Επικίνδυνη η κυβέρνηση για την δημοκρατία
_(12%25).jpg)
Δημοψήφισμα κατά το Σύνταγμα (άρθρο 44 παρ. 2) μπορεί να διεξαχθεί είτε για κρίσιμα εθνικά ζητήματα είτε για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα*.
Μία μεγάλη αλήθεια, που βρίσκεται κρυμμένη μέσα στο νόμο περί δημοψηφίσματος.
Δεν είμαστε Ελβετία, όπου μερικές χιλιάδες υπογραφές πολιτών μπορούν να εξαναγκάσουν το κράτος στην διενέργεια δημοψηφίσματος. Βέβαια, δεν είμαστε και Ουγκάντα, όπου είναι πολύ δύσκολο να μπορέσει κάποιος πολίτης να βρει το δίκιο του λόγω ελλείψεως σχετικής νομοθεσίας. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα, όπου όλα είναι δυνατά και είναι δυνατόν να χάσουμε το δίκιο μας που το υποστηρίζει ο νόμος, επειδή κάποιος ή κάποιοι ερμηνεύουν –πολλές φορές βιάζοντας κάθε λογική- το νόμο κατά το δοκούν (δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει η περίπτωση να τον ερμηνεύουν και κατά το λαβείν…).
Σύμφωνα, λοιπόν, με το νόμο, δημοψήφισμα είναι δυνατόν να διενεργηθεί μόνο για κρίσιμα εθνικά ζητήματα ή για ψηφισμένα (ή και προς ψήφιση) νομοσχέδια σχετικά με κάποιο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Σε δύο περιπτώσεις, είναι δυνατόν ο «αλάθητος» αρχηγός του κράτους (στη χώρα μας αυτός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά λόγω των γνωστών περικοπών που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τη μέγιστη ευθύνη χειρισμών έχει ο πρωθυπουργός της χώρας και στην περίπτωσή μας ο Γιώργος Παπανδρέου…) να ζητήσει τη βοήθεια των πολιτών, προκειμένου να μην δεχθεί το τεράστιο βάρος ευθύνης που τον βαραίνει.
Φυσικό είναι, τα εθνικά ζητήματα, να είναι αιτία δημοψηφίσματος. Και ως εθνικά ζητήματα είναι ακραίες συνθήκες που δημιουργούνται (είτε από το εξωτερικό είτε από το εσωτερικό) και απειλούν την ασφάλεια της χώρας. Και φυσικά η ασφάλεια της χώρας, στην περίπτωσή μας (λαθρομετανάστευση) απειλείται εσωτερικά, αλλά πηγές του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, σε σχετική αναφορά που έγινε και που δημοσιοποιήθηκε, αναφέρουν ότι είναι βέβαιο πως μεταξύ των λαθρομεταναστών κινούνται τρομοκράτες, φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι.
Σύμφωνα, πάλι με πληροφορίες των Ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας (ΕΥΠ) έχει διαπιστωθεί ο «εμπλουτισμός» τούρκων πρακτόρων στους μετακινούμενους πληθυσμούς των λαθρομεταναστών, προκειμένου να εισέλθουν στην χώρα με την «ταυτότητα» του λαθρομετανάστη. Μάλιστα, οι ίδιες ελληνικές υπηρεσίες ασφάλειας εργάζονται προκειμένου να αποκαλύψουν αυτή την «τάση» των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών… Εικάζεται πως η Άγκυρα επιθυμεί να «εισάγει» στην Ελλάδα έναν ικανό αριθμό πρακτόρων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι το Ισλάμ και τους φονταμελιστές μουσουλμάνους που υπάρχουν μεταξύ των λαθρομεταναστών, να εκπαιδεύσουν μικρές ομάδες στην χρήση όπλων, προκειμένου να ενεργήσουν σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης να λειτουργήσουν ως «αντιπερισπασμός» στο εσωτερικό της Ελλάδας. Αν και το «σενάριο» αυτό δεν βρίσκει πολλούς υποστηρικτές, δεν μπορεί να μην αναφερθεί, δεδομένου του στρατηγικού σχεδιασμού της γείτονος, οι υπηρεσίες της οποίας εκπονούν σχέδια μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα και σπανίως βραχυπρόθεσμα…
Η απειλή που μεταφέρουν οι «αγνώστου ταυτότητας και λοιπών στοιχείων» λαθρομετανάστες, δεν είναι μόνο η κάλυψη που προσφέρουν σε πράκτορες της Τουρκίας (ή και άλλων χωρών), αλλά είναι η ίδια η φύση των λαθρομεταναστών, οι οποίοι στο τεράστιο ποσοστό τους είναι μουσουλμάνοι. Η χωρίς έλεγχο επιτρεπόμενη είσοδος ή η ανυπαρξία πολιτικής τέτοιας που να αποτρέπει την λαθρομετανάστευση προς την Ελλάδα (βαριές δικαστικές ποινές και άμεσες απελάσεις) λειτουργεί ως παράγοντας που πιθανόν θα αλλοιώσει την χώρα, η οποία θα αρχίσει να πιέζεται στο εσωτερικό της από έναν μουσουλμανικό πληθυσμό (τζαμιά, γιορτές, ήθη και έθιμα) ο οποίος σχεδόν πάντα γκετοποιείται και είναι πολύ εύκολα καθοδηγούμενος (είτε λόγω ανέχειας, είτε λόγω θρησκευτικών θεμάτων π.χ. σχισμένο Κοράνι…), άρα και επιρρεπής στη δημιουργία ανώμαλων εσωτερικών καταστάσεων μέσα στην χώρα όπου «φιλοξενείται». Ο κίνδυνος της εσωτερικής ασφάλειας, λοιπόν, είναι ίσως το μέγιστο κριτήριο πίεσης που μπορεί να οδηγήσει τον κύριο Παπανδρέου στη λήψη απόφασης διενέργειας ενός δημοψηφίσματος, σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να ελληνοποιήσει (πρωτοπορώντας παγκόσμια και αποδίδοντας ιθαγένεια, ενώ σε όλα τα άλλα κράτη δίδεται υπηκοότητα υπό αυστηρούς όρους και συνθήκες) έναν μεγάλο αριθμό λαθραίως εισερχόντων στην Ελλάδα πληθυσμιακών ομάδων (δηλ. λαθρομεταναστών).
Η μέχρι στιγμής παρουσία των λαθρομεταναστών, ολοένα αυξανόμενη, έχει δημιουργήσει κοινωνικά προβλήματα, ραγδαία και επικίνδυνη αύξηση της εγκληματικότητας (έγινε επισήμως αποδεκτό διά στόματος του αρμόδιου υπουργού κ. Χρυσοχοΐδη), οικονομικά προβλήματα (πάγωμα ή μείωση μισθών, έξοδος πολύτιμου συναλλάγματος στις χώρες από όπου προέρχονται οι λαθρομετανάστες, αύξηση της παραοικονομίας κ.α.). Όλα τα παραπάνω, αποτελούν ήδη γεγονότα που πιέζουν σε συγκρουσιακές καταστάσεις μεταξύ πολιτών.
Μάλιστα, ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των λαθρομεταναστών, δημιουργεί προβλήματα και μεταξύ ομάδων (παλαιών και νέων) λαθρομεταναστών, στη δημιουργία συμμοριών και ένοπλων μεταξύ τους συγκρούσεων, λόγω της «πίεσης» που δέχονται αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες να δώσουν ή να πάρουν «χώρο» από τον ήδη υπάρχοντα που ατύπως τους έχει παραχωρήσει η ελληνική πολιτεία. Πότε άραγε θα έρθει η στιγμή που θα απαιτήσουν «χώρο» πλέον του ήδη ατύπως παραχωρηθέντος;
Η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελληνική Οικονομία, πιέζει τον χώρο των λαθρομεταναστών και φέρνει -πολύ γρήγορα- το χρονικό εκείνο σημείο κατά το οποίο μικρές (στην αρχή) ομάδες θα πρωτο-συγκρουστούν με μερίδα ιθαγενών κατοίκων της χώρας. Αμέσως μετά θα εμπλακούν μεγαλύτερες (και πιο οργανωμένες) πληθυσμιακές ομάδες λαθρομεταναστών και θα απειλήσουν άμεσα την εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Εκείνο είναι και το χρονικό σημείο κατά το οποίο οι υπηρεσίες ασφάλειας φοβούνται πως η Τουρκία θα κινηθεί προκειμένου να αποκτήσει αυτά που (παρανόμως και αυτοβούλως) διεκδικεί σε Αιγαίο και Θράκη. Τα παραπάνω, αποτελούν πιθανό –αν όχι βέβαιο- σενάριο εξελίξεων στο εσωτερικό της χώρας μας και η ύπαρξη ή η ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών αποτελεί σαφώς μερική ή ολική απειλή για την ίδια την χώρα. Το ζητούμενο είναι, εάν θα πρέπει ο ελληνικός λαός να αποφασίσει για την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών ή εάν ο κύριος Παπανδρέου μπορεί να αποφασίσει για την αλλοίωση των χαρακτηριστικών του υπάρχοντος πληθυσμού της χώρας, θέτοντας την ίδια τη χώρα σε μεγάλους κινδύνους στο άμεσο μέλλον…
Φυσικά ο υπάρχων νόμος είναι σαφής και φυσικά πληρούνται οι προϋποθέσεις ενός δημοψηφίσματος. Και φυσικά η διενέργεια ενός δημοφηφίσματος θα επιβεβαιώσει πως η δημοκρατία κυβερνά στην Ελλάδα και όχι παρεούλες αγνώστων συμφερόντων. Ο κύριος Παπανδρέου βρίσκεται μπροστά σε μία μεγάλη ευθύνη ή μπροστά σε μεγάλες αλλαγές. Μήπως είναι εκείνες οι αλλαγές που η κυρία Μπενάκη είχε πει στον κύριο Παπούλια, αναφερόμενη σε σμίκρυνση της χώρας; Ακόμη και αυτό εάν συμβαίνει, μόνο ο έλληνες πολίτες είναι σε θέση να αποφασίσουν ποιο θα είναι το μέλλον τους. Ούτε ο κύριος Παπανδρέου, ούτε ο κύριος Παπούλιας, ούτε διάφοροι θλιβεροί ανθελληνικοί κύκλοι που έχουν θρονιαστεί σε κυβερνητικούς θώκους ή κατέχουν θέσεις συμβούλων υπουργών και πρωθυπουργών επί σειρά κυβερνητικών αλλαγών (άγνωστο πως το έχουν καταφέρει)…
Το Δημοψήφισμα δεν είναι αίτηση, ούτε απαίτηση… Είναι σύννομο δικαίωμα των πολιτών και οποιαδήποτε άλλη απόφαση των κυβερνώντων θα αποτελεί πολιτικό πραξικόπημα, θα θέσει την κυβέρνηση εκτός συνταγματικών λειτουργιών και άρα θα την καταστήσει παράνομη και επικίνδυνη για τον τόπο και τους πολίτες της χώρας…
Κωνσταντίνος
* Ο νόμος, όπως επακριβώς αναγράφεται, προσδιορίζει τη νομιμότητα των πολιτών. Αυτό ως απάντηση προς τον κάθε "Πρετεντέρη" που τολμά ή που θα τολμήσει να τοποθετήσει στην παρανομία έναν ολόκληρο λαό και να νομιμοποιήσει τους παρανομούντες... Η Ελλάδα δεν πάσχει από νόμους -είναι γνωστό τοις πάσι- αλλά πάσχει από εφαρμογή των νόμων. Μία τέτοια περίπτωση είναι και η λειτουργία πολλών ΜΜΕ που πολλάκις παραβιάζουν το νόμο (πόσα χρωστάνε από μη καταβολή ΦΠΑ;) και σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν διστάζουν να ερμηνεύουν το νόμο αναλόγως των εταιρικών τους συμφερόντων...
_(12%25).jpg)
Δημοψήφισμα κατά το Σύνταγμα (άρθρο 44 παρ. 2) μπορεί να διεξαχθεί είτε για κρίσιμα εθνικά ζητήματα είτε για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα*.Μία μεγάλη αλήθεια, που βρίσκεται κρυμμένη μέσα στο νόμο περί δημοψηφίσματος.
Δεν είμαστε Ελβετία, όπου μερικές χιλιάδες υπογραφές πολιτών μπορούν να εξαναγκάσουν το κράτος στην διενέργεια δημοψηφίσματος. Βέβαια, δεν είμαστε και Ουγκάντα, όπου είναι πολύ δύσκολο να μπορέσει κάποιος πολίτης να βρει το δίκιο του λόγω ελλείψεως σχετικής νομοθεσίας. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα, όπου όλα είναι δυνατά και είναι δυνατόν να χάσουμε το δίκιο μας που το υποστηρίζει ο νόμος, επειδή κάποιος ή κάποιοι ερμηνεύουν –πολλές φορές βιάζοντας κάθε λογική- το νόμο κατά το δοκούν (δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει η περίπτωση να τον ερμηνεύουν και κατά το λαβείν…).
Σύμφωνα, λοιπόν, με το νόμο, δημοψήφισμα είναι δυνατόν να διενεργηθεί μόνο για κρίσιμα εθνικά ζητήματα ή για ψηφισμένα (ή και προς ψήφιση) νομοσχέδια σχετικά με κάποιο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Σε δύο περιπτώσεις, είναι δυνατόν ο «αλάθητος» αρχηγός του κράτους (στη χώρα μας αυτός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά λόγω των γνωστών περικοπών που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τη μέγιστη ευθύνη χειρισμών έχει ο πρωθυπουργός της χώρας και στην περίπτωσή μας ο Γιώργος Παπανδρέου…) να ζητήσει τη βοήθεια των πολιτών, προκειμένου να μην δεχθεί το τεράστιο βάρος ευθύνης που τον βαραίνει.
Φυσικό είναι, τα εθνικά ζητήματα, να είναι αιτία δημοψηφίσματος. Και ως εθνικά ζητήματα είναι ακραίες συνθήκες που δημιουργούνται (είτε από το εξωτερικό είτε από το εσωτερικό) και απειλούν την ασφάλεια της χώρας. Και φυσικά η ασφάλεια της χώρας, στην περίπτωσή μας (λαθρομετανάστευση) απειλείται εσωτερικά, αλλά πηγές του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, σε σχετική αναφορά που έγινε και που δημοσιοποιήθηκε, αναφέρουν ότι είναι βέβαιο πως μεταξύ των λαθρομεταναστών κινούνται τρομοκράτες, φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι.
Σύμφωνα, πάλι με πληροφορίες των Ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας (ΕΥΠ) έχει διαπιστωθεί ο «εμπλουτισμός» τούρκων πρακτόρων στους μετακινούμενους πληθυσμούς των λαθρομεταναστών, προκειμένου να εισέλθουν στην χώρα με την «ταυτότητα» του λαθρομετανάστη. Μάλιστα, οι ίδιες ελληνικές υπηρεσίες ασφάλειας εργάζονται προκειμένου να αποκαλύψουν αυτή την «τάση» των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών… Εικάζεται πως η Άγκυρα επιθυμεί να «εισάγει» στην Ελλάδα έναν ικανό αριθμό πρακτόρων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι το Ισλάμ και τους φονταμελιστές μουσουλμάνους που υπάρχουν μεταξύ των λαθρομεταναστών, να εκπαιδεύσουν μικρές ομάδες στην χρήση όπλων, προκειμένου να ενεργήσουν σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης να λειτουργήσουν ως «αντιπερισπασμός» στο εσωτερικό της Ελλάδας. Αν και το «σενάριο» αυτό δεν βρίσκει πολλούς υποστηρικτές, δεν μπορεί να μην αναφερθεί, δεδομένου του στρατηγικού σχεδιασμού της γείτονος, οι υπηρεσίες της οποίας εκπονούν σχέδια μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα και σπανίως βραχυπρόθεσμα…
Η απειλή που μεταφέρουν οι «αγνώστου ταυτότητας και λοιπών στοιχείων» λαθρομετανάστες, δεν είναι μόνο η κάλυψη που προσφέρουν σε πράκτορες της Τουρκίας (ή και άλλων χωρών), αλλά είναι η ίδια η φύση των λαθρομεταναστών, οι οποίοι στο τεράστιο ποσοστό τους είναι μουσουλμάνοι. Η χωρίς έλεγχο επιτρεπόμενη είσοδος ή η ανυπαρξία πολιτικής τέτοιας που να αποτρέπει την λαθρομετανάστευση προς την Ελλάδα (βαριές δικαστικές ποινές και άμεσες απελάσεις) λειτουργεί ως παράγοντας που πιθανόν θα αλλοιώσει την χώρα, η οποία θα αρχίσει να πιέζεται στο εσωτερικό της από έναν μουσουλμανικό πληθυσμό (τζαμιά, γιορτές, ήθη και έθιμα) ο οποίος σχεδόν πάντα γκετοποιείται και είναι πολύ εύκολα καθοδηγούμενος (είτε λόγω ανέχειας, είτε λόγω θρησκευτικών θεμάτων π.χ. σχισμένο Κοράνι…), άρα και επιρρεπής στη δημιουργία ανώμαλων εσωτερικών καταστάσεων μέσα στην χώρα όπου «φιλοξενείται». Ο κίνδυνος της εσωτερικής ασφάλειας, λοιπόν, είναι ίσως το μέγιστο κριτήριο πίεσης που μπορεί να οδηγήσει τον κύριο Παπανδρέου στη λήψη απόφασης διενέργειας ενός δημοψηφίσματος, σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να ελληνοποιήσει (πρωτοπορώντας παγκόσμια και αποδίδοντας ιθαγένεια, ενώ σε όλα τα άλλα κράτη δίδεται υπηκοότητα υπό αυστηρούς όρους και συνθήκες) έναν μεγάλο αριθμό λαθραίως εισερχόντων στην Ελλάδα πληθυσμιακών ομάδων (δηλ. λαθρομεταναστών).
Η μέχρι στιγμής παρουσία των λαθρομεταναστών, ολοένα αυξανόμενη, έχει δημιουργήσει κοινωνικά προβλήματα, ραγδαία και επικίνδυνη αύξηση της εγκληματικότητας (έγινε επισήμως αποδεκτό διά στόματος του αρμόδιου υπουργού κ. Χρυσοχοΐδη), οικονομικά προβλήματα (πάγωμα ή μείωση μισθών, έξοδος πολύτιμου συναλλάγματος στις χώρες από όπου προέρχονται οι λαθρομετανάστες, αύξηση της παραοικονομίας κ.α.). Όλα τα παραπάνω, αποτελούν ήδη γεγονότα που πιέζουν σε συγκρουσιακές καταστάσεις μεταξύ πολιτών.
Μάλιστα, ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των λαθρομεταναστών, δημιουργεί προβλήματα και μεταξύ ομάδων (παλαιών και νέων) λαθρομεταναστών, στη δημιουργία συμμοριών και ένοπλων μεταξύ τους συγκρούσεων, λόγω της «πίεσης» που δέχονται αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες να δώσουν ή να πάρουν «χώρο» από τον ήδη υπάρχοντα που ατύπως τους έχει παραχωρήσει η ελληνική πολιτεία. Πότε άραγε θα έρθει η στιγμή που θα απαιτήσουν «χώρο» πλέον του ήδη ατύπως παραχωρηθέντος;
Η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελληνική Οικονομία, πιέζει τον χώρο των λαθρομεταναστών και φέρνει -πολύ γρήγορα- το χρονικό εκείνο σημείο κατά το οποίο μικρές (στην αρχή) ομάδες θα πρωτο-συγκρουστούν με μερίδα ιθαγενών κατοίκων της χώρας. Αμέσως μετά θα εμπλακούν μεγαλύτερες (και πιο οργανωμένες) πληθυσμιακές ομάδες λαθρομεταναστών και θα απειλήσουν άμεσα την εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Εκείνο είναι και το χρονικό σημείο κατά το οποίο οι υπηρεσίες ασφάλειας φοβούνται πως η Τουρκία θα κινηθεί προκειμένου να αποκτήσει αυτά που (παρανόμως και αυτοβούλως) διεκδικεί σε Αιγαίο και Θράκη. Τα παραπάνω, αποτελούν πιθανό –αν όχι βέβαιο- σενάριο εξελίξεων στο εσωτερικό της χώρας μας και η ύπαρξη ή η ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών αποτελεί σαφώς μερική ή ολική απειλή για την ίδια την χώρα. Το ζητούμενο είναι, εάν θα πρέπει ο ελληνικός λαός να αποφασίσει για την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών ή εάν ο κύριος Παπανδρέου μπορεί να αποφασίσει για την αλλοίωση των χαρακτηριστικών του υπάρχοντος πληθυσμού της χώρας, θέτοντας την ίδια τη χώρα σε μεγάλους κινδύνους στο άμεσο μέλλον…
Φυσικά ο υπάρχων νόμος είναι σαφής και φυσικά πληρούνται οι προϋποθέσεις ενός δημοψηφίσματος. Και φυσικά η διενέργεια ενός δημοφηφίσματος θα επιβεβαιώσει πως η δημοκρατία κυβερνά στην Ελλάδα και όχι παρεούλες αγνώστων συμφερόντων. Ο κύριος Παπανδρέου βρίσκεται μπροστά σε μία μεγάλη ευθύνη ή μπροστά σε μεγάλες αλλαγές. Μήπως είναι εκείνες οι αλλαγές που η κυρία Μπενάκη είχε πει στον κύριο Παπούλια, αναφερόμενη σε σμίκρυνση της χώρας; Ακόμη και αυτό εάν συμβαίνει, μόνο ο έλληνες πολίτες είναι σε θέση να αποφασίσουν ποιο θα είναι το μέλλον τους. Ούτε ο κύριος Παπανδρέου, ούτε ο κύριος Παπούλιας, ούτε διάφοροι θλιβεροί ανθελληνικοί κύκλοι που έχουν θρονιαστεί σε κυβερνητικούς θώκους ή κατέχουν θέσεις συμβούλων υπουργών και πρωθυπουργών επί σειρά κυβερνητικών αλλαγών (άγνωστο πως το έχουν καταφέρει)…
Το Δημοψήφισμα δεν είναι αίτηση, ούτε απαίτηση… Είναι σύννομο δικαίωμα των πολιτών και οποιαδήποτε άλλη απόφαση των κυβερνώντων θα αποτελεί πολιτικό πραξικόπημα, θα θέσει την κυβέρνηση εκτός συνταγματικών λειτουργιών και άρα θα την καταστήσει παράνομη και επικίνδυνη για τον τόπο και τους πολίτες της χώρας…
Κωνσταντίνος
* Ο νόμος, όπως επακριβώς αναγράφεται, προσδιορίζει τη νομιμότητα των πολιτών. Αυτό ως απάντηση προς τον κάθε "Πρετεντέρη" που τολμά ή που θα τολμήσει να τοποθετήσει στην παρανομία έναν ολόκληρο λαό και να νομιμοποιήσει τους παρανομούντες... Η Ελλάδα δεν πάσχει από νόμους -είναι γνωστό τοις πάσι- αλλά πάσχει από εφαρμογή των νόμων. Μία τέτοια περίπτωση είναι και η λειτουργία πολλών ΜΜΕ που πολλάκις παραβιάζουν το νόμο (πόσα χρωστάνε από μη καταβολή ΦΠΑ;) και σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν διστάζουν να ερμηνεύουν το νόμο αναλόγως των εταιρικών τους συμφερόντων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου