Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Κίνα - Ιαπωνία: Μια ιστορία μίσους


Περίπου τρεις χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από ιαπωνικό προξενείο της Σαγκάης στις 16 Σεπτεμβρίου. To νεαρό πλήθος, κυρίως ηλικίας 20-35 ετών, είχε τυλίξει γύρω του την κινεζική σημαία, φωνάζοντας αντι-Ιαπωνία συνθήματα και κραδαίνοντας πορτρέτα του προέδρου Μάο. Αλλά η παρουσία της αστυνομίας και τους στρατού είχαν μάλλον απογοητευτικό αποτέλεσμα. Ακόμη και όταν οι διαδηλωτές φώναζαν στους πολίτες της Ιαπωνίας να «πάνε στο διάολο και να φύγουν από την Κίνα», περίμεναν υπάκουα πριν κατευθυνθούν σε ομάδες προς τις πύλες του προξενείου. Σε κάθε ομάδα είχε παραχωρηθεί μια δεκάλεπτη διαμαρτυρία στο επίσημο κατώφλι της Ιαπωνίας. Πήραν τα πανό μαζί τους και έφυγαν με τη σειρά.
Αλλού τα πράγματα θα είχαν αγριέψει περισσότερο. Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου αντι-Ιαπωνικές διαδηλώσεις ξέσπασαν σε δεκάδες πόλεις της Κίνας, κάτι που ένας παρατηρητής είχε αποκαλέσει τη μεγαλύτερη του είδους επίδειξη από όταν η Ιαπωνία σύναψε διπλωματικές σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας το 1972. Στην Σενζέν, η οποία συνορεύει με το Χονγκ Κονγκ, η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα για να ελέγξει τα πλήθη. Στην Γκουανγκζού, 10.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους, σύμφωνα με τον ιαπωνικό Τύπο. Ένα εργοστάσιο της Panasonic και μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων της Toyota κάηκαν στο λιμάνι Κινγκντάο, όπως και αυτοκίνητα ιαπωνικής κατασκευής στην Ξιάν. Η πρεσβεία στο Πεκίνο τη γλίτωσε φτηνά, με αυγά και πέτρες.
Η αντι-ιαπωνική ένταση, που πάντα υποβόσκει στη δημόσια ζωή της Κίνας, έχει φτάσει σε σημείο βρασμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων. Στις 11 Σεπτεμβρίου η ιαπωνική κυβέρνηση εξόργισε την Κίνα αγοράζοντας τα τρία νησιά Σενκάκου _τα μοναδικά τρία νησιά που δεν είχε ήδη στην κατοχή της_ από ιδιώτη. Τα νησιά είναι γνωστά στην Κίνα, που υποστηρίζει ότι είναι δικά της, με την ονομασία Ντιαόγιου. Στις 14 Σεπτεμβρίου, η ακτοφυλακή της Ιαπωνίας ανέφερε ότι έξι κινεζικά πλοία περιπολίας εισήλθαν στα ιαπωνικά χωρικά ύδατα, σε μια προφανή πρόκληση. Έφυγαν λίγες ώρες αργότερα.
Τα Σενκάκου, ένα σύμπλεγμα από βραχονησίδες 200 ναυτικά μίλια (370 χιλιόμετρα) από την Κίνα, ήταν μήλον της έριδος για πολλές δεκαετίες. Αλλά το σινο-ιαπωνικό χάσμα έχει βαθύτερες ρίζες. Η πικρία για τις αυτοκρατορικές επιθέσεις της Ιαπωνίας στη δεκαετία του 1930 και του ’40 είναι σήμερα ορατή. Η 18η Σεπτεμβρίου σηματοδοτεί την επέτειο από το Επεισόδιο τουΜούκντεν το 1931, όταν οι ιαπωνικές δυνάμεις κατέκτησαν την Μαντζουρία και ξεκίνησαν τα 14 χρόνια λεηλασίας και καταστολής. Οι διαμαρτυρίες του Σαββατοκύριακου μπορεί να εντάθηκαν αλλά θα παραμείνουν υπό παρακολούθηση. Μαζικές διαμαρτυρίες δεν συμβαίνουν στην Κίνα, χωρίς κάποιο βαθμό επίσημης ανοχής.
Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Γιοσιχίκο Νόντα ζήτησε από την κινεζική κυβέρνηση να προστατεύσει τους πολίτες της Ιαπωνίας που διαμένουν στην Κίνα. Οι διπλωματικές σχέσεις περιπλέκονται ακόμη περισσότερο από τις δυσοίωνες ειδήσεις της 16ης Σεπτέμβρη: ο νέος πρεσβευτής στην Κίνα, Σινίσι Νισιμίγια, πέθανε ξαφνικά στο Τόκιο.
Τον ισχυρισμό του Νόντα ακολούθησε ένα κύμα μικρών σωματικών επιθέσεων σε πολίτες της Ιαπωνίας στη Σαγκάη, όπου κατοικούν 60.000 Ιάπωνες. Σε ένα περιστατικό, έριξαν νουντλς στο πρόσωπο ενός Ιάπωνα και έσπασαν τα γυαλιά ενός άλλου. Ο Νόντα θέλει να αποφύγει αυτό που είδε στην πόλη το 2005, όταν δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους και επιτέθηκαν σε πολίτες της Ιαπωνίας, σπάζοντας τα παράθυρα σε ιαπωνικές επιχειρήσεις. Πολλοί Κινέζοι θεωρούν ότι το να χάσουν τα νησιά θα ήταν μια εθνική ταπείνωση. Υποστηρίζουν επίσης ότι θα πρέπει να μποϊκοτάρουν τα προϊόντα που κατασκευάζονται στην Ιαπωνία και να σταματήσουν να ταξιδεύουν εκεί. Ένα φυλλάδιο που απαριθμεί τις ιαπωνικές μάρκες που πρέπει να αποφεύγονται κυκλοφορούσε ανάμεσα στους διαδηλωτές.
Γεγονός είναι ότι οι Κινέζοι μαθαίνουν από μικρή ηλικία να μισούν τους Ιάπωνες. Χρησιμοποιούν στο λεξιλόγιό τους εκφράσεις όπως «Γιαπωνεζάκος» και «Γιαπωνέζος διάβολος» και οι σχολικές εκδρομές στο «αντι-ιαπωνικό» Πολεμικό Μουσείο του Πεκίνο, όπου οι μικροί μαθητές «θαυμάζουν» τις ακρότητες των Ιαπώνων για ευνόητους λόγους, είναι συνηθισμένες. Με λεπτομέρειες περιγράφονται και στα σχολικά τους βιβλία. Δεν έχουν και άδικο βέβαια, αν σκεφθεί κανείς ότι οι Ιάπωνες πολέμαρχοι σφαγίασαν 20 εκατ. Κινέζους. Οι περισσότεροι Ιάπωνες γνωρίζουν τι συνέβη, αλλά η κοινωνία ποτέ δεν είχε μια απολογητική στάση, όπως συνέβη με τη Γερμανία μετά το Ολοκαύτωμα.
Η συνάντηση, πάντως, του Κινέζου υπουργού Άμυνας Λιάνγκ Γκουανγκλί με τον αμερικανό ομόλογό του Λίον Πανέτα, έμεινε μάλλον σε θεωρητικό επίπεδο και πολλοί θεωρούν ότι η Αμερική δεν είναι πρόθυμη να λύσει αυτή τη διαμάχη. Όπως επίσης έγινε σαφές ότι ούτε η Κίνα ούτε η Ιαπωνία θέλουν να καταστρέψουν τις ευρύτερες οικονομικές τους σχέσεις.
Πυθία από:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου