Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Το παρασκήνιο της πρότασης πώλησης κινεζικών πυροβόλων στην Κύπρο – Συνομιλίες ΓΕΕΘΑ – Κινέζων

…Πριν από κάθε επίθεση εις βάρος Ελληνικού εδάφους, έιχε προηγηθεί η συστηματική αποδυνάμωση του Ελληνικού πυροβολικού. Θυμηθείτε τους S300, διαβάστε και αυτό:

Πρόταση στην Ελλάδα να αγοράσει 75αυτοκινούμενα πυροβόλα PLZ45 των 155 χλστ. και να διατεθούν στην Κύπροπου αντιμετωπίζει τέραστιο πρόβλημα από έλλειψη σύγχρονων πυροβόλων είχε υποβάλλει η Κίνα στην κυβέρνησηΚαραμανλή, αλλά η υπόθεση δεν προχώρησε κυρίως για πολιτικούς και δευτερευόντως για οικονομικούς λόγους. Η ιστορία της πώλησης των κινεζικών αυτοκινούμενων πυροβόλων έχει ιστορία περίπου τριών ετών, τουλάχιστον σε ότι αφορά την τελική φάση της.

Η προμήθεια θα κόστιζε περίπου 150 εκατ. ευρώ. Όπως προαναφέραμε η ανάγκη της προμήθειας αυτοκινούμενων πυροβόλων από την Κύπρο είναι έντονη καθώς τα λιγοστά α/κ γαλλικής κατασκευής πυροβόλα πραγματικά δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μετά την κρίση των Ιμίων, όταν φάνηκε με σαφήνεια από τις τουρκικές κινήσεις εκείνης της νύκτας ότι οι «σύμμαχοι» θα ξεκινούσαν άμεσα επιθετικές επιχειρήσεις κατά του ελεύθερου τομέα σε περίπτωση «θερμής» κρίσης μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου, η Ελλάδα έστειλε κυριολεκτικά «νύχτα» 50 Μ48Α5 MOLF στο νησί.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έστειλε επιπλέον αριθμό Μ48Α5, αλλά και έναν αριθμό αυτοκινούμενων πυροβόλων Μ107 των 175 χλστ. (ας μην πούμε τον ακριβή αριθμό…) τα οποία διατέθηκαν στην Εθνοφρουρά. Εκεί πλέον δημιουργήθηκε σοβαρό διπλωματικό θέμα με τις ΗΠΑ, αφού τα οχήματα χωρίς να υπάρχει λόγος πήραν διακριτικά της Εθνοφρουράς, εντοπίστηκαν από έναν Αμερικανό αξιωματικό της πρεσβείας στην Λευκωσία και βέβαια δημιουργήθηκε μείζον διπλωματικό ζήτημα (αντίθετα δεν υπήρχε πρόβλημα με τις προηγούμενες αποστολές γιατί ανήκαν οργανικά στην ΕΛΔΥΚ).

Ένα ζήτημα το οποίο το πλήρωσε αρκετά ακριβά η Ελλάδα ( μπορούσε να λυθεί με απλές και χαμηλού κόστους λύσεις), αφού σε αντίποινα οι ΗΠΑ δεν έδωσαν πιστοποιητικό τελικού χρήστη για τα 223 γερμανικά M109A3G, για έναν αριθμό διασκορπιστών ναρκών Scorpion κλπ.

Η υπόθεση άργησε πολύ να διευθετηθεί (μόλις το περασμένο καλοκαίρι επιλύθηκε), γιατί η ελληνική πλευρά περιέργως είχε πεισμώσει έναντι της αμερικανικής απαίτησης και οι Κύπριοι δεν έδειχναν διατεθειμένοι να βάλουν το «χέρι στη τσέπη» για να αντικαταστήσουν το αμερικανικό υλικό.

Έτσι φτάσαμε στο 2007, όταν προωθήθηκε η λύση της αγοράς των κινεζικών πυροβόλων, αφού είχε πέσει «κόκκινο» και από την Γαλλία για α/κ πυροβόλα, ενώ η Ρωσία δεν είχε παραγωγή διαμετρήματος των 155 χλστ. Το 2007 δρομολογήθηκε η προμήθεια 42 Τ-80 από την Ρωσία και 75 α/κ πυροβόλων PLZ45 από την Κίνα. Τα ρωσικά προχώρησαν, στα κινέζικα η υπόθεση μπλοκαρίστηκε α λα S-300!

Η προμήθεια ήρθε στο φως της δημοσιότητας από δημοσίευμα κυπριακής εφημερίδας τον Νοέμβριο του 2007 με αποτέλεσμα να έχουμε περίπου το ίδιο σκηνικό που είχαμε στην περίπτωση των S-300PMU-1: Τουρκική πίεση στην Κίνα (οι σινοτουρκικές σχέσεις μέχρι την πρόσφατη κρίση τωνΟυϊγούρων ήταν άριστες και με στενή συνεργασία στον αμυντικό τομέα: WS-1, Υildirim κλπ), αμερικανικό «ενδιαφέρον» για την προμήθεια κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν η ματαίωση της προμήθειας όταν η Κίνα δεν θέλησε να διακινδυνεύσει τις σχέσεις της με την Τουρκία.

Όμως το Πεκίνο επανήλθε στα μέσα προς τέλη του 2008, προτείνοντας στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ε. Μεϊμαράκη να αγοράσει η Ελλάδα τα πυροβόλα και να τα προωθήσει στην Κύπρο, παραμένοντας όμως υπό ελληνική ιδιοκτησία.

Κατ’αυτό τον τρόπο η Κίνα θα ξεπερνούσε και το πρόβλημα του «πιστοποιητικού τελικού χρήστη» έναντι της Τουρκίας, αφού η Άγκυρα δεν θα είχε δικαιολογία να μπλοκάρει την προμήθεια. Η ίδια διαδικασία είχε ακολουθηθεί και από ελληνικής πλευράς για τα αυτοκινούμενα πυροβόλαZUZANA, τα ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR της SAAB κλπ.

Η πρόταση δεν ευδοκίνησε για δύο λόγους: Πρώτον αναπτύχθηκαν εντός της ελληνικής κυβέρνησης οι γνωστές «αόρατες» δυνάμεις που ήθελαν να «παγώσει» η υπόθεση. Δεύτερον, οι Κύπριοι «ανακάλυψαν» ότι υπήρχε ένα χρέος της Ελλάδας από τους S-300 και ζήτησαν να καλυφθείν η προμήθεια οικονομικά από την Αθήνα. Κατ’αυτό τον τρόπο φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2009 οπότε το θέμα παραπέμφθηκε στις «καραμανλικές» καλένδες και έσβησε…

Τουλάχιστον μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι συνομιλίες της Κύπρου με τους εκπροσώπους των Τουρκοκυπρίων…

Στο μεταξύ χθες ξεκίνησαν συνομιλίες μεταξύ αντιπροσωπειών του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας και του κινεζικού υπουργείου Άμυνας οι οποίες θα συνεχιστούν και σήμερα.

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, σκοπός της συνάντησης είναι η εμπέδωση και η διεύρυνση της στρατηγικής αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, η ενημέρωση και η ανταλλαγή απόψεων επί θεμάτων «αμοιβαίου ενδιαφέροντος» όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Πηγές: Defencenet.gr, Ελλάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου