"Αντιρατσισμός": Το μαγαζάκι είναι γωνιακό

O διορισμός της ελληνίδας ηθοποιού-συγγραφέως-"αντιρατσίστριας" κυρίας Αφροδίτης Αλ-Σάλεχ ως "ειδικής συμβούλου" του γνωστού Υφυπουργού-Γλάστρα-Ζητώ συγγνώμη-ΠΡΟ.ΠΟ. κ. Βούγια αποδεικνύει αυτό που πολλοί "φασίστες" σαν εμένα λέγαμε πολύ καιρό τώρα:
Οτι, δηλαδή, ο "αντιρατσισμός" είναι ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα. Κυριολεκτικά. Η κυρία Σάλεχ "πουλούσε" "αντιρατσισμό" σε διαδίκτυο και εφημερίδες και...έπιασε την καλή. Γωνιακό το μαγαζάκι της κυρίας Αφροδίτης!
Αλήθεια, η κυρία Σάλεχ, έστειλε και αυτή βιογραφικό, σαν την άλλη "αντιρατσίστρια", την κυρία Δραγώνα, ή προσλήφθηκε από τον αποτυχημένο πολιτικάντη προϊστάμενό της βάσει συνέντευξης; Πάντως, πολύ γρήγορα θα έγινε η "συνέντευξη", τρεις μέρες μόλις μετά τον διορισμό του κ. Βούγια ως Υφυπουργού-Γλάστρα!
Πόσα μας κοστίζει συνολικά ο άνευ καθηκόντων κύριος Βούγιας και το τσίρκο του; Τα λέω αυτά, αφού υποτίθεται ότι διανύουμε φάση αυστηρού νοικόκυρέματος του Κράτους...
Βέβαια, ο διορισμός προσώπων σαν την κυρία Σάλεχ σε τέτοιες θέσεις, προφανώς υποδηλώνει σταδιακή αποδοχή των θέσεων των προαγωγών της αφρο-ασιατικής μουσουλμανικής (κυρίως) λαθρομετανάστευσης στη χώρα μας. Που τείνει να πάρει τη μορφή εποικισμού, ελέω και της υπογεγραμμένης από τον GAP, ως Υπουργό Εξωτερικών, Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ...
Eν τέλει, λυπούμαι βαθιά που οι εκπρόσωποι της κυρίαρχης σήμερα αριστεροφιλελεύθερης ιδεολογίας αδυνατούν να κατανοήσουν πόσο δίκιο είχε ο κορυφαίος έλληνας πολιτικός φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης, εκπρόσωπος μιας άλλης Αριστεράς, όταν έθετε το θέμα της σύγχρονης συζήτησης περί "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" σε μία άλλη διάσταση (εδώ).
Υ.Γ. (ως συνέχεια απάντησής μου σε σχόλιο αναγνώστη):
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μία προσπάθεια εποικισμού, σχεδόν, της Ελλάδας από το τουρκικό κράτος (τα "βαθύ" και "ρηχό" είναι κουραφέξαλα) με πακιστανούς, αφγανούς, ιρακινούς, μπαγκλαντεσιανούς μουσουλμάνους. Ας προστεθούν και οι Σομαλοί, επίσης μουσουλμάνοι στην ολότητά τους, και το γλυκό δένει. Οι άνθρωποι αυτοί ΔΕΝ είναι αφομοιώσιμοι και δεν είναι τυχαίο που οι ενταγμένοι μετανάστες (Αλβανοί, Πολωνοί, κ.ά.) δεν τους θέλουν με τίποτα. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι οι "αντιρατσιστές" δεν ασχολούνται με τους ενταγμένους. Ασχολούνται μόνο με τους μουσουλμάνους Αφρο-ασιάτες, επειδή ακριβώς αυτοί υπηρετούν την ιδεοληψία τους περί πολυπολιτισμικότητας, επειδή αυτοί φτιάχνουν γκέτο. Ας προστεθούν εδώ ως αίτια ο φυσικός κοινωνικοπολιτικός συντηρητισμός των Αλβανών και η θέλησή τους να ενταχθούν απόλυτα στην ελληνική κοινωνία, δύο πράγματα που διώχνουν μακριά τους "αντιρατσιστές".
Το αν τα γκέτο υποβαθμίζουν τη ζωή φτωχών ελλήνων πολιτών σε ήδη υποβαθμισμένες συνοικίες, αλλά και ενταγμένων μεταναστών, το αν κερδίζουν από την ενοικίαση "με το κεφάλι" ιδιοκτήτες ακινήτων που διαμένουν σε ευπορότερες περιοχές, αυτά ουδόλως συγκρινούν τους επαγγελματίες "αντιρατσιστές". Το λένε καθαρά, είναι μία οδυνηρή διαδικασία που πρέπει να την περάσουμε ως κοινωνία προκειμένου να φτάσουμε στο "υπέρτατο αγαθό" της "πολυπολιτισμικότητας", για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι! Κάτι σαν καθαρτική δοκιμασία, δηλαδή! Είδα πρόσφατα μία εκπομπή στη ΝΕΤ με την γνωστή "αντιρατσίστρια" δημοσιογράφο-κριτικό κινηματογράφου Μαρία Κατσουνάκη (αρθρογραφεί στην αλαφούζειο "Καθημερινή", και αυτή...) και υποστηριζόταν ανοιχτά αυτή η μεσσιανική αντίληψη.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με τον υπεραισιόδοξο δογματικό ντετερμινισμό των Ερυθρών Χμερ της Καμπότζης είναι απλά συμπτωματική: Και εκεί ο υφιστάμενος ιστός στην κοινωνία της Καμπότζης έπρεπε να καταστραφεί πλήρως, ειδικά οι αστοί, αλλά και οι πόλεις, προκειμένου να προχωρήσει ο λαός προς το αναπόφευκτο λαμπρό μέλλον. Οι σωροί των κρανίων από την τραγωδία του 1975-79 (21% του πληθυσμού της Καμπότζης νεκροί στην υπηρεσία της βεβαιότητας του λαμπρού μέλλοντος) φανερώνουν τα όρια της ιδεοληψίας.
Y.Γ. 2: Αφότου είχα αναρτήσει το παραπάνω κείμενο, το Antinews αναδημοσίευσε κάποιες "καλλιτεχνικές" φωτογραφίες της κυρίας Ειδικής Συμβούλου Βούγια και παντός Ταλιμπανιστάν Αφροδίτης Αλ Σάλεχ, δημοσιευμένες στο έγκριτο περιοδικό Penthouse (δείτε επίσης εδώ). Ηταν τότε που το κορίτσι προσπαθούσε να φτιάξει καριέρα με πιο "διαχρονικούς" τρόπους σε σχέση με τον "αντιρατσισμό". Μπορείτε να τις δείτε, για να έχετε και μία οπτική εμπειρία της κυρίας Ειδικής Συμβούλου. Και για να καταλάβουμε τη σοβαρότητα της κυρίας και του κυρίου Βούγια (μήπως και του μεταμοδέρνου κυρίου GAP που τον διόρισε;). Διαβάστε επίσης τα σχόλια στο δημοσίευμα του Antinews, είναι απολαυστικά.
Λέτε να ζηλέψουν και να μας βγουν σε ανάλογες φωτογραφήσεις η κυρία Θάλεια Δραγώνα, η κυρία Ιωάννα Κούρτοβικ και η κυρία Μαρίνα Βήχου; Και ο κύριος Θανάσης Κούρκουλας να εκθέσει την κορμάρα του στον φακό για το γυναικείο και το gay κοινό; Γιορτές έρχονται, ένα "αντιρατσιστικό λεύκωμα" θα πουλήσει. Προτείνω τα έσοδα από την πώλησή του να διατεθούν για τους σκοπούς της Ταλιμπανικής Κοινότητας Αθηνών και Περιχώρων.
Τουλάχιστον, όμως, είμαι ευτυχής που ο κύριος Βούγιας έβγαλε την κυρία Αλ Σάλεχ από τον βόρβορο της αμαρτίας, βρίσκοντάς της μία τίμια δουλειά. Νά' ναι καλά ο άνθρωπος που το σκέφτηκε το κορίτσι. Μόνο που και αυτή η καημένη, γιατί το έκρυβε ενάμισυ μήνα από τους αναγνώστες του ιστολογίου της; Δεν είναι η δουλειά ντροπή κοπέλλα μου, ακόμα και αν είναι αργομισθία...
Πηγή