Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Ανατολίτικο παζάρι...

Η μανία των τηλεοπτικών και όχι μόνο διαύλων, στην προώθηση και διαφήμιση των εκ Τουρκίας τηλεοπτικών σειρών, είναι σαφέστατα δικαιολογημένη. Η ανικανότητα και η έλλειψη παραγωγικής φαντασίας, ικανής να μετουσιωθεί σε καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, είναι δεδομένη για τους εν Ελλάδι, καλλιτέχνες, ηθοποιούς και παροικούντες την αριστερίζουσα θολοκουλτούρα του σταρ σύστεμ. 
Η δε χαμηλότατη τιμή αγοράς των τουρκικών σήριαλ, αποτελεί ένα σημαντικότατο δέλεαρ, ικανό να κάνει τους τηλεοπτικούς σταθμούς, απόλυτους εκφραστές της ανατολίτικης προπαγάνδας. Στο βωμό δε, της καλής γειτονίας και της πολιτισμικής ανταλλαγής με την φίλη και σύμμαχο χώρα, η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο και κόπο στον ανθελληνικό της αγώνα. Το Κισμέτ μας φέρνει πιο κοντά... Όχι δεν με έπιασε η συνωμοσιολογία μου, ούτε πάσχω από σύνδρομο Ελλαδεμπορίας και στείρου αντιτουρκισμού, όπως ορισμένοι κύριοι της Δεξιάς και της Αριστεράς. Απλούστατα εντυπωσιάζομαι πολύ από τις Τουρκικές μεθόδους δημιουργίας κλίματος επιρροής και ενίσχυσης της γεωστρατηγικής ισχύος.
Κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του, δηλαδή τους πολίτες του, αναπτύσσει όλα εκείνα τα μέσα, όσο πολύπλοκα και εάν είναι, που θα το οδηγήσουν στην επίτευξη των στόχων του. 
Η διπλωματία είναι ένα από αυτά. Οι Τούρκοι, μάλιστα, έχουν αναπτύξει παραδοσιακά, έναν υψηλό και ικανοποιητικό στρατηγικό τρόπο, άσκησης της διπλωματίας. Από όταν ήταν νομάδες, μέχρι και σήμερα που είναι στρατηγική υπερδύναμη, διαπρέπουν στο διπλωματικό στίβο.
Η πολύπλευρη και πολυεπίπεδη δομή, αρχιτεκτονική και διαρρύθμιση των δεδομένων και των συνθηκών της διεθνούς πολιτικής και γεωπολιτικής διπλωματικής σκηνής, οδηγούν στην υποδιαίρεση της τέχνης της διπλωματίας, σε μορφές και σχήματα περισσότερο εξειδικευμένα. Μία από τις μορφές και τακτικές αυτές, ονομάζεται ''πολιτισμική διπλωματία''.
Η διάδοση των πολιτισμικών και πολιτιστικών ιδιοτήτων, ιδιαιτεροτήτων, δυνατοτήτων, ικανοτήτων, παραστάσεων, επιτευγμάτων και λοιπών δεδομένων ή δυνητικών καταστάσεων, με σκοπό την επιρροή και την αποκόμιση στρατηγικών ωφελημάτων. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, σε συνεργασία με ιδρύματα και συλλόγους προαγωγής του τουρκικού ''πολιτισμού'', ένωσαν τις δυνάμεις τους με το κανάλι EL TURKIYE-TRT ARAP- (και όχι μόνο) και πέτυχαν μια δυνατή νίκη. Παρουσίασαν σε ένα κοινό, αριθμητικώς άνω των 300 εκατομμυρίων Αράβων, τουρκόφωνων και τουρκογενών, τουρκικές σειρές όμοιες με αυτές που προβάλλουν στην Ελλάδα τα ντόπια κανάλια.
Όπου υπάρχουν τουρκόφωνοι, τουρκογενείς, μουσουλμάνοι ή εν τέλει, πληθυσμιακές ομάδες δεκτικές στην τουρκική προπαγάνδα, οι αγαπητοί γείτονες προωθούν τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές, τεχνηέντως και εν πλήρη συνεργασία κρατικών και ιδιωτικών φορέων ακόμα και στην Αυστραλία. Όχι δεν ζήλεψαν την δόξα του Χόλιγουντ, μα αντιλήφτηκαν το φοβερό οπλοστάσιο που ονομάζουμε τηλεόραση.
