Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Η πρωτεύουσα των κατασκόπων


Πρωτεύουσα του Ψυχρού Πολέμου για τον Τζον Λε Καρέ ήταν το Βερολίνο. Η πρωτεύουσα όμως του πολέμου των μυστικών υπηρεσιών που βρίσκεται σε εξέλιξη τον τελευταίο καιρό στη Μέση Ανατολή είναι η Βηρυτός. Δυτικοί πράκτορες και Ιρανοί κατάσκοποι, συριακές μυστικές υπηρεσίες και ακτιβιστές της Χεζμπολάχ και της Μοσάντ, η CIA και άλλοι συμμετέχουν καθημερινά σε έναν ιδιότυπο πόλεμο σκιών.

Ο φετινός ηττημένος ήταν οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, αφού εξαρθρώθηκε όλο το δίκτυο των πληροφοριοδοτών τους στον Λίβανο. Πάνω από εβδομήντα Λιβανέζοι συνελήφθησαν για κατασκοπία υπέρ του Ισραήλ, ενώ περίπου σαράντα ύποπτοι είναι υπό στενή παρακολούθηση. Εκκρεμεί ο εντοπισμός άλλων τριάντα που καταζητούνται. Κάποιοι κατάφεραν να διαφύγουν αεροπορικώς, ενώ άλλοι πέρασαν κρυφά στο Ισραήλ διασχίζοντας με τα πόδια τα σύνορα των δύο χωρών, που βρίσκονται τυπικά σε εμπόλεμη κατάσταση από το 1949.

Σε αντίθεση με τους μυθιστορηματικούς πράκτορες, τα μέλη αυτών των δικτύων κινούνται σίγουρα σε λιγότερο glamorous περιβάλλον, αφού οι περισσότεροι από αυτούς είναι μεροκαματιάρηδες, επιφορτισμένοι με το να μεταφέρουν πληροφορίες ή να παρακολουθούν διάφορους στόχους. Οι συγκεκριμένοι πράκτορες προέρχονται από όλες τις κοινότητες που ζουν στον Λίβανο, μπορεί δηλαδή να είναι χριστιανοί, σουνίτες ή σιίτες που κατάγονται είτε από το Νότιο Λίβανο είτε από την κοιλάδα Μπεκάα, είτε από τη Βηρυτό.

Τα κίνητρά τους διαφέρουν. «Αλλοι στρατολογήθηκαν για οικονομικούς, άλλοι για ιδεολογικούς και αρκετοί για καθαρά προσωπικούς λόγους, που έχουν να κάνουν με την ψυχολογία τους. Υπάρχουν βεβαίως και ορισμένοι που ενέδωσαν σε εκβιασμούς σεξουαλικού ή άλλου χαρακτήρα. Ωστόσο, ο κυρίαρχος παράγοντας της ένταξής τους στην κατασκοπία υπέρ του Ισραήλ είναι η πολυετής κατάληψη του Νότιου Λιβάννου από τους Ισραηλινούς, που έφερε τις δύο πλευρές πιο κοντά» εξηγεί στη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro» ο στρατηγός Ασράφ Ριφί, γενικός διευθυντής των Δυνάμεων Εσωτερικής Ασφαλείας του Λιβάνου.

Η δολοφονία-ντόμινο

Το κυνηγητό των πρακτόρων ξεκίνησε με αφορμή τη δολοφονία του Μιάντ Μουγκνίγιεφ, του επικεφαλής του στρατιωτικού σκέλους της Χεζμπολάχ, το 2008. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς έγιναν οι πρώτες συλλήψεις, που ήταν δύο αδέλφια σουνίτες με καταγωγή από την κοιλάδα Μπεκάα. Στην κατοχή τους βρέθηκε φωτογραφικό υλικό και βίντεο από βάσεις του Στρατού.

Τον Ιανουάριο του 2009 συνελήφθη ένας εργαζόμενος στο αεροδρόμιο της Βηρυτού, ο οποίος στην ουσία απήχθη ενώ πήγαινε στη δουλειά του. Οταν τον ανέκρινε η Χεζμπολάχ, ο Τζόζεφ Σάντερ αποκάλυψε ότι έδινε πληροφορίες για τις κινήσεις όλων των διπλωματών της Μέσης Ανατολής που περνάνε από αυτό το κομβικής σημασίας αεροδρόμιο. Η άλλη σύλληψη αφορούσε έναν εργαζόμενο σε γκαράζ της πόλης Ναμπατιγιέφ, ο οποίος τοποθετούσε κρυφά συστήματα εντοπισμού σε αυτοκίνητα σιιτών για λογαριασμό των Ισραηλινών.

Η πιο εντυπωσιακή σύλληψη, ενδεικτική της διείσδυσης των Ισραηλινών στον μηχανισμό των υπηρεσιών του Λιβάνου, ήταν αυτή του στρατηγού Αμπίντ Αλάμ, πρώην στελέχους της Διεύθυνσης Στρατιωτικών Πληροφοριών, ο οποίος παραδέχτηκε ότι δούλευε για τους Ισραηλινούς από το 1998. Αυτοί τον έπεισαν να πάρει σύνταξη για να δημιουργήσει ένα δίκτυο στρατολόγησης πρακτόρων ταξιδεύοντας στην Κύπρο, την Ιταλία αλλά και τη χώρα μας.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου