«PIGS», δηλαδή γουρούνια μας ονομάζουν Γερμανοί ειδήμονες ή οιδαίνοντες (εκ του οιδαίνω, που σημαίνει φουσκώνω, πρήζομαι, εξου και οίδημα). Από κοντά και κάποια άλλα τσογλανοκρατίδια της Ενωμένης Ευρώπης, αποφύσεις της γερμανικής ή αμερικανικής ηγεμονίας.Η λέξη «PIGS» είναι ακρωνύμιο και τα τέσσερα γράμματά του είναι τα αρχικά, αντιστοίχως, τεσσάρων κρατών. Πορτογαλία, Ιρλανδία, Γραικία, Σπανία... (Μη λησμονούμε ότι οι Ευρωπαίοι μας αποκαλούν Γραικούς. Έλληνες είναι μόνον οι αρχαίοι). Πού οφείλεται αυτό το ευρωπαϊκό οίδημα – πρήξιμο και κυρίως το…τευτονικόν;
Για την «σοβαρότατη δημοσιονομική μας κρίση», όπως γράφουν σε καθωσπρέπει γλώσσα. Διότι ζούμε με δανεικά. Περνάμε «ζωή και κότα», αθεράπευτοι ευδαιμονοθήρες, γλεντοκόποι ανικανοποίητοι, διαπλεκόμενοι, διεφθαρμένοι, παράσιτα της Ευρώπης και λοιπά… σκοτεινά ή λαμπρά ελαττώματα του Γένους ημών.
Απαντώ, εν πρώτοις, με μια φράση του Καραϊσκάκη, πρωτοκορυφαίου της καθ’ ημάς ηρωϊκής αλητείας. (Η λέξη αλήτης σημαίνει και το να είναι κάποιος άνευ μονίμου κατοικίας, δηλαδή, Κλέφτης, με κεφαλαίο το κάππα). Είχε βγάλει όνομα ο στρατηγός, ήταν ξακουστός, η Τουρκιά τον έτρεμε, οι Ευρωπαίοι τον θαύμαζαν. Κάτι περίεργοι Φράγκοι, έμφορτοι φιλελληνικού τυχοδιωκτισμού, ζήτησαν να τον δουν. Δεν τους γέμισε το μάτι, περίμεναν κάποιον θηριώδη γίγαντα και αντίκρισαν έναν μυστακοφόρο κουρελή. (Στο βιβλίο «ο Αγώνας των Ελλήνων για ανεξαρτησία, 1821-1833», του Ντ. Ντάκιν, Άγγλου ιστορικού, σελ. 320, οι Έλληνες μαχητές χαρακτηρίζονται ως άνω: «μυστακοφόροι κουρελήδες», σε αντίθεση με τους περίπου φιλέλληνες που ήταν ντυμένοι με «μεγαλοπρεπείς στολές»). Μετά το πέρας της διμερούς συνάντησης, Καραϊσκάκη και Φράγκων, οι δεύτεροι σχολίαζαν ειρωνικά, με ευτελείς και περιφρονητικούς χαρακτηρισμούς την εμφάνιση του στρατηγού. Τα άκουσε και τους λέει τούτα τα αθάνατα λόγια. «Μπορεί να είμαι γιος καλόγριας, γύφτος, μαύρος και άπλυτος, αλλά είμαι καλύτερος από σας».
Μετά την αποστομωτική απάντηση του ενδόξου πολέμαρχου, θα εξετάσουμε, ποιοι, κατά την ιστορία, είναι «γουρούνια». Μία ελάχιστη αναφορά στο 1204, όταν αποθηριωμένες ορδές Ευρωπαίων εγκληματιών, δηώνουν και μακελεύουν την Βασιλεύουσα. Ονομάζονται «Σταυροφορίες», η μεγαλύτερη απάτη της παγκόσμιας ιστορίας. Ο πλούτος που κατέκλεψε η δυτική μάστιγα – μήνες ολόκληρους μετέφεραν τα καράβια της θησαυρούς στην Βενετία, στο Βατικανό, στο Άαχεν και λοιπές ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις – αποτέλεσε την βάση για να ιδρυθούν οι πρώτες τράπεζες. (Για τις ανήκουστες κτηνωδίες των «Σταυροφόρων» στην Πόλη παραπέμπω στον Στ. Ράνσιμαν ή στον θρήνο του ιστορικού Νικήτα Χωνιάτη – αυτόπτη της τραγωδίας).
1941, Απρίλιος, 6. Σιδηρόφρακτες γερμανικές μεραρχίες, η Γκεστάπο, οι Ες-Ες και λοιπά πεπολιτισμένα καθάρματα παραβιάζουν τα σύνορα της πατρίδας μας. Αφού ξεπαστρεύει όσα μπορεί ο στρατός μας και τα ηρωϊκά «μετόπισθεν» (μάχη της Κρήτης), η πατρίδα σκλαβώνεται. Χίλιες μέρες χωρίς φως. Κατοχή, το ανθρωποσφαγείο. Τον Οκτώβριο του ’44, η χιτλερική Νέα Τάξη Πραγμάτων ξεκουμπίζεται, αφήνοντας πίσω της αίμα και συντρίμμια. (Χρησιμοποιώ εφεξής το σπουδαίο βιβλίο του ακαδημαϊκού Άγγελου Αγγελόπουλου «Από την Κατοχή στον Εμφύλιο», εκδ. «Παρουσία» και την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» της «Εκδοτικής Αθηνών»).
Όπως ομολόγησε ο υπουργός Οικονομίας του Γ’ Ράιχ Φουνκ σε άρθρο του: «Η Ελλάδα δοκίμασε τα δεινά του πολέμου και υπέστη τις συνέπειές του όπως ίσως καμμιά άλλη χώρα της Ευρώπης». Μιας και οι Ευρωπαίοι αρέσκονται σε αριθμούς, θα αναφερθώ σ’ αυτούς. 400.000 περίπου νεκροί Έλληνες κατά την περίοδο της Κατοχής. 300.000 από ασιτία, επειδή τα «γουρούνια», οι Γερμανοί κατακτητές, άρπαζαν το ψωμί των παιδιών και των γερόντων, για τρέφουν τα στρατεύματά τους.
Υλικές καταστροφές: Οικοδομές: 401.000 (23,2%). Εμπορικά πλοία 434 (74,5%). Γέφυρες οδικές 90% απώλειες. Σιδηροδρομικό δίκτυο και σχετικό υλικό πάνω από 90%. (Φεύγοντας κατεδάφισαν τα πάντα οι κακόψυχοι «Ούνοι»). Χωριά κατεστραμμένα πάνω από 1.700. Μειωμένη κατά 60% η γεωργοκτηνοτροφική παραγωγή.
Κατοχικά δάνεια: «από τα πιο μεγάλα και επώδυνα προβλήματα της νεότερης Ελλάδας, μια μεγάλη πληγή για την ελληνική οικονομία και ένα βαρύ πλήγμα για τον ελληνικό λαό που επηρέασε σημαντικά τις μεταπολεμικές εξελίξεις» κατά τον αείμνηστο καθ. Αγγελόπουλο. (Προσοχή μιλάμε για δάνεια και όχι για επανορθώσεις. Η «Συμφωνία της Ρώμης», της 14ης Μαρτίου 1942, μεταξύ Ελλάδας, Γερμανίας και Ιταλίας προέβλεπε τη μορφή του δανείου για τα επιπλέον των εξόδων Κατοχής ποσά που θα ελάμβαναν οι Αρχές Κατοχής απευθείας από την Τράπεζα της Ελλάδας. Το αρθ. 4 της Συμφωνίας καθόριζε ότι «η οριστική ρύθμιση των καταβολών αυτών δύναται να λάβει χώραν αργότερον»). Σύμφωνα με τον καθ. Αγγελόπουλο η οφειλή σήμερα (το 1994) φθάνει τα 13 δισ. δολάρια, με τόκο επιεικώς 3%. Το 1945 όμως υπολογίστηκε ότι και η επανόρθωση για τις ζημίες που υπέστησαν Έλληνες πολίτες κατά τη διάρκεια της Κατοχής ανέρχεται στα 17,63 δισ. δολάρια. Άρα δάνεια και επανορθώσεις υπερβαίνουν τα 30 δισ. (Άνευ τόκων και με ποσά παλαιότερων εποχών. Και δεν μιλάω για σφαγές σε Καλάβρυτα, Δίστομο, Κάνδανο, Χορτιάτη, τους χιλιάδες άμαχους που δεν «επανορθώνονται»). Τι λάβαμε για τα απερίγραπτα δεινά της Τριπλής Κατοχής; 45 εκατ. δολάρια από τους Βούλγαρους. 105 από την Ιταλία. 115 από τους Γερμανούς μόλις το 1960. Γιατί αυτό το εξευτελιστικό ποσό; Διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «ανήσυχες από την επέκταση του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη» απαγόρευσαν ελληνικές οχλήσεις προς την Γερμανία. Επιδίωκαν την οικονομική της σταθερότητα εις βάρος της μικράς κι εντίμου Ελλάδος. (Κάτι παρόμοιο ισχύει σήμερα με τους Τούρκους εξαιτίας του δήθεν ισλαμικού κινδύνου). Η Γερμανία δεν πλήρωσε ποτέ και τίποτε για την διάλυση της πατρίδας μας. Και έστελναν οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις τον ανθό της Ελλάδας στις φάμπρικες και τις στοές της Γερμανίας, η οποία σήμερα, όπως και οι άλλες δύο ηττημένες, Ιταλία και Ιαπωνία, συγκαταλέγονται στις επτά πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Καμμιά ελληνική κυβέρνηση δεν αξίωσε κάτι. Σκασμός και υποτέλεια. Αμνηστεύσαμε τα στυγερά εγκλήματα, αποσιωπήσαμε την πρωτοφανή λεηλασία και σήμερα οι απόγονοί τους μας αποκαλούν γουρούνια.
Κι έλεγε ο Μακρυγιάννης για τους «Ευρωπαίγους» πολιτικούς: «Κι όλοι οι τίμιοι Έλληνες δεν θέλει κανένας ούτε να σας ακούση, ούτε να σας ιδή, ότι μας φαρμάκωσε η κακία σας, όχι των φιλανθρώπων υπηκόγωνε σας, εσάς των ανθρωποφάγων οπ’ ούλο ζωντανούς τρώτε τους ανθρώπους και υπερασπίζεστε τους άτιμους και παραλυμένους∙ και καταντήσετε την κοινωνία παραλυσία». Οι «άτιμοι» Έλληνες ας τους προσκυνούν. «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει» ή όπως το λέει ο λαός, «όλα τα γουρούνια ίδια μούρη έχουνε».
Νατσιός Δημήτρης Δάσκαλος-Κιλκίς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου