Κατά τη διάρκεια της εαρινής στρατολόγησης στο ρωσικό στρατό θα πρέπει να κληθούν 153.200 άτομα. Το ανάλογο διάταγμα υπέγραψε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν.
Το έγγραφο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Κρεμλίνου και τίθεται σε ισχύ από την ημέρα της δημοσίευσής του. Η εαρινή στρατολόγηση θα διεξαχθεί από την 1η Απριλίου έως τις 15 Ιουλίου.
Η αιφνίδια για πολλούς απόφαση που στην ουσία αυξάνει το στράτευμα κατά 15%
(1,040,000 είναι η παρούσα δύναμη) δεν αιτιολογήθηκε από το Κρεμλίνο. Έρχεται όμως ως συνέχεια της γενικότερης κινητικότητας των ενόπλων δυνάμεων μετά και την μεγάλη ναυτική άσκηση στην Μαύρη Θάλασσα την περασμένη εβδομάδα.
Σημεία και τέρατα αναμένεται να βγουν από τις έρευνες που διεξάγει η Αστυνομία στις φυλακές Τρικάλων. Εκεί, όπου πριν από δέκα ημέρες, μετά από μια πολύ καλά προετοιμασμένη –στρατιωτικού τύπου, όπως χαρακτηρίζεται- επιχείρηση, κυριολεκτικά «γαζώθηκαν» οι εξωτερικοί φρουροί της φυλακής, και απέδρασαν έντεκα κρατούμενοι. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, μάλιστα, φαίνεται ότι προετοιμαζόταν και νέα απόδραση, πολύ μεγαλύτερη, για δεκάδες κρατουμένους. Κοντολογίς, η εικόνα που δίδεται από υψηλόβαθμα στελέχη της Αστυνομίας και του υπουργείου Δικαιοσύνης, είναι ότι το «σωφρονιστικό κατάστημα» ήταν ξέφραγο αμπέλι για το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο εύκολα περνούσε στο εσωτερικό της φυλακής, από ναρκωτικά έως όπλα.
Οι σοβαρότατες εξελίξεις στην Κύπρο και η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, άφησαν στο περιθώριο το μείζον θέμα στις ελληνικές φυλακές, που με αφορμή την πρωτοφανή επίθεση και απόδραση από τις φυλακές Τρικάλων, δείχνει τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ωστόσο, ο τέλεια οργανωμένος τρόπος που έγινε η επίθεση, η στρατιωτικού τύπου οργάνωση της επιχείρησης, η τεράστια δύναμη πυρός, καθώς και ο βαρύς οπλισμός σε πολυβόλα Καλάσνικωφ και σε χειροβομβίδες, δημιούργησε εύλογα ερωτηματικά γύρω από το ποιοί βρίσκονται πίσω από αυτό το συγκλονιστικό γεγονός. Κατά εκτιμήσεις, δεν αποκλείεται ακόμα το ενδεχόμενο συνεργασίας οργανωμένου εγκλήματος και βαλκανικών παραστρατιωτικών οργανώσεων.
Οι έρευνες επικεντρώνονται προς την κατεύθυνση ενός από τους έντεκα δραπέτες (άπαντες Αλβανοί), ο οποίος έχει βαρύτατο ποινικό μητρώο, και έως τώρα δεν έχει συλληφθεί. Ως γνωστόν, συνελήφθησαν τρεις από τους δραπέτες. Για το συγκεκριμένο πρόσωπο διερευνάται το προφίλ του στο χώρο του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά και ενδεχόμενες διασυνδέσεις με παραστρατιωτικές, τύπου αλβανο-κοσσοβάρικου UCK. Μια υπόθεση που δεν αποτελεί έκπληξη πάντως, δεδομένου ότι στα Βαλκάνια, αρκετές παραστρατιωτικές οργανώσεις αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με το οργανωμένο έγκλημα.
Να σημειωθεί, εκτιμούν μέλη του προσωπικού των φυλακών, ορισμένα εκ των οποίων είχαν πάρει μέρος στην επιχείρηση «ανακατάληψης» της φυλακής, στις 22-3-2013, όταν εκδηλώθηκε η επίθεση, ότι στην στρατιωτικού τύπου επιχείρηση που έγινε, μετείχαν από επτά έως 15 άτομα, πολύ καλά οπλισμένα, που λειτουργούσαν με πλήρη πειθαρχία, είχαν μελετήσει καλά την περιοχή και, ενώ υπήρξε καταιγισμός πυρών, και πραγματικός πόλεμος, εκτελούσαν την αποστολή τους με απόλυτη ψυχραιμία. Ενδεικτικό της έντασης της επίθεσης είναι ότι ακόμα και προχτές, πυροτεχνουργοί του Στρατού και της Αστυνομίας συγκέντρωναν από την περιοχή γύρω από τις φυλακές, χειροβομβίδες (περί τις 18) που δεν είχαν εκραγεί, καθώς και εκατοντάδες κάλυκες από Καλάσνικωφ.
«Γυμνοί» στα Καλάσνικωφ
Το συγκλονιστικό είναι ότι η «μεγάλη απόδραση» έγινε μόλις ένα μήνα αφότου στην ίδια φυλακή εκδηλώθηκε απόπειρα απόδρασης του διαβόητου Παναγιώτη Βλαστού, με ελικόπτερο μάλιστα. Όπως κάτι αντίστοιχο είχε σημειωθεί στις 4 Ιουνίου 2006, στις φυλακές Κορυδαλλού από τους Βασίλη Παλαιοκώστα και Αλκέτ Ριζάι. Ως γνωστόν, η τελευταία απόπειρα Βλαστού απέτυχε, όταν οι εξωτερικοί φρουροί κτύπησαν το ελικόπτερο.
Παρά ταύτα, στις 22 Μαρτίου, οι φρουροί των φυλακών Τρικάλων βρέθηκαν κυριολεκτικά «γυμνοί» απέναντι στους επιτιθέμενους. Οι τελευταίοι γάζωσαν τις σκοπιές που δεν διαθέτουν καμμία θωράκιση, και, ως εκ θαύματος δεν υπήρξαν νεκροί. Σήμερα, εξηγεί μέλος του προσωπικού των φυλακών, «αυτοί οι άνθρωποι ανεβαίνουν για να φυλάξουν, στη σκοπιά που είναι γαζωμένη με 140 σφαίρες, περνούν από τα μέρη που έχουν αφήσει τα σημάδια τους οι εκρήξεις χειροβομβίδων, και από το σημείο που έχει αφήσει σημάδι η λίμνη αίματος ενός συναδέλφου. Κι’ όμως, για τους μισούς από αυτούς ούτε καν αλεξίσφαιρα γιλέκα δεν υπάρχουν. Αισθανόμαστε, όχι απλά την αδιαφορία, άλλα ότι μας έχουν εντελώς παρατημένους», λέγουν χαρακτηριστικά.
Ενδιαφέρον είναι επίσης, ότι μόλις περίπου δέκα ημέρες πριν την επίθεση στα Τρίκαλα, στις φυλακές «υψίστης» ασφαλείας του Μαλανδρίνου, ο Ριτζάϊ είχε πάρει ομήρους φρουρούς και σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Μέχρι να παραδοθεί, είχε προβεί σε σειρά φιλοαλβανικών «κηρυγμάτων», ενώ έστελνε φωτογραφίες με τους ομήρους, από το κινητό του σε ΜΜΕ της χώρας του. Όλα αυτά τα γεγονότα, σε συνδυασμό με ασφαλείς πληροφορίες από άλλες ελληνικές φυλακές, ότι εξυφαίνονται σχέδια απόδρασης και «εξεγέρσεων», έχουν οδηγήσει αρμόδια κυβερνητικά στελέχη στο συμπέρασμα ότι «η ατμόσφαιρα στις φύλακες μυρίζει μπαρούτι. Πόσο μάλλον, αφού κάποιες οργανωμένες ομάδες του υποκόσμου θεωρούν ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τα πιθανά προβλήματα που έχει το ελληνικό κράτος, εξαιτίας της κρίσης».
Η ΕΥΠ
Υψηλόβαθμοι κύκλοι της Αστυνομίας πάντως, σημειώνουν με έμφαση ότι η κατάσταση έχει χειροτερεύσει ιδιαίτερα εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, από τη στιγμή που δολοφονήθηκε υψηλόβαθμος παράγων των μυστικών υπηρεσιών των Σκοπίων, ο οποίος δούλευε και για λογαριασμό της ελληνικής ΕΥΠ. Να σημειωθεί πως της δολοφονίας αυτής, ακολούθησε πρακτικά το «ξήλωμα» του δικτύου της ελληνικής μυστικής υπηρεσίας στη γειτονική χώρα, με άγνωστες συνέπειες και για άλλες βαλκανικές χώρες. Την ευθύνη γι’ αυτό επιρρίπτουν πολλοί στην προηγούμενη ηγεσία της ΕΥΠ.
Κατά αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, «όταν το δίκτυο αυτό βρισκόταν σε πλήρη δράση, μαθαίναμε εγκαίρως σχέδια τα οποία θα ελάμβαναν χώρα στην Ελλάδα, μεταξύ των άλλων, και μέσα στο οργανωμένο έγκλημα». Διαπίστωση που αφήνει να φανεί το μέγεθος του πλήγματος που έχουν δεχθεί έκτοτε οι ελληνικές διωκτικές αρχές.
Έκλεισε το Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Είδηση - σοκ. Σε οποιαδήποτε προηγμένη χώρα της Ευρώπης σήμερα έξω από το βιβλιοπωλείο οι βιβλιόφιλοι θα πραγματοποιούσαν συγκέντρωση, θα άναβαν κεράκια στη μνήμη ενός πολιτιστικού θεμέλιου του νεότερου κράτους μας, θα υπήρχαν «αγανακτισμένοι» διανοούμενοι που με ψήφισμά τους θα ζητούσαν να γίνει κάτι για να σωθεί το βιβλιοπωλείο.
Από αυτόν τον χώρο πέρασε η λογοτεχνική γενιά του ΄30 που καθόρισε το νεοελληνικό πολιτιστικό στίγμα και κατόπιν η γενιά των ταραγμένων χρόνων του ΄60. Μετά έδωσε εκεί το ραντεβού της η ανανεωτική γενιά του ΄80 και όλοι οι άλλοι που θεωρούσαν ότι η Εστία δεν ήταν βιβλιοπωλείο αλλά «ναός», «σπουδαστήριο», «πανεπιστήμιο», χώρος διαλόγου και ανανέωσης των ιδεών.
Φυσικά η είδηση ότι έκλεισε το Βιβλιοπωλείο της Εστίας, πλην κάποιων ρομαντικών – και είναι έκπληξη ότι τα social media θυμήθηκαν κάτι από τον πρωταρχικό ρομαντικό εαυτό τους κι έγραψαν κάτι – ουδείς επίσημος ή ανεπίσημος, πολιτιστικό σωματείο ή κάτι άλλο, τουλάχιστον μέχρι στιγμής έδειξε να συγκινείται.
Και γιατί άλλωστε να συγκινηθεί κάποιος; Σε μια χώρα με κοντή μνήμη κάτι τέτοιες νοσταλγίες θεωρούνται απομεινάρια μιας άλλης εποχής – ενώ αν κλείσει η Proton Bank έχουν να κλάψουν πολλοί περισσότεροι.
Έγραφα χωρίς καν να υποπτεύομαι το οδυνηρό τέλος πέρυσι: «Σε κάποιες χώρες η ιστορία του πολιτισμού τους έχει τα θεμέλιά της σε θεσμούς που αποτέλεσαν εστίες νεωτερικών απόψεων και εφαλτήριο για την πρόοδό τους. Στη χώρα μας οι θεσμοί αυτοί στη νεότερη ιστορία είναι πολύ λίγοι. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η Εστία. Μια οικογενειακή επιχείρηση που σήμερα διευθύνεται από την πέμπτη γενιά της, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις δώδεκα μακροβιότερες ελληνικές επιχειρήσεις, εκδίδει το μακροβιότερο ελληνικό περιοδικό και στον κατάλογό της περιλαμβάνονται 1.500 συγγραφείς και 4.000 νέοι τίτλοι, πολλοί εκ των οποίων διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία του ελληνικού πνευματικού πολιτισμού».
Θυμίζω ότι το Βιβλιοπωλείον της Εστίας δημιουργήθηκε από τον Γ. Κασδόνη το 1885 και στεγάστηκε στην οδό Σταδίου 32. Τη συνέχεια του εκδοτικού οίκου ανέλαβε ο ανιψιός του Ιωάννης Δ. Κολλάρος, ο οποίος θα συνδέσει το όνομά του με τα καλά εκπαιδευτικά βιβλία, το Πανελλήνιον Βιβλιογραφικόν Δελτίον, τις μεταφράσεις αρχαίων ελλήνων συγγραφέων κτλ. Το 1925 εισέρχεται στον εκδοτικό οίκο ο Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος, ανιψιός του Ι. Δ. Κολλάρου, που θα αναλάβει την επιχείρηση μόνος του μετά τον θάνατο του θείου του, το 1956.
Ο Κ. Σαραντόπουλος θα συνδέσει το όνομά του με τη δημιουργία της περίφημης Σειράς Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας στην οποία θα στεγαστεί το σύνολο της γενιάς του ΄30. Το 1972 ο εκδοτικός οίκος περνάει στα χέρια της κόρης του Κ. Σαραντόπουλου, Μαρίνας (Μάνιας) Καραϊτίδη, η οποία θα ανανεώσει την εκδοτική παραγωγή με νέες σειρές και ονόματα. Η συνέχεια ανήκε στα παιδιά της κυρίας Μάνιας, την Εύα Καραϊτίδη στο εκδοτικό (που ευτυχώς συνεχίζει με συνεχώς καλύτερους τίτλους) και τον Γιάννη Καραϊτίδη που ανέλαβε το βιβλιοπωλείο σε αυτή τη δύσκολη εποχή.
Είναι ορισμένοι που λοιδορούν τα μεγάλα βιβλιοπωλεία του κέντρου. Αγνοούν ότι είναι ο πνευματικός πνεύμονας - μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά- της πρωτεύουσας. Εκεί πουλιούνται τα βιβλία, μαζεύεται το χρήμα για να διοχετευτεί στους εκδότες, τους τυπογράφους και τους συγγραφείς. Αν αφήσουμε να κλείσουν, κάποτε θα κτυπάμε το κεφάλι μας.
Όμως το Βιβλιοπωλείο της Εστίας ήταν ένα συμβολικό κεφάλαιο στην πνευματική ζωή της χώρας. Θα μας λείψει η Μαρία και οι άλλοι εργαζόμενοι τόσα χρόνια στο βιβλιοπωλείο, που ήξεραν τα πάντα για το βιβλίο. Θα μας λείψει το υπόγειο, που έβρισκες όποιο βιβλίο δεν έβρισκες αλλού. Θα μας λείψει η κυρία Μάνια, ο άνθρωπος - φτερούγα όλων των σκεπτόμενων επισκεπτών του βιβλιοπωλείου.
Ταυτοποιήθηκε από την Αστυνομία ,ότι είναι δραπέτης των φυλακών Τρικάλων ,ένας από τους τρείς δράστες της ένοπλης ληστείας, σε ταβέρνα στην παλιά εθνική οδό Αθηνών-Θηβών και της καταδίωξης που ακολούθησε, με την ανταλλαγή πυροβολισμών, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 25χρονης, στα ΄Ισθμια Κορινθίας.
Πρόκειται για τον Μάρκο Κόλα 36 ετών , έναν από τους οκτώ δραπέτες που διαφεύγουν και ο οποίος είχε συλληφθεί στο παρελθόν, μετά από μάχη, στο Βύρωνα όπου και πάλι είχε σκοτωθεί από σφαίρες, αστυνομικών τότε , ένας πολίτης.
Πριν από λίγο εντοπίστηκε ,από τις αστυνομικές δυνάμεις, το τζίπ που είχαν κλέψει οι δράστες, από τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας, εγκαταλελειμμένο ,σε αγροτική περιοχή ,στο Σολωμό Κορινθίας. Το τζιπ θα μεταφερθεί για έρευνα στα Εγκληματολογικά εργαστήρια.
Από κουραστικό έως αηδία έχει καταντήσει αυτή η υπόθεση με τα «στρατόπεδα Κούρδων τρομοκρατών» στην Ελλάδα, που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί αναφέρει ο πολυχρονεμένος Ερντογάν, ο πρωθυπουργός της φίλης και συμμάχου Τουρκίας.
Για ία ακόμη φορά, ο Τούρκος πρωθυπουργός, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη χώρα του, ρωτήθηκε για τον αφοπλισμό των ανταρτών του ΡΚΚ… στο εξωτερικό, δηλαδή στην Ελλάδα! Στην απάντησή του ανέφερε «συζητάμε και με την Ελλάδα και της λέμε κοιτάξτε, υπάρχουν στη χώρα σας στρατόπεδα». Και μάλιστα, ο Ερντογάν είπε ότι συζητά το θέμα με την ελληνική κυβέρνηση σε ανώτατο επίπεδο, αλλά αν παρά την ειρηνική αυτή εμπλοκή των δυο χωρών σε συζητήσεις «εξακολουθούν να βρίσκονται τρομοκράτες, που χτυπούν ή που θα χτυπήσουν τη χώρα μας οι οποίοι εκπαιδεύονται στα δικά σας στρατόπεδα, τότε δεν έχει νόημα η συμφωνία που κάναμε. Μας είπαν ότι θα κλείσει το στρατόπεδο».
Για να συνεχίσει, ότι όπως πληροφορήθηκαν η Ελλάδα έκλεισε το στρατόπεδο! Και στη συνέχεια συλλάβαμε και 14 «τρομοκράτες». Και παρά τη σύλληψη, τα δικαστήρια τους
άφησαν ελεύθερους! Και οι Τούρκοι άρχισαν λέει να μας πιέζουν, λέγοντάς μας ότι «άλλα μας είπατε και άλλα έγιναν». Κι εμείς απαντήσαμε ότι… το φροντίζουμε και να μην ανησυχούν!Και οι Τούρκοι περιμένουν!
Ποιος από τους δυο μας κάνει πλάκα; Ο Σαμαράς ή ο Ερντογάν; Διότι αν έχει στοιχεία για «στρατόπεδο τρομοκρατών», παρακαλούμε θερμά τις τουρκικές υπηρεσίες να στείλουν ότι στοιχεία έστειλαν στην κυβέρνηση στο e-mail του ιστοχώρου μας και δεσμευόμαστε να πάμε και να κάνουμε ρεπορτάζ επιτόπου. Ότι και να γράψουμε μετά, είτε θετικά είτε αρνητικά, η Τουρκία θα έχει κερδίσει την απόδειξη του ισχυρισμού της. Δίκαιη συμφωνία.
Να μην εννοούν όμως τα στρατόπεδα των προσφύγων, διότι θα είναι απλά φαιδροί. Ποια στρατιωτική εκπαίδευση ρε «μπαγλαμάδες» εκεί οι άνθρωποι διαμαρτύρονται για τις συνθήκες ζωής, αν ήταν να εμπλακεί η Ελλάδα σε τέτοια «παιχνίδια» σε προσφυγικούς καταυλισμούς θα τους «φιλοξενούσε», ή στο… Hilton; Πλάκα μας κάνει ο Ερντογάν με τους «τρομοκράτες»; Κι εάν βρίσκεται κάποιος Κούρδος που ήταν στο PKK και έφυγε από την «πατρίδα» Τουρκία για να γλιτώσει τοεξπρές του μεσονυχτίου στις φιλόξενες τουρκικές φυλακές, τον βαφτίσαμε κατευθείαν τρομοκράτη και… εκπαιδευόμενο βεβαίως-βεβαίως; Δε χαίρονται να είναι εδώ και όχι στο όρος Καντίλ να κερνάει μολύβι τους Τούρκους στρατιώτες;
Με την ευκαιρία, μήπως θέλει ο Ερντογάν να ανοίξουμε το θέμα πόσοι κατά καιρούς παρίσταναν τους πρόσφυγες και ήταν πράκτορες της τουρκικής MIT; Όλοι γνωστοί είναι, απλά κάποιοι συνελήφθησαν και κάποιοι όχι… και όποιος έχει μυαλό καταλαβαίνει εκεί στην Άγκυρα.
Επειδή όμως αυτό το θέμα στην κυριολεξία μας την έχει δώσει κάμποσο στα νεύρα, αυτοί οι κύριοι της κυβέρνησης, σκοπεύουν να πούνε σε απλά ελληνικά τι σημαίνει, ή θα αφήνουμε μόνο το υπουργείο Εξωτερικών με τις κλισέ διαψεύσεις – δεν θα μπορούσε να κάνει και τίποτε άλλο, για α είμαστε και δίκαιοι – κι εκεί θα εξαντλείται η αντίδρασή μας. Για να ασχολούμαστε σήμερα με αυτό, σημαίνει ότι το διαβάσαμε μια, το διαβάσαμε δυο, το διαβάσαμε τρεις και είπαμε τι στην ευχή συμβαίνει;
Κανείς τους δεν αντιλαμβάνεται ότι οι Τούρκοι ακολουθούν κατά γράμμα τη στρατηγική του Γκέμπελς, «ρίξε, ρίξε λάσπη, κάτι θα μείνει στο τέλος»; Σκοπεύουν να συνεχίσουν να μη λένε κουβέντα και να αφήσουν τον Ερντογάν να εκμεταλλεύεται την υπόθεση και να χτίζει την εικόνα της Ελλάδας ως κράτους που υποθάλπει τη διεθνή τρομοκρατία;
Φαίνεται ότι το κίνημα για την υπεράσπιση του αγέννητου(‘pro-life’) απέκτησε έναν απρόσμενο υποστηρικτή. Την προηγούμενη Τετάρτη, ο Richard Dawkins, ο διασημότερος υπερασπιστής του αθεϊσμού και συγγραφέας του «Η περί Θεού αυταπάτη», (‘The God Delusion’), έκανε ένα προκλητικό σχόλιο στο tweeterγια την έκτρωση:
«Όσον αφορά τις έννοιες του "ανθρώπου" που σχετίζονται με την ηθική της άμβλωσης, κάθε έμβρυο είναι λιγότερο ανθρώπινο από ό, τι είναι ένα ενήλικο γουρούνι».
Τώρα, όταν πληκτρολογούσε ο Dawkins "κάθε έμβρυο," δεν εννοούσε "κάθε έμβρυο". Δεν σκεφτόταν τα έμβρυα των δελφινιών ή τα έμβρυα των σκυλιών. Αυτό που πραγματικά ήθελε να πει ήταν το εξής:
«Όσον αφορά τις έννοιες του "ανθρώπου" που σχετίζονται με την ηθική των αμβλώσεων, κάθε ανθρώπινο έμβρυο είναι λιγότερο ανθρώπινο από ό, τι ένα ενήλικο γουρούνι».
Φυσικά, αυτό είναι μια ανόητη διακήρυξη. Ένα ανθρώπινο έμβρυο είναι ένας άνθρωπος. Ένα γουρούνι δεν είναι ένας άνθρωπος.
Στην αγγλική γλώσσα, η λέξη "άνθρωπος" (“human”) είναι ένας επιστημονικός όρος που ορίζει το είδος του Homo sapiens. Ένα ανθρώπινο έμβρυο είναι μέλος του Homo sapiens. Το γουρούνι δεν είναι. Ίσως ο Dawkins έχει κάποιον ιδιωτικό ορισμό για τη λέξη “human”, αλλά δεν είμαι μυημένος σε αυτές τις πληροφορίες. Ως εκ τούτου, εκτός εάν ο ίδιος μας αποκαλύψει την μυστική του διάλεκτο, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι απλώς μιλούσε αγγλικά - και, συνεπώς, έλεγε ανοησίες.
Σε επόμενα tweets, προσπάθησε να εξηγήσει τι εννοούσε:
«Ο άνθρωπος ("Human") έχει λειτουργίες που σχετίζονται με την ηθική των αμβλώσεων και περιλαμβάνει την ικανότητα να αισθάνεται πόνο ...
Το πιο σημαντικό ηθικό ζήτημα στη συζήτηση για την άμβλωση είναι "Μπορεί να αισθανθεί πόνο;"
Τώρα, γιατί ο Dawkins προσδιορίζει την ικανότητα ‘να αισθάνεται πόνο’ ως ένα "ανθρώπινο" χαρακτηριστικό; Η ικανότητα ‘να αισθάνεται πόνο’ δεν είναι κάτι μοναδικό του Homo sapiens.
Παρ’ όλα αυτά, η άποψή του είναι σαφής: η ηθική των αμβλώσεων εξαρτάται από την ικανότητα του εμβρύου να νοιώθει πόνο. Αυτό είναι πραγματικά ένα περίεργο επιχείρημα. Υποστηρίζει άραγε ο Dawkins ότι εάν κάποιος έδινε σε ένα νεογέννητο μωρό αναισθητικό, αφαιρώντας έτσι την ικανότητά του να αισθάνεται πόνο, η βρεφοκτονία θα ήταν ηθικά αποδεκτή;
Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Dawkins παραπονιέται:
«Στα tweets με το θέμα γουρούνι / έκτρωση, είμαι καταστεναχωρημένος που τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να δουν την λογική και μένουν στο συναίσθημα».
Αλλά αυτό είναι ακριβώς που έκανε ο Dawkins, εντοπίζοντας τον πόνο ως το «πιο σημαντικό ζήτημα στη συζήτηση για την άμβλωση»! Ο πόνος βιώνεται από το θύμα μέσα στα βάθη της καρδιάς, αλλά σίγουρα σε κάθε λογική ανάλυση, η δολοφονία ενός συνειδητού χοίρου είναι λιγότερο προβληματική από τη δολοφονία ενός ανθρώπου που κοιμάται.
Επιπλέον, σε πολλές καθυστερημένες εκτρώσεις, το έμβρυο αισθάνεται φυσικά τεράστιο πόνο! Ο Dawkins αναγνωρίζει αυτό:
«Τα δικαιώματα της γυναίκας πάνω στο σώμα της είναι εξαιρετικά σημαντικά. Όπως και ο πόνος.
Σε αντίθεση με πολλούς φίλους που είναι υπέρ των εκτρώσεων(‘pro-choice’), νομίζω ότι ο πόνος του εμβρύου θα μπορούσε να αντισταθμίσει το δικαίωμα της γυναίκας να ελέγξει το σώμα της».
Ώστε έτσι λοιπόν. Ο μεγάλος πρωταθλητής του ποπ αθεϊσμού είναι τώρα δημοσίως εναντίον των καθυστερημένων εκτρώσεων. Αυτό τον φέρνει σε αντίθεση με το κίνημα των ‘pro-choice’ γενικά και την κυβέρνηση Ομπάμα ειδικότερα.
Σάλος προκλήθηκε με τις φωτογραφίες που διέρρευσαν και αποκάλυψαν τους αμερικανικούς στόχους του ηγέτη της Βορείου Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν, την ώρα που τα τύμπανα πολέμου ηχούν στην κορεατική χερσόνησο.
Οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν απεικονίζουν τον Κιμ Γιονγκ Ουν να βρίσκεται στο γραφείο του μαζί με τέσσερις αξιωματικούς, ενώ πίσω τους φαίνεται ξεκάθαρα ένας χάρτης των ΗΠΑ που φέρει την επιγραφή «σχέδιο στρατηγικής για να χτυπήσουμε τις ΗΠΑ», με στόχους σχεδιασμένους πάνω στις πολιτείες της Ουάσινγκτον, Λος Άντζελες, Οστιν, Τέξας και Χαβάη.
Τις εικόνες έδωσε στη δημοσιότητα το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Kcna και μετέπειτα ο κρατικός τηλεοπτικός σταθμός Ktv, με το σχόλιο πως «επιτέλους σχεδιάστηκε ένα πλάνο για στρατηγική προετοιμασία, ώστε να οι πύραυλοι να είναι έτοιμοι για επίθεση στην ενδοχώρα των ΗΠΑ ανά πάσα στιγμή»
Την ίδια ώρα, βέβαια πολλοί κάνουν λόγο για τεράστια γκάφα του νεαρού Κιμ Γιονγκ Ουν, ο οποίος άθελά του αποκάλυψε τους στόχους του, ενώ άλλοι μιλούν για επίδειξη δύναμης, δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο ότι έχει τη δυνατότητα να επιτεθεί στις ΗΠΑ αν το θελήσει.
Όλα αυτά την ώρα που το καθεστώς της Βόρειας Κορέας ανακοίνωσε ότι η χώρα έχει τεθεί σε «κατάσταση πολέμου» κατά της Νότιας Κορέας, κλιμακώνοντας τη σκληρή ρητορική εναντίον της Σεούλ και της Ουάσιγκτον, η οποία οξύνθηκε μετά τις νέες διεθνείς κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Πιόνγκγιανγκ, εξ αιτίας των πυρηνικών δοκιμών που εξελίσσει.
«Από τη στιγμή αυτή και μετά, οι σχέσεις Βορρά-Νότου, εισέρχονται στην κατάσταση πολέμου και όλα τα ζητήματα που ανακύπτουν μεταξύ του Βορρά και του Νότου θα αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τους κανόνες σε καιρό πολέμου», αναφέρεται σε βορειοκορεατική ανακοίνωση, η οποία κάνει λόγο για «σκληρή φυσική αντίδραση» εναντίον «οποιασδήποτε προκλητικής πράξης» και μεταδόθηκε από το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων KCNA και κοινοποιήθηκε σε όλα τα θεσμικά και στρατιωτικά όργανα του καθεστώτος.
Διάτρητα τα μέτρα ασφαλείας στις φυλακές από τις ελλείψεις κονδυλίων. Προκαλούν σοκ τα ευρήματα από τους αιφνιδιαστικούς ελέγχους
Λίγες ημέρες μετά την πρωτοφανή μαζικήαπόδραση από τις φυλακές Τρικάλων, και την ομηρία σωφρονιστικών υπαλλήλων από τον βαρυποινίτη Αλκέτ Ριζάι, σωφρονιστικοί υπάλληλοι και αστυνομικοί της ΕΚΑΜ πραγματοποίησαν νέο αιφνιδιαστικό έλεγχο και ανακάλυψαν στην πέμπτη και έκτη πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, αλλά και στις φυλακές Τρικάλων, γι ακόμη μία φορά, δεκάδες αυτοσχέδια μαχαίρια, κινητά τηλέφωνα, ακόμη και το σχέδιο της απόδρασης των 11 Αλβανών κρατουμένων από τα Τρίκαλα !
ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΙΝΗΤΑ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ “ΠΥΡΗΝΩΝ”
Η κατάσταση στις φυλακές έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, τα μέτρα ασφαλείας αποδεικνύονται σχεδόν καθημερινά “σουρωτήρι”, αφού άκρως επικίνδυνοι κρατούμενοι αλλά και βαρυποινίτες, όχι μόνον κινούν τα νήματα των συμμοριών μέσα από τις φυλακές, αλλά προμηθεύονται ότι θέλουν από πιστόλια, μαχαίρια, κινητά και ναρκωτικά μέχρι και χειροβομβίδες ! Το απίστευτο είναι ότι σύμφωνα με πληροφορίες που όμως δεν επιβεβαιώνονται επίσημα από το υπουργείο Δικαιοσύνης, βρέθηκαν 5 κινητά τηλέφωνα ακόμη και στα κελιά κρατουμένων για συμμετοχή στην “Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς“.
Κρυμμένα μέσα σε ψευδοροφή κελιού στις φυλακές Τρικάλων, βρέθηκαν δύο ιδιόχειρα σχεδιαγράμματα που απεικονίζουν τον σχεδιασμό της πρόσφατης αιματηρής απόδρασης των 11 Αλβανών κρατουμένων, καθώς και ένα έντυπο όπου υπάρχουν ειδικοί κωδικοί επικοινωνίας των κρατουμένων ώστε να μην γίνουν αντιληπτοί από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.
Την ίδια στιγμή πάντως συνεχίζονται με πλήρη διακριτικότητα οι έρευνες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και Εθνικής Αμύνης ώστε να διαπιστωθεί ο ρόλος παραστρατιωτικών Αλβανών στο σχέδιο απόδρασης των έντεκα κακοποιών από τα Τρίκαλα. Όπωςπρώτο αποκάλυψε το “Newsbomb.gr” το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου, κλιμάκια από την Κατεχάκη και το Πεντάγωνο αναζητούν πρόσωπα που είχαν επαφή με τους κρατουμένους και φέρονται να έχουν συμμετάσχει σε επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης τόσο στο Κοσσυφοπέδιο, όσο και στο Τέττοβο της πΓΔΜ.
Το θέμα είναι σοβαρό αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του την περίεργη κινητικότητα που παρατηρείται από ομάδες που αυτοαποκαλούνται «αυτονομιστές της Τσαμουριάς».
(Ανανεωμένο) Σε εξέλιξη βρίσκεται αστυνομική επιχείρηση στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, με τη συνδρομή ειδικών δυνάμεων και ελικοπτέρου της ΕΛ.ΑΣ. για τον εντοπισμό και σύλληψη κακοποιών που εμπλέκονται σε χθεσινοβραδινή ενοπλη ληστεία σε ταβέρνα της παλαιάς εθνικής οδού Αθηνών – Θηβών.
Το βράδυ της Παρασκευής, μετά τη ληστεία, ακολούθησε καταδίωξη και ανταλλαγή πυροβολισμών στα Ίσθμια Κορινθίας όπου τραυματίστηκε θανάσιμα 25χρονη.
Η κοπέλα, η οποία επέβαινε σε ΙΧ και διέμενε στην Κόρινθο, δέχθηκε σφαίρα κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ των ληστών και αστυνομικών δυνάμεων που τους καταδίωκαν και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Κορίνθου όπου υπέκυψε.
Οι κακοποιοί θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνοι, έχουν βαρύ οπλισμό ενώ επέβαιναν σε κλεμμένο τζιπ, μαύρου χρώματος.
Το χρονικό της ληστείας
Όλα ξεκίνησαν γύρω στις 9 χθες το βράδυ όταν τρεις κουκουλοφόροι, οπλισμένοι με καλάσνικοφ εισέβαλαν σε ταβέρνα στην περιοχή Παλαιοκούνδουρα στην παλαιά εθνική οδό Αθηνών – Θηβών και με την απειλή των όπλων άρπαξαν από τον ιδιοκτήτη χρήματα και το αυτοκίνητό του τύπου τζιπ, με το οποίο διέφυγαν.
Οι δράστες εντοπίστηκαν μετά από αναζητήσεις στην εθνική οδό Αθηνών -Κορίνθου λίγο μετά την Κινέττα, από όπου ξεκίνησε η καταδίωξη.
Κατά τη διάρκεια της καταδίωξης, γινόταν συνεχώς ανταλλαγή πυροβολισμών με αποτέλεσμα, γύρω στις 11:30 το βράδυ, να τραυματιστεί θανάσιμα στα Ίσθμια η διερχόμενη με το αυτοκίνητό της 25χρονη.
Όπως προέκυψε, η βολίδα που προκάλεσε τον τραυματισμό της κοπέλας έχει βληθεί από καλάσνικοφ των κακοποιών.
Οι δράστες κατάφεραν να διαφύγουν και μέχρι στιγμής δεν έχουν εντοπιστεί τα ίχνη τους. Επίσης, δεν έχει βρεθεί ακόμα το κλεμμένο αυτοκίνητο με το οποίο διέφυγαν.
Το καθεστώς της Βόρειας Κορέας, ανακοίνωσε το Σάββατο ότι η χώρα έχει τεθεί σε «κατάσταση πολέμου» κατά της Νότιας Κορέας, κλιμακώνοντας τη σκληρή ρητορική εναντίον της Σεούλ και της Ουάσιγκτον, η οποία οξύνθηκε μετά τις νέες διεθνείς κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Πιόνγκγιανγκ, εξ αιτίας των πυρηνικών δοκιμών που εξελίσσει.
«Από τη στιγμή αυτή και μετά, οι σχέσεις Βορρά-Νότου, εισέρχονται στην κατάσταση πολέμου και όλα τα ζητήματα που ανακύπτουν μεταξύ του Βορρά και του Νότου θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αναλόγως», αναφέρεται σε βορειοκορεατική ανακοίνωση, που μεταδόθηκε από το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων KCNA και κοινοποιήθηκε σε όλα τα θεσμικά και στρατιωτικά όργανα του καθεστώτος.
Τα δύο κράτη της κορεατικής χερσονήσου είναι σε τεχνική «κατάσταση του πολέμου» επί σειρά δεκαετιών, καθώς ο κορεατικός πόλεμος της περιόδου 1950-53, έληξε με ανακωχή και όχι με κάποια συνθήκη ειρήνης.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης εξυμνεί τον σφαγέα του ελληνισμού στη Μικρά Ασία
Τόσο προκλητικός όσο ποτέ εμφανίστηκε στην εκπομπή «Άλλη όψη» ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης.
Σε άνετο στυλ, συνδυασμένο με μια open mind υποκουλτούρα, ο κ Μπουτάρηςαποκάλεσε τον Μουσταφά Κεμάλσαν «μεγάλο ηγέτη», ξεχνώντας προφανώς πως πρόκειται για τον μεγάλο σφαγέα του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία.
«Άσχετα με οποιαδήποτε πολιτική πεποίθηση, εμείς δεν ανακατευόμαστε στο τι συμβαίνει στην Τουρκία, ο Κεμάλ εξακολουθεί και είναι ένας μεγάλος ηγέτης, για να μην πως από τους μεγαλύτερους του τουρκικού κράτους», ανέφερε ο δήμαρχος χωρίς κανένα ενδοιασμό.
Ο Δήμαρχος όμως δεν σταμάτησε εκεί και συμπλήρωσε πως «δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τους Τούρκους». Κάτι ξέχασε όμως και μάλιστα σημαντικό. Ξέχασε πως οι Τούρκοι έχουν να χωρίσουν πολλά με το Έθνος μας αφού μόλις χθες ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, μίλησε περί «διχοτόμησης» της Κύπρου σε περίπτωση μη συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων.
Κύριε Μπουτάρη εμείς θα σας κάνουμε ένα μικρό μάθημα ιστορίας μέσα σε λίγες λέξεις το οποίο εσείς και φυσικά αγνοείτε, αφού θέλετε να φαίνεστε ως ο πολυεθνικός δήμαρχος που δεν έχει να χωρίσει τίποτα και με κανέναν.
ΟΚεμάλ, λοιπόν κυρ δήμαρχε με τα τατού, σφάγιασε τουλάχιστον 600.000 Έλληνες και ξερίζωσε περίπου άλλο 1,5 εκατ. Οι νεότουρκοι του Κεμάλ προκάλεσαν μια Γενοκτονία για την οποία το πολιτικό σύστημα των «προοδευτικών» συνεχίζει να κάνει την «κότα». Μαζί με τους Αρμένιους, τα «μεμέτια» του Κεμάλ έσφαξαν τον Ποντιακό Ελληνισμό και αφάνισαν ο,τιδήποτε ελληνικό στις περιοχές της Καππαδοκίας.
Καλά κάνετε και θεωρείτε τον Κεμάλ λοιπόν μεγάλο ηγέτη, αλλά εμείς ΟΧΙ σεβόμενοι την ιστορία μας. Την πραγματική ιστορία μας όμως και όχι την εκδοχή της κυρίας Ρεπούση και του κυρίου Βερέμη, που προβάλει τον ισχυρισμό περί «συνωστισμού» και την οποία πιθανότατα ενστερνίζεστε.
Κύριε δήμαρχε εσάς μπορεί να μην σας πειράζει όταν η πλειοψηφία των κατοίκων στο δήμο που διοικείτε σας αποκαλεί «γιουσουφάκι», πειράζει όμως εμάς καθώς και όλο τον πολύπαθο τούτο λαό, που έχει περάσει τα πάνδεινα στο βάθος των αιώνων και πολύ περισσότερο από το ίνδαλμά σας, τον Μουσταφά Κεμάλ.
Δεν μπαίνουμε σε άλλες λεπτομέρειες όσον αφορά στις τουρκολαγνικές αντιλήψεις ή τις αναφορές περί των Σκοπίων και της κίβδηλης «Μακεδονίας» που χρησιμοποιήσατε ως επιχείρημα επειδή ζητήσατε την απόλυση δημοσιογράφου επειδή μίλησε για τη «Βόρειο Ήπειρο» από το δημοτικό ραδιόφωνο.
Εκτός από τους τεμενάδες στο κάδρο τουΚεμάλκαλό θα είναι να διαβάσετε το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας. Υπεγράφη στις 17 Μαΐου 1914 και μιλά περί της «Βορείας Ηπείρου». Επίσης, αν δεν γνωρίζετε για την εθνική ελληνική μειονότητα στην Αλβανία ή στο λεγόμενο «Βορειοηπειρωτικό ζήτημα» είναι καλύτερα να σκέφτεστε, ως δημόσιο πρόσωπο, τι λέτε διότι διαφορετικά εκτίθεστε.
Τουλάχιστον μιλήστε για κάτι που ξέρετε, όπως τα κρασιά, ή έστω για όσα γκρινιάζουν οι Θεσσαλονικείς, όπως η καθαριότητα, η εξυπηρέτηση των πολιτών, η απουσία του δήμου από την κοινωνία. Διαφορετικά συλλογιστείτε τον τραγικό Φιλωνίδη, ο οποίος διατύπωσε την αμίμητη φράση: «Κρείττον σιωπάν ή λαλείν μάτην»…
Αν δεν είναι αντιληπτό το μήνυμα, προσφέρεται και δωρεάν μετάφραση είτε στα νέα ελληνικά, είτε στα καθομιλούμενα τουρκικά… Bu nedir Ekselansları Belediye Başkanı mesajı anladı?
Χρήση βίας από αστυνομικές δυνάμεις εναντίον προσφύγων από την Συρία, που είχαν την ατυχή κατάληξη να βρεθούν σε καταυλισμούς των ΗΕ στην Τουρκία.
Βίαια επαναπροώθηση προσφύγων με συνοπτικές διαδικασίες, χρήση βίας και εκβιασμοί, είναι κάποια από τα στοιχεία που βγαίνουν στην δημοσιότητα από τους ελεγκτές των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση που επικρατεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων στην Τουρκία.
Και είναι λογικό. Αυτοί που εξοπλίζουν τους σφαγείς αμάχων στην Συρία, τι αντιμετώπιση θα είχαν απέναντι στα θύματα τους;
Τα κτήνη που βουλιάζουν πλοιάρια με γυναικόπαιδα αφού τους έχουν ληστέψει, τι θα έκαναν στους ανυπεράσπιστους ανθρώπους;
Τα καθάρματα που βαρύνονται με τα χειρότερα εγκλήματα που έχουν γίνει στην ανθρωπότητα, πως θα συμπεριφερόντουσαν σε ανήμπορους ανθρώπους;
Όσο η διεθνής κοινότητα κλείνει τα μάτια, τόσο θα έχει στα κεφάλια της αίμα παιδιών.
Εντελώς απομονωμένη έχει βρεθεί η Κύπρος σε διεθνές επίπεδο μετά την εσκεμμένη υπονόμευση από τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη των σχέσεών της με τη Ρωσία μέσω της αρπαγής 10 (!) ή και περισσότερων δισεκατομμυρίων ευρώ από τις καταθέσεις Ρώσων στις κυπριακές τράπεζες. Στην ειδική περίπτωση μάλιστα της Κύπρου, οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ένθερμα την καταστροφική για την οικονομία του νησιού πολιτική της κατάσχεσης τμήματος των καταθέσεων που επέβαλε το Βερολίνο με τη σύμφωνη γνώμη του Κύπριου Προέδρου στο νησί.
Αν και η αμερικανική πολιτική γενικά στοχεύει στη διακριτική υπονόμευση της γερμανικής ηγεμονίας και του ευρώ, στην Κύπρο η Ουάσιγκτον έχει ακόμη μεγαλύτερο συμφέρον από το Βερολίνο να τιναχτούν στον αέρα οι σχέσεις της Λευκωσίας με τη Μόσχα. Οι Αμερικανοί αδιαφορούν παντελώς για την κατάσταση της οικονομίας ή των τραπεζών της Κύπρου. Δεν θα ήθελαν όμως κατά κανέναν τρόπο να έβλεπαν την κυπριακή κυβέρνηση να στρέφεται προς τη Ρωσία για να λύσει τα τραπεζικά της προβλήματα και η Μόσχα να ανταποκρίνεται στην έκκληση για βοήθεια της Λευκωσίας. Κάτι τέτοιο θα ενοχλούσε πολύ την Ουάσιγκτον.
Οχι για οικονομικούς λόγους, αλλά για πολύ σοβαρότερους γεωπολιτικούς. Η εξήγηση είναι απλή. Αν το Κρεμλίνο διέσωζε το κυπριακό τραπεζικό σύστημα και την ίδια την οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη γερμανική «πανούκλα» του μνημονίου, λογικό είναι να ζητούσε ως αντάλλαγμα τη συμμετοχή ρωσικών ενεργειακών εταιρειών στην εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) του νησιού.
Αυτό θα σηματοδοτούσε μια σοβαρή διατάραξη της κρατούσας μέχρι σήμερα κατάστασης, όπου τα πάντα που αφορούν το κυπριακό φυσικό αέριο βρίσκονται υπό τον απόλυτο έλεγχο των Ισραηλινών και των Αμερικανών. Η αναταραχή που θα ερχόταν όμως δεν θα περιοριζόταν στον ούτως ή άλλως άκρως ευαίσθητο για τις ΗΠΑ ενεργειακό τομέα. Αν οι Ρώσοι ανακατεύονταν στο φυσικό αέριο της Κύπρου, θα ήταν απολύτως εύλογο η Λευκωσία να συναινούσε στην παροχή διευκολύνσεων στον πολεμικό στόλο της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα ήταν μάλιστα πιθανότατο να μην περιοριζόταν η Κύπρος στην παροχή απλών διευκολύνσεων, αλλά να συναινούσε ακόμη και στην παραχώρηση στρατιωτικής βάσης στους Ρώσους, ιδίως αν η Μόσχα χάσει τη ναυτική βάση που έχει στη Συρία, μόλις ανατραπεί το καθεστώς Ασαντ στη Δαμασκό.
Οσο λοιπόν κι αν η κατάσχεση καταθέσεων θίγει τα «άγια των αγίων» του αμερικανικού καπιταλισμού ως κοσμοαντίληψης και πρακτικής, η Ουάσιγκτον είναι κατενθουσιασμένη με την καταλήστευση των Ρώσων καταθετών στην Κύπρο κατ' εντολήν της Γερμανίας και δια χειρός Αναστασιάδη. Εκμηδενίζονται έτσι οι πιθανότητες εμπλοκής των Ρώσων στο κυπριακό φυσικό αέριο και φυσικά ούτε κατά διάνοια πλέον τίθεται θέμα ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο. Ολα πάνε κατ' ευχήν για τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή χάρη στη Γερμανία και τον Αναστασιάδη.
Το ότι οι ΗΠΑ ωφελούνται τα μέγιστα από τη ρήξη στις σχέσεις Λευκωσίας - Μόσχας είναι πασιφανές. Η Κύπρος όμως κερδίζει τίποτα; Σε καμιά απολύτως περίπτωση. Δεν είναι μόνο η τεράστιας πολιτικής σημασίας απώλεια του μοναδικού συμμάχου της Λευκωσίας επί δεκαετίες, της Ρωσίας. Με την Κύπρο διεθνώς απομονωμένη και οικονομικά πλήρως εξουθενωμένη, υπό γερμανικό ζυγό, οι Αμερικανοί μπορούν πλέον να παίξουν τα μεγάλα γεωπολιτικά παιχνίδια τους στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή, χωρίς να φοβούνται πλέον καθόλου την εμφάνιση κάποιου προβλήματος από την Κύπρο.
Μόνο που τα σχέδια των ΗΠΑ (οργάνωση της τελικής φάσης της εισβολής Αράβων για την ανατροπή του Ασαντ και κάλυψη του Ισραήλ για να καταφέρει αεροπορικά πλήγματα εναντίον του Ιράν) έχουν απόλυτη ανάγκη από τη συμμετοχή της Τουρκίας. Με μεγάλη προθυμία ο Λευκός Οίκος θα πετάξει την Κύπρο βορά στις ορέξεις της Άγκυρας, αν το ζητήσουν αυτό οι Τούρκοι ως ένα από τα ανταλλάγματα! Απολύτως κανένας δεν θα συμπαρασταθεί στους Κύπριους στην περίπτωση αυτή, γιατί καμιά μεγάλη δύναμη δεν έχει πλέον συμφέρον από τη διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως έχει.
Τηρουμένων των αναλογιών και προφανώς μη συγχέοντας τα εντελώς διαφορετικής ποιότητας ιστορικά γεγονότα, όπως η οργάνωση από τις ΗΠΑ του χουντικού πραξικοπήματος στην Κύπρο στις 15 Ιουλίου 1974 εξουδετέρωσε κάθε συμφέρον της Σοβιετικής Ενωσης να αντιταχθεί στην τουρκική στρατιωτική εισβολή της 20ής Ιουλίου, έτσι και σήμερα η υπονόμευση των σχέσεων Κύπρου - Ρωσίας από τον Ν. Αναστασιάδη κάνει τη Μόσχα αδιάφορη για το αν η Κύπρος πέσει στα νύχια της Τουρκίας.
Ένα βιβλίο που αποκαλύπτει τα εγκλήματα των λαθρομεταναστών στη Γαλλία
Το βιβλίο «La France Orange Mécanique» («Η Γαλλία Κουρδιστό Πορτοκάλι») του Γάλλου συγγραφέα Laurent Obertone, κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό στη Γαλλία, έγινε best-seller, και βρίσκεται ανάμεσα στα 10 πρώτα σε πωλήσεις βιβλία στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Amazon.fr, παρά την έλλειψη της διαφήμισης και έναν σχεδόν άγνωστο, μέχρι πρόσφατα, συγγραφέα. Σε μια περίοδο, που λόγω της οικονομικής κρίσης οι πωλήσεις των βιβλίων έχουν μειωθεί σημαντικά, ο εκδότης έχει εκτυπώσει πολλές χιλιάδες επιπλέον αντίτυπα, αφού το βιβλίο έγινε ανάρπαστο. Ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές, μάλιστα, επισημαίνουν ότι αν το συγκεκριμένο βιβλίο, το οποίο περιγράφει το πραγματικό πρόσωπο της εγκληματικότητας των μεταναστών στη Γαλλία, είχε δημοσιευθεί πριν από τις προεδρικές εκλογές του περασμένου έτους, το εκλογικό αποτέλεσμα ίσως να ήταν διαφορετικό.
Ο τίτλος του βιβλίου του Obertone παραπέμπει στην ταινία «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι» («A Clockwork Orange») του 1971, μια ταινία επιστημονικής φαντασίας με πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, σκηνοθετημένη από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ (1928-1999). Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες (1917-1993) και έχει ως κύριο θέμα τη βία συμμοριών και την καταστολή της από τις κρατικές αρχές. Σε ένα όχι πολύ μακρινό, δυστοπικό μέλλον, μια συμμορία εφήβων, υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, προβαίνει σε βανδαλισμούς, κλοπές, και βιασμούς, αναζητώντας έντονες συγκινήσεις. Όταν ο αρχηγός της συμμορίας συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, το σωφρονιστικό σύστημα αναλαμβάνει να τον αναμορφώσει, εφαρμόζοντας ένα παβλοφικό πείραμα, με πειραματόζωο τον ίδιο. Η φουτουριστική και πρωτοποριακή για την εποχή της ταινία, σόκαρε τους θεατές λόγω των έντονων σκηνών βίας, ενώ απαγορεύθηκε η προβολή της σε αρκετές χώρες του κόσμου.
Το βιβλίο αρχίζει με ένα συμβάν, συνηθισμένο στις ευρωπαϊκές πόλεις, που κατακλύζονται από πλήθος τριτοκοσμικών μεταναστών: μια λευκή γυναίκα βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε άγρια από έναν μετανάστη. Ο αποτρόπαιος αυτός βιασμός παρουσιάζεται (ίσως για πρώτη φορά) από τη σκοπιά του θύματος, και επιτρέπει στον αναγνώστη να αντιληφθεί την φρίκη της κατάστασης που βιώνουν καθημερινά χιλιάδες Ευρωπαίες γυναίκες, μια φρίκη που οι στατιστικές αδυνατούν να αποδώσουν :το 7 τοις εκατό των Γάλλων γυναικών έχει βιαστεί κάποια στιγμή στη ζωή τους από κάποιον ξένο. Καθημερινά στη Γαλλία διαπράττονται περίπου 13.000 ληστείες, 2.000 επιθέσεις και 200 βιασμοί. 2.250 γυναίκες έχουν βιαστεί από κατ’ επανάληψη βιαστές που κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Σύμφωνα με τον Obertone στην πραγματικότητα, ο αριθμός είναι πολύ υψηλότερος, αφού όλοι γνωρίζουν ότι πολλοί από τους βιασμούς δεν καταγγέλλονται.
Πίσω όμως από αυτά τα στατιστικά στοιχεία, υπάρχουν προσωπικές τραγωδίες και κατεστραμμένες ζωές. Για κάθε έγκλημα, υπάρχει ένας άνθρωπος του οποίου η ζωή δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Αυτό είναι που ο συγγραφέας προσπαθεί να περάσει στον αναγνώστη: ότι η εγκληματικότητα δεν είναι μόνο θέμα αριθμών, αλλά κάθε έγκλημα ευθύνεται για την καταστροφή μιας ή περισσοτέρων ανθρώπινων ζωών.
Πίσω από τα στατιστικά στοιχεία της εγκληματικότητας, υπάρχουν άνθρωποι που καταστράφηκαν από εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους μετανάστες. Όμως πολλά από τα θύματα δεν λαμβάνουν την απαραίτητη κοινωνική στήριξη και αφήνονται στη μοίρα τους. Υποφέρουν από κατάθλιψη, φόβο, έχουν τάσεις αυτοκτονίας ή αυτοκτονούν. Δεν εμφανίζονται σε επίσημες εκθέσεις. Ξεχνιούνται και αγνοούνται προκλητικά από της επίσημη πολιτεία,η οποία δεν θέλει να αποκλίνει κατά το ελάχιστο από αυτό που η ίδια θεωρεί ως «πολιτικά ορθό».
Στην ανάδειξη του κεντρικού ρόλου των μεταναστών, όσον αφορά στην εγκληματικότητα, ο Obertone σπάει ένα σημαντικό ταμπού,αναφερόμενος στους φυλακισμένους στα γαλλικά σωφρονιστικά ιδρύματα, η πλειονότητα των οποίων είναι Ρομά και βορειο-αφρικανοί.
Στη Γαλλία του «πολιτικά ορθού», δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εθνικότητα και το έγκλημα. Υπάρχουν όμως στοιχεία για τον αριθμό των αλλοδαπών στα σωφρονιστικά ιδρύματα (22 τοις εκατό). Αυτά τα στατιστικά στοιχεία, ωστόσο, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, μιας και δεν περιλαμβάνουν έναν τεράστιο αριθμό αλλοδαπών, που για το κράτος θεωρούνται «Γάλλοι», αφού ένας Άραβας, που γεννήθηκε στη Γαλλία, θεωρείται «Γάλλος». Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το 60 και 70 τοις εκατό του πληθυσμού των φυλακισμένων είναι μουσουλμάνοι. Ως εκ τούτου συνεπάγεται ότι αν λάβουμε υπόψη μας τους υπόλοιπους ξένους, που δεν είναι μουσουλμάνοι, το ποσοστό αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο.
O Obertone ανέτρεξε σε τοπικά στατιστικά στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνουν την τεράστια συμμετοχή των μη λευκών Γάλλων σε εγκληματικές ενέργειες. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι αποκλειστικά γαλλικό, αλλά πανευρωπαϊκό. Σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη οι έγχρωμοι αποτελούν το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό όσον αφορά στην εγκληματικότητα. Η διαπίστωσή του αυτή είναι κάτι που όλοι γνωρίζουν, αλλά λίγοι τολμούν να πουν: ότι δηλαδή η έκρηξη της εγκληματικότητας συνδέεται άμεσα με τη μετανάστευση.
Και για να μιλήσουμε με όρους οικονομικούς και στατιστικούς - αφού αυτοί αποτελούν την κύρια ανησυχία των ευρωπαίων δυναστών και όχι οι ανθρώπινες ζωές που χάνονται ή καταστρέφονται - στη Γαλλία διαπράττονται περίπου 1.200 δολοφονίες και 1.000 απόπειρες δολοφονίας κάθε χρόνο. Το έγκλημα στοιχίζει στους Γάλλους πολίτες 115 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, ποσό σχεδόν διπλάσιο από τα έσοδα που προέρχονται από το φόρο εισοδήματος.
Οι κοινοί εγκληματίες χρησιμοποιούν πλέον βαρύ οπλισμό, κάτι που παλαιότερα χρησιμοποιούσαν συνήθως μόνο οι οργανωμένες εγκληματικές συμμορίες, φέρνοντας έτσι σε δύσκολη θέση τις αστυνομικές δυνάμεις που καλούνται να τους αντιμετωπίσουν.
Οι ίδιοι οι αστυνομικοί δεν έχουν καμία υποστήριξη από τις κρατικές αρχές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Βάλλονται πανταχόθεν: από τις πολυάριθμές αντιρατσιστικές οργανώσεις, από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (των θυτών και όχι των θυμάτων), από τους αριστερούς πολιτικάντηδες κ.α. Όταν προσπαθούν να επιβάλουν τον νόμο και την τάξη, κατηγορούνται πολλές φορές για «ρατσισμό». Ο Obertone αναφέρει ότι τα συνδικαλιστικά τους όργανα έχουν καταγγείλει πολλές φορές ότι οι αστυνομικοί επιφυλάσσονται να κάνουν χρήση βίας, φοβούμενοι τις κατηγορίες για ρατσιστική συμπεριφορά.
Οι εγκληματίες δεν φοβούνται την αστυνομία, αφού οι ποινές για τα εγκλήματα που διαπράττουν είναι μικρές ή ανύπαρκτες και αυτό οι μετανάστες το γνωρίζουν καλά.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι οι ταραχές στη Γαλλία είναι πιο συχνές και πιο βίαιες από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Οι αρχές για να εξαλείψουν ή να περιορίσουν τις εξεγέρσεις, έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ σε περίπου 700 συνοικίες «υψηλού κινδύνου», όπου κατοικούν κυρίως μουσουλμάνοι και βορειο-αφρικανοί μετανάστες.Η αστυνομία σπάνια εισέρχεται στις γειτονιές αυτές, μιας και υπάρχει φόβος ακόμη και η απλή παρουσία της να θεωρηθεί «πρόκληση» και να πυροδοτήσει εντάσεις και εξεγέρσεις.
Το γαλλικό δικαστικό σύστημα δίνει έμφαση στην πρόληψη του εγκλήματος και στην αποκατάσταση των εγκληματιών. Για τους Γάλλους κοινωνιολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και άλλους «ειδικούς», εξακολουθεί να κυριαρχεί η ξεπερασμένη αντίληψη ότι η κοινωνία είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την έξαρση της εγκληματικότητας.Η μέριμνα λοιπόν λαμβάνεται κυρίωςγια τον δράστη και όχι για το θύμα.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκρύπτουν την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας των μεταναστών, ενώ για κάποια συμβάντα, στα τα οποία αναφέρονται, χρησιμοποιούν ευφημισμούς. Έτσι οι ταραχοποιοί μετανάστες βαφτίζονται «νεαροί» και ο βιασμός αναφέρεται σαν «κακοποίηση».
Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ για να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες από το τεράστιο πρόβλημα της εγκληματικότητας των μεταναστών, ασχολούνται με θέματα όπως πχ. η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών ή η προώθηση εκστρατειών για την οδική ασφάλεια, αν και αυτά τα φαινόμενα είναι στατιστικά ασήμαντα. Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο από την Δεξιά όσο και από την Αριστερά.
Τα μόνα εγκλήματα που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλλουν και οι πολιτικοί αρέσκονται να συζητούν είναι εκείνα εναντίον των μειονοτικών ομάδων. Ξοδεύονται τεράστια χρηματικά ποσά, ενώ γίνονται συνεχείς προπαγανδιστικές εκστρατείες για την καταπολέμηση του "αντισημιτισμού", της"ισλαμοφοβίας" και της "ομοφοβίας". Ασήμαντες εγκληματικές πράξεις που διαπράττονται κατά των ξένων μειονοτήτωνδιογκώνονται και παραμορφώνονται, όταν προβάλλονται από τα ΜΜΕ, ενώ, αντίθετα, τα εγκλήματα κατά των λευκών ελαχιστοποιούνται ή αγνοούνται.
Ο Obertone αναφέρει ότι μόνο το 0,03% των μουσουλμάνων, το 0,06% των Εβραίων, και 0,007% των ομοφυλοφίλων πέφτουν θύματα εγκληματικών ενεργειών κάθε χρόνο.
Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι οι περισσότεροι Γάλλοι φαίνεται νακοιμούνται μπροστά από τις τηλεοράσεις τους και να είναικλεισμένοι στον εαυτό τους, ανήμποροι να συνειδητοποιήσουν αυτά που συμβαίνουν στη χώρα τους. Αλλά ακόμη και όταν συνειδητοποιούν ότι κάτι πάει στραβά, φοβούνται να μιλήσουν μήπως και κατηγορηθούν για "ρατσισμό".
Στη Γαλλία , όπως και στην Ελλάδα, όπως σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχουν εκατοντάδες αντιρατσιστικές ομάδες, που ελέγχονται και τροφοδοτούνται από σκοτεινά κέντρα εξουσίας, και λειτουργούν σαν «αστυνομία σκέψης»,φροντίζοντας να μην τεθεί υπό αμφισβήτηση το σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης.
Το 360 σελίδων βιβλίο του Obertone διαβάζεται ευχάριστα, παρά το πλήθος των αριθμητικών και στατιστικών στοιχείων που περιέχει. Ο συγγραφέας παρουσιάζει απλώς μια ρεαλιστική απεικόνιση της κατάστασης, που σκόπιμα αγνοείται από τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς, χωρίς να προβαίνει σε λύσεις ή ουτοπικές υποσχέσεις.Η μεγάλη συμβολή του βιβλίου αυτού έγκειται στο σπάσιμο του τείχους της σιωπής που έχει επιβληθεί στον γαλλικό λαό - αλλά και σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα - από το σύστημα.
