Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Ο Τούρκος μέσα τους


του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Όποιος ασχολείται με την εγκληματική δράση του τουρκισμού κατά της ανθρωπότητας, γνωρίζει πως τελικά ο Ερντογάν αποδεικνύεται περισσότερο επιθετικός κι απ’ τους κεμαλικούς προκατόχους του. Πρώτα είχαμε φασίστες με πηλήκιο, τώρα έχουμε ισλαμοφασίστα με μουστάκι, που ονειρεύεται νέο χαλιφάτο.
Όλα τα γουρούνια μπορεί να μην έχουν την ίδια μούρη αλλά εν προκειμένω, φασίστες ή ισλαμοφασίστες, έχουν τις ίδιες πρακτικές.
Η κυβέρνηση του ισλαμιστή ηγέτη με πράξεις, δηλώσεις, ρηματικές διακοινώσεις, κρατάει αμείωτη την ένταση της τουρκικής επιθετικότητας ενάντια στον Ελληνισμό, πρωταθλήτρια του αντισημιτισμού, δυναμίτισε τις σχέσεις με το Ισραήλ και τελικά έχει καταφέρει να συσσωρεύσει προβλήματα με τους πάντες γύρω της.
Πριν λίγους μήνες φονιάδες με όπλα που έφεραν σιγαστήρα σκότωσαν τρεις αγωνίστριες από το Κουρδιστάν στο Παρίσι. Πριν λίγες εβδομάδες στην Ιταλία τούρκοι «δημοσιογράφοι», που παρακολουθούσαν κούρδισσα, πρώην σημαντικό στέλεχος του κινήματος, μετά από συμπλοκή έστειλαν στην εντατική σε κώμα έναν Κούρδο. Τούρκοι αξιωματούχοι κάθε τόσο προβάλλουν ιταμές απαιτήσεις από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μέσα στην υστερία τους κατά της «τρομοκρατίας».
Οι συλλήψεις, τα βασανιστήρια καλά κρατούν, αμείωτη η βαρβαρότητα της τουρκικής κατοχής στο Κουρδιστάν, ενώ το καθεστώς προσπαθεί να υποχρεώσει το κίνημα σε αφοπλισμό κι υποταγή.
Προβλέπω απλώς πως ο «χαρισματικός» Ερντογάν θα ψωνίσει από σβέρκο, όπως κι οι προηγούμενοι. Έχει φορέσει το ματωμένο πουκάμισο των κεμαλικών και χρησιμοποιεί τις ίδιες τραμπούκικες μεθόδους α λα Τσατλί ακόμη και μέσα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Το Κουρδιστάν είναι πολύ μεγάλο κι οι Κούρδοι πλήθος αμέτρητο στις τουρκικές μητροπόλεις. Θα ήθελαν πολύ να τους σφάξουν όλους αλλά τώρα δεν είμαστε στο 1915. Δορυφόροι, κινητά, διαδίκτυο, ΜΜΕ, δεν επιτρέπουν την εν κρυπτώ σφαγή ενός ολόκληρου λαού. Ούτε τότε κατέστη εφικτό να χώσουν εκατομμύρια πτώματα Ελλήνων κι Αρμενίων κάτω από το χαλί. Πόσο μάλλον τώρα. Γιατί μην έχετε αμφιβολία, τίποτα δεν άλλαξε. Απλά τηρούν τα προσχήματα και δεν μπορούν να το κάνουν στην ζούλα. Αλλιώς μια χαρά θα τους πέρναγαν απ’ το λεπίδι και τους Κούρδους, όπως έκαναν και με τους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας. Μα γι’ αυτό άλλωστε αρνούνται πεισματικά ν’ αναγνωρίσουν τις Γενοκτονίες που τέλεσαν με πάνδημη συμμετοχή. Γιατί δεν επρόκειτο για κανένα επιστημονικά οργανωμένο σχέδιο. Δεν υπήρχαν Άουσβιτς. Σφάξιμο και πλιάτσικο, όπου τα ανθρώπινα σφαχτάρια μακελεύονταν εν πορεία. «Ένα Άουσβιτς» εν ροή, όπως έγραψε ο σπουδαίος Ενεπεκίδης. Κι επειδή ήταν πρωτόγονη δουλειά, ήθελε πολλά χέρια, λαϊκή συμμετοχή. Το τουρκικό καθεστώς αρνείται λοιπόν ακόμη και στον 21ο Αιώνα να αναγνωρίσει τα εγκλήματα του κατά της Ανθρωπότητας, ν’ απολογηθεί. Ξέρετε γιατί; Πρώτον διότι έτσι θα παραδεχτούν πως συγκροτήθηκαν ως ψευδοέθνος με Γενοκτονία και λεηλασία και δεύτερον, δεν θέλουν ν’ απεμπολήσουν το know how της αλά τούρκα διευθέτησης των εθνοτικών ζητημάτων. Άλλωστε και το Ισλάμ εν γένει το ‘χει εύκολο το λεπίδι.
Ο ισλαμοφασίστας πρωθυπουργός κρατά γερά στα χέρια του την σκυτάλη της γενοκτονίας, της καταστολής, της ταύτισης του κράτους με το παρακράτος. Βαδίζει στα ίδια ματωμένα χνάρια με τον Ενβέρ, τον Ταλαάτ, τον Μπεχαεντίν Σακίρ, τον Τοπάλ Οσμάν αλλά και τον Ετζεβίτ. Είναι κι αυτός χρισμένος με το αίμα Ελλήνων, Αρμενίων και Κούρδων. Με των τελευταίων πλένει το πρόσωπο του κάθε μέρα πια.
Η Τουρκία ανέκαμψε οικονομικά, βασισμένη σε σουνίτικο χρήμα από τον Κόλπο, στις κλεμμένες πατέντες, στην ανασφάλιστη εργασία, τα φθηνά κακής ποιότητας προϊόντα και στην μειωμένη φορολογία των επενδύσεων. Όλο όμως το υπόστρωμα είναι σαθρό, η κοινωνική ειρήνη κρέμεται από μια τρίχα. Διότι εμείς έχουμε Μνημόνιο κι αφραγκία, προσωρινά, όμως ο Ερντογάν έχει δεκάδες εκατομμύρια οργισμένους Κούρδους και δεν έχει Έθνος!
Κι όσο κι αν κάποιοι φοβούνται ένεκα «πολιτικής ορθότητας» να το πουν, η απλή αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει «μετριοπαθές» ισλάμ κι είναι ασύμβατη με αυτό η έννοια της Δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών, όπως τα εννοούμε στην Δύση. Βρείτε μου μια αληθινά αναπτυγμένη, δημοκρατική, ανεκτική ισλαμική χώρα, στην οποία ζουν ισότιμα κι ελεύθερα οι πολίτες της ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής, φύλου και θρησκεύματος και σας χαρίζω μια φωτογραφία του Πενταδάχτυλου, για να μην ξεχνάμε τις άλλες Θερμοπύλες μας, κι ένα αντίτυπο του Mein Kampf στην τουρκική έκδοση. Αν δεν το ξέρετε είναι από τα πιο δημοφιλή βιβλία στην Τουρκία. Αν δεν ταιριάζανε, δεν θα συμπεθεριάζανε…
(Δημοσιεύεται στην Κυριακάτικη Δημοκρατία)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου