Αιγαίο και Τουρκικές Προκλήσεις

Χρόνια επιδίωξη της Τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής στο Αιγαίο αποτελεί η διχοτόμησή του στον 25ο Μεσημβρινό και ο ανάληψη του πλήρους ελέγχου έρευνας και διάσωσης.
Ουσιαστικά το FIR της Κωνσταντινούπολης θα επεκταθεί μέχρι εκείνο το σημείο δίνοντας τον πλήρη εναέριο έλεγχο στους γείτονες.
Ουσιαστικά αν κάποιος θέλει να πάει στην Λέσβο ή την Χίο θα πρέπει να υποβάλλει σχέδιο πτήσης στην... Τουρκία.
Είναι χαρακτηριστικό πως τον Αύγουστο του 1974 η Τουρκία είχε προχωρήσει σε ΝΟΤΑΜ προέκτασης του FIR Κωνσταντινούπολης μέχρι εκείνο το σημείο, ΝΟΤΑΜ που ανακάλεσε το 1980.
Στο σημείο αυτό είναι καλό να εξηγήσουμε με απλούς όρους δυο τρία πραγματάκια σχετικά με την έννοια του FIR, της παράβασης και της παραβίασης ώστε να έχουμε την καλύτερη δυνατή εικόνα που μπορούμε.
Το Flight Information Region (FIR) Αθηνών αποτελεί τον χώρο ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας στο Αιγαίο και ΔΕΝ καθορίζεται από το εύρος του εθνικού εναέριου χώρου αλλά ταυτίζεται πρακτικά με την οριογραμμή των συνόρων σε όλο το μήκος του με τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα ενώ στο Ιόνιο την Μεσόγειο και στην περιοχή νοτιοανατολικά του Καστελόριζου επεκτείνεται για κάποια μίλια κατόπιν της σχετικής συμφωνίας καθορισμού. Ουσιαστικά συμπεριλαμβάνει υπό τον έλεγχο της Ελλάδος το σύνολο του εναέριου χώρου της περιοχής εθνικού και διεθνή.
Κάθε αεροσκάφος που κινείται εντός του FIR υποχρεούται να καταθέτει σχέδιο πτήσης με πλήρη περιγραφή της πορείας του. Εάν δεν το κάνει και μπει τότε έχουμε την λεγόμενη Παράβαση των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας. Όταν ένα αεροσκάφος μπει απροειδοποίητα εντός Εθνικού εναέριου Χώρου (10 ν.μ) τότε έχουμε την λεγόμενη παραβίαση Ε.Ε.Χ.
Είναι προφανές λοιπόν πως η βασική τακτική της Τουρκίας στην διαδικασία αμφισβήτησης του status quo του Αιγαίου είναι οι παραβάσεις του FIR και παραβιάσεις του Ε.Ε.Χ. βασιζόμενοι στο ότι δεν αναγνωρίζουν τα 10 ν.μ. εναέριου χώρου που από το 1931 έχουμε και είχαν αποδεχθεί μέχρι το 1974.
Αυτό που βλέπουμε ειδικά τον τελευταίο χρόνο είναι μια ποιοτική διαφοροποίηση στην εφαρμογή των επιδιώξεων της. Δεν θέλω να σας κουράσω με τις διάφορες πρακτικές (μακροχρόνια δέσμευση διεθνών χωρικών υδάτων, διεθνούς εναέριου χώρου για ασκήσεις και άλλα) αλλά θα σταθώ σε μια που έχει συμβεί τουλάχιστον δυο φορές το τελευταίο δίμηνο.
Απόλυτα αιφνιδιαστικά και με το πρόσχημα των αεροπορικών επιδείξεων σχεδόν το 80% της ΤΗΚ έχει βρεθεί στον αέρα. Σίγουρα αποτελεί στοιχείο προβληματισμού μια τέτοια κινητοποίηση σε τόσο μικρή απόσταση από τα νησιά του Αιγαίου.
Είναι δεδομένο πως το μεγάλο μειονέκτημα μας είναι η απόσταση ειδικά σε αεροπορικές επιχειρήσεις, οι Τούρκοι μπορούν να πετούν εντός FIR Κωνσταντινούπολης και εύκολα να εκτελέσουν την οποιαδήποτε επιχείρηση θελήσουν αστραπιαία.
Μια τέτοια κινητοποίηση είναι προφανές πως αποτελεί κομμάτι προετοιμασίας εκτός αν έχουν τόσα χρήματα για πέταμα και θέλησαν να καταπονήσουν τον στόλο τους.
Προς τι όμως αυτή η προετοιμασία, και πόσο πρέπει να μας ανησυχεί;
Πόσο μακριά είναι μια επιχείρηση κατάληψης νήσου του Ανατολικού Αιγαίου (Φαρμακονήσι-Αγαθονήσι) υπό την προστασία της ΤΗΚ;
Πόσο μακριά είναι μια επιχείρηση που θα φέρει ανατροπές στο status quo του Αιγαίου;
Σίγουρα μια τόσο εκτεταμένη δραστηριότητα δεν μπορεί να περάσει εύκολα απαρατήρητη, είμαι σίγουρος πως τα δίκτυα έγκαιρης προειδοποίησης της χώρας είναι σε εγρήγορση αλλά δεν ξέρω το κατά πόσο το περίσσευμα ειρήνης του κου Μπεγλίτη είναι αρκετό να αποτρέψει μια πιθανή αιφνιδιαστική επιχείρηση απο μεριάς Τουρκίας.
Είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε 100 αεροσκάφη που ξαφνικά ενώ είναι στον αέρα θα στραφούν προς το Αιγαίο;
Αν ναι σε πόσο χρόνο; Και αυτός ο χρόνος θα είναι αρκετός ή όχι;
Ξέρω πως πολλοί θα διαφωνήσουν παραθέτοντας αρκετές παραμέτρους επιπλέον, αλλά το ερώτημά μου είναι συγκεκριμένο.
Ως γνωστόν είναι αδιάφορο ποιες είναι οι προθέσεις του προβάτου όταν ο λύκος έχει άλλη άποψη.
Casius
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Καλή Χρονιά

http://kostasxan.blogspot.com/2009/12/blog-post_30.html