Της Αγγελικής Σπανού
Ντουμπάι των Βαλκανίων; Αργεντινή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης; Η δυσφήμηση που δέχεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα από διεθνείς οίκους αξιολόγησης, ξένα μέσα ενημέρωσης και παράγοντες της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ είναι πρωτοφανής σε ένταση και ανοιχτή σε ερμηνείες.
Το ερώτημα που απασχολεί την κυβέρνηση και την ελληνική διπλωματία είναι αν αρκεί το δημοσιονομικό αδιέξοδο για να εξηγήσει το πάθος των επικρίσεων και την ένταση των συστάσεων. Όταν, για παράδειγμα, ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Β. Σόιμπλε παρομοιάζει τα “ασυγχώρητα λάθη” στην οικονομική πολιτική προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων με εκείνα των Βαλτικών χωρών, είναι ρεαλιστής ή εμπαθής; Τη στιγμή που ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για “απειλή εθνικής κυριαρχίας” είχε, προφανώς, δεύτερες σκέψεις που δεν δημοσιοποίησε.
Το βέβαιο είναι ότι η χώρα εμφανίζεται ως ο μεγάλος ασθενής της ευρωζώνης, ως άσωτο μέλος της παλαιάς Ευρώπης, ένα κράτος-παρίας που αμαυρώνει την πολιτική/οικονομική αισθητική της Ε.Ε. Βέβαιο είναι επίσης ότι η Ελλάδα είναι ο εύκολος στόχος, γιατί συνδυάζει το δημοσιονομικό αδιέξοδο με την έλλειψη ισχυρής συμμαχίας (εντός και εκτός Ε.Ε.) και ειδικού γεωπολιτικού βάρους (λόγω ανυπαρξίας ρόλου σε περιφερειακά διεθνή ζητήματα), ενώ έχει και με μια βαριά εθνική ατζέντα (Σκοπιανό, Κυπριακό, ελληνοτουρκικά) η οποία ενοχλεί και κουράζει εταίρους και συμμάχους.
Διπλωματικές πηγές υπογραμμίζουν ότι το βαρύ κλίμα διαμορφώθηκε από τρεις αμερικανικές εταιρείες (τους οίκους αξιολόγησης Standard & Poorʼs, Fitsch, Moodyʼs) που προσπαθούν να ανακτήσουν το κύρος που έχασαν λόγω της απάθειάς τους πριν από το “κραχ” στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά επίσης να δείξουν στις Βρυξέλλες ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν έχει το μονοπώλιο στη χάραξη κατευθύνσεων οικονομικής πολιτικής για τις χώρες της ευρωζώνης.
Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι για την ευρωπαϊκή κεντροδεξιά είναι και ζήτημα διατήρησης της ιδεολογικής ηγεμονίας να επιβάλλει λύσεις τύπου Ιρλανδίας ως μοντέλο δημοσιονομικής ανάκαμψης και να πολεμήσει κάθε διαχείριση που εκφεύγει της νεοφιλελεύθερης πατέντας. Η βαθιά κρίση της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς, άλλωστε, δεν επιτρέπει στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να αναζητήσει υποστήριξη από τις λίγες σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις στην Ε.Ε.
Η καταρράκωση της διεθνούς εικόνας της χώρας λόγω του εκρηκτικού δημοσιονομικού προβλήματος ανησυχεί την ελληνική διπλωματία, καθώς επηρεάζει ευθέως τη διαπραγματευτική της ικανότητα στα ανοιχτά εθνικά μέτωπα. Η συγκατάβαση με την οποία αντιμετωπίζουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης τις διεθνείς πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα για τα δημοσιονομικά είναι αποκαλυπτική. “Κλυδωνίζεται ο γείτονας”, ήταν ο τίτλος της “Χουριέτ”, ενώ η “Σαμπάχ” μίλησε για τη “Δύσκολη απόφαση του γείτονα: ΔΝΤ ή Ε.Ε.;”. Ψυχραιμότερη ήταν η “Ραντικάλ”, με την επισήμανση ότι “Η Ελλάδα βρίσκεται στο βούρκο των χρεών και περικόπτει μισθούς και αμυντικές δαπάνες”.
Tα πρωτοσέλιδα του ξένου Τύπου
Η δυσφήμηση της Ελλάδας είναι κάτι σαν μόδα για τα ξένα μέσα ενημέρωσης, που ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί με ανάλογο τρόπο με τα οικονομικά προβλήματα άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Είναι απολύτως ενδεικτικό εκτενές δημοσίευμα στο βρετανικό περιοδικό “Economist”, με τίτλο “Αθηναϊκοί χοροί” όπου αναφέρεται: “Στην Ελλάδα το ούζο και οι ελιές έχουν αντικατασταθεί από χρέη και υποβαθμίσεις. Η χώρα αυτή ξεχωρίζει στη μετά Ντουμπάι εποχή για το διογκωμένο και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα της, για το έλλειμμα στον προϋπολογισμό της και για το δημόσιο χρέος”. Και συνεχίζει: “Σύμφωνα με τις ελληνικές προδιαγραφές, ο κ. Παπανδρέου υπήρξε θαρραλέος, θα έπρεπε όμως να έχει υπάρξει ακόμα πιο γενναίος. Η Ιρλανδία έδωσε το ρυθμό στις 9 Δεκεμβρίου, καταρτίζοντας έναν προϋπολογισμό με σημαντικές περικοπές στους μισθούς του δημόσιου τομέα. Ο κ. Παπανδρέου και ο υπουργός των Οικονομικών του κ. Παπακωνσταντίνου συζητούν πολύ για την ανάγκη να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα στην αμεροληψία και την κοινωνική ειρήνη με τη δημοσιονομική λιτότητα”. Το συμπέρασμα είναι ότι “Εάν (η Ελλάδα) βρει έναν πιο εύκολο δρόμο για να βγει από την κρίση, οι πολιτικοί της αρχηγοί δεν θα έχουν ποτέ τα κότσια για δύσκολες επιλογές. Οι δύσκολες εποχές απαιτούν δυστυχώς σκληρά μέτρα”.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας “Suddeutsche Zeitung”, με τίτλο “Μία χώρα στη δίνη της κρίσης” και υπότιτλο “Υπερβολικά χρέη, απλήρωτοι λογαριασμοί: Η Ευρώπη ανησυχεί για την Ελλάδα”.
Πιο σκληρή είναι η “Berliner Zeitung”, με τίτλο “Στο τέλμα των χρεών” και υπέρτιτλο “Η ελληνική κυβέρνηση αγωνίζεται με ένα πρόγραμμα λιτότητας απέναντι στην επαπειλούμενη χρεοκοπία”. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank Norbert Walter δηλώνει στη γερμανική εφημερίδα ότι η Ελλάδα “πρέπει να κάνει δραματικές διορθώσεις. Η τσαπατσουλιά που επικρατεί εκεί δεν μπορεί να συνεχιστεί και στο μέλλον”. Ανάλογη εικόνα υπάρχει σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Τύπο. Όσο για τις αμερικανικές εφημερίδες, είναι πολύ πιο μετριοπαθείς στην παρουσίαση του θέματος από τις βρετανικές, όπως για παράδειγμα οι “Financial Times”. Η ευρωπαϊκή περιοδεία του υπουργού Οικονομίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου και το μπαράζ συνεντεύξεων στα διεθνή ΜΜΕ εντάσσονται στην κυβερνητική προσπάθεια για αναστροφή του κλίματος. Σισύφειο έργο, με βάση τα σημερινά δεδομένα.
Από "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"
http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2009/12/blog-post_4380.html
Ντουμπάι των Βαλκανίων; Αργεντινή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης; Η δυσφήμηση που δέχεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα από διεθνείς οίκους αξιολόγησης, ξένα μέσα ενημέρωσης και παράγοντες της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ είναι πρωτοφανής σε ένταση και ανοιχτή σε ερμηνείες.
Το ερώτημα που απασχολεί την κυβέρνηση και την ελληνική διπλωματία είναι αν αρκεί το δημοσιονομικό αδιέξοδο για να εξηγήσει το πάθος των επικρίσεων και την ένταση των συστάσεων. Όταν, για παράδειγμα, ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Β. Σόιμπλε παρομοιάζει τα “ασυγχώρητα λάθη” στην οικονομική πολιτική προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων με εκείνα των Βαλτικών χωρών, είναι ρεαλιστής ή εμπαθής; Τη στιγμή που ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για “απειλή εθνικής κυριαρχίας” είχε, προφανώς, δεύτερες σκέψεις που δεν δημοσιοποίησε.
Το βέβαιο είναι ότι η χώρα εμφανίζεται ως ο μεγάλος ασθενής της ευρωζώνης, ως άσωτο μέλος της παλαιάς Ευρώπης, ένα κράτος-παρίας που αμαυρώνει την πολιτική/οικονομική αισθητική της Ε.Ε. Βέβαιο είναι επίσης ότι η Ελλάδα είναι ο εύκολος στόχος, γιατί συνδυάζει το δημοσιονομικό αδιέξοδο με την έλλειψη ισχυρής συμμαχίας (εντός και εκτός Ε.Ε.) και ειδικού γεωπολιτικού βάρους (λόγω ανυπαρξίας ρόλου σε περιφερειακά διεθνή ζητήματα), ενώ έχει και με μια βαριά εθνική ατζέντα (Σκοπιανό, Κυπριακό, ελληνοτουρκικά) η οποία ενοχλεί και κουράζει εταίρους και συμμάχους.
Διπλωματικές πηγές υπογραμμίζουν ότι το βαρύ κλίμα διαμορφώθηκε από τρεις αμερικανικές εταιρείες (τους οίκους αξιολόγησης Standard & Poorʼs, Fitsch, Moodyʼs) που προσπαθούν να ανακτήσουν το κύρος που έχασαν λόγω της απάθειάς τους πριν από το “κραχ” στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά επίσης να δείξουν στις Βρυξέλλες ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν έχει το μονοπώλιο στη χάραξη κατευθύνσεων οικονομικής πολιτικής για τις χώρες της ευρωζώνης.
Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι για την ευρωπαϊκή κεντροδεξιά είναι και ζήτημα διατήρησης της ιδεολογικής ηγεμονίας να επιβάλλει λύσεις τύπου Ιρλανδίας ως μοντέλο δημοσιονομικής ανάκαμψης και να πολεμήσει κάθε διαχείριση που εκφεύγει της νεοφιλελεύθερης πατέντας. Η βαθιά κρίση της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς, άλλωστε, δεν επιτρέπει στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να αναζητήσει υποστήριξη από τις λίγες σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις στην Ε.Ε.
Η καταρράκωση της διεθνούς εικόνας της χώρας λόγω του εκρηκτικού δημοσιονομικού προβλήματος ανησυχεί την ελληνική διπλωματία, καθώς επηρεάζει ευθέως τη διαπραγματευτική της ικανότητα στα ανοιχτά εθνικά μέτωπα. Η συγκατάβαση με την οποία αντιμετωπίζουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης τις διεθνείς πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα για τα δημοσιονομικά είναι αποκαλυπτική. “Κλυδωνίζεται ο γείτονας”, ήταν ο τίτλος της “Χουριέτ”, ενώ η “Σαμπάχ” μίλησε για τη “Δύσκολη απόφαση του γείτονα: ΔΝΤ ή Ε.Ε.;”. Ψυχραιμότερη ήταν η “Ραντικάλ”, με την επισήμανση ότι “Η Ελλάδα βρίσκεται στο βούρκο των χρεών και περικόπτει μισθούς και αμυντικές δαπάνες”.
Tα πρωτοσέλιδα του ξένου Τύπου
Η δυσφήμηση της Ελλάδας είναι κάτι σαν μόδα για τα ξένα μέσα ενημέρωσης, που ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί με ανάλογο τρόπο με τα οικονομικά προβλήματα άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Είναι απολύτως ενδεικτικό εκτενές δημοσίευμα στο βρετανικό περιοδικό “Economist”, με τίτλο “Αθηναϊκοί χοροί” όπου αναφέρεται: “Στην Ελλάδα το ούζο και οι ελιές έχουν αντικατασταθεί από χρέη και υποβαθμίσεις. Η χώρα αυτή ξεχωρίζει στη μετά Ντουμπάι εποχή για το διογκωμένο και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα της, για το έλλειμμα στον προϋπολογισμό της και για το δημόσιο χρέος”. Και συνεχίζει: “Σύμφωνα με τις ελληνικές προδιαγραφές, ο κ. Παπανδρέου υπήρξε θαρραλέος, θα έπρεπε όμως να έχει υπάρξει ακόμα πιο γενναίος. Η Ιρλανδία έδωσε το ρυθμό στις 9 Δεκεμβρίου, καταρτίζοντας έναν προϋπολογισμό με σημαντικές περικοπές στους μισθούς του δημόσιου τομέα. Ο κ. Παπανδρέου και ο υπουργός των Οικονομικών του κ. Παπακωνσταντίνου συζητούν πολύ για την ανάγκη να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα στην αμεροληψία και την κοινωνική ειρήνη με τη δημοσιονομική λιτότητα”. Το συμπέρασμα είναι ότι “Εάν (η Ελλάδα) βρει έναν πιο εύκολο δρόμο για να βγει από την κρίση, οι πολιτικοί της αρχηγοί δεν θα έχουν ποτέ τα κότσια για δύσκολες επιλογές. Οι δύσκολες εποχές απαιτούν δυστυχώς σκληρά μέτρα”.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας “Suddeutsche Zeitung”, με τίτλο “Μία χώρα στη δίνη της κρίσης” και υπότιτλο “Υπερβολικά χρέη, απλήρωτοι λογαριασμοί: Η Ευρώπη ανησυχεί για την Ελλάδα”.
Πιο σκληρή είναι η “Berliner Zeitung”, με τίτλο “Στο τέλμα των χρεών” και υπέρτιτλο “Η ελληνική κυβέρνηση αγωνίζεται με ένα πρόγραμμα λιτότητας απέναντι στην επαπειλούμενη χρεοκοπία”. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank Norbert Walter δηλώνει στη γερμανική εφημερίδα ότι η Ελλάδα “πρέπει να κάνει δραματικές διορθώσεις. Η τσαπατσουλιά που επικρατεί εκεί δεν μπορεί να συνεχιστεί και στο μέλλον”. Ανάλογη εικόνα υπάρχει σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Τύπο. Όσο για τις αμερικανικές εφημερίδες, είναι πολύ πιο μετριοπαθείς στην παρουσίαση του θέματος από τις βρετανικές, όπως για παράδειγμα οι “Financial Times”. Η ευρωπαϊκή περιοδεία του υπουργού Οικονομίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου και το μπαράζ συνεντεύξεων στα διεθνή ΜΜΕ εντάσσονται στην κυβερνητική προσπάθεια για αναστροφή του κλίματος. Σισύφειο έργο, με βάση τα σημερινά δεδομένα.
Από "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"
http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2009/12/blog-post_4380.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου