Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει, σκληραίνει

Την ώρα που γράφουμε οι Αλβανοί δολοφόνοι, δραπέτες από τις φυλακές των Τρικάλων,φέρονται να έχουν εντοπιστεί σε περιοχή της ορεινής Δωρίδας, στη Φωκίδα.
Άγνωστο ποια θα είναι η κατάληξη.
Αν θα συλληφθούν ή αν θα διαφύγουν πάλι, προσθέτοντας άλλον ένα κρίκο στο περιδέραιο ταπείνωσης της Ελληνικής Πολιτείας και όλων των ιθαγενών.
Η Αλβανία, παρακολουθεί με άγρια χαρά και ελάχιστα κρυπτόμενη υπερηφάνεια τα παιδιά της να ταπεινώνουν την μισητή γι’ αυτούς Ελλάδα.
Και η Ελλάδα, παρακολουθεί με ανίσχυρη οργή, και καταλογίζει πολιτικό κόστος (ας το θυμούνται όσοι επιζητούν αυτοδυναμίες…) καθώς επί τρεις μήνες οι δραπέτες, «πρεζωμένοι», οργώνουν την Κεντρική Ελλάδα, ληστεύοντας, δολοφονώντας και διαφεύγοντας. Ποιος να αντισταθεί σε μια ύπαιθρο που έχει ερημώσει ή κατοικείται από ηλικιωμένους.
Όχι τυχαία, όποιον και να ρωτήσεις, νέο-γέρο, άνδρα-γυναίκα, δεξιό-αριστερό, θα σου πει, λίγο συγκρατημένα στην αρχή, με θυμό που ξεπηδάει σαν ηφαίστειο στη συνέχεια, ότι πρέπει να εκτελεστούν. Είτε αφού συλληφθούν είτε, προτιμότερο, χωρίς καν να επιχειρηθεί να συλληφθούν συμβατικά.
Στον μονοπολικό κόσμο που προέκυψε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης η Ελλάδα έγινε με εντολή των ΗΠΑ η τροφός της Αλβανίας. Διατάχθηκε να την «βυζάξει» εισοδήματα ώστε να κρατηθεί στο Δυτικό στρατόπεδο.
Χωρίς να διεκδικηθεί από την πλευρά μας τουλάχιστον η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου.
Τις πρακτικές συνέπειες των αμερικανικών γεωστρατηγικών επιδιώξεων πλήρωσαν χιλιάδες Έλληνες, κυρίως ηλικιωμένοι, οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας, που σφάχτηκαν και ληστεύτηκαν ανηλεώς από τους εγκληματίες Αλβανούς οι οποίοι συνέρρευσαν μετά την άρση του εμπολέμου και το άνοιγμα των συνόρων.
Ενώ όμως εμείς μηρυκάζουμε ανθρωπιστικές αερολογίες και ευρωπαϊκά κεκτημένα, έχοντας γίνει το φίλτρο για να απολαμβάνουν οι Δυτικοευρωπαίοι ως κεκτημένο την ασφάλεια, η Κίναμεταδίδει σε ζωντανή μετάδοση, εμφανώς για παραδειγματισμό, τα τελευταία βήματα μελλοθανάτων εγκληματιών προς την εκτέλεση.
Λέτε οι Κινέζοι είναι βάρβαροι; Να συμφωνήσω. Αλλά σε αυτούς τους βαρβάρους δεν δώσαμε το μεγαλύτερό μας λιμάνι, σε αυτούς δεν θέλουμε να δώσουμε όλα τα στρατηγικά λιμάνια και αεροδρόμια που λόγω χρέους εκποιούμε, σε αυτούς δεν προσβλέπουμε αγωνιωδώς για επενδύσεις;
Και λίγο κοντύτερα, στην Μέση Ανατολή, ενώ εμείς θρηνούμε την απώλεια Ρουπακιώτη από το υπουργείο που οφείλει να επιβλέπει τους εγκληματίες, το Κουβέϊτ προχώρησε στην άρση της απαγόρευσης των εκτελέσεων.
Τις προάλλες απαγχόνισε δυο Αιγυπτίους. Ο ένας είχε δολοφονήσει ένα ζευγάρι. Ο άλλος, είχε βιάσει 18 ανήλικους και των δύο φύλων, οι Κουβεϊτιανοί δεν περίμεναν να βιάσει και 19ο.
Βάρβαρο και το Κουβέϊτ; Μα γι’ αυτό δεν έκανε ολόκληρη εκστρατεία η πολιτισμένη Δύση, κι εμείς με μια φρεγάτα, για να το απελευθερώσει από τον «κακό» Σαντάμ; Από αυτό δεν ψωνίζει η Δύση πετρέλαιο;
Το μόνο στήριγμα για το άτομο, πριν «ξεφύγει» στην παράνοια για να αντιμετωπίσει την πλανητική ανομία που προκάλεσε η παγκοσμιοποιημένη υφήλιος, οχυρωνόμενο με όπλα και πυρομαχικά στο σπίτι του, είναι το εθνικό κράτος.
Κάτι «μεταρρυθμιστές» που έχουν ως κύριο επάγγελμα την ύμνηση των αλλότριων εθνικισμών και την διαρκή ενοχοποίηση ενός ανύπαρκτου ελληνικού, είναι η 5η φάλαγγα στην ελληνική κοινωνία.
Τα έθνη θα επιζήσουν. Όχι όλα. Θα συμφωνήσω με τον Νταβούτογλου : Στην Νέα Εποχή θα επιβιώσουν τα έθνη που διαθέτουν την μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Δυστυχώς ή ευτυχώς λοιπόν η αυστηροποίηση της ποινικής νομοθεσίας και του κολασμού είναι καθήκον αυτοσυντήρησης.
«It’s the end of the world as we know it» τραγουδούσαν οι REM. Και έτσι είναι.
Όμως υπάρχει και ο Χατζηδάκις με τον Καμπανέλλη : στρατιώτη μου στη μάχη θα νικήσειόποιος πολύ το λαχταράει να ζήσει.
Αν η Ελλάδα λαχταράει να ζήσει, οφείλει να κόψει το νήμα της ζωής εκείνων που την διαλύουν. Μόνο ο φόβος για το σαρκίο λειτουργεί, και αυτός ως ένα βαθμό, αποτρεπτικά. Οι Αφγανοί δολοφόνοι του Κάνταρη, ο δράκος της Πάρου, Αλβανοί, προέρχονται από τόπους όπου επικρατούν σκληρότατες συνθήκες, τις ελληνικές φυλακές τις έχουν για λούνα παρκ.
Πρώτον, θανατική ποινή για εγκλήματα από άτομα άκρως επικίνδυνα για την δημόσια τάξη και ασφάλεια – όπως οι συγκεκριμένοι δραπέτες.
Δεύτερον, αλλαγή των κανόνων εμπλοκής των αστυνομικών δυνάμεων σε περιπτώσεις άκρως επικινδύνων και οπλισμένων κακοποιών.
Τρίτον, στρατιωτική εκπαίδευση των αστυνομικών
Τέταρτον, εκτέλεση από τις ειδικές δυνάμεις τύπων όπως σήμερα ο Κολα ή παλιότερα ο Σορίν Ματέι ή ο Ριζάι ή ο Πάσσαρης ή εκείνος που κρατούσε  ομήρους σε λεωφορείο, ιδού η κατάληξη  του John Dillinger στην μεγάλη δημοκρατία πέραν του Ατλαντικού.
Πέμπτον, εκ βάθρων τροποποίηση της ποινικής νομοθεσίας για περιπτώσεις αυτοάμυνας σε περίπτωση εισβολής κακοποιών σε κατοικία, αθώωση των ιδιοκτήτων που αντισταθήκαν ένοπλα ή όχι και εξουδετέρωσαν τους εισβολείς – σήμερα διώκονται για αυτοδικία.
Έκτον, άμεση τροποποίηση της ποινικής νομοθεσίας για τα αδικήματα εισβολής και βλάβης σε περιουσιακό στοιχείο, δυνατότητα αντίστασης χωρίς επιπτώσεις για τον ιδιοκτήτη (παρατηρείται π.χ. το φαινόμενο να εισέρχονται αλλοδαποί σε δενδροκαλλιέργειες δεκαετιών, ξυνά, ελιές κλπ, να κόβουν τα δένδρα και να τα παίρνουν με σκοπό να τα πουλήσουν για ξυλεία, και οι ιδιοκτήτες να μην μπορούν να κάνουν τίποτα επειδή διακινδυνεύουν οι ίδιοι φυλάκιση, πάλι από αυτοδικία).
Έβδομον, για άκρως παραβατικούς αλλοδαπούς που εμπλέκονται σε κακουργήματα, άμεση απέλαση των συγγενών 1ου βαθμού, ακόμα και αυτών που έχουν νόμιμη άδεια παραμονής. Υιοθέτηση συλλογικής ενοχής; Η μάνα του Αλκέτ Ριζάι δηλώνει περήφανη για το γιο της. Ας τους «μαζέψουν» οι ίδιοι αν θέλουν να μείνουν, δεν χρωστάει η ελληνική κοινωνία.
Όγδοον, επιπλέον, άμεση χρέωση σε κατάδικους και συγγενείς 1ου βαθμού του κόστους των αστυνομικών επιχειρήσεων και των χρησιμοποιούμενων πόρων. Πληρώνουμε εκατομμύρια για να κυνηγάμε τον Κόλα αντί (να πληρώσουμε) μια σφαίρα.
Ένατον, αυστηροποίηση της νομοθεσίας για απεχθή αδικήματα όπως η παιδεραστία – οι «ελευθεριακοί» τύπου Κον Μπεντιτ να πάνε στην Ολλανδία, ή εθνικά επιζήμια κακουργήματα όπως η αρχαιοκαπηλεία, ο εκ προμελέτης εμπρησμός δασών.
Η θέση μας για σκλήρυνση των ελληνικών αρχών έχει αποκλειστικά στόχο την κυρίως αλλοδαπή και δευτερευόντως ελληνική, ποινική  παραβατικότητα.
Στις ΗΠΑ αντιμετώπισαν το Occupy Wall Street σαν να ήταν Dillinger. Οι πονηροί νεοφιλελεύθεροι λοιπόν μην σπεύσουν να υπερθεματίσουν στην κατεύθυνση αυτού που διακαώς ζητάνε : την ποινικοποίηση συλλήβδην της πολιτικής δράσης, δηλαδή της αντίδρασης στα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που φεουδοποιούν τον ελληνικό χώρο.
Προφήτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου