Η πρόσφατη «θύελλα» που προέκυψε λόγω της διαρροής εμπιστευτικών εγγράφων των ΗΠΑ, στα οποία υπάρχουν αναφορές σχετικά με συνεργασία ανάμεσα στις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν και τους Ταλιμπάν, ίσως να αποτελεί κομβικό σημείο για την εξέλιξη του εννεαετούς πολέμου, καθώς επαναφέρει με «σκληρό» τρόπο ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα της σύγκρουσης: ποιον υποστηρίζει το Πακιστάν;Η δημοσίευση των εν λόγω εγγράφων στην ιστοσελίδα Wikileaks, απλά ενίσχυσε τις απόψεις πολλών Αμερικανών σχετικά με τη θεωρούμενη ως «διπρόσωπη» στάση των πακιστανικών υπηρεσιών (και κυρίως της ISI), οι οποίες παραλαμβάνουν ένα δισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο από τις ΗΠΑ υπό μορφή οικονομικής βοήθειας.
Αν και η «ποιότητα» των εν λόγω πληροφοριών θεωρείται ως «χαμηλή», πολλοί αναλυτές πιστεύουν πως υπάρχουν αποδείξεις σχετικά με τους δεσμούς των πακιστανικών υπηρεσιών πληροφοριών και των Ταλιμπάν.
Στο επίκεντρο της υπόθεσης βρίσκεται η επαρχία του Μπαλοχιστάν, που βρίσκεται «απέναντι» από τις πολύπαθες αφγανικές επαρχίες Χελμάντ και Κανταχάρ. Το Μπαλοχιστάν αποτελεί γνωστό καταφύγιο των μαχητών Ταλιμπάν, οι οποίοι κρύβονται σε παλιά στρατόπεδα Αφγανών προσφύγων- και, παρά τις ισχυρές πιέσεις από τις αμερικανικές και τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, το Πακιστάν δεν έχει προβεί σε αποτελεσματικές ενέργειες για να το σταματήσει αυτό. Στη συγκεκριμένη περιοχή έχουν γίνει ελάχιστες συλλήψεις στελεχών των Ταλιμπάν, τη στιγμή που σε άλλα σημεία της μεθορίου Πακιστάν- Αφγανιστάν έχουν σημειωθεί δεκάδες συλλήψεις μελών της Αλ Κάιντα.
Ακόμα και στα υψηλότερα κλιμάκια των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποια είναι η φύση της σχέσης της ISI με τους Ταλιμπάν. «Είναι διοικητική; Δεν γνωρίζουμε. Το να παρέχεις σε μία οργάνωση περιοχές όπου μπορούν να συγκεντρώσουν χρήματα και να στρατολογήσουν μαχητές, καθώς και να της παρέχεις συμβουλές τακτικής φύσης είναι ένα, το να μπορείς να τη διατάξεις να κάνει κάτι ή να σταματήσει εντελώς τις δραστηριότητές της είναι κάτι τελείως διαφορετικό» είπε αξιωματούχος των ΗΠΑ.
Η δεύτερη σημαντική βάση βρίσκεται βορειότερα, στις περιοχές των φυλών και αποτελεί το ορμητήριο ενός από τους πλέον διαβόητους διοικητές των Ταλιμπάν, του Τζαλαλουντίν Χακάνι. Επίσης, βάση εντός του εδάφους του Πακιστάν εκτιμάται ότι έχει και ο Γκουλμπουντίν Χεκματιάρ. Και στις δύο περιπτώσεις, οι πολέμαρχοι θεωρείται ότι έχουν ισχυρούς δεσμούς με την ISI. Από την πλευρά του Πακιστάν, ένα όνομα το οποίο ακούγεται πολύ είναι αυτό του στρατηγού Χαμίντ Γκιουλ, πρώην επικεφαλής της ISI ο οποίος έχει εκδηλώσει συμπάθεια προς τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές και σε τουλάχιστον οκτώ φακέλους περιγράφεται ως στέλεχος το οποίο έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη διοργάνωση των Ταλιμπάν.
Ωστόσο, η πλέον διφορούμενη περίπτωση στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών του Πακιστάν είναι αυτή του αρχηγού του στρατού, στρατηγού Ασφάκ Καγιάνι: ο Καγιάνι έχει ηγηθεί των επιχειρήσεων εναντίον των Ταλιμπάν και επί διοικήσεώς του έχει αυξηθεί πολύ σημαντικά ο αριθμός και η συχνότητα των επιτυχημένων επιθέσεων αμερικανικών UAV στην περιοχή των φυλών. Παρόλα αυτά, ο Καγιάνι έχει διατελέσει επίσης αρχηγός της ISI την περίοδο 2003-2007, που βρίθει αναφορών περί «ύποπτων» σχέσεων ανάμεσα στην υπηρεσία και τους Ταλιμπάν. Ο Καγιάνι αυτή τη στιγμή αποτελεί μία από τις βασικές φιγούρες της προσπάθειας για ειρήνη ανάμεσα στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας και τους αντάρτες.
Η κυρίαρχη άποψη, εν τέλει, είναι ότι η ISI και ο Καγιάνι είναι εξαιρετικά πολύπλοκα αινίγματα, τα οποία χαρακτηρίζονται από μία τάση οπορτουνισμού: η μοναδική πλευρά την οποία υποστηρίζουν, φαίνεται πως είναι η δική τους.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου