Όταν ήμουν στο Στρατό, με την παραμικρή φωτιά, ο «καλός» ο Στρατηγός μας, έβγαζε όσα τμήματα μπορούσε και έστελνε στη φωτιά, χωρίς να μας το ζητήση κανείς! Ούτε το Νομάρχη περίμενε να κηρύξη το Νομό σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ούτε τίποτε!Γιατί ήξερε ότι στο τέλος οι δημοσιογράφοι θα πούνε ή θα γράψουνε ότι ο Στρατός δεν ήλθε, ή άργησε τόσο ώστε έφθασε όταν οι άλλοι είχαν σβήσει τη φωτιά και έτσι δεν θα γινόταν Αντιστράτηγος.
Τα σχόλια δικά σας.
Τώρα εδώ και δυο - τρεις εβδομάδες, δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει ολόκληρη η χώρα μας είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εφ' όσον η μοναδική σοβαρή οδική αρτηρία, που ενώνει τη βόρεια με τη νότια Ελλάδα έχει διακοπή. Και δεν κουνιέται φύλλο. Πρώτα είναι οι γιορτές! Να μην τις χάσουν οι ψηφοφόροι και δυσανασχετήσουν! Μόλις γυρίσουν από τις διακοπές τους, στις 11 Ιανουαρίου, (ρε παιδιά πότε τελειώναν οι δικές μας διακοπές; Νομίζω 7 το πρωί ήμασταν στη δουλειά!) θα αρχίσουν οι μελέτες και σε κάμποσους μήνες θα έχει αποκατασταθή η συγκοινωνία.
Μετά ήλθε στο μυαλό μου ένας μακαρίτης Σπύρος, που τον είχαμε υπάλληλο - υδραυλικό στη Μοίρα «ΧΩΚ», ο οποίος μας είχε διηγηθή ότι αυτός, ως Στρατιώτης Σκαπανεύς και το Τάγμα Μηχανικού στο οποίο ανήκε, είχαν φτιάξει με τα χέρια (κυρίως) το δρόμο των Τεμπών, στη δεκαετία του 1950. Αμέσως πήγε ο νους μου στο ένδοξο Μηχανικό του Στρατού μας, στο οποίο πολλά οφείλει η Πατρίδα μας μεταπολεμικά. Έπιασα και έστειλα ένα τέτοιο μήνυμα σε ένα πολύ γνωστό και αγαπητό μου σημαίνον στέλεχος του Μηχανικού και τον ρώτησα:
«Αγαπητέ μου,
Χρόνια Πολλά και καλή χρονιά.
Θέλω, με το θάρρος της μικρής μας γνωριμίας να σου κάνω μια ερώτηση, απλή ή δύσκολη, εσύ θα κρίνεις.
Αν ήμουν κάποιος με εξουσία, π.χ. Πρωθυπουργός, και σε καλούσα στο γραφείο μου και σου έλεγα:
..., αν σου θέσω υπό διοίκηση όλο το Μηχανικό του Στρατού, πόσο χρόνο χρειάζεσαι να μου ανοίξεις τα Τέμπη και να αποκαταστήσεις την κατάσταση του δρόμου όπως ήταν πριν,
Τι θα μου απαντούσες;»
Αυτός μου απάντησε:
«- Σεβαστέ Κύριε Σταθόπουλε. Το θέμα των Τεμπών είναι πολύπλοκο και δεν ανάγεται μόνο στην εκκαθάριση του οδοστρώματος, αλλά στη γενικότερη αποκατάσταση οδοστρώματος και πρανών. Το Μηχανικό του Ελληνικού Στρατού μπορεί να συνδράμει, ακόμη και να αναλάβει ένα τέτοιο έργο και ο χρόνος που θα το φέρει σε πέρας θα είναι και πολύ πιο σύντομος από αυτά που ακούμε.
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά».
Οπωσδήποτε ο φίλος αυτός δεν μπορεί να μου έχει καμμία εμπιστοσύνη, ότι δεν θα μπλέξει και μου απάντησε διπλωματικότατα. Δεν μπορεί όμως να αποκρύψει το γεγονός, ότι ο Στρατός είναι πάντα σε θέση να κάνει την αποστολή του. Και πάντα πρόθυμος. Και ποτέ δεν θα λογαριάση αργίες ή οικογένεια ή... ή...
Η απαίτηση για λύση είναι επιτακτική τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
Αν όμως επέμβει ο Στρατός θα γίνει τέτοιο έργο, το οποίο δεν θα χρειάζεται ούτε συντήρηση για άλλα 50 χρόνια και οι διάφορες κατασκευαστικές εταιρίες, οι οποίες λυμαίνονται τον κρατικό προϋπολογισμό και τους πολίτες μέσω του Χρηματιστηρίου, θα χάσουν πολύ μεγάλη σοδειά και κάποιοι άλλοι τη «νόμιμη» μίζα τους.
Γιατί δεν αποφασίζεται η επέμβαση του Στρατού διά του Μηχανικού, ώστε αυτό να συνδράμει ή ακόμη και να αναλάβει το έργο και να το φέρει σε πέρας πολύ πιο σύντομα και πολύ πιο φθηνά και μάλιστα σε μια περίσταση που είναι επιβεβλημένη η οικονομία για το κράτος;
ΓΙΑΤΙ;
Βασίλης Σταθόπουλος
Υπ/τγος ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου