Γκρεμίζεται το σπίτι του Παλαμά και το ανθελληνικό κράτος αδιαφορεί

ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙ.
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ.
ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.ΑΝ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΗΤΑΜΠΟΥΡΕΣ ΓΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΛΟΤΩΦ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ.

ΜΠΡΑΒΟ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΧΑΡΔΑΒΕΛΑ.ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ.

Από το στενάκι της Περιάνδρου κάθε ημέρα περνάνε εκατοντάδες.
Λίγοι αν όχι ελάχιστοι γνωρίζουν για το σπίτι του Παλαμά.
Ένα από τα πολλά παρατημένα νεοκλασικά της πόλης μας που περιμένει να γίνει πολυκατοικία ή πολυκατάστημα.
Σε αυτό το παρατημένο, σχεδόν ετοιμόρροπο σπίτι αποφασίσαμε να δώσουμε ζωή. Τις εβδομάδες που πέρασαν, εργαστήκαμε πολύ σκληρά.
Με καθημερινή εργασία και κάθε είδους δυσκολίες προσπαθήσαμε να καθαρίσουμε τον χώρο.
Είναι αλήθεια ότι αντιμετωπίσαμε και προβλήματα.
Η χειρότερη ίσως στιγμή ήταν, όταν ένα από τα παιδιά, έκοψε το χέρι του μαζεύοντας σκουπίδια, και όλοι φοβηθήκαμε ότι μπορεί να είχε τρυπηθεί από κάποιες από τις δεκάδες βελόνες που είχαν χρησιμοποιήσει και παρατήσει εκεί οι τοξικομανείς που χρησιμοποιούσαν το σπίτι του Κωστή Παλαμά ως... στέκι.
Εντάξει, πέρασε η πρώτη τρομάρα, είδαμε ότι δεν τρυπήθηκε από βελόνα, αλλά εν τω μεταξύ «η ψυχή πήγε στην Κούλουρη».
Σήμερα Τρίτη 8 Δεκεμβρίου μάθαμε ότι βγαίνει η εκπομπή του “Αθέατου Κόσμου” για την προσπάθεια μας. Αν κάποιος μετά την εκπομπή κάνει τον κόπο να περάσει από το σπίτι θα δει ότι τα πλάνα του τότε, (σχεδόν δύο μήνες πριν) δεν έχουν καμία σχέση με την κατάσταση του σήμερα. Έχουμε ρίξει μπόλικη δουλειά μέσα στο σπίτι. Και πλέον μοιάζει «σχεδόν ανθρώπινο». Δηλαδή μπορούμε και να κάτσουμε να συζητήσουμε ακόμη να πιούμε και έναν καφέ, αν χρειαστεί εκεί μέσα! Το καλό είναι ότι έχουμε γνωρίσει πλέον και κάποιους γείτονες, οι οποίοι μας βοηθάνε και αυτοί όσο τους επιτρέπει ο ελεύθερος τους χρόνος. Καταφέραμε από ότι φαίνεται να βρούμε τα χρώματα που χρειαζόμαστε για να βάψουμε το σπίτι και τις επόμενες ημέρες θα αρχίσουμε τις εργασίες. Το δύσκολο είναι ότι δεν έχουμε ρεύμα και νερό. Αλλά δεν τα παρατάμε, δουλεύουμε με ό,τι υπάρχει διαθέσιμο και στο τέλος κάθε “εργασίας” καθόμαστε και σχεδιάζουμε την επόμενη ημέρα.
Σε πρώτη φάση σκοπός μας είναι, όσο και αν ακούγεται πολύ κοινό, να μπορέσουμε να βρούμε κάποια χρήματα, να αγοράσουμε τα πιο απαραίτητα δηλαδή μερικά τραπέζια και καρέκλες για να μπορέσουμε να ανοίξουμε το σπίτι στους γείτονες να μας γνωρίσουν καλύτερα να τους γνωρίσουμε και εμείς και όλοι μαζί να μετατρέψουμε έναν «σκουπιδότοπο» σε αυτό που πραγματικά έπρεπε να είναι:ένα ζωντανό κομμάτι του κοινωνικού και πολιτιστικού ιστού της πόλης.


Η μικρή βρώμικη ταμπέλα που υπάρχει στην είσοδο γράφει: «Στο σπίτι αυτό πέθανε ο Εθνικός μας Ποιητής Κωστής Παλαμάς». Στο χέρι μας είναι στο Σπίτι αυτό να αναβιώσουμε το πνεύμα του.
http://oikos-palama.blogspot.com