Ξεκινά η διεκδίκηση αποζημίωσεων από το Ιράν

Ο πρόεδρος του Ιράν δηλώνει ότι σύντομα θα απευθυνθεί στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ζητώντας να αποζημιωθεί η χώρα του για τις καταστροφές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ εδήλωσε κατά την διάρκεια συνεντεύξεως τύπου στην Δανική πρωτεύουσα:“Θα επιδιώξουμε αποζημίωση για τις καταστροφές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Έχω αναθέσει σε μία ομάδα να υπολογίσει το κόστος”. “Θα γράψω γράμμα στον Γενικό Γραμματέα (Μπαν Κιμούν) ζητώντας να αποζημιωθεί το Ιράν για τις ζημιές” πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι αυτή η κίνηση είναι απαραίτητη για να διασφαλισθεί η απονομή δικαιοσύνης....



Ο Αχμαντινετζάντ είπε στους δημοσιογράφους ότι οι χώρες που κέρδισαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προκάλεσαν πολλές ζημιές στο Ιράν εισβάλλοντας στην χώρα και χρησιμοποιώντας τις πρώτες ύλες της. Ο πρόεδρος πρόσθεσε ότι ενώ η πρώην Σοβιετική Ένωση, οι ΗΠΑ και η Βρετανία έλαβαν αποζημιώσεις μετά την σύγκρουση, στο Ιράν δεν δόθηκε τίποτα προς αντιστάθμιση των δεινών του λαού του. “Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου ασκήθηκε στον Λαό του Ιράν μεγάλη πίεση και η χώρα υπέστη πολλές ζημιές αλλά στην χώρα δεν δόθηκαν καθόλου αποζημιώσεις ” εξήγησε ο Αχμαντινετζάντ.

Στην αρχή του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το Ιράν εδήλωσε ουδετερότητα, αλλά στην χώρα εισέβαλαν σύντομα και η Βρετανία και η Σοβιετική Ένωση, στις 26 Αυγούστου 1941, κατά την επιχείρηση “Countenance”. Η άρνηση του Ιράν να ενδώσει στις απαιτήσεις των συμμάχων και να εκδιώξει όλους τους Γερμανούς υπηκόους από την χώρα ήταν η αφορμή που ήθελαν για να καταλάβουν την χώρα. Μέσα σε μήνες από την εισβολή, το Ιράν έγινε γνωστό ως ‘’Η Γέφυρα της Νίκης” για τους συμμάχους. Κατά την διάρκεια της εκστρατείας στην Σοβιετική ένωση το 1941, οι σύμμαχοι ήθελαν επείγουσα μεταφορά πολεμικού υλικού μέσω του Ιράν στην Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, τα αποτελέσματα ήσαν ολέθρια για το Ιράν.

Τρόφιμα καθώς και άλλα βασικά είδη ήταν σπάνια και η μεγάλη αύξηση του πληθωρισμού επέβαλε μεγάλες δυσχέρεια στις κατώτερες και μεσαίες τάξεις, καθώς οι ανάγκες των ξένων δυνάμεων είχαν προτεραιότητα. “Το Ιράν όχι μόνο απεστερήθη οποιασδήποτε αποζημιώσεως για τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - αλλά 10 χρόνια αργότερα οι Αμερικάνοι έφθασαν στο σημείο να οργανώσουν πραξικόπημα για να αντιστρέψουν το λαϊκό κίνημα που είχε οδηγήσει στην εθνικοποίηση του πετρελαίου”, είπε ο Αχμαντινετζάντ.

Το 1953 η Ουάσιγκτον ενορχήστρωσε πραξικόπημα κατά του δημοφιλούς και δημοκρατικά εκλεγμένου Ιρανού πρωθυπουργού Μοχάμαντ Μουσαντέκ, του οποίου οι προσπάθειες οδήγησαν στην εθνικοποίηση της βιομηχανίας πετρελαίου της χώρας. Μισό σχεδόν αιώνα αργότερα , η τότε υπ. Εξωτερικών (US secretary of state) Μαντλίν Ολμπράιτ, ανεγνώρισε τον κεντρικό ρόλο των ΗΠΑ στο πραξικόπημα, προσεγγίζοντας σε μία συγγνώμη για την παρέμβαση περισσότερο από κάθε άλλον Αμερικανό διπλωμάτη .

“Η διοίκηση του Αϊζενχάουερ θεώρησε δικαιολογημένες τις ενέργειές της για στρατηγικούς λόγους… Αλλά το πραξικόπημα ήταν εμφανώς εμπόδιο στην πολιτική εξέλιξη του Ιράν. Και είναι εύκολο τώρα να δει κανείς γιατί πολλοί Ιρανοί εξακολουθούν να μέμφονται αυτήν την παρέμβαση της Αμερικής”, είπε η Ολμπράιτ τον Μάρτιο του 2000.

ΠΗΓΗ

http://antipliroforisi.blogspot.com/2010/01/blog-post_20.html