Μετανάστευση, Ιδεοπληξίες και το επερχόμενο τέλος

Πιστεύω ακράδαντα ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα θα αποτελέσει ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα του αμέσου μέλλοντος, λυδία λίθο όσων πραγματικά ενδιαφέρονται για την χώρα, κύριο μοχλό πολιτικών εξελίξεων και αποφασιστικό κριτήριο επιβίωσής μας ως λαού, αλλά και ως νεοελληνικού πολιτισμού ή έστω τρόπου ζωής.
Όπως σημειώνει και ο Βασίλης Στοϊλόπουλος (εφημερίδα «Ρήξη» Φύλλο 49) στο εμπεριστατωμένο άρθρο του με τον ειρωνικό τίτλο «Η μετανάστευσις είναι ευλογία»: «…Προσχηματικά ιδεολογήματα, ασυνάρτητες κινδυνολογίες, και ιδιόμορφες όσο και ανέξοδες “προοδευτικότητες” δεν ωφελούν, καθώς η μετανάστευση είναι ήδη ένας καθοριστικός παράγοντας κοινωνικού μετασχηματισμού, με σαφέστατες κοινωνικές, οικονομικές, γεωπολιτικές και ηθικές διαστάσεις για τις χώρες υποδοχής μεταναστών…».
Για το μεταναστευτικό πιστεύω ότι αρκούν ως εισαγωγή οι διαπιστώσεις του κορυφαίου διανοητή Νόαμ Τσόμσκυ (βλ. συνέντευξη στον Π. Παπακωνσταντίνου «Καθημερινή της Κυριακής» 9-4-06):
«…Το θέμα έχει πολλές διαστάσεις (…) Εδώ συγκρούονται διαφορετικά ταξικά συμφέροντα. Οι επιχειρηματίες θέλουν τους μετανάστες, γιατί τους βλέπουν σαν φτηνή, εύκολα εκμεταλλεύσιμη εργατική δύναμη. Οι εργαζόμενοι βιώνουν τη μετανάστευση σαν μοχλό για τη συμπίεση των ημερομισθίων και των κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Επιπλέον, υπάρχει μια σύγκρουση αξιών. Από τη μία πλευρά, οι ανθρωπιστικές αξίες επιβάλλουν την ελεύθερη διακίνηση όχι μόνο των κεφαλαίων, αλλά και των ανθρώπων, όπως και την ίση μεταχείριση ντόπιων και μεταναστών σε όλα τα επίπεδα. Από την άλλη, η δημοκρατική αρχή αναγνωρίζει σε κάθε εθνικό σχηματισμό να επιλέγει ο ίδιος τι είδους κοινωνία θα οικοδομήσει και πως θα φυλάει τα σύνορά της…» (Οι επισημάνσεις δικές μου)
Στο τεράστιο αυτό θέμα, με τις πολυάριθμες και πολυπλόκαμες παραμέτρους και προεκτάσεις, έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες μελετών, αναλύσεων, βιβλίων, άρθρων και ασφαλώς θα γραφτούν πολλές περισσότερες. Από τον τεράστιο αυτόν όγκο θα επιχειρήσω να αντλήσω κάποια βασικά στοιχεία και να παρουσιάσω τις απόψεις μου κατά το δυνατόν συνοπτικότερα. Όσο για τα άπειρα τηλεοπτικά παράθυρα και τις καφενειακού τύπου συζητήσεις δήθεν ενημέρωσης, τις θεωρώ στην συντριπτική τους πλειονότητα ανούσιες, κατευθυνόμενες και ως εκ τούτου δεν έχουν να προσθέσουν κάτι το σημαντικό σε επίπεδο ουσιαστικής πληροφόρησης. Προτιμώ λοιπόν να τις αγνοήσω, παρ’ όλο που αναμφισβήτητα διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στην διαμόρφωση απόψεων, την διάδοση μυθευμάτων και τον αποπροσανατολισμό του κοινού.
Τέλος, οφείλω να επισημάνω ότι αυτό το άρθρο απευθύνεται προφανώς σε όσους δεν είναι οπαδοί παγκοσμιοποιητικών φαντασιώσεων και εθνομηδενιστικών απόψεων. Και τούτο διότι με άτομα που υποστηρίζουν ότι η ανθρωπότητα πρέπει να αποτελείται από μια άμορφη μάζα καταναλωτών, που έχουν χωρίς περιορισμό δικαίωμα ελεύθερης (=ανεξέλεγκτης) μετακίνησης και εγκατάστασης οπουδήποτε στον πλανήτη και όχι από πολίτες-μέλη καθορισμένων εθνικο-πολιτιστικών συνόλων, ο διάλογος εκφυλίζεται σε συζήτηση μεταξύ κωφών, που αγνοούν μάλιστα την νοηματική γλώσσα
Τα δεδομένα
1. Αριθμός μεταναστών και λαθρομεταναστών στην χώρα. Είναι ίσως η κρισιμότερη παράμετρος στην εξέταση του ζητήματος και ακούγονται αριθμοί μεταξύ 1.000.000 (κυρίως από «επίσημες», κρατικές πηγές, τα στοιχεία των οποίων ουδέποτε θεωρήθηκαν αξιόπιστα), 1,5 – 2 εκατομμυρίων (μάλλον η λογικότερη προσέγγιση) ή 3.000.000 (ίσως υπερβολική εκτίμηση). Το γεγονός παραμένει: Ουδείς γνωρίζει πόσοι ακριβώς ξένοι υπάρχουν στην Ελλάδα. Βεβαίως θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε 12.000.000 αν αποδεχτούμε το σύνθημα «Είμαστε όλοι μετανάστες».
2. Κοινωνική κατάσταση μεταναστών-συνθήκες διαβίωσης. Υπάρχει σαφής διαφοροποίηση μεταξύ του πρώτου μαζικού κύματος μεταναστών (κυρίως Αλβανοί, χώρες πρώην Σοβιετικού μπλοκ, Γεωργιανοί, Ιρακινοί) και των επομένων κυμάτων (Πακιστανοί, Αφρικανοί, Αφγανοί). Στις ομάδες αυτές πρέπει να υπολογιστεί και η σταθερή ροή Παλαιστινίων, Κούρδων και Φιλιππινέζων, που ξεκινάει από την δεκαετία του ’80. Είναι πάντως διαπιστωμένο ότι η γενικότερη κατάσταση των μεταναστών του πρώτου κύματος είναι σημαντικά καλύτερη από εκείνη των επομένων κυμάτων, σε πάρα πολλούς τομείς.
3. Οικονομικές παράμετροι. Οι επιπτώσεις της αθρόας και ανεξέλεγκτης εισροής στην Ελλάδα μεταναστών (λαθρομεταναστών στην συντριπτική τους πλειονότητα) επέφερε κατακλυσμικές αλλαγές στα οικονομικά δεδομένα της χώρας. Τα φτηνά εργατικά χέρια απέδωσαν τεράστιες υπεραξίες σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας, κυρίως στον κατασκευαστικό, όπου οι μεγαλομέτοχοι και ιδιοκτήτες των Εταιριών του κλάδου, κέρδισαν ασύλληπτα ποσά, ιδιαίτερα την περίοδο που προηγήθηκε των Ολυμπιακών αγώνων του 2004. Από την άλλη μεριά ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού πληθυσμού, με εξαίρεση τα αγροτικά νοικοκυριά, φαίνεται ότι πλήττεται από τους λαθρομετανάστες, ιδίως τα αστικά νοικοκυριά, με επικεφαλής ανειδίκευτο εργάτη και μάλιστα τα φτωχά και μεσαία στρώματα, σύμφωνα με την παλιά μελέτη των πανεπιστημιακών Σαρρή και Ζωγραφάκη [Sarris A. and Zografakis S. (1999), A computable general equilibrium assessment of the impact of illegal immigration on the Greek economy, Journal of Population Economics n. 12 pp 155-182]. Μια πλέον πρόσφατη (2002) μελέτη στον χώρο της Β. Ελλάδος που εκπονήθηκε από τον Σ.Β.Β.Ε., το Μακεδονικό Ινστιτούτο Εργασίας του Ε.Κ. Θεσ/νίκης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και τρεις ιδιωτικούς φορείς έδειξε ότι ωφελημένες ήσαν οι μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ οι επιπτώσεις στο μικρεμπόριο ήσαν καταστρεπτικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κα Λούκα Κατσέλη, η σημερινή Υπουργός, δήλωνε παλαιότερα (ΤΟ ΒΗΜΑ 18-11-2001) ότι η συμβολή των μεταναστών στην αύξηση του ΑΕΠ τείνει μειούμενη λόγω της διαδικασίας νομιμοποίησής τους και της συνεπακόλουθης εξίσωσης των ημερομισθίων.
4. Επιπτώσεις στις υποδομές. Εκεί όπου η μαζική λαθρομετανάστευση δημιούργησε τρομακτικά προβλήματα ήταν οι ούτως ή άλλως κακής ποιότητας και κακοσυντηρημένες υποδομές της χώρας. Οι ανάγκες για νέα σχολικά κτίρια και κυρίως για την συντήρηση των υπαρχόντων, για προσλήψεις νέου προσωπικού, για νέα κτίρια νοσοκομείων επαρκώς στελεχωμένα, για την κάλυψη κενών θέσεων στα υπάρχοντα, για βελτίωση οδικών αξόνων και συνεχή συντήρηση έχουν πάρει την μορφή χιονοστιβάδας. Ο κλάδος Υγείας μάλιστα πλήττεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ανταποκριθεί και να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του απέναντι στους Έλληνες πολίτες, που για δεκαετίες πλήρωναν τις κρατήσεις τους στα ασφαλιστικά Ταμεία, ώστε να έχουν στοιχειώδη περίθαλψη ως συνταξιούχοι.
5. Πολιτιστικές αντιπαραθέσεις. Παρά την καλή θέληση, τα φιλόξενα αισθήματα και την έμφυτη συμπόνια του ελληνικού λαού προς τους κατατρεγμένους, είναι προφανές ότι το πολιτιστικό χάσμα με άτομα προερχόμενα από απάνθρωπες κοινωνίες με διάχυτη σκληρότητα, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι άγνωστες λέξεις, δεν είναι εύκολο να γεφυρωθεί. Επί πλέον η έξαρση του φονταμενταλιστικού Ισλαμισμού στις χώρες προέλευσης έχει ως αποτέλεσμα μεταξύ των λαθρομεταναστών να παρεισφρύουν ακραία και επικίνδυνα στοιχεία, η εκτός ελέγχου παρουσία των οποίων στην Ελλάδα δημιουργεί άλλου είδους προβλήματα.
6. Αλλοίωση της εθνικής φυσιογνωμίας. Το κύμα της λαθρομετανάστευσης επιφέρει αργά, αλλά σταθερά, τον μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας (με συγκεκριμένα εθνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά), από εθνική κοινωνία σε ένα άμορφο σύνολο ατόμων, μια πολύχρωμη και πολυποίκιλη μάζα καταναλωτών.
7. Παράπλευρες επιπτώσεις. Οι συνέπειες της πρακτικά ανεξέλεγκτης εισόδου λαθρομεταναστών στην Ελλάδα είναι βαρύτατες, από την αύξηση της εγκληματικότητας, τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, φυσικό και δομημένο, την διάλυση του κοινωνικού ιστού σε ολόκληρες περιοχές των μεγάλων αστικών κέντρων, την νοσηρότητα και την επανεμφάνιση ασθενειών του παρελθόντος ή νέων, την αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος, την ανεργία.
Μύθοι και μισές αλήθειες για το μεταναστευτικό
Ένας από το πλέον διαδεδομένους μύθους, που ακούγεται αβασάνιστα και σε κάθε περίπτωση ως «σοβαρό» επιχείρημα είναι η άποψη ότι «οι Έλληνες είναι λαός μεταναστών» και ως εκ τούτου μπλα, μπλα, μπλα…
Υπενθυμίζω λοιπόν ότι το 99% των Ελλήνων μεταναστών ταξίδεψαν στις χώρες προορισμού μετά από πρόσκληση, προηγήθηκε στάδιο, στοιχειώδους έστω, ομαδικής εκμάθησης της γλώσσας, ιατρικές εξετάσεις και όλα τα σχετικά. Όταν έφθαναν εκεί, τους υποδέχονταν συγκεκριμένοι κρατικοί εκπρόσωποι και στην περίπτωση π.χ. της Γερμανίας στην δεκαετία του ’60, τους οδηγούσαν στα σημεία εγκατάστασης, τους έδειχναν τους χώρους εργασίας, όριζαν υπευθύνους και τους προειδοποιούσαν ότι αν δεν συμμορφώνονται στους Νόμους της χώρας θα απελαύνονται χωρίς δεύτερη κουβέντα. Υπάρχει καμιά σχέση με την σημερινή πραγματικότητα; Ασφαλώς όχι.
Παρόμοιο είναι και το επιχείρημα ότι «είμαστε λαός προσφύγων» άρα πρέπει να συμπεριφερθούμε αναλόγως. Αν όμως λάβουμε υπ’ όψη ότι οι δικοί μας πρόσφυγες κατέφυγαν στην πατρίδα τους, τότε δεν μπορώ να καταλάβω την αναλογία. Θεωρούν πατρίδα τους την Ελλάδα οι εκατοντάδες χιλιάδες Πακιστανών, Αφγανών, Ιρακινών, Αφρικανών που συρρέουν εδώ; Όσο δε αφορά την συμπεριφορά μας, ας θυμηθούμε την προθυμία του μέσου Έλληνα να βοηθήσει με ρούχα, τρόφιμα κ.λπ. τις μάζες των Αλβανών που έφθαναν εδώ και την ανθρώπινη αντιμετώπιση όσων ζητούσαν βοήθεια και δεν το άρπαζαν μόνοι τους. Αργότερα βέβαια άρχισαν τα παρατράγουδα: Οι μεν αετονύχηδες αντιλήφθηκαν τις τεράστιες δυνατότητες εύκολου πλουτισμού από το πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, οι δε λαθρομετανάστες άρχισαν να προσκαλούν και τους φίλους τους διαπιστώνοντας ότι αυτή η χώρα είναι τελείως «χύμα», δεν λειτουργεί ουσιαστικά τίποτα και οι «έλεγχοι» είναι υποτυπώδεις ή ξεπερνιούνται «καταλλήλως». Ο παράδεισος των δουλεμπόρων!
Ένας άλλος ευρύτατα διαδεδομένος μύθος είναι αυτός περί πολιτικών προσφύγων, που αγγίζει ευαίσθητες χορδές πολλών. Πρόκειται για μισή αλήθεια και εξωφρενικό ολόκληρο ψέμμα, που χρησιμεύει ως εύκολο εισιτήριο εισόδου. Να το δεχθώ χωρίς κουβέντα για έναν Κούρδο αγωνιστή, για έναν Ιρακινό αντιστασιακό, για έναν Ιρανό ανοικτά αντιφρονούντα. Όλες αυτές οι χιλιάδες λαθρομετανάστες που εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία; Δηλαδή είναι πολιτικοί πρόσφυγες που, όπως αναφέρουν οι διεθνείς συνθήκες, «έχουν δικαιολογημένο φόβο δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξης ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους και δεν μπορούν ή δεν θέλουν, λόγω του δικαιολογημένου φόβου τους, να επιστρέψουν σ’ αυτήν»; Επιτρέψτε μου να έχω σοβαρές επιφυλάξεις. Μα, θα υποστηρίξουν κάποιοι, στις χώρες τους υπάρχουν απάνθρωπα δικτατορικά καθεστώτα που τους καταπιέζουν. Να με συγχωρούν, αλλά στην μισή Ασία και σχεδόν σε ολόκληρη την Αφρική συμβαίνει το ίδιο. Θα έπρεπε να δεχθούμε λοιπόν κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια πολιτικούς πρόσφυγες στην Ελλάδα; Είναι όμως εφικτό κάτι τέτοιο; Για να μη τρελλαθούμε κιόλας.
Αφήνω τελευταίο ένα ζήτημα που σπάνια μας προβληματίζει. Όπως έχει γίνει γνωστό από δημοσιεύματα, στην πιάτσα των δουλεμπόρων, οι τιμές για «εισαγωγή» από Αλβανία, Βουλγαρία κ.λπ. δηλ. χερσαία μεταφορά, κυμαίνονται από 1000-1500$ το κεφάλι. Για Τουρκία, δηλ. θαλάσσια μεταφορά, οι τιμές ανεβαίνουν στα 2000-2500 ή και 3000-4000$. Υπολογίζω λοιπόν: Για μια θαλάσσια μεταφορά μέσω Τουρκίας, μια 4μελής (συνήθως) η 5μελής οικογένεια πληρώνει μέχρι 20.000$. Αν λάβουμε υπ’ όψη ότι το ετήσιο εισόδημα (από μισθό) στις χώρες αυτές κυμαίνεται στα 1000$ (περίπου 100$ τον μήνα), αυτό σημαίνει ότι με τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να παραμείνουν στην χώρα τους χωρίς να δουλεύουν για 20 χρόνια! Να το πω και διαφορετικά: Πως συγκέντρωσαν αυτά τα χρήματα;
Διάβασα πρόσφατα στην «Καθημερινή» ότι: «…λαθρομετανάστες από τη Σρι Λάνκα που βρίσκονται στοιβαγμένοι σε πλοιάριο, αραγμένο στην Ινδονησία, έκαναν γνωστό ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο να τερματίσουν την απεργία πείνας, αν τους δοθούν διαβεβαιώσεις από τον Επίτροπο Προσφύγων του ΟΗΕ για το μέλλον τους. Οι 254 Ταμίλ πρόσφυγες θέλουν να εγκατασταθούν στην Αυστραλία, αλλά η αυστραλιανή κυβέρνηση αρνείται να τους δεχθεί. Μερικοί απείλησαν να ανατινάξουν τον πλοιάριό τους, μετά την άρνηση της Καμπέρας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα τέσσερις δουλέμποροι πληρώθηκαν με τέσσερα εκατομμύρια δολάρια για να μεταφέρουν τους πρόσφυγες στην Αυστραλία. Πληρώθηκαν με 15.000 δολάρια ακόμα και για το κάθε νήπιο...». Το φτωχό μου το μυαλό αδυνατεί να βρει λογική εξήγηση για το πώς μια 4μελής οικογένεια Ταμίλ συγκέντρωσε 60.000$!!! Οι ερμηνείες δικές σας…
Πολυπολιτισμός και πραγματικότητα
Η συχνά επαναλαμβανόμενη «καραμέλα» περί πολυπολιτισμού και αφομοίωσης των μεταναστών, που ακούγεται πολύ ωραία και ίσως στην θεωρία αποτελεί μια λύση, έχει συγκεκριμένες παρενέργειες και καθίσταται πρακτικά ανέφικτη για δυο βασικούς λόγους: Πρώτον, η διαρκώς διογκούμενη μάζα των μεταναστών καθιστά ανέφικτη και ακυρώνει στην πράξη την όλη διαδικασία και δεύτερον, το πολιτιστικό χάσμα με τα πρόσφατα κύματα λαθρομεταναστών, Μουσουλμάνων στην συντριπτική τους πλειονότητα, είναι τόσο τεράστιο, που ουσιαστικά είναι αγεφύρωτο. Για να πάρουμε μια γεύση, σας παραθέτω αποσπάσματα από ένα άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Το τζαμί και το ντεκολτέ», όχι κάποιας ακροδεξιάς ή αντιδραστικής εφημερίδας, αλλά από ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής (31 Μαΐου 2009), της κατ’ εξοχήν καθεστωτικής και πολυπολιτιστικής εφημερίδας της χώρας:
«…Αυτή τη στιγμή διαβιούν στο Λεκανοπέδιο 700.000 μουσουλμάνοι–αυτό δηλώνει εκπρόσωπός τους. Είναι προφανές ότι ένα τζαμί δεν αρκεί για τους ισλαμιστές, που αυξάνονται και πληθύνονται. Ετησίως αφικνούνται εξ Ανατολών 150.000 άτομα - αυτή είναι η εκτίμηση της αμερικανικής πρεσβείας […]. Μόλις χτιστεί το τζαμί στην Αθήνα, γύρω του θα αναπτυχθεί μουσουλμανική κοινότητα. Είναι λογική η συσπείρωση, γίνεται παντού, όπως στην Αστόρια και στην Τσάιναταουν […]. Ο ισλαμικός φανατισμός εχθρεύεται την καθημερινότητά μας. Αναρωτιόμαστε λοιπόν: σε αυτή τη νέα γειτονιά του τζαμιού, ποια θα είναι η τύχη μιας ανύπαντρης μητέρας; Λιθοβολισμός. Θα μπορεί μια γυναίκα απλά να περπατήσει, φορώντας εξώπλατο και μίνι φούστα; Απαγχονισμός. Τι θα γίνει αν μια παρέα πίνει μπίρες στο παγκάκι; Ραβδισμοί. Και το μείζον: θα επιτρέπονται το κομπολόι, ο χαρταετός, το τραγούδι και όσα καταδικάζουν οι μουλάδες ως αμαρτωλά; Η ισλαμική ηθική είναι γεμάτη κανόνες παράλογους για τους Δυτικούς...
…Προς το παρόν είμαστε το ανάχωμα της Ευρώπης. Τα ανατολικά σύνορα είναι διάτρητα, τα δυτικά απροσπέλαστα. Η Ελλάδα είναι η φάκα των λαθρομεταναστών: όσοι μπαίνουν εγκλωβίζονται. Είναι εντελώς αφελές να πιστεύουμε ότι θα ενσωματωθούν, όταν πρόκειται για μουσουλμάνους. Κατ΄ αρχάς αναφερόμαστε σχεδόν απόλυτα σε ανδρικό πληθυσμό. Τι θα κάνουν, θα νυμφευτούν μισό εκατομμύριο ντόπιες χωρίς να τους φορέσουν μπούρκα; Όχι, δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα: ο μουσουλμάνος που καταφθάνει από τα ασιατικά βάθη νιώθει περιφρόνηση για όποια δείχνει το γόνυ, τον αγκώνα ή τον αφαλό με πίρσινγκ. Θέλει παρθενία, βλέμμα χαμηλό και από τη μαντίλα να μην ξεφεύγει τούφα. Η μέση σόλο Ελληνίδα δεν τηρεί τις προδιαγραφές. Ως πρόσφατα καταγράφηκαν ασήμαντες εκδηλώσεις διαφωνίας για το κοινό ήθος. Για όσους δεν το έχουν προσέξει, κάποιες διαφημίσεις στο κέντρο της Αθήνας καταστρέφονται. Όποια αφίσα δείχνει ακάλυπτα σώματα, μουντζουρώνεται με σχόλια στα αραβικά. Ρωτήστε γυναίκες οδηγούς για επιπλήξεις που τυχόν έχουν ακούσει στα φανάρια επειδή καπνίζουν ή κάνουν κάτι άλλο, αξιόποινο κατά τη σαρία. […] Με τον ιερό αγώνα που ξεκίνησε από το πατημένο Κοράνι, θα δούμε κι άλλα. Για όσους υποστηρίξουν ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν επιβλήθηκε ισλαμικός νόμος, παρά την παρουσία μουσουλμάνων, ας υπογραμμίσουμε τις συνθήκες. Στην Ελλάδα έρχονται πολλοί μαζεμένοι, στα ξαφνικά. Τόσος κόσμος, σε τόσο μικρό διάστημα, δεν απορροφάται. Απλά γιγαντώνεται ένα ξένο σώμα που εχθρεύεται τον δυτικό πολιτισμό…» (Οι επισημάνσεις δικές μου).
Κρατική πολιτική: Πώς είπατε;
Ποια ήταν η πολιτική του ελλαδικού κράτους όλα αυτά τα χρόνια; Η κατασκευή κέντρων υποδοχής μεταναστών, όπως π.χ. στην Λακωνία (!), ώστε να απορροφήσουμε τα κονδύλια! Παράλληλα, την ίδια χρονική στιγμή, τα νησιά του Αιγαίου στέναζαν κυριολεκτικά από τους απειράριθμους λαθρομετανάστες που στοιβάζονταν σε παραπήγματα κάτω από απαράδεκτες συνθήκες. Χρειάστηκε να ανέβουν τα ποσοστά του ΛΑΟΣ στις εκλογές για να αρχίσουν κάποιοι να ασχολούνται με το θέμα.
Ειδικότερα επί κυβερνήσεως Ν.Δ.:
1) Η εισροή των παρανόμων μεταναστών στην χώρα μας έφθασε σε επίπεδα-ρεκόρ, καθώς ο αριθμός των συλληφθέντων για παράνομη είσοδο ή παραμονή στην χώρα, ήταν ο υψηλότερος της τελευταίας επταετίας
2) Σύμφωνα με στοιχεία της FRONTEX, κατά το 2008 οι συλληφθέντες για παράνομη είσοδο ή παραμονή στην Ελλάδα αποτελούσαν σχεδόν το εν τέταρτον (24,54%) του συνόλου των συλληφθέντων παρανόμων μεταναστών σε όλη την ΕΕ
3) Στις 23 Μαϊου 2009 έλαβε χώρα στο κέντρο της Αθήνας το πρώτο επεισόδιο «σύγκρουσης πολιτισμών» επί ελληνικού εδάφους με τις ταραχές που ξέσπασαν μεταξύ εκατοντάδων μουσουλμάνων μεταναστών και δυνάμεων της Αστυνομίας με αφορμή την – σκόπιμη ή μη – βεβήλωση του Κορανίου (η οποία τελικώς αποδείχθηκε απάτη)
4) Η κατάσταση έφθασε σε τέτοιο σημείο ώστε ο ίδιος ο επίτροπος της ΕΕ σε θέματα Δικαιοσύνης και Ασφάλειας Ζακ Μπαρό να επισημάνει ότι «η μαζική παρουσία λαθρομεταναστών και προσφύγων μπορεί να αποσταθεροποιήσει χώρες όπως η Ελλάδα».
Γενικώς κατά τα έτη διακυβέρνησης από την ΝΔ (2004-2009) το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης διογκώθηκε, καθώς από τους 45.000 συλληφθέντες για παράνομη είσοδο ή παραμονή στην χώρα το 2004, φθάσαμε στους 146.000 το 2008.
Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ την αποστροφή μου όταν αντίκρισα στις τηλεοπτικές οθόνες την βραδιά που κάηκε το κέντρο της Αθήνας και καταστράφηκαν περιουσίες εκατοντάδων πολιτών, εκείνον τον ανεκδιήγητο πολιτικάντη, τον τότε Υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης (τρομάρα μας!) να προσπαθεί να ψελλίσει κάποιες δικαιολογίες και ασυναρτησίες σαν βρεγμένη γάτα. Ήταν ο ίδιος κύριος, ο οποίος ενάμιση χρόνο πριν, στην εκπομπή του «Αντέννα» στις 13-5-07, με ιδιαίτερη έπαρση και στόμφο δήλωνε τα εξής:
«…Η Ελλάδα και από τον πολιτισμό της και την δημοκρατία της γνωρίζετε ότι έχει μια άλλη παράδοση σε θέματα μεταναστών, γι’ αυτό και δεν είχαμε και δεν πιστεύω ότι θα έχουμε τέτοιου είδους προβλήματα.
Παρουσιαστής: Δεν θα πείτε δηλαδή ποτέ στους μετανάστες σε όποιον αρέσει η Ελλάδα και σε όποιον δεν αρέσει, ιδού η έξοδος.
–Εγώ έχω πει κάτι και το επαναλαμβάνω: Ευχαριστώ εκείνους που επιλέγουν την Ελλάδα, για να ζήσουν μαζί μας […]
–Μα δεν είναι όλοι το ίδιο κε Υπουργέ. Υπάρχουν και κάποιοι που δημιουργούν προβλήματα.
–Εκείνοι που δημιουργούν προβλήματα δεν είναι μόνον οι μετανάστες…».
Ο ερχομός τώρα του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία είναι περισσότερο από βέβαιο ότι όχι μόνον δεν θα επιλύσει κανένα πρόβλημα, αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει περισσότερα. Οι προγραμματικές δηλώσεις στην Βουλή και η συζήτηση που ακολούθησε, αποκάλυψαν τις προθέσεις του: Πλήρης νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, δικαίωμα ψήφου (που το αρνήθηκε στους Έλληνες του Εξωτερικού) αρχικά στις δημοτικές εκλογές και μετά βλέπουμε, κατάργηση του Νόμου που αντιμετωπίζει ως αδίκημα την παράνομη είσοδο στην χώρα. Περίφημα…
Σημείωση
Στις 22/12/2009 υπήρξε μια ανακοίνωση που "θάφτηκε" κατεπειγόντως εν όψη των αποφάσεων της Κυβέρνησης του ΓΑΠ για το μεταναστευτικό. Αναρτήθηκε στο in.gr και στην συνέχεια "εξαφανίστηκε". Αντιγράφω από το http://armyalert.blogspot.com/2009/12/blog-post_865.html :
Ο κακοποιός με το σχισμένο Κοράνιο και η αλητεία των ΜΜΕ
Σήμερα, το δήθεν θύμα με τις σχισμένη σελίδα του Κορανίου (που δεν ήταν κοράνι) συλλαμβάνεται ως το ηγετικό στέλεχος συμμορίας βιαστών!!! Και η παρακρατική συμμορία των ΜΜΕ και των «αντιρατσιστών» έχει καταπιεί τη γλώσσα της.
Η αντίδραση της κοινωνίας
Και τι λέει ο ελληνικός λαός για όλα αυτά; Ως συνήθως, προβλήματα για τον μέσο νεοέλληνα είναι μόνον αυτά που του χτυπάν την πόρτα. Έτσι συνέβη π.χ. στον Άγιο Παντελεήμονα, στην Πάτρα και έτσι θα συμβαίνει από εδώ και πέρα. Το αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι στις επιτροπές συμμετείχαν, αν δεν πρωτοστατούσαν, οι μετανάστες του πρώτου κύματος, Ρώσσοι, Αλβανοί, Βούλγαροι, Ουκρανοί κ.λπ.!
Η ερμηνεία του φαινομένου είναι προφανής, αλλά και τα επίσημα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι: «…Σε πρόσφατη έρευνα του Ι.ΜΕ.ΠΟ. (Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής) αναφέρεται ότι μια νέα άφιξη 200.000 νέων μεταναστών –νόμιμων ή παράνομων– θα ωθούσε το Α.Ε.Π. τουλάχιστον σε μια αύξηση 0,7%! Επισημαίνεται όμως ότι η είσοδος ενός τέτοιου αριθμού μεταναστών θα μειώσει τους πραγματικούς μισθούς των Ελλήνων εργατών μέχρι και 2,5% και ότι οι μετανάστες, που είναι ήδη οι χαμηλότερα αμειβόμενοι, θα δεχόντουσαν ισχυρότερο πλήγμα από αυτή την εισροή, με μείωση των πραγματικών μισθών τους μέχρι και 58%! Αυτός είναι άλλωστε ο βασικός λόγος που οι λίγο -πολύ «ενσωματωμένοι» μετανάστες της δεκαετίας του ’90 εναντιώνονται ήδη στη συνεχιζόμενη αθρόα μετανάστευση, κυρίως από την Ασία και την Αφρική…» (βλ. Β. Στοϊλόπουλος ό.π. υποσημ. 9, οι επισημάνσεις δικές μου)
Στις αγροτικές περιοχές βέβαια ούτε συζήτηση. Θυμάμαι πριν από χρόνια στην περιοχή μου, κατ’ εξοχήν αγροτικό Νομό, ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες όταν κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα αρχίσουν οργανωμένες απελάσεις λαθρομεταναστών.
Όλη αυτή η αναστάτωση είχε και ένα καλό: Άρχισε να γίνεται οργανωμένη εισαγωγή εργαζομένων στην ύπαιθρο μέσα από αρκετά σφιχτές διαδικασίες. Από τότε η κατάσταση έχει σχετικά εξομαλυνθεί. Κάποιοι ξένοι έχουν εγκατασταθεί μόνιμα (κυρίως Αλβανοί) και εργάζονται κανονικά, με πλήρες μεροκάματο, με ασφάλιση (αρκετοί) και έχουν σχεδόν ενσωματωθεί στις τοπικές κοινωνίες. Η εγκληματικότητα έχει επανέλθει σχεδόν σε κανονικά επίπεδα και εφ’ όσον δεν υπάρξουν νέα κύματα λαθρομεταναστών πιστεύω ότι δεν θα υπάρξουν άλλα προβλήματα.
Στις μεγαλουπόλεις όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, διότι οι εισροές συνεχίζονται αμείωτες και δυστυχώς οι επίσημοι οργανισμοί και τα Ινστιτούτα υποβοηθούν αυτήν την κατάσταση. Επικαλούμαι και πάλι στοιχεία από το άρθρο του Β.Σ. (ό.π.): «…Μέσα σε ένα άκρως «φιλομεταναστευτικό» πλαίσιο κινείται και κάθε «επιστημονική έρευνα» των σχετικών κρατικοδίαιτων ΜΚΟ και μεταναστευτικών ιδρυμάτων που γίνεται στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το ΙΜΕΠΟ, που τυχαίνει να είναι και σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης, και το Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ)…
…Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία σε σύμπραξη με το Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ) και σε συνεργασία με τον Συνήγορο του Πολίτη και το Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών λειτουργεί για την περίοδο 2007-2010 ως Εθνικό Εστιακό Κέντρο για τον Ρατσισμό και την Ξενοφοβία στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικτύου RAXEN, το οποίο διευθύνεται από τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι τα πρόσωπα που στελεχώνουν ή στηρίζουν τους εν λόγω φορείς είναι οι ίδιοι που πρωτοστατούν σε ό,τι σχετίζεται με τον εγχώριο εθνομηδενισμό…».
Τέλος, εμφανίσθηκε επί τέλους και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών μετά από όλο αυτό το «πανηγύρι» και τον Ιούνιο του 2009 κατέθεσε τις προτάσεις του, οι οποίες ομολογώ ότι ήσαν εύστοχες και συγκροτημένες. Βέβαια με προβλημάτισε, για ευνοήτους λόγους, μια παράγραφος που ζητούσε «Δυνατότητα εκπροσώπησης των αλλοδαπών από πληρεξούσιο δικηγόρο με ή χωρίς την συμπαράσταση του αλλοδαπού».
Μια και αναφέρθηκα σε Δικηγόρους κρίνω ότι πρέπει να αναφερθώ και στο άρθρο του Δικηγόρου και Συνεργάτη Διεθνών Οργανισμών για θέματα Προσφύγων κου Ν. Κ., που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος (Αύγουστος-Σεπτέμβριος τ. 76) του «Άρδην», το οποίο θεωρώ ως χαρακτηριστικό δείγμα σύγχυσης και ίσως σχιζοφρένειας, που μας καταλαμβάνει όταν ασχολούμαστε με τέτοια θέματα.
Και για να γίνω σαφέστερος, ο κ. Ν.Κ. υποστηρίζει στην αρχή του κειμένου του τα παρακάτω:
«…Εκτός από τη φύλαξη, προφανώς απαιτούνται και απελάσεις προσφάτως αφιχθέντων παράνομων μεταναστών που έχουν αποκλειστικά οικονομικά κίνητρα, όσο επιτακτικά και να είναι ενδεχομένως αυτά, γιατί, στις παρούσες συνθήκες, δύσκολα θα μπορούσαν να δοθούν λύσεις στη φτώχεια τους, που να μην συνεπάγονται δραστηριότητες που να αντιστρατεύονται την κοινωνική ειρήνη και συνοχή…».
Λίγο σειρές όμως παρακάτω ισχυρίζεται ότι:
«…Σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να απελαθεί ούτε ένας πρόσφυγας. Μείωση του αριθμού των παράνομων μεταναστών δεν σημαίνει ότι πρέπει να απελαύνονται πρόσφυγες, ούτε ότι αδυνατούμε να υποδεχτούμε καινούργιους πραγματικούς πρόσφυγες…».
Και συνεχίζει:
«…Δυστυχώς, στη χώρα μας, λόγω της ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού και της έλλειψης μιας σοβαρής μεταναστευτικής πολιτικής, […] έχουμε το φαινόμενο να συνεχίζουν να εγκαθίστανται ανεξέλεγκτα στη χώρα χιλιάδες νέοι οικονομικοί μετανάστες από την Αλβανία, το Πακιστάν και την Αίγυπτο, ενώ καθημερινά απελαύνονται νομίμως, ή και παρανόμως, δεκάδες διωκόμενοι πρόσφυγες από την Τουρκία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Σομαλία, που θα έπρεπε να προστατεύσουμε, όχι μόνο για λόγους ευθιξίας, ήθους και της νομικής μας υποχρέωσης, αλλά και για λόγους εθνικού συμφέροντος…» (Οι επισημάνσεις δικές μου).
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω! Ενώ στο πρώτο μέρος του άρθρου αναπτύσσει έναν απόλυτα αποδεκτό προβληματισμό με λογικότατες προτάσεις, ξαφνικά μεταμορφώνεται σε κο Χάϊντ, καταλαμβανόμενος πιθανόν από φιλο-παγκοσμιοποιητικές ιδεοληψίες και ανάλογες αγκυλώσεις πολιτικής ορθότητας, επικαλούμενος μισές αλήθειες στις οποίες αναφέρθηκα παραπάνω (θεσμός του ασύλου, προσφυγική καταγωγή και εμπειρία μεγάλου ποσοστού του ελληνικού πληθυσμού). Εκείνο όμως που πραγματικά δεν μπόρεσα να κατανοήσω είναι οι λόγοι εθνικού συμφέροντος για τους οποίους θα έπρεπε να προστατεύουμε οικονομικούς μετανάστες από το Ιράκ (ίσως για να μη δημιουργούν προβλήματα στις αμερικάνικες κατοχικές δυνάμεις ή στην εκεί κυβέρνηση Κουΐσλιγκ), το Αφγανιστάν (πιθανόν για να μη κάνουν επιθέσεις στους εκεί Έλληνες στρατιωτικούς) και από την Σομαλία (προφανώς για να αποφεύγουν οι Σομαλοί πειρατές να ληστεύουν ελληνικά πλοία)!!!
Επίλογος
Νομίζω ότι θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλά ακόμα με κίνδυνο να γίνω τελικά κουραστικός. Το θέμα προφανώς δεν εξαντλείται σε μερικές σελίδες. Τι προτείνω λοιπόν; Αυτό που προτείνει και ο Νόαμ Τσόμσκυ στην προαναφερθείσα συνέντευξή του: «...Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα [της λαθρομετανάστευσης] στη ρίζα του είναι να βελτιωθούν οι υποδομές, οι μισθοί και το βιοτικό επίπεδο στις χώρες από όπου έρχονται οι μετανάστες. Τα κόμματα του κατεστημένου και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που τα ελέγχουν δεν πιστεύουν και δεν θέλουν, κατά βάση, να αντιμετωπίσουν τη λαθρομετανάστευση. Στην πραγματικότητα, τους συμφέρει να έρχεται ο μετανάστης σαν κυνηγημένο ζώο, έτοιμος να δεχτεί οποιαδήποτε δουλειά με εξευτελιστικούς όρους και να μη διεκδικεί τίποτα, καθώς θα φοβάται ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να απελαθεί. Παράλληλα, εκφοβίζουν τον αμερικανό εργαζόμενο ότι μπορεί να απολυθεί και να προσληφθεί στη θέση του ο φτηνός, πειθαρχικός μετανάστης. Τι καλύτερο για τις επιχειρηματικές ελίτ από μια τρομαγμένη εργατική τάξη, από μια τρομαγμένη κοινωνία;
Ο μέχρι πρότινος διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, Άλαν Γκρίνσπαν, επί των ημερών του οποίου η αμερικανική οικονομία εξελίχθηκε με τον πιο ολέθριο τρόπο για τη μη προνομιούχο πλειοψηφία, το είπε εντελώς καθαρά ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα ήταν η διάχυση της ανασφάλειας, που αναγκάζει τους εργαζόμενους να είναι πιο αποδοτικοί, κάτι «πολύ υγιές» για την οικονομία. Αυτή είναι η φιλοσοφία της «ευέλικτης» απασχόλησης, των αναλώσιμων εργαζομένων…».
Επειδή όμως δεν είμαστε παγκόσμια υπερδύναμη ώστε να μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση στις χώρες αφετηρίας των λαθρομεταναστών, καλό θα ήταν να δούμε πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση στην χώρα μας. Ίσως, παίρνοντας κάποια μέτρα επειγόντως, να μπορέσουμε να παραδώσουμε αυτήν την χώρα στην επόμενη γενιά. Αν όχι, τότε οι επόμενες γενιές κατοίκων αυτής της χώρας θα μπορούν να απολαμβάνουν το πρωϊνό ξύπνημα με την φωνή του μουεζίνη, να παρακολουθούν με ενδιαφέρον από την τηλεόραση επιθέσεις Σομαλών πειρατών σε οχηματαγωγά της γραμμής Πειραιάς-Ηράκλειο ή να οχυρώνονται στα σπίτια τους για να αποφύγουν μια ακόμα επίθεση Αφγανών Ταλιμπάν στην γειτονιά τους.
Δυστυχώς οι κυρίαρχες τάξεις στην χώρα μας δεν φαίνεται να ανησυχούν και για δικούς τους λόγους προτιμούν να δέχονται τον ορισμό της μετανάστευσης που δίνει η αμερικάνικη Wikipedia:
«…The modern concept of immigration is related to the development of nation-states and nationality law and/or citizenship law. Citizenship in a nation-state confers an inalienable right of residence in that state, but residency of non-citizens is subject to conditions set by immigration law. The emergence of modern nation-states made immigration a political issue: by imagining its populations, in violation of multi-ethnic, multi-'racial', multi-cultural realities 'on the ground', as homogenous blocks, constituting a nation defined by shared, single ethnicity, 'race' and/or culture…».
[…Η σύγχρονη έννοια της μετανάστευσης σχετίζεται με την ανάπτυξη/εξέλιξη των εθνικών κρατών, της νομοθεσίας για την εθνικότητα και/ή την νομοθεσία για την υπηκοότητα. Η υπηκοότητα στο εθνικό κράτος παραχωρεί το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της διαμονής στο κράτος αυτό, αλλά η παραμονή των μη-υπηκόων υπόκειται σε όρους που καθορίζονται από τον Νόμο περί μετανάστευσης. Η ανάδυση των συγχρόνων εθνικών κρατών μετατρέπει την μετανάστευση σε πολιτικό ζήτημα: Με το να φαντασιώνουν τους πληθυσμούς τους, κατά παράβαση των πολυεθνικών, πολυφυλετικών και πολυπολιτισμικών πραγματικοτήτων «επί του εδάφους», ως ομογενή σύνολα, τα οποία συνιστούν το έθνος, που καθορίζεται από την κοινή, μοναδική εθνικότητα, φυλή και/ή πολιτισμό…]
Δ.Ε.Ε. Νοέμβριος 2009
Πηγή