Η προώθηση των αντικειμενικών σκοπών τους, δεν επιτυγχάνεται με την απλή προβολή σεναρίων αισθηματικού, κωμικού, τραγικού ή άλλου τηλεοπτικού θεάματος. Η προβολή των στοιχείων εκείνων που έχει το τουρκικό κράτος, των καταστάσεων και των χαρακτηριστικών που θα μπορούσαν να εντυπωσιάσουν και να γοητεύσουν έναν παρατηρητή, βρίσκονται στην ουσία των τηλεοπτικών σειρών.
Πλάνα υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων, αρχαιολογικών μνημείων, εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς γεωγραφικών θέσεων, προτύπων γοητευτικών και αξιοπρεπέστατων ατόμων, ανδρών και γυναικών ''δυτικού'' σεξ απίλ και φινέτσας, τους οποίους υποδύονται Τούρκοι ηθοποιοί, η παραδειγματική ικανότητα της κοινωνίας τους στη σύζευξη ισλαμισμού και δυτικής κουλτούρας, η προβολή μιας σύγχρονης Τουρκίας και μιας ακόμα πιο μοντέρνας καθημερινότητας, ενός αποτελεσματικού και ισχυρού κράτους, ακόμα και η ποιότητα και ο υψηλός επαγγελματισμός των συντελεστών της παραγωγής, συνάδουν προς τη δημιουργία μιας φιλικής, προς την Τουρκία, παγκόσμιου εμβέλειας, κοινής γνώμης και φυσικά στην προώθηση, με φοβερά πλεονεκτήματα, της χώρας ως τουριστικού παραδείσου.
Οι συγκινητικές ιστορίες των πρωταγωνιστών, τα έξυπνα αστεία, οι συμπαθητικές προσωπικότητες, κτυπούν το υποσυνείδητο του target group των Τούρκων, δημιουργώντας ένα αίσθημα συμπάθειας, φιλίας, ένα ενδιαφέρον και μια γοητεία, καθαρά προϊόντα, προπαγάνδας υψηλού επιπέδου.
Ο Τούρκος ηθοποιός παράγει διπλό έργο: είτε από το χαρακτήρα του ρόλου, είτε μέσω του πραγματικού του εαυτού, που μεταφέρει και τη δική τους κουλτούρα των celebrities, στις επηρεαζόμενες μάζες, κερδίζει το ενδιαφέρον και την αίσθηση οικειότητας, που σε άλλες περιπτώσεις απαιτούν επενδύσεις δισεκατομμυρίων. Από τις τηλεοπτικές σειρές και την οικονομική βοήθεια, μέχρι τα φιλανθρωπικά πλοιάρια που σπεύδουν στην Παλαιστίνη, οι επιχειρήσεις αυτού του τύπου κάνουν τους Τούρκους, το πρότυπο που θα ήθελαν να είναι, όλες εκείνες οι κοινωνίες που τείνουν θρησκευτικά ή πολιτιστικά και φυλετικά σε αυτούς.
Τα γεωστρατηγικά κέρδη και ωφέλη των ενεργειών αυτών, είναι αντιληπτά εδώ και πολλά χρόνια από τους γείτονες. Σε αντίθεση με τις ανόητες και πτωχές θεωρήσεις περί καλής γειτονίας και τα αερολογήματα περί διεθνώς ισχυρής Ελλάδος, οι κύριοι της αντίπερα όχθης, μεταδίδουν τον πολιτισμό και την κουλτούρα τους, ενισχύοντας τη γεωπολιτική τους θέση και τις οικονομικές τους δυνατότητες και φυσικά δεν πιστεύουν στην ύπαρξη καμίας ειρηνικής συνύπαρξης με τον ανίκανο ελληνικό κράτος. Απλά θα του επιβληθούν.
Θάνος Γκουρνέλος 


http://gianniotis.blogspot.com/2010/12/blog-post_25.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου