τους ως κυβερνόντες και διαχρονικά, μόνο κατ’ επίφαση πηγάζει από το λαό και πως το πολίτευμα μόνο κατ’ έκφαση είναι δημοκρατικό. Πως όμως μπορεί κάποιος να κυβερνά “ετσιθελικά” κάτω από ένα – κατα γενική ομολογία – καλό Σύνταγμα;
Η απάντηση βρίσκεται στην πληροφορία. Οι εισαγώμενες δια-κυβερνήσεις της “μεταπολίτευσης”, λόγω της βιωματικής εμπειρίας των στελεχών τους στο εξωτερικό γνώριζαν πολύ καλά το ρόλο των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Τα ΜΜΕ από τη μεριά τους ήτταν και είναι σχεδόν στο σύνολό τους όχι απαραιτήτως κομματικά, αλλά σαφώς “παραταξιακά”.
Τα ΜΜΕ λοιπόν είναι ο συνδετικός κρίκος, η βαλβίδα ασφαλείας, το “μαξιλάρι” μεταξύ των κυβερνόντων και του; Μα του κεφαλαίου φυσικά. Και κυρίως του διεθνούς κεφαλαίου. Ας δούμε τώρα με παραδείγματα πως το κεφάλαιο στην ουσία νομοθετεί. Το κυριότερο εργαλείο τους είναι η δημιουργία “τάσεων” κι εκεί με το άπειρο χρήμα τους στρατεύουν τα media στην προώθηση των δικών τους “απόψεων” που σαφώς και αποτελεί επιχειρηματικό πλάνο.
Παράδειγμα πρώτο: Είναι η Ζήμενς & σια υπέρ της μετανάστευσης; Θα την ενδιέφερε να “σμπρώξει” ανάλογα νομοσχέδια που κάνουν τις χώρες “μπάτε σκύλοι αλέστε”; Ίσως με την πρώτη ματιά να δείχνει περίεργο, αλλά όταν κάποιος φεύγει από τον τόπο του και εγκαθίσταται αλλού, όταν περνάει τα σύνορα μ’ ένα δισάκι, είναι σίγουρο πως εκεί που θα φτάσει θα χρειαστεί ψυγείο, φούρνο και τηλεόραση. Μήπως η Ζήμενς & σια διπλασίασε έτσι το τζίρο της; Όποιος και για οποιοδήποτε λόγο φεύγει από τον τόπο του, αναγκαστικά θα ξανααγοράσει τα πάντα. Σκεύη, ρούχα, ποδήλατο, πλυντήριο… κάνοντας κάποιους να τρίβουν τα χέρια τους. Βάλτε τώρα το σύνολο των ανθρώπων που μεταναστεύουν και θα δείτε πως τα ποσά είναι αμύθητα. Φυσικά αυτοί που ωθούν τους ανθρώπους σε μετανάστευση δεν είναι μόνο αυτοί καθώς παίζονται πολύ χοντρά παιγνίδια γύρω από το θέμα, αλλά και οι επιχειρήσεις σιγοντάρουν σε κάθε ρεφραίν.
Παράδειγμα δεύτερο: Είναι οι εταιρίες υπέρ των μετροσέξουαλ; Θα την ενδιέφερε πχ την Λορεάλ & σία να “σμπρώξει” νομοθετήματα που θα εναντιόνονταν στα παραδοσιακά “ανδρικά” πρότυπα; Μα φυσικά! Νομίζετε πως είναι τυχαίο πως όλα τα κανάλια έχουν γίνει καταφύγιο “κουνήστρων”; Και δεν αναφέρομαι στις σεξουαλικές τάσεις του καθενός τους, αλλά για το “στυλ πουστρέ” που κυριαρχεί στους “άνδρες” παρουσιαστές. Ακόμα και οι παρουσιάστριες αν παρατηρίσετε μιλάνε σαν “αδελφές”, νιαουρίζοντας και σέρνοντας τα φωνήεντα σαν φίδια στη λάσπη. Στόχος είναι – πέρα από πραφανές της διάβρωσης των υγιών προτύπων – είναι η διεύρυνση ενός αγοραστικού κοινού που κάποτε αποτελούνταν μόνο από γυναίκες. Τσιμπιδάκια για τα φρύδια, κρέμες κι αποτριχωτικά, βαφές μαλλιών και μπιχλιμπίδια, μιλάμε για ολόκληρο λάιφ-στάιλ που γεμίζει τα ταμεία των πολυεθνικών. Επίσης αυτοί που δημιουργούν την μετροσέξουαλ τάση δεν είναι μόνο οι εταιρίες, αλλά κάτι ποιό βαθύ που έχει να κάνει με τη διάβρωση του κοινωνικού ιστού, πάντως όλοι οι ημέταιροι ωφελούνται.
Παράδειγμα τρίτον: Είναι οι εταιρίες ειρηνόφιλες; Θα την ενδιέφερε δηλαδή την Thyssen Grup να φυτέψει δικούς της πολιτικάντηδες σε μια κυβέρνηση; Μα φυσικά! Το μεγαλύτερο πανηγύρι λαδιού αφορά τους εξοπλισμούς. Όταν λέμε πως για παράδειγμα “οι αμερικάνοι” μας πουλάνε όπλα, στην ουσία αυτό το κάνουν εταιρίες. Αμερικάνικες στην περίπτωση, αλλά ιδιοτικές εταιρίες.
Τέταρτον: Είναι οι πολυεθνικές υπέρ των εθνικών κρατών; Σαφώς και όχι κι αυτό έχει να κάνει με το μάρκετινγκ. Η Λιβάϊς διακαώς επιθυμεί ένα ομοιογενές αγοραστικό κοινό με ίδια γούστα και συνήθειες. Σήμερα είναι ακόμα αναγκασμένοι να εξειδικεύουν το μάρκετ-πλαν τους ανά χώρα, κι αυτό τους κοστίζει. Αν όμως επιβάλουν την ίδια μόδα παντού, το πρόβλημα λύθηκε. Βάζουν λοιπόν το σίχαμα του διαφημιστικού της κόκακολα λάιτ και τον κάνουν πρότυπο μέσα από την τιβί. Δείτε τους “πρωταγωνιστές” στα διαφημιστικά των πολυεθνικών και θα διαπιστώσετε πολλά.
Συμπερασματικά λοιπόν, μας κυβερνά το κεφάλαιο. Αυτό το κεφάλαιο λαδώνει τους πολιτικούς για να κάνει μπίζνες. Οι κυβερνώντες μας είναι οι ενδιάμεσοι και κατα γενική ομολογία κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.
Άν λοιπόν κανείς με παχιά φρύδια απορήσει για το ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο, δώστε του τη διεύθυνση: Διονυσίου Αρεοπαγίτου 33. Χτυπάει κουδούνι και ρωτάει τον Άκη. Ξέρει αυτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου