Είχαμε …προαναγγείλει την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ , μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, στο κομμάτι , «Κόμματα και Προπαγάνδα».
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι κεντρικός στόχος ως προς τη ΝΔ είναι η ταύτιση της με την ΧΑ, με το ναζισμό, με το φασισμό. Είναι η εύρεση των «ατράνταχτων αποδείξεων» ότι τη χώρα κυβερνά μια «ακροδεξιά παρέα».
Εμπρός για τη λαμπρή δεκαετία του ΄80 δηλαδή, όπου πας μη πρασινοφρουρός, ήταν αυταπόδεικτα φασίστας. Η παράλληλη υιοθέτηση των συνθημάτων του πρώιμου ΠΑΣΟΚ: κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, έξοδο από την ΕΟΚ και άλλων αλησμόνητων τσιτάτων, δείχνει την επιθυμία τους να απλωθούν όσο και το ΠΑΣΟΚ στην πολιτική γεωγραφία. Από την άκρα αριστερά, έως και την κεντροδεξιά…
Για να υπηρετηθεί ο στόχος, δεν έχουν σημασία τα “μέσα”. Επέλεξαν αυτή τη φορά έναν διαφορετικό στόχο, από τον …συνήθη ύποπτο, Φαήλο. Παρεμπιπτόντως, παραδέχονται έστω και εμμέσως ότι ο Κρανιδιώτης δεν ήταν εύκολη τελικά περίπτωση, στο να «τσαλαπατηθεί» και να παραδοθεί στην «δημοκρατική πυρά», μην έχοντας τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων της Κουμουνδούρου και δια αυτού να πλήξουν τον Πρωθυπουργό.
Θα είχαν ασχοληθεί ενδεχομένως και με τον Ηugh Trevor-Roper, αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών της Μεγάλης Βρετανίας, που έγραψε για τον Χίτλερ και τις τελευταίες μέρες του 1945, αλλά δεν είναι ΝΔ, ούτε σύμβουλος αναπληρωτή Υπουργού με αρμοδιότητα το μεταναστευτικό.
Διότι και ο Ηugh είναι ύποπτος για ροπή προς τον ναζισμό όταν γράφει επί λέξει: «Ο Ναζισμός, το δόγμα της Γερμανικής Επανάστασης, το οποίο στήριξε και ενέπνευσε την προσωρινή μα θεματική επιτυχία του και που ήταν ένας τόσο σημαντικός παράγοντας, όσο ο Καλβινισμός σε προηγούμενες ταραγμένες περιόδους»…
Και εφόσον η ΝΔ τοποθετηθεί στην άκρα δεξιά, το λεγόμενο «μεσαίο χώρο» θα καταλάβει με έφοδο δια γυμνής λόγχης ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο τυχαία δεν είναι η αναφορά στους «νταβατζήδες» από τον Αλέξη Τσίπρα, δήλωση-σήμα κατατεθέν της πενταετίας Καραμανλή.
Παράλληλα υιοθετούν στις δημόσιες εμφανίσεις τους ένα cool ύφος, της σιγουριάς, έχοντας μάλλον γίνει θιασώτες του πολιτικού δόγματος του «ώριμου φρούτου». Η εξουσία ωριμάζει για να τους παραδοθεί. Αυτοί δεν έχουν παρά να «ενηλικιωθούν» πολιτικά, με βήμα ταχύ.
Το κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το εκλογικό σώμα περιλαμβάνει στην πλειοψηφία του, πολίτες μορφωμένους, υποψιασμένους, που δεν πέφτουν εύκολα θύματα της οποιαδήποτε προπαγάνδας. Μπορεί ως προς το ΑΕΠ να είμαστε στο 1980, ίσως και πιο πριν, αλλά το μέσο επίπεδο των ψηφοφόρων είναι τελείως διαφορετικό.
Πάντως οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι στην ιστορική περίοδο έπεσαν διάνα. Στη ΝΔ δεν τους απασχολούν τα έργα και οι ημέρες του χορτοφάγου μακελάρη Αυστριακού, αλλά η πολιτική τύχη του μεγάλου αντιπάλου του. Αν δηλαδή προσβληθούν από το «Σύνδρομο Τσώρτσιλ» όπως έχει γραφεί από τον Μ.Α..
Ο προβληματισμός είναι δηλαδή αν ο Πρωθυπουργός θα έχει την τύχη του μεγάλου Βρετανού. Να κερδίσει τον (οικονομικό) πόλεμο και στη συνέχεια να ηττηθεί στις εκλογές.
Και εδώ όμως η απάντηση είναι αυτονόητη. Το παν είναι να κερδηθεί ο πόλεμος. Με όσο το δυνατόν λιγότερα “δάκρυα, λύπη, ιδρώτα και αίμα”.
Ποιος άλλωστε θυμάται –χωρίς να το γκουγκλάρει-τον επικεφαλής των Εργατικών το 1945;
Ας μην τον χρησιμοποιήσουν πάντως ως παράδειγμα, καθώς ο Άττλη ανάμεσα στα πολλά που προσέφερε στην πατρίδα του, «επέβαλε τον νόμο και την τάξη»…
Ή ακόμη περισσότερο, ποιος θυμάται τον Ουαλό βουλευτή που κατακεραύνωνε τον Τσώρτσιλ στη Βουλή, πριν η πλάστιγγα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου γείρει στην πλευρά των Συμμάχων;
ο ευρών αμοιφθήσεται
Μικρός Οδυσσέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου