Οι Τούρκοι παραβίασαν το μορατόριουμ

Του Ευθ. Π. Πέτρου
Είναι γνωστό ότι η συμπεριφορά των Τούρκων είναι απολύτως προβλέψιμη. Αρκεί να ερμηνεύει κανείς τα σημεία. Διανύουμε μία περίοδο κατά την οποία οι προκλήσεις τους υπερβαίνουν κάθε προηγούμενο.
Οι υπερπτήσεις ελληνικών νήσων και η αμφισβήτησις των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στην οριογραμμή του ανατολικού Αιγαίου έχουν γίνει καθημερινή σχεδόν πρακτική. Μέχρι πέρυσι είχαμε απλώς παραβάσεις και παραβιάσεις.
Πλέον έχουμε και την ιδιαίτερα προκλητική παραβίαση του «μορατόριουμ» που προέβλεπε αναστολή κάποιων δραστηριοτήτων κατά την τουριστική περίοδο του θέρους καθώς και κατά τη διάρκεια εορταστικών ημερών.
Και όμως, φέτος, τα τουρκικά αεροπλάνα προέβησαν σε παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρο την ημέρα των Χριστουγέννων. Η δε ενεργοποίηση της «κόκκινης γραμμής» επικοινωνίας των αεροπορικών στρατηγείων έδειξε απλώς πόσο άχρηστα είναι τέτοια μέτρα, τα οποία κατ’ ευφημισμόν μόνον ονομάζονται «μέτρα εμπιστοσύνης».
Πρέπει να ακούσθηκαν ειρωνικές στα αυτιά των Ελλήνων επιτελών οι ευχές των τούρκων ομολόγων τους για τα Χριστούγεννα. Αφού για τις αεροπορικές προκλήσεις δεν είχαν να πουν παρά μόνον ότι είναι η συνηθισμένη δραστηριότητα μίας συνηθισμένης ημέρας…
Αυτή η άνευ προηγουμένου κλιμάκωση αντιμετωπίζεται στην Αθήνα με την συνήθη λογική του ότι «πόλεμος δεν πρόκειται να γίνει». Και η ανησυχίας μας περιορίζεται στην τύχη της εθνικής οικονομίας. Παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα της οικονομίας είναι αντιμετωπίσιμα. Έστω και αν απαιτούν να παραιτηθούμε από την καταναλωτική κραιπάλη που έχει εκφυλίσει την κοινωνία μας. Διότι περί αυτού πρόκειται. Την σπατάλη πρέπει να περιορίσουμε. Δεν θα μας λείψουν τα απαραίτητα. Αρκεί βεβαίως το κράτος να δώσει το παράδειγμα.
Στο πεδίο των εθνικών ζητημάτων όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Εδώ οι απώλειες είναι οριστικές. Και γι αυτό δεν έχουμε περιθώρια να υποστούμε άλλες. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δούμε ότι οι συνθήκες που συντελούν στην δημιουργία μίας κρίσεως (για την ακρίβεια οι συνθήκες που συντρέχουν όταν οι Τούρκοι αποφασίζουν να κλιμακώσουν τα πράγματα) είναι πολύ συγκεκριμένες: Στρατιωτική αδυναμία, εσωτερικά προβλήματα και διπλωματική απομόνωση της Ελλάδας. Διαφωνεί κανείς ότι οι συνθήκες αυτές συντρέχουν σήμερα; Χωρίς να υπεισέλθουμε στις ευθύνες της μίας ή της άλλης κυβερνήσεως. Διότι οι συνθήκες στις οποίες αναφερόμεθα δεν διαμορφώθηκαν ούτε σε τρεις μήνες ούτε σε τρία χρόνια.
Αυτά βλέπουν οι Τούρκοι και αισθάνονται ασφαλείς να κλιμακώνουν τις προκλήσεις τους. Διότι, όπως έχουν δείξει κατ’ επανάληψιν στο παρελθόν, δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε ουσιαστικές ενέργειες που συνιστούν ανάληψη ρίσκου αν δεν είναι απολύτως βέβαιοι ότι δεν θα διακινδυνεύσουν το γόητρό τους.
Ιδιαιτέρως, υπό τις σημερινές συνθήκες στο εσωτερικό της γείτονος, γίνεται ευκόλως αντιληπτό ότι μικρή έστω απώλεια γοήτρου του τουρκικού στρατού θα έχει καταλυτική επίπτωση στην υπόσταση του κεμαλικού κατεστημένου, το οποίο βάλλεται από την ισλαμικού προσανατολισμού κυβέρνηση Ερντογάν.
Ας συμμαζέψουν λοιπόν το μυαλό τους αυτοί που αποδίδουν τις προκλήσεις σε «εξαγωγή» των εσωτερικών τους προβλημάτων. Η εκτίμηση αυτή είναι πολύ επιφανειακή και αγνοεί σημαντικά στοιχεία του παρελθόντος. Πρέπει να αναλύονται όλες οι πτυχές των τουρκικών ενεργειών. Αλλά κυρίως, πρέπει να σχεδιάζεται η αντίδρασή μας. Διότι φαίνεται πως τα διπλωματικά διαβήματα δεν αρκούν. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον δεν είδαμε να φέρνουν ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Θα ρωτούσε βεβαίως κανείς, αν η ενδεδειγμένη αντίδραση θα ήταν «να κάνουμε πόλεμο». Ας το σκεφθούν αυτό όσοι καταλαμβάνονται από υστερία όταν σημειώνεται κάποιο επεισόδιο στα Ίμια. Δεν γίνεται να απαιτούμε από τους Τούρκους να μας σεβασθούν, αν δε σεβόμαστε εμείς τον εαυτό μας αρκετά, ώστε να δείχνουμε τουλάχιστον ότι έχουμε την αποφασιστικότητα να τους αντιμετωπίσουμε.
Διότι, όπως υποδεικνύει η απολύτως προβλέψιμη συμπεριφορά των Τούρκων, τότε είναι που δεν πρόκειται να επιμείνουν. Τότε είναι που θα υποχωρήσουν. Διότι αυτοί είναι που φοβούνται το ενδεχόμενο μίας ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης. Απλώς οι χειρισμοί τους είναι περισσότερο ψύχραιμοι. Και προχωρούν σε προκλήσεις όσο βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Ώστε να κερδίσουν αυτό που θέλουν κατά τον πλέον ανώδυνο και ασφαλή τρόπο. Που θα είναι για εμάς μία εξαιρετικώς επώδυνη κατάσταση.
Πηγή: Εφ. «Εστία»