Μήπως η «Βαριοπούλα» ήταν προειδοποίηση;
Οι τελευταίες αποκαλύψεις για την μεγάλη τουρκική στρατιωτική συνωμοσία (επιχείρηση «Βαριοπούλα»), που θα προκαλούσε σύρραξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στις αρχές του 2003, για να ανατραπεί η τότε νεοεκλεγείσα ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν, συνεχίζουν να προκαλούν διάφορες παρενέργειες στην τουρκική επικαιρότητα.
Σε ένα πολύ σημαντικό του άρθρο, στις 27 Ιανουαρίου, ο πολύ γνωστός στην Ελλάδα τούρκος αρθρογράφος Αλί Μπιράντ, στην εφημερίδα «Μιλιέτ» και με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Παραμένουν ήρεμοι οι νέοι αξιωματικοί;», επισημαίνει ότι το κλίμα στα τουρκικά στρατόπεδα, οι ιδέες και οι απόψεις που κυκλοφορούν μεταξύ των νέων αξιωματικών αποτελούν ένα νέο μεγάλο ερώτημα, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην αντιπαράθεση μεταξύ του τουρκικού στρατού και της πολιτικής ηγεσίας της γείτονος χώρας.
Βέβαια, οι περισσότεροι σήμερα στην Τουρκία αποκλείουν το ενδεχόμενο έκρηξης κάποιου πραξικοπήματος, αλλά η κατάσταση αυτή σίγουρα έχει εξοργίσει μεγάλες ομάδες κατώτερων και ανώτερων αξιωματικών και δεν είναι γνωστό που θα οδηγήσει όλη αυτή η ατμόσφαιρα οργής που μπορεί να ξεσπάσει οποιαδήποτε στιγμή και με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα.
Εδώ, ίσως ελλοχεύει και ο μεγάλος κίνδυνος, καθώς η διενέργεια κάποιας προβοκάτσιας, ακόμα και προς την Ελληνική πλευρά (όπως αποκαλύφθηκε ότι θα γινόταν το 2003), αποτελεί πάντα ένα αρεστό σενάριο για κάποιους στρατιωτικούς κύκλους στην Τουρκία.
Μία ανάλογη προβοκάτσια (πιθανότατα στην Θράκη ή στην Ρόδο) πιστεύουν πως θα τους έβγαζε από την απομόνωση στην οποία έχουν περιέλθει τα τελευταία χρόνια και θα τους έδινε και πάλι τη δυνατότητα να αναλάβουν κυριαρχικό ρόλο και να ανακτήσουν την ισχύ και την δύναμη που είχαν κατά τις περασμένες δεκαετίες.
Από την άλλη, βέβαια, οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι ο στρατός χάνει μεγάλο μέρος από την αξιοπιστία και τον σεβασμό που είχε από τον τουρκικό λαό, παράλληλα όμως δείχνει και μία άνοδο των αντιπολιτευόμενων κεμαλικών κομμάτων, γεγονός που περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Σύμφωνα με τον Μπιράντ, Ερντογάν επαναλαμβάνει το πείραμα που είχε κάνει πριν από πολλές δεκαετίες ο Ισμέτ Ινονού και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο Τουργκούτ Οζάλ, να στρέψει δηλαδή τον τουρκικό στρατό στους στρατώνες του και να τον περιορίσει στα καθαρά στρατιωτικά του καθήκοντα…
Χαρακτηριστικό, όμως είναι πως και οι δύο αυτοί πολιτικοί είχαν «περίεργο» τέλος, και σύμφωνα με τη γνώμη πάρα πολλών τούρκων, δολοφονήθηκαν με μυστήριο τρόπο από στρατιωτικούς κύκλους που δεν ήθελαν να χάσουν τα προνόμιά τους.
Σήμερα, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική, αλλά, όπως αναφέρεται, κανείς δεν μπορεί να ελέγξει πλήρως τις ομάδες των κατώτερων αξιωματικών και τις δυνατότητες που έχουν να πραγματοποιήσουν κάποια προβοκάτσια, που θα είναι δυνατό να ανατρέψει όλες τις σημερινές εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες.
Το ερώτημα είναι αν αυτή η προβοκάτσια, που δυνητικά μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκραγεί, θα έχει σαν στόχο τη χώρα μας, καθώς το τελευταίο χρονικό διάστημα η Ελλάδα προβάλει στα τουρκικά ΜΜΕ σαν ο αδύναμος κρίκος της περιοχής και, το κυριότερο, τι επιπτώσεις θα είχε στην γενικότερη ειρήνη, αλλά και στην πορεία της Ελλάδας σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία, όπως αυτή που διανύει αυτή την περίοδο.
Έτσι, συμπερασματικά, δεν απασχολεί το εάν θα γίνει η προβοκάτσια, αλλά το πού και πότε θα πραγματοποιηθεί…
Οι τελευταίες αποκαλύψεις για την μεγάλη τουρκική στρατιωτική συνωμοσία (επιχείρηση «Βαριοπούλα»), που θα προκαλούσε σύρραξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στις αρχές του 2003, για να ανατραπεί η τότε νεοεκλεγείσα ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν, συνεχίζουν να προκαλούν διάφορες παρενέργειες στην τουρκική επικαιρότητα.Σε ένα πολύ σημαντικό του άρθρο, στις 27 Ιανουαρίου, ο πολύ γνωστός στην Ελλάδα τούρκος αρθρογράφος Αλί Μπιράντ, στην εφημερίδα «Μιλιέτ» και με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Παραμένουν ήρεμοι οι νέοι αξιωματικοί;», επισημαίνει ότι το κλίμα στα τουρκικά στρατόπεδα, οι ιδέες και οι απόψεις που κυκλοφορούν μεταξύ των νέων αξιωματικών αποτελούν ένα νέο μεγάλο ερώτημα, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην αντιπαράθεση μεταξύ του τουρκικού στρατού και της πολιτικής ηγεσίας της γείτονος χώρας.
Βέβαια, οι περισσότεροι σήμερα στην Τουρκία αποκλείουν το ενδεχόμενο έκρηξης κάποιου πραξικοπήματος, αλλά η κατάσταση αυτή σίγουρα έχει εξοργίσει μεγάλες ομάδες κατώτερων και ανώτερων αξιωματικών και δεν είναι γνωστό που θα οδηγήσει όλη αυτή η ατμόσφαιρα οργής που μπορεί να ξεσπάσει οποιαδήποτε στιγμή και με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα.
Εδώ, ίσως ελλοχεύει και ο μεγάλος κίνδυνος, καθώς η διενέργεια κάποιας προβοκάτσιας, ακόμα και προς την Ελληνική πλευρά (όπως αποκαλύφθηκε ότι θα γινόταν το 2003), αποτελεί πάντα ένα αρεστό σενάριο για κάποιους στρατιωτικούς κύκλους στην Τουρκία.
Μία ανάλογη προβοκάτσια (πιθανότατα στην Θράκη ή στην Ρόδο) πιστεύουν πως θα τους έβγαζε από την απομόνωση στην οποία έχουν περιέλθει τα τελευταία χρόνια και θα τους έδινε και πάλι τη δυνατότητα να αναλάβουν κυριαρχικό ρόλο και να ανακτήσουν την ισχύ και την δύναμη που είχαν κατά τις περασμένες δεκαετίες.
Από την άλλη, βέβαια, οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι ο στρατός χάνει μεγάλο μέρος από την αξιοπιστία και τον σεβασμό που είχε από τον τουρκικό λαό, παράλληλα όμως δείχνει και μία άνοδο των αντιπολιτευόμενων κεμαλικών κομμάτων, γεγονός που περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Σύμφωνα με τον Μπιράντ, Ερντογάν επαναλαμβάνει το πείραμα που είχε κάνει πριν από πολλές δεκαετίες ο Ισμέτ Ινονού και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο Τουργκούτ Οζάλ, να στρέψει δηλαδή τον τουρκικό στρατό στους στρατώνες του και να τον περιορίσει στα καθαρά στρατιωτικά του καθήκοντα…
Χαρακτηριστικό, όμως είναι πως και οι δύο αυτοί πολιτικοί είχαν «περίεργο» τέλος, και σύμφωνα με τη γνώμη πάρα πολλών τούρκων, δολοφονήθηκαν με μυστήριο τρόπο από στρατιωτικούς κύκλους που δεν ήθελαν να χάσουν τα προνόμιά τους.
Σήμερα, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική, αλλά, όπως αναφέρεται, κανείς δεν μπορεί να ελέγξει πλήρως τις ομάδες των κατώτερων αξιωματικών και τις δυνατότητες που έχουν να πραγματοποιήσουν κάποια προβοκάτσια, που θα είναι δυνατό να ανατρέψει όλες τις σημερινές εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες.
Το ερώτημα είναι αν αυτή η προβοκάτσια, που δυνητικά μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκραγεί, θα έχει σαν στόχο τη χώρα μας, καθώς το τελευταίο χρονικό διάστημα η Ελλάδα προβάλει στα τουρκικά ΜΜΕ σαν ο αδύναμος κρίκος της περιοχής και, το κυριότερο, τι επιπτώσεις θα είχε στην γενικότερη ειρήνη, αλλά και στην πορεία της Ελλάδας σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία, όπως αυτή που διανύει αυτή την περίοδο.
Έτσι, συμπερασματικά, δεν απασχολεί το εάν θα γίνει η προβοκάτσια, αλλά το πού και πότε θα πραγματοποιηθεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου