Γιάννης Γεωργίου, στον “Τύπο της Κυριακής”
Σκληρή μονομαχία σε πολιτικό, οικονομικό και επιχειρηματικό επίπεδο εκτυλίσσεται εδώ και μήνες μεταξύ της Κίνας και της Γερμανίας με «έπαθλο» τα φιλέτα των αποκρατικοποιήσεων ύψους άνω των 5 δισεκατομμυρίων και στόχο τον έλεγχο των υποδομών στις μεταφορές. Η «μάχη» αυτή βρίσκει την κυβέρνηση σε ρόλο θεατή, καθώς αδυνατεί να αξιοποιήσει διαπραγματευτικά τη θέση της προς όφελος της εθνικής οικονομίας και να προχωρήσει όντως σε αποτελεσματικές ιδιωτικοποιήσεις. Τα μηνύματα που στέλνουν οι δύο μονομάχοι σε Μαξίμου και οικονομικό επιτελείο είναι πλέον καταιγιστικά. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έθεσε με απόλυτη σαφήνεια στον Έλληνα ομόλογό του και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο ότι οι γερμανικές εταιρίες πρέπει να έχουν βασικό λόγο στα μεγάλα «projects» που δημιουργούνται με βάση τις αποκρατικοποιήσεις.
Οι προθέσεις του Βερολίνου σαφείς: συμπράξεις στην ηλιακή και αιολική ενέργεια, συμμετοχές των γερμανικών εταιριών σε λιμάνια και αεροδρόμια. «Οι Γερμανοί τουρίστες πρέπει να έχουν τα δικά τους αεροδρόμια, ο ήλιος της Ελλάδας μπορεί να αντικαταστήσει την πυρηνική ενέργεια», υποστηρίζουν στο Βερολίνο, καθώς η κυβέρνηση Μέρκελ, μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα και την εκλογική άνοδο των Πρασίνων, ψάχνει διέξοδο στις Ανανεώσιμες Πηγές.
Από την πλευρά οι Κινέζοι, που πάντα έχουν ως χαρτί στις διαπραγματεύσεις τους τη δυνατότητα αγοράς ευρωομολόγων, εφόσον εκδοθούν για τη στήριξη της Ελλάδας και των υπόλοιπων αδύναμων κρίκων της ευρωζώνης, θέλουν να δημιουργήσουν στη χώρα μας την «Chinatown» της Μεσογείου, προωθώντας τα φθηνά προϊόντα τους σε όλη την Ευρώπη. Είναι σαφές ότι το Πεκίνο, που έχει αγοράσει μεγάλες εκτάσεις στην Αφρική για την καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων, θέλει να επεκτείνει την οικονομική της κυριαρχία και στην Ευρώπη με όχημα τις ελληνικές υποδομές.
«Μήλον της έριδος» είναι λιμάνια, 29 αεροδρόμια, το Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο, ακόμη και ο προβληματικός ΟΣΕ, για τον οποίο ουδεμία πρόβλεψη αποκρατικοποίησης υπάρχει στο Μεσοπρόθεσμο. Ολα αυτά συγκροτούν ένα «πακέτο» ύψους 5 δισεκατομμυρίων που τίθεται προς διεκδίκηση.
Τα κινεζικά συμφέροντα εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να δημιουργήσουν στην Ελλάδα τον πυρήνα του διαμετακομιστικού κέντρου τους στην Ευρώπη, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, με αιχμή του δόρατος την Cosco και την παρουσία της στον Πειραιά. Σε αυτό το πλαίσιο εντασσόταν και το ενδιαφέρον του κινεζικού κολοσσού να συμμετάσχει στο διαγωνισμό για το Θριάσιο Πεδίο, έναν διαγωνισμό που έχει ήδη αναβληθεί τέσσερις φορές για ένα έργο που έχει προϋπολογιστεί στα 150 εκατ. ευρώ και θα καταστήσει την Αττική σιδηροδρομικό κόμβο του διαμετακομιστικού εμπορίου με την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Η Cosco μέχρι πρότινος πρόβαλλε ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί, με τους Κινέζους να επιθυμούν τη λειτουργία στο Θριάσιο και υποδομών μεταποίησης κινεζικών προϊόντων. Στην πορεία το ενδιαφέρον αυτό ατόνησε, αποτέλεσμα τόσο των κακών χειρισμών από ελληνικής πλευράς ζητημάτων στη λειτουργία του Πειραιά και των σχέσεων με τον ΟΛΠ όσο και της μεγάλης καθυστέρησης στην επιστροφή ΦΠΑ από το υπουργείο Οικονομικών προς την Cosco, όπως προβλέπει η συμφωνία παραχώρησης του προβλήτα ΙΙ.
Ωστόσο, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ήταν εν τέλει η γερμανική πλευρά η οποία έθετε βέτο στην υπόθεση «Θριάσιο», μετά τη συνολική πρόταση που φέρεται να κατέθεσε η Cosco για εξαγορά του ΟΣΕ και είσοδό της στον ΟΛΘ, με σκοπό να κάνει πραγματικότητα το σχέδιό της για «πύλη του κινεζικού εμπορίου στην Ευρώπη» μέσω Ελλάδας. Οι Γερμανοί -υπό την απειλή της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα με διακοπή των δόσεων του δανείου- βρίσκονται σε μια διαδικασία επαναπροσδιορισμού των επενδυτικών ενδιαφερόντων τους και σίγουρα δεν βλέπουν με καλό μάτι την «εισβολή» των Κινέζων στην Ευρώπη μέσω του Πειραιά. Γι’ αυτό και όπως αναφέρουν… καλά πληροφορημένες πηγές «προειδοποίησαν» την ελληνική πλευρά για τους χειρισμούς της στο θέμα ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, με αποτέλεσμα ο πλέον αμαρτωλός και ζημιογόνος οργανισμός να μη βρίσκεται καν στις συζητήσεις περί αποκρατικοποιήσεων.
Παράλληλα, ενδιαφέρον για το Θριάσιο Πεδίο φέρεται να έχει εκδηλώσει η DB Schenker των Γερμανικών Σιδηροδρόμων, ένας ισχυρός παίκτης που διαθέτει παρουσία σε εμπορευματικά κέντρα και υποδομές αποθήκευσης και διακίνησης εμπορευμάτων σε 2.000 σημεία παγκοσμίως. Εξ ου και η νέα παράταση, ώστε να αποκρυσταλλωθεί αυτό το ενδιαφέρον σε υποβολή επίσημης πρότασης.
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με το σχεδιασμό, ο ανάδοχος του έργου θα αναλάβει την υποχρέωση κατασκευής του Θριασίου Κέντρου σε δύο φάσεις. Αρχικά και σε 1,5 έτος από την υπογραφή της σύμβασης θα πρέπει να λειτουργούν 50.000 τετρ. μέτρα του έργου, ενώ σε βάθος πενταετίας θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή επιπλέον υποδομών συνολικής επιφανείας 170.000 τ.μ.
Αυτό πάντως που δεν αποκλείεται, εφόσον κριθεί προς το συμφέρον των ξένων επενδυτών, είναι να υπάρξει ένα κοινό σχήμα κινεζικών και γερμανικών συμφερόντων στην περίπτωση των ελληνικών σιδηροδρόμων και του Θριασίου στο πλαίσιο ευρύτερων διακρατικών σχέσεων, αν και ως σενάριο δεν είναι και από τα πιο πιθανά…
Η ελληνική πλευρά, πάντως, θα επιθυμούσε στο διαγωνισμό να κατέβουν εν τέλει, εκτός από την Cosco Logistics, και πιο διευρυμένα σχήματα με τη συμμετοχή κινεζικών funds και ιδιωτών επενδυτών, ακόμη και Ελλήνων και Γερμανών. Στο παρελθόν, πάντως, δεν υπήρξε αντίστοιχο ενδιαφέρον, πλην του ΟΛΠ, ο οποίος είχε συμφωνία για κοινή κάθοδο με την Cosco.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου